Flames of fire : ไฟไหม้ๆ ช่วยด้วย ไฟไหม้

นายก อบต.ตกลงจากกำแพงสูงกว่า 4 เมตรร่วงลงไปด้านนอกขณะกำลังฉีดน้ำ ไหปลาร้าหัก ต้องใช้บันไดปีนลงไปช่วยขึ้นมาจากกองเพลิง ส่วนคนอื่นๆก็สำลักควันไฟตามๆกัน

6 โมงเย็นวันที่ 6 พฤษภาคม 2553 กำลังเก็บกวาดใบไม้หน้าบ้าน เห็นควันดำเหนือยอดไม้แฟลตฝั่งตรงข้าม ถลาขึ้นไปบนบ้านคว้ากล้องถ่ายรูปวิ่งไปที่แฟลต

ไฟไหม้ๆ ช่วยด้วย ไฟ ไหม้

กลุ่มควันพวยพุ่งขึ้นด้านหลังบ้านพัก

ชั่วเวลาไม่ถึง สิบนาทีเปลวไฟโหมมาถึงริมรั้ว ห่างจากหลังคาบ้านพักหลังนึงเพียงนิดเดียว

คนที่แฟลตยังไม่ไม่มีใครรู้ตัวเลยเพียงสิบนาทีเท่านั้นไฟโหมมาถึงกำแพงรั้ว ต่างคนต่างโทรหารถดับเพลิงพื้นที่ในเขตรับผิดชอบไม่มีใครรับสาย โทรข้ามเขตมีคนรับปลายสายบอกให้ฉีดน้ำเลี้ยงไว้ก่อน ผ่านไปอีกกว่าสิบนาทีรถดับเพลิงยังไม่มาสักคัน น้องชายคนนึงมีวิทยุสมัครเล่น จึงวอขอความช่วยเหลือ รถดับเพลิงคันแรกหาทางเข้าหมู่บ้านไม่ถูกต้องส่งม้าเร็วห้อมอร์เตอร์ไซต์ออกไปรับปากทาง

ทุกอย่างโกลาหลไปหมด เพราะบ้านสามหลังติดริมกำแพงเจ้าของบ้านไม่มีใครอยู่เลย...บ้านหลังที่อยู่ในรูป มีรถจอดใต้ถุนบ้าน...ทุกคนต่างโทรหา...เจ้าของบ้านอยู่กรุงเทพ...เหตุเกิดห่างบ้านตัวเองไปสัก 500 เมตร

ไฟลามขึ้นมาจากพื้นที่ว่างด้านหลังลมแรงมาก โชคดีที่กำแพงรั้วหนาและสูงเกือบสี่เมตร และริมรั้วมีต้นมะขามเทศเป็นดง ลูกไฟจึงไม่ลอยข้ามมา ที่ยังมีสติดีอาจเป็นเพราะไม่ใช่บ้านของตนเองทำทุกอย่างตามสัญชาติญาณ ถ่ายรูปด้วยวิ่งหาสายยางฉีดน้ำไปด้วย ดีที่เป็นเวลา 6 โมงเย็นคนกว่าครึ่งกลับจากทำงานแล้ว

ยี่สิบกว่านาทีรถดับเพลิงจากท่าศาลา และค่ายเอราวัณมาถึงที่เกิดเหตุ หลังไฟลุกไหม้พื้นที่ว่างด้านหลังกำแพงกินอณาบริเวณกว้าง

นายก อบต.ตกลงจากกำแพงสูงกว่า 4 เมตรร่วงลงไปด้านนอกขณะกำลังฉีดน้ำไหปลาร้าหัก ต้องใช้บันไดปีนลงไปช่วยขึ้นมาจากกองเพลิง ส่วนคนอื่นๆก็สำลักควันไฟตามๆกัน

ปัญหาสำคัญที่พบคือจุดต่อหัวฉีดน้ำดับเพลิงมีไม่เพียงพอและปริมาณน้ำมีน้อย นอกจากนี้เจ้าหน้าที่ดับเพลิงต่างไม่มีชุดหรืออุปกรณ์ช่วยใดๆมีแต่ตัวเปล่าๆ...น้องๆทหารเกณฑ์มีแต่เสื้อยืดกับกางเกงขาสั้นโชคดีสุดๆของทุกคนบริเวณนั้นที่ลูกไฟไม่ลอยข้ามกำแพง ยังพูดกันว่าดีมากที่เกิดตอนที่พวกเราอยู่กันเยอะๆ มีคนทุกเพศทุกวัยลูกเด็กเล็กแดง...รูปที่เห็นไม่ได้เสี้ยวนึงของเหตุการณ์จริงทั้งควันทั้งลมทำให้หายใจไม่ออก คลื่นความร้อน ทั้งเสียงปะทุ น่ากลัวมากๆ นาทีนั้น ไม่มีใครขนย้ายอะไรทันทำได้แค่ถอยรถออกมาให้พ้นบริเวณ บางคนถือโกศของแม่ออกมา หลายคนคว้าหมาและแมวออกมาให้พ้นจากการสำลักควัน

รถดับเพลิงจากทุกหน่วยงาน กว่าสิบคันมาช่วยดับเพลิงบริเวณด้านหลังบ้านพัก จาก 6 โมงเย็น ถึง 2 ทุ่มกว่าเพลิงจึงสงบลง แต่ตอนกลางดึกก็มีการปะทุขึ้นมาใหม่...รถดับเพลิงต้องเวียนมาดับอีกรอบ ตอนเช้ามีแนวหน้าออกไปสำรวจบริเวณทุ่งกว้างหลายสิบไร่ งูเหลือมตัวเท่าต้นขาผู้ชายล่ำๆ ตาย 2 ตัวใกล้ๆ หนองบึง เต่า กระรอกตายอีกจำนวนมาก ระบบนิเวศน์โดยรอบเสียหายยับเยิน

บทเรียนจากเหตุการณ์นี้ทำให้เห็นน้ำใจคนในชุมชนและชุมชนใกล้เคียง...ทุกคนต่างช่วยกันคนละไม้ละมืออย่างไม่เหน็ดเหนื่อยแม้ไม่ใช่บ้านตัวเองจะสำลักควันไฟอย่างไรก็ช่วยเต็มที่ แสดงว่าคนไทยยังไม่แล้งน้ำใจ...ถึงเวลาคับขันต่างคนต่างช่วยเหลือกันและกัน...ขอบคุณที่คนไทยทุกคนที่ยังรักกัน….

**********************

ติดตามภาพเหตุการณ์ผ่านยูทูปได้ที่นี่ ค่ะ

หรือคลิกที่รูปภาพได้เลยค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย naree suwan
ใน เที่ยวคนเดียวไม่เปลี่ยวใจ

คำสำคัญ (Tags): #flames of fire#fire#ความช่วยเหลือ#ค่ายเอราวัณ#ช่วยด้วย#ท่าศาลา#น้ำใจ#รถดับเพลิง#ระบบนิเวศน์#ไฟไหม้ๆ

หมายเลขบันทึก: 356766เขียนเมื่อ 7 พฤษภาคม 2010 21:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:52 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

naree suwan