มัทนา
มัทนา (พฤกษาพงษ์) เกษตระทัต

ครุ่นคิดเรื่องการปลูกจิตสำนึกที่ดีให้กับนักศึกษาระดับปริญญาตรี: มันสายเกินไปแล้ว?


ครุ่นคิดเรื่องการปลูกจิตสำนึกที่ดีให้กับนักศึกษาระดับปริญญาตรี

คำถามโลกแตกว่า มันสายเกินไปหรือไม่ ทำได้จริงหรือไม่

ตอบ ช้าไม่ช้า สายไม่สาย ไม่ใช่ข้ออ้าง

ยังไงก็ต้องทำ

ระอาจารย์สมัย วัดทับทิมแดง บอกเมื่อวานว่า "กิเลศไม่ใช่เส้นด้ายบางๆ ตัดชั้บเดียวขาดเมื่อไหร่ พระหัวโล้นยังว่าลำบากเลย"

ต้องย้ำ ต้องให้ได้มีสิ่งกระตุ้นบ่อยๆ ซ้ำๆ ทำให้เนืองๆ

จะไปโบ้ยว่าต้องเป็นมาแต่เด็ก ต้องเริ่มที่บ้านไม่ได้

จริงอยู่ ไม่ผิดเลยที่ต้องเริ่มแต่เล็ก แต่เราก็มีหน้าที่ที่ต้องสานต่อหรือพยายามส่งเสริมให้มีเหตุปัจจัยเอื้อให้ไปสู่เป้าหมายคือการผลิตหมอที่มีจิตสำนึกให้ได้

หลักสูตรใหม่ มีวิชาที่กลุ่มทันตกรรมชุมชนรับผิดชอบ 10 วิชา (รายวิชาชุมชน/ทันตสาธารณสุขเอง แล้วก็วิชา ethics & professionalism ทั้งหมด และ วิชาที่มาแทน MD100)

โอกาสอันดีมาถึงแล้ว ......

-----------------------------------------------------------------------

ปล. ตอนนี้พิมพ์อยู่ที่โต๊ะทำงาน ดีใจที่เห็นว่ารุ่นน้องเพื่อนร่วมงานเขียนหลักสูตรใหม่กำลังอ่านหนังสือ จักรวาลผลัดใบของกลุ่มจิตวิวัฒน์อยู่ : )

หมายเลขบันทึก: 341304เขียนเมื่อ 3 มีนาคม 2010 09:15 น. ()แก้ไขเมื่อ 10 มิถุนายน 2012 22:17 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)
  • ผมคิดว่าไม่สาย
  • แนะนำหนังสือเรื่อง
  • ทุกครั้งที่มีโอกาสออกไปทำความดีกับชุมชนจะชวนนิสิตไปด้วยครับ
  • ไปให้เขาเห็นสภาพจริง
  • ไปแบบไม่สอน แต่ทำให้ดู
  • ขอบคุณครับ

เป็นความหวังของสังคมไทยครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท