หัวใจผูกกัน ผูกพันสรพ.

วันเวลาดี ๆ เหล่านั้น เธอยังคงจำมันได้ไหม วันที่เคยร่วมทุกข์และสุขจนล้นหัวใจ วันที่เราได้ผ่านมาด้วยกัน

อีกไม่กี่นาทีจะสามทุ่มแล้ว พอลล่ามองนาฬิกาที่หน้าปัทม์ รถยนต์ ที่มีน้องร่วมทีมงานสองคนนั่งมาด้วย.... จะสามทุ่มแล้วหรอ.เร็วจังเลย ดึกแล้วนะ มืดด้วยละ ..เราสามคนสนทนากันระหว่างเดินทางออกจากออฟฟิศที่กระทรวงสาธารณสุข

งานเราเพิ่งเสร็จเมื่อไม่กี่นาทีก่อนหน้ามานี้เอง....

เป็นแบบนี้มาไม่น้อยกว่าสาม สี่ ปีแล้ว ที่ทำงานที่แห่งนี้ สรพ.หรือพรพ.

ไม่ใช่แต่เพียงพอลล่าและน้องสองคนเท่านั้น ขณะนี้ สรพ.ยังมีพนักงานยังคงนั่งทำงานหน้าคอมพิวเตอร์ อย่างใจจดใจจ่อ โดยเฉพาะท่านผอ.ท่านทำงานหนักกว่าพอลล่าหลายเท่า....

ที่เราทำงานแบบนี้ คงไม่ใช่เพราะเราทำงานไม่เสร็จ หรือไม่มีประสิทธิภาพหรอกนะคะ แต่ด้วยภาระกิจของเราโรงพยาบาล สถานพยาบาลทั่วประเทศกับคนอันน้อยนิดมากๆ ถึงมากที่สุด ทำให้เรามีงานที่โหลด ประกอบกับงานของเรามักใช้เวลากับการเดินทางไปยังที่ต่างๆ เวลาในการทำงานที่ออฟฟิศเราจึงมีน้อย มากๆ

สถานที่ทำงานของเราอยู่ที่สนามบิน โรงแรม ห้องประชุม ระหว่างรอรถ รอเครื่องบิน หากเรามีเวลาน้อยนิด เราจะหยิบคอมพิวเตอร์คู่ใจ ที่เปรียบเหมือนหัวใจของเราอีกดวงหนึ่ง ที่เก็บทุกๆอย่างของเราไว้ในนั้น

ถ้าวันไหนเขาไม่ทำงาน เราเหมือนจะขาดอะไรไปสักอย่าง

ที่สรพ.เราไม่ค่อยได้เจอหน้ากันแต่เราสื่อสารกันทาง Skype อยู่เสมอ....

ในช่วงเวลา มกรา กุมภา มีนาคมของทุกปี นอกจากเราจะมีงานประจำแล้ว เรายังมีการประชุมวิชาการ HA National Forum ซึ่งเป็นการประชุมที่หลายๆ รพ.รอคอย รอที่จะพบกับงานวิชาการใหม่ๆ เครื่องมือใหม่ๆ ประเด็นใหม่ๆ ที่จะมาผลักดันให้เกิดขึ้น ณ เวทีแห่งนี้

วันนี้เรายังคงมีพนักงานจำนวนเท่าเดิม แต่เราทำงานเพิ่มขึ้น เป็นการเพิ่มคุณค่าของการทำงานของเรา ตีหนึ่ง ตีสอง เราก็ยังไม่นอน เราสนุกกับการทำงานพร้อมเพื่อน พี่น้องของเรา และพัฒนาตัวเราเอง

ภาพที่เห็นโรงพยาบาลขึ้นรับประทานเกียรติบัตร จากพระองค์โสม....ที่เรามีส่วนร่วมในผลงานของเขาเหล่านั้น

เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม น้ำตาแห่งความยินดีเอ่อล้นออกมา หลายต่อหลาย รพ.ในเวทีแห่งนี้ เป็นภาพที่บรรยายความรู้สึกไม่ถูกเลยจริงๆ

ยังมีรางวัลอีกหลายรางวัลที่เราจัดขึ้นเพื่อเป็นแรงจูงใจ ให้คุณค่ากับคนทำงาน ทำความดีเพื่อประเทศชาติเช่น รางวัล Humanized healthcare รางวัล Healing Environment ที่สรพ.ภาคภูมิใจยินดีกับทุกรางวัลที่เรารังสรรค์ให้หวังเพียงให้รพ.ได้มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องและยั่งยืน ไม่ใช่เพื่อใคร เพื่อพ่อ แม่ พี่ น้อง ของเราทุกคนค่ะ

เป็นกำลังใจให้พี่ๆน้องๆ ที่สรพ. เป็นกำลังใจให้ตัวเอง และเป็นกำลังใจให้กับครอบครัวของเจ้าหน้าที่ สรพ.ทุกคน ที่เสียสละ ความสุขของครอบครัวเพื่อเรา ค่ะ สิ่งหนึ่งที่เป็นแรงบันดาลใจของพวกเรา คือหัวใจของเราที่ผูกกันไว้ ผูกกันตลอดไป....นี่แหละเรา...สรพ.

เขียนใน GotoKnow โดย ♥.`๏'-พร ทั้ง หล้า`๏'- ♥
ใน .♥♥ ·° เรื่องเล่าของพอลล่า·° .♥♥

คำสำคัญ (Tags): #สรพ

หมายเลขบันทึก: 339508เขียนเมื่อ 23 กุมภาพันธ์ 2010 22:10 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:29 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน