...ถึงจะมีปัญหาระหว่างกันหนักเท่าภูเขาแต่ธิเบตกับจีนก็ฉลองปีใหม่วันเดียวกัน ...
ตรุษจีน ตรุษธิเบต
ที่วัด Namgyal : 02-14-10, Aurora St. Ithaca
วันนี้มีโอกาสได้ไปวัดธิเบตเพื่อฉลองปีใหม่ แอบคิดคนเดียวไม่เกี่ยวกับใครว่าถึงจะมีปัญหาระหว่างกันหนักเท่าภูเขาแต่ธิเบตกับจีนก็ฉลองปีใหม่วันเดียวกัน ท่ามกลางความกระอักกระอ่วนที่ทางการจีนขอร้องไม่ให้ประธานาธิบดีสหรัฐพบองค์ดาไล ดามะวันที่ 18 กุมภาพันธ์ นี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าตกลงว่ายังไง แต่บรรยากาศฉลองปีใหม่ที่วัดวันนี้ ทุกคนเบิกบานแจ่มใส แม้พื้นที่วัดจะแคบไปถนัดเพราะคนเยอะลูกเด็กเล็กแดงแต่ก็ทำให้อุ่นดี
Ithaca เป็นเมืองศูนย์กลางพุทธศาสนานิกายวัชรยานของท่านดาไล ลามะ ที่อเมริกาก็ว่าได้ เพราะมีวัดทิเบตที่นี่ชื่อวัด Namgyal ทุกครั้งที่องค์ ดาไล ลามะ มาที่อเมริกาก็จะมาที่วัดนี้ ครั้งล่าสุดคือสามปีที่แล้วประมาณเดือนตุลาคม ถือเป็นโอกาสดีมีบุญที่สุดในชีวิตครั้งหนึ่งที่ได้ไปร่วมฟังคำบรรยายจากพระองค์ ตลอดหนึ่งชั่วโมงในห้องประชุมใหญ่ Barton Hall เป็นไปด้วยความประทับใจ สลับเสียงหัวเราะจากผู้ฟัง รวมทั้งขององค์ดาไล ลามะเอง บอกไม่ถูก รู้เพียงว่าเป็นเสียงหัวเราะที่ทำให้คนอื่นหัวเราะตาม เมื่อจบการบรรยายอธิการบดีกล่าวขอบคุณ องค์ดาไล ลามะกล่าวขอบคุณตอบด้วยขนบธิเบตคือ มอบผ้าคล้องคอพร้อมคล้องให้ด้วยพระองค์เอง แล้วก็ถึงตอนที่เราประทับใจที่สุด หลังจากทุกคนบนเวทีได้รับผ้าคล้องคอ พระองค์เดินไปที่ข้างเวที กวักมือเรียกนักเรียนที่ทำหน้าที่บรรยายภาษามืออยู่ข้างล่างให้มารับผ้าด้วย แล้วยังแถมอีกขนบคือการเอาหน้าผากแตะกัน เป็นการแสดงออกถึงมิตรภาพ สิ่งที่ดูเหมือนเล็กน้อยที่ท่านทำกลับโยงผู้ที่ได้เห็นให้รับรู้ได้ถึงความเมตตาแผ่ไพศาล ไม่เว้นผู้น้อยที่อาจนอกสายตาคนอื่น เกิดเป็นความศรัทธารู้สึกได้เลยว่าใจมันอุ่นๆ
วัดธิเบตมองจากข้างนอกเหมือนบ้านเพราะเคยเป็นบ้านธรรมดามาก่อนนั้นเอง ตอนไปครั้งแรกหาไม่เจอ เพื่อนบอกให้สังเกตธงหลากสีแขวนหน้าบ้าน เราชอบไอเดียธงน้อยปลิวไสวให้ลมช่วยพัดคำอวยพรบนธงให้กระจายแรงไกล ข้างในมีห้องโถงใหญ่สำหรับพิธีกรรม สวดมนต์ มีพระพุทธรูป ภาพวาดที่ใช้สีสันเป็นเอกลักษณ์มาก บางภาพเดาเรื่องไม่ออกแต่ก็ดีได้รู้เรื่องเกี่ยวกับศาสนาพุทธจากมุมมองอื่น นิกายอื่น แต่เราไม่เห็นว่าจะเป็นปัญหา ถ้าคนเราคิดเหมือนกันทุกอย่างคงแปลกแย่ และแน่นอนมีรูปท่านดาไล ดามะ ในทุกๆห้อง
ประเพณีการทำบุญวางผ้าหน้าพระพุทธรูป
มีพระอยู่ประจำที่นี่ประมาณ 5 รูป มีคลาสสอนการทำสมาธิ สัมมนา เราไม่เคยไปเลย แต่มีเพื่อนฝรั่งชอบมาก ไม่รู้ซิ เราคิดว่าการทำสมาธิทำได้หลายแบบไม่ต้องมานั่งหลับตา สำหรับเราคือการถักนิตติ้ง อิอิ แต่เราก็ชอบไปวัดธิเบตนะ เพราะไม่มีวัดไทยแถวนี้ เคยไปทำบุญถวายเงินแบบไทยๆ พระดูงงๆแต่ก็รับไปโดยดี แล้วเอาไปหย่อนตู้บริจาค ท่านคงงงทำไมไม่หย่อนเองละคุณโยม อาตมางง
นอกจากไปวัดธรรมดาแล้วยังเคยไปร่วมงานทำบุญครบรอบปีการจากไปของอาจารย์ David Wyatt , Professor of History and Asian Studies ของมหาวิทยาลัย อาจารย์ Wyatt ผูกพันกับประเทศไทยมาก ได้รู้จักกับลูกศิษย์ของท่านที่เป็นนักเขียนที่นี่ เล่าให้ฟังว่า อาจารย์พูดไทยชัดเจน เขียนหนังสือทำวิจัยเกี่ยวกับเมืองไทยมีคุณานัปการ เรามีหนึ่งเล่มคือ “Thailand : A short History” ขอแนะนำให้อ่านอย่างยิ่งยวด งานที่สองที่ได้ไปร่วมคือ งานทำบุญครบรอบปีการจากไปเช่นกัน ของ Professor Edwin Salpeter เนื่องจากภรรยาของท่านนับถือพุทธ งานนี้จัดที่บ้านเชิญพระไปสวด งานน่าสนใจมากแต่ต้องไปขออนุญาตเจ้าของงานก่อน แล้วจะนำรูปมาให้ดูค่ะ ไปมาหลายงานเลยได้รู้ว่าพระธิเบตไม่ฉันกุ้ง เรากับเพื่อนทำอาหารไปถวายใส่กุ้งตัวเบ้ง ท่านเขี่ยออกหมดเลย เพราะคนธิเบตไม่คุ้นเคยอาหารทะเล และศัพท์ที่เรียกกุ้งก็แปลว่าแมลงได้ด้วย สงสัยเค้าคงสยองขากุ้งยั้วเยี้ย แล้วเราก็เลือกซะกุ้งตัวเบ้อเริ่มเชียว อิอิอิ
งานปีใหม่ทุกคนพยายามแต่งตัวเสื้อผ้าประจำชาติ สวยประทับใจ โดยเฉพาะเด็กน้อยๆ เดี๋ยวเดือนเมษาก็ปีใหม่ไทยแล้ว แต่สำหรับวันนี้ขอสวัสดีปีใหม่ตรุษจีน และตรุษธิเบตด้วยค่ะ ขอให้ทุกท่านมีความสุขสงบ มีสติ นำชีวิตไปอย่างมีคุณภาพนะคะ