ศิษย์อกตัญญู???หาว่าครูไม่มีน้ำยา


อาจารย์ฉลองงง...ไม่มีน้ำยาาา...

 

 

ตอนเด็ก ๆ พอทำการบ้านส่งเสร็จ เราจะมีหน้าที่นวดให้ครูบ้าง ตรวจการบ้านแทนบ้าง เติมน้ำในแจกันบนโต๊ะครู วิ่งเอากับข้าวหรือเอาของไปเก็บที่บ้านครูบ้าง ฯลฯ

ไม่ว่าเราจะสนิทสนมกับคุณครูท่านนั้นมากน้อยแค่ไหน แต่หากถูกใช้ไหว้วาน เราจะรู้สึกเต็มใจ เต็มที่ สู้ตายทุกเรื่อง

หากเพื่อน ๆ รู้เข้า ก็จะยิ่งมาช่วยกันมะรุมมะตุ้มเข้าไปอีก เราเองจะหน้าบานเป็นจานข้าวแมว ภูมิใจและเป็นเกียรติ ที่เราเป็นคนได้รับคำสั่งจากคุณครูมาโดยตรงเชียวนะ  :-)

อาจเพราะเรามองครูว่าสูงส่ง ไม่มีการจับผิด จ้องพลาด ด้วยความลังเลสงสัยใด ๆ ทั้งสิ้น  นั่นครูเรานะ จะไปคิดจะไปมองท่านเป็นอย่างอื่นไปได้อย่างไร

ครั้นพอได้มาเป็นครู จึงได้เห็นจากอีกมุมหนึ่ง ด้วยภาระที่หนักอึ้ง หลายหน้า หลากบทบาท ทั้งสอน ทั้งรับผิดชอบกิจกรรม ทั้งภาระติดตามให้การดูแล ประสานงานประสานความเข้าใจทั้งผู้ปกครองและฝ่ายต่าง ๆ ทำให้ตารางชีวิตในแต่ละวันแน่นเอี้ยด เวลาทานข้าวแทบไม่มี ไปทางไหนเด็กก็ล้อมหน้าล้อมหลังจะเอาเรื่องนี้ จะเอาเรื่องนั้น เข้ามาทักทาย ชวนคุย พูดเล่น พูดหัว

(ขืนไม่ทักตอบ ไม่เล่นด้วย เจองอน!)

ด้วยความสนิทสนมและความผูกพันที่มีต่อกัน ครูจึงมีเด็กเป็นกำลังสำคัญ

(ถ้าไม่มีล่ะแย่เลย) 

ช่วยจัดเอกสาร พิมพ์งาน ช่วยงานกิจกรรม ครูทำอะไรหนูก็จะตามไปทำด้วย   ค่ำมืดดึกดื่นต่อแสตนด์เชียร์ ทำอุปกรณ์ ทาสี เย็บฉากผ้า ขนอุปกรณ์ วิ่งซื้อข้าวซื้อน้ำ ระดมข้าวของเครื่องใช้และเสบียงเท่าที่ต้องการมาให้

ความมีน้ำใจและทุ่มเทของเด็ก ๆ ทำให้ครูอย่างเราพลอยหายเหนื่อยและประทับใจกับความน่ารักน่าเอ็นดูของพวกเขา  ทำงานไปอย่างมีความสุขไปตลอดเวลา

พวกเขา อาจไม่รู้ ว่าตัวเองเป็นกำลังใจสำคัญที่ทำให้ครู มีแรงทุ่มเทกับภาระหน้าที่แห่งวิชาชีพนี้ได้ต่อไป

อย่างไรก็ตามการใช้ไหว้วานเด็กก็ต้องมีขีดจำกัด ยิ่งปัญหาเรื่องพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสมของบางคนในวิชาชีพนี้ เป็นข่าวเป็นเรื่องให้ได้แบ่งปันกันไปอับอาย ครูก็ยิ่งต้องคำนึงถึงให้มากขึ้น

 

ครูปูคนหนึ่งล่ะ ที่มีชื่อเรื่องความสนิทสนมกับนักศึกษา จะใช้ไหว้วานอะไรใคร จะมีมือรับ มือรองอยู่เพียบ  ทั้งตัวนักศึกษาและเครือข่ายผู้ปกครองที่หลากหลายอาชีพ  หากเป็นเรื่องที่ครูปูร้องขอทั้งแม่ทั้งลูกทั้งบ้านจะตาลีตาเหลือกหามาให้ตามต้องการ

แต่ในเมื่อเป็นหัวหน้าเขา ไอ้เรื่องจะไปนั่งเล่าวีรกรรมผลงานความดีงาม ความทุ่มเทในอดีตที่เป็นผลของความร่วมมือที่ได้รับในปัจจุบัน ก็เกรงจะเป็นเรื่องโม้โอ้อวดไปเีสีย  เผลอ ๆ ถ้าไม่เข้าใจจะนึกว่าเราใช้อำนาจหน้าที่ในทางที่มิชอบ รับสินบาทคาดสินบนล่ะ ซ-ว-ย เลย :(

หัวข้อการวางตัว การรักษาระยะห่างระหว่างครูกับเด็กจึงมักเป็นวาระในที่ประุชุมที่ต้องแจ้ง เตือนกันเป็นระยะ ๆ ยิ่งในช่วงปิดเทอมไม่มีการเรียนการสอนก็จะมีเด็กที่ไม่อยากอยู่บ้านเฉย ๆ หรือมาแก้ผลกิจกรรม มาลงเรียนซ่อมแบบไม่เต็มเวลา เวลาที่เหลือก็จะมาขลุกอยู่กับพวกครูบาอาจารย์เสียเป็นส่วนใหญ่

 

ครูไปกินข้าวก็ขอเดินรวมกลุ่มกับเขาไปด้วย เขาหุงข้าวทำกับข้าวมากินรวมกันก็มาขอแจม รบกวนพ่อแม่ทำกับข้าวมาเผื่อ มาแบ่งปันกันอย่างสนุกสนานวุ่นวาย  

และมักลงท้ายที่เด็กต้องเป็นคนล้างจาน ?

ประเด็นนี้เคยพูดในที่ประชุมก่อนปิดเทอมไว้แล้ว แต่ทำอย่างไรได้ เด็กเขาสนุกสนานที่จะขลุกอยู่กับคุณครูเขานี่  จึงทำได้เพียงติงให้อาจารย์ระวังความรู้สึกของผู้ปกครองบางคน เดี๋ยวจะหาว่าเราใช้แรงงานลูกเขา อะไรไปนู่น (มีนะคะไม่ใช่ไม่มี)

แต่ปิดเทอมนี้ คุณครูคงเข็ดกับการใช้เด็กล้างจานกันแล้วล่ะค่ะ

เหตุเกิดในวันประชุมผู้ปกครองที่ผ่านมา อาจารย์สิบกว่าท่านนั่งกินข้าวกันเป็นกลุ่มใหญ่กับศิษย์รักก้นกุฎิหลายคน  กินเสร็จอาจารย์ฉลองผู้ที่เป็นเวรล้างจานประจำวันพอดี  ก็ออกปากสั่งเด็ก ๆ ให้ขนจานชามไปล้าง

“อาจารย์วางน้ำยาไว้ให้แล้วนะ”

เด็กผู้หญิง 2 คนก็รวบจานทั้งหมดแล้วลุกเดินไป  คุณครูที่เหลือก็ยังนั่งคุยกันต่อในโรงอาหารซึ่งเต็มไปด้วยผู้ปกครองและนักศึกษาที่กำลังกินข้าวเที่ยง หลังจากเสร็จกิจกรรมประชุมผู้ปกครองมาหมาด ๆ

อยู่ดี ๆ ทุกคนก็อึ้งไปชั่วครู่!

แล้วตามด้วยเสียงหัวเราะครืนนนน…ใหญ่ กันทั้งโรงอาหาร

เด็กผู้หญิงสองคนนั่นคงหาน้ำยาล้างจานไม่เจอ หรือเจอแต่น้ำยาอาจจะหมด  ประกอบกับมือที่เปียกน้ำแล้วคงไม่อยากเดินมาไกลจากซิงค์ล้างจานนัก

จึงโผล่หน้ามาตะโกนตรงหน้าโรงอาหาร พร้อมกันทีเดียวสองคน  เสียงดังก้องกังวาน คงกะให้อาจารย์ฉลองซึ่งนั่งอยู่ท้ายโรงอาหารได้ยินชัด ๆ


อาจารย์ฉลองงงงงงงงง..ไม่มีน้ำยาาาาาาาาา..

 

อาจารย์ฉลองแกหายวับเข้าใต้โต๊ะตัวนั้น ทันใด พร้อมทั้งขมุบขมิบปากอย่างหัวเสียว่า

ก็ว่าวางไว้ตรงนั้นนะ ทำไมไม่มี หรือว่าน้ำยาเราหมด หมดไปตั้งแต่เมื่อไหร่หว่า?”

 

 


หมายเลขบันทึก: 345642เขียนเมื่อ 19 มีนาคม 2010 21:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:37 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (21)
  • ฮาๆๆ มีแต่เส้น ไม่มีน้ำยา..รู้ได้ไงเนี่ย?
  • ขอบคุณประสบการณ์ดีๆครับ

สวัสดีค่ะ

  • อ่านไปลุ้นไป...แล้วก็ฮาค่ะ
  • ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ

คุณครูน่าจะบอกไปว่า...น้ำยาขายดี จนหมดก่อนกำหนด ฮ่าๆๆๆ

ฮี่ๆๆ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า "หมั่นตรวจเช็คน้ำยากันหน่อยนะครู"

ถ้าหมดก็รีบเติม

ถ้าไม่มีก็รีบหามาไว้กับตัวซะ

เอิ๊กซ์!

:P

 

สวัสดีครับอาจารย์ครูปู~natadee t'ซู๊ด

  • โอ้ย!!!!! ไม่น่าทำกันได้ถึงเพียงนี้นะ
  • อาจเป็นการประทุษร้ายผู้อื่นโดยไม่ตั้งใจ
  • เพราะปรากฏว่ามีคนตกเก้าอี้แล้วยัง...มีอาการงอหายอยู่
  • ขอให้มีความสุขครับ

paaoobtong
19/03/53
23:25

สวัสดีค่ะ  ท่าน 

 

P

paaoobtong

 

  • ต้องขอพระอำไพอย่างใหญ่หลวง สำหรับความผิดพลาดที่แสนจะตั้งใจนะเจ้าคะ อิอิ
  • เพื่อการลดการสึกกร่อนทางอารมณ์ระหว่างวันค่ะ ^_^
  • หวังว่าขณะนี้อาการคงจะทุเลาแล้วนะคะ 5555...

 

  • หน้าแล้งก็งี้ครับ...
  • หาน้ำมาทำยายากหน่อย ^^
  • แต่น้ำใจมิเคยขาดแคลน..

สวัสดีค่ะพี่ปูคนสวย

คิดถึงจึงแวะมาทักทาย พี่ปูคงสบายดี เห็นภาพรอยยิ้มกับลูกศิษย์ก็รู้แล้ว

พี่ปูยังสวยเหมือนเดิมเลย

  • สวัสดีค่ะ ท่านเกษตร ^_^
  • ดีจ้า น้องรจนาน่ารัก โอยหายไปไหนมาตั้งนาน โผล่มาทีนึงต๊กกะใจ สบายดีบ๊อ? เพื่อน ๆ เขานัดไปกินข้าวกันบ่อยเน่อ มีอะไรติดต่อมาที่เมล์พี่ก็ได้นะคะ คิดถึงเช่นกันจ๊ะ ^_^

เป็นเรื่องเสียหายมากกกกก..

วันหลังบอกเด็กให้ถามเบา....

 

  • น่าเห็นใจอาจารย์ฉลองจริง ๆ
  • "โถ !  ทำไปได้..."

สวัสดีค่ะน้องครูปู

แวะเข้ามาทีไรหล่ะก็ เรียกเสียงฮาได้เสมอนะน้องเรา  คิดถึ้ง คิดถึง  ครูอิงเองก็เพิ่งจะได้ตระเวนทักทายพี่น้องผองเพื่อนก็ช่วงปิดกล่องชอล์กนี่แหละ แต่ก็ยังทักทายไม่ทั่วถึงเลยค่ะ  น้องปูสบายดีนะคะ  กลับใต้หรือเปล่าจ้ะ หรือว่างานล้นมือจนหาเวลากลับไม่เจอ  เจ้าหลานตัวน้อยเป็นไงบ้าง ป่านนี้ครูกำลังซน จนน่าฟัดแน่ ๆ เลย  เอามาอวดกันบ้างเน้อ

แก้คำผิดค่ะ   คงกำลังซน   ไม่ใช่ครูกำลังซน

  • อิอิ...พี่ปูละก็..
  • แป๋มอ่านตอนต้น
  • คนละฟิวส์กับตอนท้ายเลย
  • ฮ่า..ฮ่า.. ขำกลิ้งๆๆๆๆๆๆๆ

๕ ๕ เดี๋ยวนี้พี่ครูปู เจ๋งจริง แต่ละมุข แต่ละหมัดนี่

สงสัยไปฝึกจากพ่อครูขา มารึเปล่านี่ สุขสันต์กับการงานค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่ครู ป.1

จะบอกให้เค้าพูดเบา ๆ ก็ไม่ทันแล้วอ่ะค่ะ

มานเล่นตะโกนต่อหน้าสาธารณชนขนาดน๊านนน...

:P

 

สวัสดีค่ะ คุณธรรมทิพย์

  • เอามาเล่าต่อขำ ๆ หน่ะค่ะ
  • แต่ครูฉลองหน่ะ แกน่าสงสารจริง ๆ ค่ะ
  • เพราะโดนเพื่อนครูล้อกันข้ามปีเลยล่ะค่ะ
  • กั่กๆๆๆๆ

 

สวัสดีค่ะ พี่ครูอิงจันทร์

  • อิอิ หัวเราะวันละนิดจิตแจ่มใสค่ะ
  • หนูไม่ได้กลับบ้านเลยค่ะ
  • เพราะงานยุ่ง ยังกะยุงตีกัน
  • หลานโตจะเท่าป้าแล้วล่ะม๊าง
  • แต่โทรคุยกันทุกวันเลยค่ะ
  • พี่ครูอิงจันทร์สบายดีนะคะ
  • แฮ่ ๆ ขอโทษทีค่ะ มาตอบช้าไปเกือบครึ่งปีแหน่ะ
  • กั่กๆๆๆ
  • อายเหมือนกัน วุ๊ยส์!

สวัสดีค่ะ น้องครูแป๋ม

  • อิอิ หาเรื่องมาเล่ากันขำ ๆ หน่ะจ๊ะ
  • สบายดีนะคะ ไม่ได้คุยกันเลยอ่ะ

หวัดดีจ้าเจ้าน้อง poo

  • คิดถึงเน่อ
  • ขอบคุณมากสำหรับ message
  • ไออุ่นแห่งความปรารถนาดีที่มีต่อพี่ตลอดเวลานั้น
  • ช่างอบอุ่นและเต็มอิ่มดีแท้เลยจ๊ะ
  • ขอบคุณน้องมากนะจ๊ะ
  • น้องสาว ขา เล๊ก...เล็ก
  • กั่กๆๆๆ
  • (^_^)

กราบ...สวัสดี ครับครูปู ไม่ได้แวะมาทักนานมากเลย ยังจำผมได้ไมครับ สิตเก่าครูและครับ

ก้อคิดถึงนะครับ ว่างๆจะเข้าไปกราบครับ รักษาสุขภาพ ด้วยนะครับหน้าหนาวแล้ว [^Q^]

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท