ตะวันล้า - ครูซัน สมพงษ์ หมื่นจิตต์
เพลง ตะวันล้า
ศิลปิน ครูซัน (คุณครูสมพงศ์ หมื่นจิตต์)
ขอบพระคุณรูปภาพจาก http://www.bankrusun.com/board/view.php?id=1378
ขอบพระคุณบทเพลง จาก http://solno07.exteen.com
โอ้ชีวิตบนเส้นทางตะวัน
บรรเจิดเเฉดฉันท์ในจักรวาล
แบกภาระสาหัสสากรรจ์
บนทางสร้างสรรค์นั้นยืดยาว
ใครจะรู้ว่าฉันเหน็ดเหนื่อย
ใครจะรู้ว่าฉันเหน็บหนาว
ใครเคยเห็นน้ำตาที่พร่าพราว
เจ็บปวดร้าวกับความดื้อดึง
ราตรีนี้ที่เธอหลับไหล
ฉันแอบร้องไห้อีกซีกโลกหนึ่ง
โอนอ่อนไหวอยู่ในห้วงคำนึง
เฝ้านึกถึงเส้นทางที่กว้างไกล
* อยากโคจรออกนอกเส้นทาง
ฉันอยากหยุดพัก ทั้งกายและใจ
เหนื่อยจนอยากหลับไหล
.......ไปชั่วนิรันดร์
** แต่อีกหลายชีวิตยังรอฉันอยู่
อีกหลายชีวิตยังสู้ฝ่าฟัน
กับความเหน็บหนาวและความร้าวราน
รอคอยให้ฉันได้สร้างเสริมเติมไฟ
***ขอเพียงรอยยิ้มที่เริงร่า
ขอเพียงแววตาที่สดใส
มีความรักและมีน้ำใจ
แบ่งปันกันไปได้ไหมคนดี
ดนตรี :
( ซ้ำ * / ** / ** )
ความเห็น (6)
- กับบางบทสนทนาแลความคิดเห็น
- ที่สะท้อนชีวิตของครูนักสู้ ระหว่าง ครูจั๋ง กับ ครูซัน
- ณ กลางเดือนเมษายนอันร้อนระอุ
สายตาของสมพงศ์ เปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นว่า
ผลงานของเขาจะต้องได้รับ การยอมรับ แม้ว่าอากาศในช่วงนั้นจะร้อนสักเพียงใด
เขาก็ยังคงสดชื่นอยู่เสมอ ต่างจากครูจั๋งที่ต้องเดินเข้าออกห้องอาบน้ำเป็นประจำ
ทั้งเอาน้ำลูบหน้า ลูบขา สุดท้ายก็ต้องอาบน้ำวันละหลายครั้ง
ด้วยความที่ไม่เคยเจอบรรยากาศแบบ ตากแห้งแดดเดียวแบบนี้
“ไม่ร้อนมั่งรึไง” ผมเดินออกมาจากห้องอาบน้ำ
“สบายๆ ครับ” ตอบแบบไม่รู้ร้อนรู้หนาว แล้วก็หันไปเล่นกีตาร์ต่อ
“ได้งานเดโม่ไปคราวนี้จะวางแผนไงต่อล่ะ”
“ก็คงจะไปจัดแสดงเพื่อหาเงินให้กับเด็กๆ ในโรงเรียนที่ยากจนละครับ”
สมพงศ์เริ่มเล่าเป้าประสงค์ของงานสร้างสรรค์ครั้งนี้
“ผู้ใหญ่ไม่ค่อยให้ความสนับสนุนเท่าไหร่ คอยจะจ้องจับผิดเราว่า
เราเอาเวลาราชการไปทำเรื่องส่วนตัวอยู่เรื่อย”
“แล้วจะทำไงต่อล่ะ ถ้ามีอุปสรรคแบบนี้” ผมถามด้วยความเป็นห่วง
“อะไรจะเกิด ก็ต้องให้มันเกิดครับ แล้วแต่เวรแต่กรรม”
สมพงศ์ คงต้องสัมผัสกับความผิดหวังในระบบราชการอยู่ไม่น้อย
เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นความเดือดร้อนของคนระดับล่าง
พอมีใครสักคนโดดเด่นขึ้นมาในแนวช่วยเหลือสังคม
ก็เอาระเบียบราชการเข้ามาอ้างว่า จะใช้เวลาราชการไปในทางที่ไม่ควร
ทั้งๆ ที่สิ่งเหล่านี้ ราชการต้องการอย่างยิ่ง คนอย่างนี้ ถ้าหาที่ทางที่เหมาะสม
ให้เขาอยู่ได้ ช่องว่างระหว่างข้าราชการกับประชาชนผู้ยากไร้ ก็คงแคบเข้า
ปัญหาก็คงจะลดน้อยถอยลง แต่นี่กลับมาจับจ้องเหมือนกับการช่วยเหลือสังคม
เป็นการใช้เวลาทางราชการอย่างมิชอบ ไม่รู้พวกเขาเอาอะไรคิด
ตัวอย่างเช่นตาสีเผือกเจ้าของเพลงเด็กปั๊มเป็นต้น สุดท้ายก็ต้องลาออกจากราชการ
เพราะผู้บังคับบัญชาใช้คนไม่เป็น
“ผมก็คิดๆ อยู่เหมือนกันครับ”
“โดนกดดันเหมือนกันรึ”
“ครับ....ไม่รู้ว่าจะทนอีกได้สักแค่ไหน”
“ใจเย็น ๆ” ผมค่อย ๆ ปลอบและให้กำลังใจ “ถ้าเราท้อซะแล้ว เด็กๆ จะเป็นอย่างไร”
“ครับ..ผมคงต้องทนไปสักพักนึง งานหนักแค่ไหนผมไม่ว่า แต่ไอ้หนักใจนี่ มันบั่นทอนจริงๆ”
ทุกสิ่งที่หลุดจากปากสมพงศ์ ผมทราบดีว่าไม่มีอะไรเคลือบแฝง
เขาทำงานอย่างไม่รู้จักเหนื่อย มุ่งมั่น แต่ก็ยังมีประเด็นที่ทำให้ท้ออยู่บ้าง
สมพงศ์เล่าว่า เขาทำงานหนักมาแล้วทุกอย่าง ที่หนักสุดๆ ก็คืองานทำอิฐบล็อก
ถ้าไม่แข็งแรงจริง ๆ ละก็ ทำไม่ได้แน่ ผมก็เข้าใจ
ตามมาฟังเร็วไวค่ะ..เสียงดีค่ะ..ดีจังที่นำเรื่องราวท่านมาบอกต่อค่ะ..จะเห็นว่า..ทำไมครูแบบนี้ถึงได้ลาออกจากการเป็นข้าราชการ....อายุสั้น.....
- ขอบคุณค่ะ น้องครูตูม
- ยังอินกับอารมณ์นี้อยู่อ่ะค่ะ (โดยมิได้เสแสร้ง และแอ๊บแบ๊ว ตามข้อกล่าวหานะคะ )
- คืออินมาจากบล็อกเพื่อนเรา "มด" หน่ะแหละ
- ตอนนี้ ส่งน้ำตาลไม่ได้เลย มด ไม่มีเวลาดมกลิ่น 5555555+
- หวังเพียงว่าเขาจะมีกำลังใจที่ดี และ ไม่ท้อถอย ก็พอแล้ว
- ขอบคุณน้องครูตูมอีกครั้งค่ะ สุขกายสบายใจนะคะ
ไม่ว่าจะสอนอยู่ในระบบราชการ
หรือนอกระบบราชการ
ครูยังไงก็คือครู เป็นผู้ให้อยู่เสมอ
ไม่ว่าครูจะเป็นคนแบบใหน ก็ยังเป็นครูอยู่เหมือนเดิม
ไม่ว่าครูจะทำตัวเป็นตัวอย่างที่ดีหรือไม่ แต่ก็ยังเป็นครูอีกนั่นหล่ะค่ะ
แต่ว่า....การที่จะเป็นครูที่ดีได้นี่สิยาก และการรักษาความเป็นครูที่ดีไว้ยิ่งยากกว่าเป็นใหน ๆ
นรินนับถือครูผู้ให้ที่เป็นครูคนดีจริง ๆ ค่ะ พวงมาลัยดอกกล้วยไม้รูปหัวใจกราบงาม ๆ ค่ะ
มาชม
เห็นแง่งามในคำกลอนดีจังเลยละ...
ผ่านมาหลายปีครับ ยังชื่นชมและศรัทธาครูซันเสมอ ไม่ทราบว่าในปัจจุบัน สพป.ตาก เขตต่างๆโดยเฉพาะอุ้มผาง ได้นำชีวประวัติของคุณครูซันนำเสนอผ่านครูบรรจุใหม่ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจในการดำรงตนเป็นครูดอย อีกหรือไม่ครับ
ผ่านมาหลายปีครับ ยังชื่นชมและศรัทธาครูซันเสมอ ไม่ทราบว่าในปัจจุบัน สพป.ตาก เขตต่างๆโดยเฉพาะอุ้มผาง ได้นำชีวประวัติของคุณครูซันนำเสนอผ่านครูบรรจุใหม่ เพื่อสร้างแรงบันดาลใจในการดำรงตนเป็นครูดอย อีกหรือไม่ครับ