การจัดการความรู้ในระดับปฐมภูมมิ
ขณะที่ผมเปิด Internet ดูสรุปงานวิจัยฉบับย่อเกี่ยวกับการแพทย์ พลางคิดในใจว่า นี่ถ้าเป็นเมื่อสมัยเรียนต้องรีบกินข้าว กระหืดกระหอบเข้าห้องสมุด และกว่าจะแปลรู้เรื่องก็เวียนหัวแล้ว แต่วันนี้แปลคำไหนไม่ออกก็แค่เอาเม้าท์คลิกคำแปลก็ไหลออกมาแล้ว
แต่ยังงัยก็ตามข้อจำกัดก็ยังเป็นเรื่องของเวลาที่ทุกคนได้มาอย่างจำกัดเช่นเดิม ผมสังเกตุว่า เจ้าหน้าที่งานล้นมือเสียจนจะเพิ่มความรู้ก็ด้วยการถูกสั่งไปอบรมเท่านั้น และผู้ใหญ่เราก็คิดกันอยู่แค่นี้ ทำให้ไม่เกิดการเรียนรู้ที่เป็นปัจจุบันและไม่ทันการเปลี่ยนแปลงของโลกภายนอก...ดังนั้นไม่แปลกที่คนไข้เถียงเจ้าหน้าที่สาธารณสุขมากขึ้น...ก็เขารู้ดีกว่านี่ครับ ช่วยไม่ได้จริงๆ
ความเห็น (3)
เรียน ท่านหมอสีอิฐ เราถนัดกับ สังคมปรนัย สั่งให้จดจำและมีแต่ multiple choice ครับ เลยไม่เกิดการเรียนรู้
นั่นน่ะสิครับ ท่านอาจารย์ กานอก choice หรือจะขอเขียนอธิบายคำตอบ หรือวิภาคย์โจทย์หน่อยก็ไม่ได้ เขาก็หาว่าทำอะไรแปลกๆ
555 ขำนะคะ สังคมปรนัย ... ถึงแม้เราจะเขียนอธิบายเพิ่มอย่างไร เขาก็ไม่อ่านค่ะ
โลกของความรู้เป็นเรื่องของนักวิชาการ ส่วนโลกของการปฏิบัติเป็นของพวกเราค่ะ
สังคมมันเลยไม่สมดุล