หน้าแรก
สมาชิก
Soft Landing
สมุด
บล็อกของ...ครูภาศรี
ในวันที่สติไม่มา ...
Soft Landing
ประภาศรี ภาศรี เกตุดี
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
ในวันที่สติไม่มา ปัญญาไม่เกิด
สติ สมาธิ ปัญญา
เมษาที่ผ่านมาทุกวันช่างร้อนระอุไปทุกอณูของร่างกาย เราจัดตารางชีวิตประจำวันไว้อย่างคร่าวๆ ว่าในเดือนนี้ต้องทำอย่างไรบ้าง
ต้นเดือนเป็นช่วงพัก และมีการสอบสมรรถนะของครู หลังจากนั้นก็พักผ่อนวันสงกรานต์กับครอบครัว
วันที่ 14 น้องมารับไปช่วยเลี้ยงหลานVictor ที่กำลังโตวันโตคืน และกำลังซนมากๆ เราตกลงด้วยความเต็มใจ ที่ตัวเองได้ทำประโยชน์กับน้องบ้าง
เช้ามาก็เห็นหน้าคนตัวเล็กๆ ตื่นมาหน้าตาบ๊องแบ๋ว ยิ้มให้ป้า อยู่กับป้าก่อน เพื่อให้แม่เค้าได้เครียมอาหารสำหรับตัวเล็ก ป้อนอาหารกันวุ่นวาย บางวันก็กินเก่งมากเหมือนแม่ทำอร่อย บางวันก็ได้คำสองคำ จากนั้นก็อาบน้ำตัวเล็กซึ่งก็วุ่นวายอีกแล้ว ตอนทาโลชั่นและแป้ง (ตัวเล็กผิวแห้งแพ้ง่าย ขี้ร้อน) เสร็จแล้วป้าก็อุ้มไปห้องข้างล่าง เพื่อให้แม่เค้าอาบน้ำ กินข้าว ซักผ้า ต่อจากนั้นก็มาผลัดกับป้าให้ป้าไปทำธุระส่วนตัวบ้าง ผลัดกันดูและทำงานบ้านไปด้วย เป็นอย่างนี้ทุกวันจนกว่าตัวเล็กจะหลับ ซึ่งป้าก็จะได้พักผ่อน แต่คนเป็นแม่ก็ต้องคอยดูแลตลอด 24 ชั่วโมง เป็น 7-11 ไม่มีวันหยุดใดๆ
ช่วงที่ป้าได้พักก็ดันนอนไม่หลับ เป็นปัญหาของป้ามาโดยตลอดพยายามทำหลายๆอย่างตามที่สื่อต่างๆแนะนำ เช่น หนังสือสุขภาพ ทีวี วิทยุ หรือพบหมอ(ได้ยามาด้วย แต่ป้าใช้เท่าที่จำเป็นเท่านั้น)
การนอนไม่หลับมันเป็นเรื่องที่แย่มากๆ และถ้ายิ่งมีปัญหามารุมเร้าด้วยยิ่งเพิ่มความเครียดยิ่งขึ้น ป้าพยายามไม่เครียด ไม่คิดในเรื่องอื่นๆ แต่ยิ่งไม่พยายามที่จะคิดกลับคิดได้มากเรื่องโน้น เรื่องนี้ เรื่องนั้นวุ่นวายใจมากๆ
ป้าอ่านหนังสือธรรมะก็แล้ว หนังสือนิยาย หนังสืออื่นๆที่ไม่เครียดก็ไม่ง่วง ดูทีวี ฟังเพลงเบาๆ เย็นๆ ดื่มนมอุ่นๆ ทำจิตใจให้สงบ นอนนิ่งๆ สวดมนต์ภาวนาไปเรื่อยๆ ก็ไม่หลับ ไหนๆ ก็ไม่หลับแล้วนี้ สงสัยสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้เราเจริญวิปัสสนาแน่ๆ เลย คิดได้ดังนั้นเลยเดินจงกรมอยู่ในห้องนอนน้านแหละ เป็นไงล่ะที่นี้ ได้ยินเสียงนกร้องจิ๊บๆ จิ๊บๆ เช้าเลย
สักพักน้องก็อุ้มตัวเล็กลงมาให้ บอกว่าเมื่อคืนนี้ไม่รู้ว่า Victor เป็นอะไรร้องไห้ทั้งคืน อ้าว...ป้าก็ไม่ได้นอนเลย
คืนต่อมาป้าก็นั่งสมาธิอีกเพื่อให้ตัวเองหลับ สักพักก็เริ่มง่วง ดีใจชะมัด ได้นอนซักที ปาเข้าไป ตี 4
เช้ามาตาเริ่มตุ๋ย กลางวันง่วงมาก พยายามร้องเพลงเล่นกับVictor เพื่อหลานจะได้นอนหลับ ป้าจะได้งีบบ้าง
ตอนกลางวันทั้งป้าและตัวเล็กก็นอนหลับอย่างมีความสุข ถึงจะเป็นการงีบแบบสั้นก็มีความสุข
ป้าได้รับรู้ว่าความสุขมันสุขอย่างไร เมื่อนอนไม่หลับนั้นมันเป็นทุกข์ และทุกข์อย่างไร
ทุกคืนป้าเฝ้าบอกตัวเองว่า จงนอนให้หลับ ความสุขมันอยู่ใกล้แค่เอื้อม ..ฮาๆ..
เขียนใน
GotoKnow
โดย
Soft Landing
ใน
บล็อกของ...ครูภาศรี
คำสำคัญ (Tags):
#แลกเปลี่ยนเรียนรู้
หมายเลขบันทึก: 355572
เขียนเมื่อ 2 พฤษภาคม 2010 16:04 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:56 น. (
)
สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน
จำนวนที่อ่าน
จำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น
ชื่อ
อีเมล
เนื้อหา
จัดเก็บข้อมูล
หน้าแรก
สมาชิก
Soft Landing
สมุด
บล็อกของ...ครูภาศรี
ในวันที่สติไม่มา ...
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท