นิทานเรื่อง...ข้าวเปลือกกับข้าวโพด…
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว..............
เหล่านักวิชาการเกษตรทั้งหลายได้ออกไปเยี่ยมแปลงเกษตรกรผู้ปลูกข้าวโพดหวาน....และถั่วฝักยาว..
หลังจากทักทายกันจนข้าวโพดหมดไปหลายฝักแล้ว....
ก็ได้สอบถามแนวทางการปลูกพืชให้ปลอดภัยและได้มาตรฐาน.....เพื่อหา..ภูมิปัญญา...ที่เกษตรกรใช้ในพื้นที่จริง.....สอบถามไปหลายเรื่อง....เดินไปเดินมาแล้วก็พบกับ.....
ขวดบรรจุหนูนาเป็น ๆ ..หลายตัว...ส่วนตัวใหญ่เป็นหนูท้องขาว..แน่นิ่งอยู่ในถุงในล่อนข้าง ๆ กัน นึกไปถึงการใช้ไฟฟ้าจับหนูของป้าคนเมืองน้ำดำ....ไม่แน่ใจว่าได้คืนละกี่ตัว....
“...หนูนี้ท่านได้แต่ใดมา...??”
“ใช้จั่น..จับ..”ลุงตอบ
จั่น...เป็นเครื่องมือในการจับปลา..อันนี้รู้จัก...แต่จั่น..จะใช้เชือกขวางทางผ่าน...เมื่อปลาว่ายผ่านเชือก..ก็จะดึงให้ประตูจั่นลั่นลงมาขังปลาไว้ภายใน....
แต่ถ้านำมาจับหนูนา..ซึ่งขนาดเล็กกว่ามาก..ไม่น่าเป็นไปได้ที่หนูจะวิ่งผ่านเชือกแรงขนาดทำให้จั่น..ลั่น..ได้..
“...ทั้งหมดนี่จับได้ในคืนเดียว...ใช้จั่น 15 หลัง...” คุณลุงอธิบายต่อ
จั่น..เมื่อลั่นแล้วจะปิดทางเข้าออก...จั่นแค่ 15 หลัง..ต่อให้หนูเข้าทุกหลัง..บางหลังอาจเข้า 2 ตัว..แต่ก็ไม่น่าจะได้เกิน 20 ตัว ทำไมถึงได้หนูมากขนาดนี้...??? ...น่าจะมีอะไรที่มากกว่าสิ่งที่เรารู้เป็นแน่แท้....??
“นี่ไงครับจั่นจับหนู...ของผม”
อ๋อ..อันเล็กนิดเดียว...เหมาะกับหนูนาตัวเล็ก ๆ น่ารักเชียว....
แล้วมันทำงานอย่างไรหว่า....
อ๋อ...เปลี่ยนจากเชือกขวางทางเข้า..เป็นกระดานหกให้หนูขึ้นไปยืนแทน....ฉลาดนักนะ....
...เอาข้าวเปลือกวางล่อตรงมุมด้านในสุดของถาดสังกะสี....วางให้ปลายด้านนอกลอยสูงจากพื้นเล็กน้อย...รอเวลาหนูขึ้นมายืนจะได้กระดกลงดึงปลายเหล็กให้หลุดจากเชือกที่ยึดประตูอยู่ปล่อยให้ประตูกระดกลงมาปิดทางออก...สิ้นสุดอิสรภาพ...
“..แล้วทำอย่างไรถึงได้คืนละตั้งหลาย ๆ ตัวครับ...”
“ก็ขยันเดินเก็บหนูนะสิครับ..พอใส่เสร็จปั๊บ..หนูเข้าจั่นตัวไหนก็จะได้ยินเสียงจั่นลั่น..เราก็เดินไปตรวจดู..ตัวไหนลั่นก็จับใส่ถุงไนล่อน...แล้วห้างจั่นใหม่..ตรงที่เก่า..เดี๋ยว ๆ ก็ลั่นอีก..ยิ่งขยันเดินตรวจ..ยิ่งได้หนูเยอะ...”
“ห้างตรงที่เก่า..หนูมันไม่กลัวหรือครับ..น่าจะห้างที่ไหมไปเรื่อย ๆ รึเปล่า...” ความคิดเห็น...
“อ๋อ...หนูพวกนี้อยู่เป็นรัง...ถ้าเห็นอาหารที่ไหนก็จะบอกกันให้มากินที่นั่นจนหมดก่อนแล้วค่อยหาใหม่...ฉะนั้นถ้าจั่นตัวไหนมีหนูเข้า...ให้ใส่ที่เดิม...จนกว่าจะไม่มีหนูเข้า..แต่ถ้าจั่นตัวไหนไม่มีหนูเข้า..ต้องย้ายที่ไหม..โดยดูจากร่องรอยการทำลายของหนู...แบบนี้...” ความจริง...
“...ถ้าข้าวโพดต้นไหนมีรอยหนูแทะ....เราก็ไปวางจั่น..ไว้ใกล้ ๆ โคนต้น...ดึงใบข้าวโพดรอบ ๆ ต้นออกไม่ให้หนูไต่ขึ้นใบไปถึงฝักข้าวโพด ก่อนเข้าจั่น...ข้าวเปลือกก็ล่อหนูไม่ให้กินข้าวโพด..ข้าวโพดก็ช่วยเติมปุ๋ยในดินช่วงหน้าแล้ง...พอหน้าฝนข้าวก็ได้กินปุ๋ยในดินต่อ เป็นการพึ่งพาซึ่งกันและกัน....”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า... “ถ้าต้องการให้พืชปลอดภัย..สัตว์ย่อมไม่ปลอดภัย....” เอย...^^
ความเห็น (19)
โอยเห็นหนูไม่ได้มันจั๊กจี้หู
ไปก่อนน่ะค่ะ
เป็นกฎของธรรมชาติ
ผู้ล่า...และผู้ถูกล่า
สวัสดีค่ะ
- น่าเห็นใจชาวไร่นะคะ
- ถูกหนูทำลายแบบนี้หมดกำลังใจแย่เลย
โห แล้วอย่างนี้ไม่ต้องนั่งเฝ้าจับกันหลายเลยรึคะ
พี่ชายคนเก่งก็คิดสูตรกลิ่นสมุนไพรอะไรเอ่ยที่หนูกลัว มาใช้สิคะ อิ อิ
ภาพสุดท้ายงามนะคะ หากฟ้าใสกว่านี้ก็แจ่มเลิศเลย สุขสันต์วันหยุดค่ะพี่ชาย
- นึกถึงเพลงเมียด่ามาหาหนู(นา)
- อิอิ..ขอบคุณค่ะ
- สำหรับบันทึกดีดี
ว๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! หนู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! กัว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เค้าเอาไปกินเหรอคะ เมนูเด็ด หนูนารสข้าวโพด ถ้าได้ชิมอาจจะหายกลัววววว :o :o :0 :o
จ๋า :o
สวัสดีค่ะท่านเกษตร(อยู่)จังหวัด
- ดีจังเลยค่ะ เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านจริง ๆ นะคะ .... ไม่สิ้นเปลืองเงิน ซื้อยา สารเคมี ทำลายหนู ทำลายสิ่งแวดล้อม
- ขอบคุณเรื่องราวดี ๆ ค่ะ...
พี่เกษตรฯขา....อย่าทำหนูค่า......อิอิ ขำ ขำ 
ภาพสุดท้ายนี่ยอดอะไรคะ สวยจัง 
สวัสดีครับพี่ ครูคิม
นึกว่าพี่ครูจะสงสารหนู..ซะอีก..^^
ชาวสวนต้องขยันเดิน..นอนดึกหน่อยครับ..เพื่อรักษาผลผลิตไว้...
-
- พี่ชายคนเก่งก็คิดสูตรกลิ่นสมุนไพรอะไรเอ่ยที่หนูกลัว มาใช้สิคะ อิ อิ
- กลิ่นอะไรน้อ poo หนูถึงจะกลัว...
-
เป็นกลิ่นตัวพี่ชายพอไหวไหม..ทั้งหนูเล็กหนูใหญ่..ไปไกลโลด 555
- ภาพสุดท้ายงามนะคะ หากฟ้าใสกว่านี้ก็แจ่มเลิศเลย สุขสันต์วันหยุดค่ะพี่ชาย
- วันนั้นฟ้าหรัว ๆ ยอดถั่วชูไสว...
- แต่วันหยุดอยู่เวรรับผลไม้ประกวดงานอนุสาวรีย์ปราบฮ่อ ท่ามกลางเปลวแดด..นี่แอบมาเข้าห้องน้ำ..เย็นอยู่ต่อถึง 4 ทุ่ม...จ้า
Jaa
ว๊ากกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! หนู!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! กัว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!เค้าเอาไปกินเหรอคะ เมนูเด็ด หนูนารสข้าวโพด ถ้าได้ชิมอาจจะหายกลัววว :o :o :0 :o จ๋า :o
โอโห..หนูนารสข้าวโพด..คิดได้ไง..ไอเดียบรรเจิดนัก....ลอกหนังซักหน่อย...น่าอร่อยเชียว..ขาดแต่คนทำ...ใครคิดสูตร..ให้คนนั้นเป็นคนทำ..อิอิ
ดีจังเลยค่ะ เป็นภูมิปัญญาชาวบ้านจริง ๆ นะคะ .... ไม่สิ้นเปลืองเงิน ซื้อยา สารเคมี ทำลายหนู ทำลายสิ่งแวดล้อม
พี่เกษตรฯขา....อย่าทำหนูค่า......อิอิ ขำ ขำ
งานนี้พี่เกษตรไม่เกี่ยวนะครับ..-`๏'-..ตะวันอ้อมข้าว..-`๏'-
แค่เก็บภาพเฉย ๆ ^^
ภาพสุดท้ายนี่ยอดอะไรคะ สวยจัง
ภาพนี่..เป็นยอดถั่วครับ...
เยี่ยมมาก
ยิ่งขยันยิ่งตายเพิ่ม
ฮิๆๆๆๆ
โห..พี่ยาวเล่นแรง....เกษตรยะลา
ยิ่งขยันยิ่งตายเพิ่ม 555