ก่อนกลับก็ถ่ายรูปเก็บไว้..รักลุงป้าอาและน้าสาวนะ..รักษาสุขภาพกันเน้อ...
สวัสดีครับคุณ จำเนียรวดี
โชคดีที่ป้ายังพูด ถ้าป้าไม่เหนื่อยนัก ลองให้ป้าเล่าอะไรๆในชิวิต
หรือให้ป้านับญาติพี่น้องที่พอจำได้ที่เรายังไม่รู้จัก จะได้สืบญาติต่อโยด
วันหนึ่ง ป้าสิ้นบุญ สิ่งเหล่านี้จะมีคุณค่าและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งครับ.......
"สิ่งที่ต้องเตรียมก็มีขันใบใหญ่พร้อมขันใบเล็ก น้ำอบ และดอกไม้หอม ปีนี้เราไม่ได้ซื้อผ้าใหม่ให้(ปรกติเราจะซื้อผ้าใหม่ให้ด้วย) แต่ครั้งนี้มอบเป็นปัจจัยแทน" ผ้าใหม่ โดยนัยของมัน คือผ้าขอขมาผู้ใหญ่ ถือว่าสำคัญทางจิตใจมากกว่าปัจจัยครับ
ขอบคุณค่ะที่ไปอวยพรให้ที่บล็อกครูยุ
บันทึกนี้ของคุณจำเนียรวดี อบอุ่นแบบไทยแท้เลยค่ะ
มีความสุขกับญาติผู้ใหญ่ ที่ยังอยู่กับเราถึงวันนี้น่ะค่ะ
อ่านแล้วมีความสุขในบรรยากาศครับ ถ่ายทอดความน่ารักออกมาได้ดีจัง
เอ้อ ที่จริงน่าจะเขียน อสท ด้วยนะครับ
และ อิอิ เวลาจะกระโดดได้ตรวจเช็คเข็มขัดอย่างดีก่อนโดดหรือเปล่าครับ