๑๔.อย่า..หย่าร้างเพราะอิฐสองก้อน

ชวนม่วนชื่น : ก่อนบวชพระอาจารย์พรหมเป็นนักฟิสิกส์ทฤษฏีและเป็นครูโรงเรียนมัธยม เพียงไม่นานท่านได้กลายเป็นช่างก่อสร้างและเรียกคณะทำงานของท่านว่าบริษัทพุทธก่อสร้าง (BBC = Buddhist Building Company)

ตอนแรก ๆ พระอาจารย์พรหมได้ก่ออิฐกำแพงบิดเบี้ยวไปสองก้อน เพราะไม่ชำนาญการก่อสร้าง เมื่องานสำเร็จท่านเห็นว่าอิฐสองก้อนนั้นทำให้กำแพงดูไม่ดีเลย และรู้สึกอับอายจึงขออนุญาตทุบกำแพงแต่เจ้าอาวาสไม่อนุญาต เมื่อมีแขกมาเยี่ยมวัดก็พยายามพาหลีกเลี่ยงไปจากกำแพงนั้น จนกระทั่งเวลาผ่านไปได้มีผู้มาเยี่ยมวัดคนหนึ่งสังเกตเห็นกำแพงนั้น

แขกผู้มาเยี่ยม : "กำแพงนี่สวยดี"

พระอาจารย์พรหม : "คุณลืมแว่นสายตาของคุณไว้ในรถหรือเปล่า สายตาคุณเสื่อมหรือเปล่า คุณไม่เห็นหรือว่าอิฐสองก้อนที่วางไว้ไม่ดีทำให้กำแพงเสียหายหมด"

แขกผู้มาเยี่ยม "ใช่ ผมเห็นอิฐที่วางไม่ดีสองก้อน แต่ผมก็ได้เห็นด้วยว่ามีอิฐอีก ๙๙๘ ก้อนก่อไว้อย่างสวยงามเป็นระเบียบ"

พระอาจารย์พรหมถึงกับอึ้ง นับเป็นครั้งแรกในรอบสามเดือนที่ท่านสามารถมองเห็นอิฐก้อนอื่น ๆ บนกำแพงที่ก่อไว้อย่างดี ก่อนหน้านี้ท่านมองแต่เจ้าอิฐสองก้อนที่เป็นปัญหาเท่านั้น แม้เวลาจะผ่านไป ๒๐ ปีแล้วทำให้ท่านลืมว่าอิฐสองก้อนนั้นอยู่ตรงไหนและไม่สามารถมองเห็นจุดผิดพลาดได้อีก

ท่านได้เปรียบเทียบว่า "มนุษย์เราสักกี่คนที่ตัดสัมพันธ์หรือหย่าร้างกันเพียงเพราะเขาเพ่งมอง อิฐที่ไม่ดีสองก้อน ที่อยู่ในชีวิตคู่ ของเขา หรือมีคนสักกี่คนที่รู้สึกท้อแท้สิ้นหวังจนอาจจะฆ่าตัวตายเพราะมองเห็นแต่อิฐไม่ดีเพียงสองก้อน ในตัวเรานั้นมีอิฐที่ดีและอิฐที่ดีจนไม่มีที่ติ อยู่มากมาย เพียงแต่เรามองไม่เห็นเท่านั้น"

ท่านสรุปว่า "ทุกคนย่อมมีก้อนอิฐที่ไม่เข้าทางสองก้อนและแต่ละคนก็ย่อมมีก้อนอิฐดีจนไม่มีที่ติ จำนวนมากมายและมากกว่าข้อบกพร่องหลายเท่า เมื่อเรามองเห็นมันแล้ว สิ่งต่าง ๆ ก็จะดูไม่เลวร้ายนัก ไม่เพียงแต่เราจะอยู่กับตนเองและข้อผิดพลาดบางประการได้อย่างสงบสุขแล้ว เรายังสามารถมีความสุขกับการใช้ชีวิตร่วมกับสามีหรือภรรยาของเราด้วย...นับเป็นข่าวร้ายสำหรับทนายความผู้เชี่ยวชาญเรื่องการหย่าร้าง แต่เป็นข่าวดีสำหรับผู้อ่าน"รวมทั้งการนำมาประยุกต์ใช้กับความสัมพันธ์ด้านอื่น ๆ ด้วย

นิทานจากชีวิตจริงเรื่องนี้พระอาจารย์พรหมสอนว่า "เอกลักษณ์พิเศษจะมีจุดเริ่มต้นมาจากความผิดพลาดเสมอ สิ่งที่มองเห็นว่าผิดพลาดหรือข้อบกพร่องในตัวสามีหรือภรรยาหรือจากคนอื่น อาจจะกลับกลายเป็นลักษณะพิเศษเฉพาะตัวที่จะเพิ่มคุณค่าให้แก่ชีวิต"

http://images.google.co.th/imglanding?q0

เขียนใน GotoKnow โดย คิม นพวรรณ
ใน รักและศรัทธา

คำสำคัญ (Tags): #ครูคิม ชวนม่วนชื่น พระอาจารย์พรหมวังโส

หมายเลขบันทึก: 345324เขียนเมื่อ 18 มีนาคม 2010 17:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 มิถุนายน 2012 17:09 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (27)

ปริมปราง

เขียนเมื่อ 18 มีนาคม 2010 19:34 น. ()

"ใช่ ผมเห็นอิฐที่วางไม่ดีสองก้อน แต่ผมก็ได้เห็นด้วยว่ามีอิฐอีก ๙๙๘ ก้อน

ก่อไว้อย่างสวยงามเป็นระเบียบ"

ขอบคุณ ข้อคิดดีๆ ที่สอนให้มองบวก มองส่วนดีมากกว่าส่วนเสีย

พระมหาแล ขำสุข(อาสโย)

เขียนเมื่อ 18 มีนาคม 2010 19:34 น. ()

เป็นมุมมองที่ช่วยสอนใจ ให้เราเห็นสิ่งต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นนั้นเป็นสิ่งที่ดีเสมอ

อนุโมทนา สาธุ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 18 มีนาคม 2010 19:53 น. ()

สวัสดีค่ะน้องปริมปราง

เป็นเรื่องสั้น ๆ แต่ละตอนจากหนังสือ "ชวนม่วนชื่น" ของพระอาจารย์พรหมค่ะ
อ่านแล้วคัดใจความนำมาเล่าต่อค่ะ
ทำนองเดียวกันกับชีวิตคิดบวก หรือการมองโลกในแง่ดีนั่นเองนะคะ

คิม นพวรรณ

เขียนเมื่อ 18 มีนาคม 2010 19:55 น. ()

นมัสการพระคุณเจ้า..พระมหาแล ขำสุข(อาสโย) [IP: 125.25.199.154]

นานแล้วนะคะพระมหาไม่ได้มาเยี่ยมบันทึก
วันนี้นับว่าเป็นโอกาสดี ขอขอบพระคุณอย่างสูงเจ้าค่ะ
หนังสือเล่มนี้อ่านแล้ววางไม่ลงเลย
อ่านไปคร่าว ๆ แล้วเมื่อวาน ๑ จบ
วันนี้กลับมาอ่านอีกเที่ยว คิดตามไปด้วย ได้ความรู้สึกและความคิดที่แตกฉานขึ้นกว่าอ่านตอนแรกเจ้าค่ะ