ฟื้นตัวอีกครั้งนะ ดุษฎีนิพนธ์

กลับมาอีกครั้งแล้วชีวิต กับการตัดสินใจครั้งใหญ่ "ลาศึกษาต่อ"

ฝืนตัวเองมานานกับการพยามยามทำหลายๆ อย่างควบคู่กัน ทั้งการสอน การทำวิจัยใหนหน้าที่การงาน และการทำให้ตัวเองเรียนจบปริญญาเอก

จริงๆ ก็ค้นพบตัวเองเสมอมาว่าชอบทำหลายๆ อย่างพร้อมๆ กัน แต่ก็มักจะเทความมุ่งมั่นไปที่งานงาน มากกว่า งานเรียนเสมอ จวบจนวันนี้เวลาล่วงเลยมาจนจวนเจียนจะหมดเวลา และเฮือกสุดท้ายของลมหายใจ กัลยา ตัดสินใจหยุดการทำงานสักระยะ (ลาศึกษาต่อ) เพื่อให้งานเรียนมันเดินไปข้างหน้า เพื่อตัวเอง เพื่อสิ่งที่คงจะดีๆ ในชีวิต เหนื่อยที่จะลุ้นกับชีวิตตนเองแล้ว........

ช่วงนี้ปิดเทอม.. เรามักจะคิดว่า ปิดเทอมจะได้ทำนั่น ทำนี้ จะไปพักสมอง ...เออ แต่ทำไมตารางชีวิตเราต้องถูกล็อกไปทำนั่นทำนี้ตลอด มีคนบอกเราว่า "ตอนนี้อายุยังน้อย ทำงานหนักๆ สะสมเป็นทุนของตัวเองไว้ อายุมากขึ้น จะได้มีทุนไว้ใช้ในบั้นปลาย" ก็หวังไว้ว่า การทำงานหนักๆ วันนี้ คงจะเป็นต้นทุนที่ด้ในอนาคต เนาะ

เราเชื่อว่า "งานหนักไม่เคยฆ่าคน" เป็นกำลังใจให้ทุกท่าน ที่ต้องทำงานหนักในช่วงปิดเทอม เช่นเดียวกับตัวดิฉันนะคะ (แง้!!!!  สงกรานต์จะได้แว้บบไปเที่ยวกะชาวบ้านเค้ามั้ยเนี้ยะ)