ฉลองตรุษ...ธิเบต


...ถึงจะมีปัญหาระหว่างกันหนักเท่าภูเขาแต่ธิเบตกับจีนก็ฉลองปีใหม่วันเดียวกัน ...

 ตรุษจีน ตรุษธิเบต

ที่วัด Namgyal : 02-14-10, Aurora St. Ithaca

 

        วันนี้มีโอกาสได้ไปวัดธิเบตเพื่อฉลองปีใหม่ แอบคิดคนเดียวไม่เกี่ยวกับใครว่าถึงจะมีปัญหาระหว่างกันหนักเท่าภูเขาแต่ธิเบตกับจีนก็ฉลองปีใหม่วันเดียวกัน ท่ามกลางความกระอักกระอ่วนที่ทางการจีนขอร้องไม่ให้ประธานาธิบดีสหรัฐพบองค์ดาไล ดามะวันที่ 18 กุมภาพันธ์ นี้ ไม่รู้เหมือนกันว่าตกลงว่ายังไง แต่บรรยากาศฉลองปีใหม่ที่วัดวันนี้ ทุกคนเบิกบานแจ่มใส แม้พื้นที่วัดจะแคบไปถนัดเพราะคนเยอะลูกเด็กเล็กแดงแต่ก็ทำให้อุ่นดี     

 

 

        Ithaca เป็นเมืองศูนย์กลางพุทธศาสนานิกายวัชรยานของท่านดาไล ลามะ ที่อเมริกาก็ว่าได้ เพราะมีวัดทิเบตที่นี่ชื่อวัด Namgyal ทุกครั้งที่องค์ ดาไล ลามะ มาที่อเมริกาก็จะมาที่วัดนี้ ครั้งล่าสุดคือสามปีที่แล้วประมาณเดือนตุลาคม ถือเป็นโอกาสดีมีบุญที่สุดในชีวิตครั้งหนึ่งที่ได้ไปร่วมฟังคำบรรยายจากพระองค์ ตลอดหนึ่งชั่วโมงในห้องประชุมใหญ่ Barton Hall เป็นไปด้วยความประทับใจ สลับเสียงหัวเราะจากผู้ฟัง รวมทั้งขององค์ดาไล ลามะเอง บอกไม่ถูก รู้เพียงว่าเป็นเสียงหัวเราะที่ทำให้คนอื่นหัวเราะตาม เมื่อจบการบรรยายอธิการบดีกล่าวขอบคุณ องค์ดาไล ลามะกล่าวขอบคุณตอบด้วยขนบธิเบตคือ มอบผ้าคล้องคอพร้อมคล้องให้ด้วยพระองค์เอง แล้วก็ถึงตอนที่เราประทับใจที่สุด หลังจากทุกคนบนเวทีได้รับผ้าคล้องคอ พระองค์เดินไปที่ข้างเวที กวักมือเรียกนักเรียนที่ทำหน้าที่บรรยายภาษามืออยู่ข้างล่างให้มารับผ้าด้วย แล้วยังแถมอีกขนบคือการเอาหน้าผากแตะกัน เป็นการแสดงออกถึงมิตรภาพ สิ่งที่ดูเหมือนเล็กน้อยที่ท่านทำกลับโยงผู้ที่ได้เห็นให้รับรู้ได้ถึงความเมตตาแผ่ไพศาล ไม่เว้นผู้น้อยที่อาจนอกสายตาคนอื่น เกิดเป็นความศรัทธารู้สึกได้เลยว่าใจมันอุ่นๆ

 

 

            วัดธิเบตมองจากข้างนอกเหมือนบ้านเพราะเคยเป็นบ้านธรรมดามาก่อนนั้นเอง ตอนไปครั้งแรกหาไม่เจอ เพื่อนบอกให้สังเกตธงหลากสีแขวนหน้าบ้าน เราชอบไอเดียธงน้อยปลิวไสวให้ลมช่วยพัดคำอวยพรบนธงให้กระจายแรงไกล ข้างในมีห้องโถงใหญ่สำหรับพิธีกรรม สวดมนต์ มีพระพุทธรูป ภาพวาดที่ใช้สีสันเป็นเอกลักษณ์มาก บางภาพเดาเรื่องไม่ออกแต่ก็ดีได้รู้เรื่องเกี่ยวกับศาสนาพุทธจากมุมมองอื่น นิกายอื่น แต่เราไม่เห็นว่าจะเป็นปัญหา ถ้าคนเราคิดเหมือนกันทุกอย่างคงแปลกแย่ และแน่นอนมีรูปท่านดาไล ดามะ ในทุกๆห้อง

 

                       ประเพณีการทำบุญวางผ้าหน้าพระพุทธรูป

               มีพระอยู่ประจำที่นี่ประมาณ 5 รูป มีคลาสสอนการทำสมาธิ สัมมนา เราไม่เคยไปเลย แต่มีเพื่อนฝรั่งชอบมาก ไม่รู้ซิ เราคิดว่าการทำสมาธิทำได้หลายแบบไม่ต้องมานั่งหลับตา สำหรับเราคือการถักนิตติ้ง อิอิ แต่เราก็ชอบไปวัดธิเบตนะ เพราะไม่มีวัดไทยแถวนี้ เคยไปทำบุญถวายเงินแบบไทยๆ พระดูงงๆแต่ก็รับไปโดยดี แล้วเอาไปหย่อนตู้บริจาค ท่านคงงงทำไมไม่หย่อนเองละคุณโยม อาตมางง

                นอกจากไปวัดธรรมดาแล้วยังเคยไปร่วมงานทำบุญครบรอบปีการจากไปของอาจารย์ David Wyatt , Professor of History and Asian Studies ของมหาวิทยาลัย อาจารย์ Wyatt ผูกพันกับประเทศไทยมาก ได้รู้จักกับลูกศิษย์ของท่านที่เป็นนักเขียนที่นี่ เล่าให้ฟังว่า อาจารย์พูดไทยชัดเจน เขียนหนังสือทำวิจัยเกี่ยวกับเมืองไทยมีคุณานัปการ เรามีหนึ่งเล่มคือ “Thailand : A short History” ขอแนะนำให้อ่านอย่างยิ่งยวด งานที่สองที่ได้ไปร่วมคือ งานทำบุญครบรอบปีการจากไปเช่นกัน ของ Professor Edwin Salpeter เนื่องจากภรรยาของท่านนับถือพุทธ งานนี้จัดที่บ้านเชิญพระไปสวด งานน่าสนใจมากแต่ต้องไปขออนุญาตเจ้าของงานก่อน แล้วจะนำรูปมาให้ดูค่ะ ไปมาหลายงานเลยได้รู้ว่าพระธิเบตไม่ฉันกุ้ง เรากับเพื่อนทำอาหารไปถวายใส่กุ้งตัวเบ้ง ท่านเขี่ยออกหมดเลย เพราะคนธิเบตไม่คุ้นเคยอาหารทะเล และศัพท์ที่เรียกกุ้งก็แปลว่าแมลงได้ด้วย สงสัยเค้าคงสยองขากุ้งยั้วเยี้ย แล้วเราก็เลือกซะกุ้งตัวเบ้อเริ่มเชียว อิอิอิ

 

 

                 งานปีใหม่ทุกคนพยายามแต่งตัวเสื้อผ้าประจำชาติ สวยประทับใจ โดยเฉพาะเด็กน้อยๆ เดี๋ยวเดือนเมษาก็ปีใหม่ไทยแล้ว แต่สำหรับวันนี้ขอสวัสดีปีใหม่ตรุษจีน และตรุษธิเบตด้วยค่ะ ขอให้ทุกท่านมีความสุขสงบ มีสติ นำชีวิตไปอย่างมีคุณภาพนะคะ

 

               

คำสำคัญ (Tags): #tibetan new year temple
หมายเลขบันทึก: 336695เขียนเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2010 13:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:25 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)

อ่านแล้วได้ความรู้เยอะเลยค่ะ

เด็กๆ น่ารักนะคะ :-)

สวัสดีคุณ Baby

ชอบเด็กหรือคะ น่ารักเนาะ เค้าดูแลเด็กๆเค้าดีมาก ยังพูดภาษาธิเบตได้ดี ส่วนใหญ่เด็กสองวัฒรธรรมจะเริ่มมีปัญหาตอนเป็นวัยรุ่น พ่อแม่ต้องเปิดใจมากๆ

จ๋า :)

เห็นภาพแล้วอยากจะบอกว่า "Free Tibet"

สวัสดีคุณฝนแสนห่า

อีกหลายร้อนหนาวที่ต้องฝ่าฟันไปค่ะ มีคนพูดว่าบ้านก็คือที่ไหนก็ได้ที่มีทุกคนอยู่พร้อมหน้ากัน แต่สำหรับเขาคงไม่มีใครจะไม่คิดถึง บ้านภูเขาแสนรักที่ต้องจำจากมา

จ๋า

องค์ดา ไลดามะ อ่านจากน้องจ๋าเล่าที่ได้พบการปฏิบัติน่าประทับใจมากนะ น้องจ๋าใช้คำว่าอบอุ่นเหมาะสมแล้ว ไม่ถือองค์เลย ใกล้ชิดทุกคน

              

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท