เรียนภาษาถิ่น.........จากเมล์ของเพื่อน
ทุกครั้งที่เพื่อนส่งเมล์มา ล้วนมีคุณค่ายิ่งสำหรับฉัน
ฉันแอบยิ้มอย่างเริงร่าเมื่อได้อ่านกลอนของเพื่อน
โลกนี้ยังมีอะไรที่น่าเรียนรู้อีกมาก
โดยเฉพาะการเรียนรู้วัฒนธรรมประเพณีของผู้คนในภาคต่างๆทั่วแดนไทย
เสียงบอกเล่าของเพื่อนนั้น
นอกจากจะส่งความระลึกถึงและ
ความปรารถนาดีให้แก่กันแล้วนั้น
ยังเป็นกิจกรรม GIVE AND TAKE
เป็นการพูดคุยเพื่อประโยชน์สาธารณะ
เป็นการสนทนาที่มีความยืดหยุ่น
แลกเปลี่ยนความสัมพันธ์ที่ก่อให้เกิดสุข
โดยมีเวลาและใช้เวลาเป็นเครื่องสนับสนุน
และทุกๆนาทีที่มีการแลกเปลี่ยนกัน จึงเป็นการแลกเปลี่ยนที่มีความคล้ายคลึงกับ
สุนทรียสนทนา เพราะมีความเหมือนกันมากทั้งในด้านการเสริมพลังใจ
และต่อยอดความรู้ อีกทั้งเป็นการให้ที่ไม่หวังผล
วันนี้เพื่อนคนซื่อได้ฝากกลอนที่ฉันเพิ่งเห็นครั้งแรกในชีวิตมาให้เรียนรู้
หลังจากฉันขอร้องเพื่อนให้เมล์ถึงฉันด้วยภาษาพื้นเมือง
และขอนำมาแลกเปลี่ยนกับเพื่อนพ้องพี่น้องกันค่ะ
บ้านข่อยกินเข่ากับปลาเจ่าปลาแดก บ้านเจ้าละกินเข่ากับอั่นหยัง
บ้านเฮาเสาเฮือนน้อยๆ บ้านต้อยเสาเฮือนคือสิใหญ่
ไปใสข่อยขี่รถห้างๆ ใส่เกียร์วางยามลงค่อยซอยประหยัด
น้ำมันกะบ่อหานใช้ จึงจำใจเอารถไปติดแก๊ส
บันรถออกแต่ละเทื่อมันโหยก หัวสับประหงกรถเด้งดอนผึง
สงสารจะของหลายเด่ ปันไดนอสิมีรถโก๋ไว้ขี่
คึดมากะอยากไปบวช แต่กะย่านสวดคาถาบ่อได้
สิเห็ดให้ศาสนาเผิ่นนั่นเศร้า จึงนั่งจับเจ่าอยู่ในเฮือนเจ้าของ
............ฯลฯ.............
เซาก่อนเสี่ยว ขอไปนอนก่อน ราตรีสวัสดิ์
ซำบายดี
บันทึกไว้เพื่อนเป็นประโยชน์ต่อการศึกษา
ขอขอบคุณ อ.วิเชียร สุนทร จากเมืองรัตนบุรี จ.สุรินทร์
ขอบคุณlineจาก
http://chickyentom.spaces.live.com/Blog/cns!1p8NKP_GpWskrq21GOoy8uWQ!9567.entry
การ์ตูนArtsจาก http://chickyentom.spaces.live.com/blog/cns!2C643E1C70B02EE0!13531.entry
ขอบคุณค่ะ
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะคุณครู
ขอมาเรียนภาษาถิ่นด้วยคนค่ะ
ภาษาพื้นเมือง บางคำเราก็ไม่รู้ความหมาย แต่เวลาเห็นเขาพูดกัน รู้สึกว่าเพราะดีค่ะ
ใกล้เที่ยงแล้ว เอายำแซบๆ มาเสริฟค่ะ จาก Banana Tree เชิงดอยเชียงใหม่ค่ะ
ความน่ารักของคนสื่อออกมาเป็นภาษาที่น่ารักและซื่อมาก....
คนที่อื่นถ้าได้ไปเที่ยวต่างจังหวัดหรือได้คุยกับเพื่อนในท้องถิ่น
จะรู้สึกสนุกและมีความสุขร่วมกันเป็นอย่างมากค่ะ
คนทางเหนือกับทางอิสานสื่อสารกันค่อนข้างง่ายเพราะมีอะไรที่คล้ายๆกันหลายอย่างโดยเฉพาะความมีน้ำใจและความน่ารัก ( อิ อิ ) ที่มีให้กับผู้มาเยือน
มีความสุขกับการทำงานนะคะ 
ขอบคุณนะคะ
พี่คิดว่าภาษาถิ่นมีความงดงามในตัวนะคะ
อีกทั้งยังบ่งบออกวัฒนธรรมประจะถิ่น ชาติให้ได้เรียนรู้
มีเรื่องราวมากมายในโลกนี้ที่ถ่ายทอดเป็นภาษาพื้นเมือง ที่ผู้คนรับรู้ และไม่รู้
การศึกษาเรียนรู้เรื่องราวผ่านวัฒนธรรมภาษา จึงมีความน่าสนใจค่ะ
ขอบคุณยำแซบ..น่ารับประทานจังเลย
ดื่มอู่หลงอุ่นๆด้วยกันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
เพื่อนคนนี้เป็นคนซื่อมากๆ
ทุกคนที่ได้รู้จักเขาจะพูดเป็นเสียงเดียวกันมาโคตรซื่อเลย อิอิ
อย่างตัวอย่างข้างล่างนี้อ่านแล้วก็ต้องอมยิ้ม บางคำพี่อ่านไม่เข้าใจ
เพื่อนก็อธิบายให้อย่างใจเย็นค่ะ
"ข่อยสิพาเจ่าไปกิ๋นเข่ารวมกันกับป๋าจี่ สิพาขี่ช้างน้อยคอยเข้งาบขา
ข่อยสิพาไปเล่นวัดป่าเขาเขียว สิพาไปเทียวไพรข้องกะปอมมาปี้ง
ขั้นเจ่าเหงาให้คึดหาอ้าย หงายหน้าเบิ่งดวงตาเวน
ขั้นเจ่าเหงาทางใน ให้ฮักคนสุรินทร์เด่อน้อง"
(คำ พะหญา อีสาน))
และดูภาษาถิ่นตรงนี้นะคะ""ข่อยสิพากินเหล่าให้หัวสักกิ้งข่อหล่อนำกัน สิพาเกียกขี่ดิ๋นให้ม่นออกลอก "
เพื่อนแปลให้เมื่ออ่านไม่เข้าใจว่า
"ผมจะเพื่อนเป็นคนสุรินทร์ชวนกินสุรา เมาล้มกลิ้งบนพื้นดินให้หนำใจ จะพาเธอเมานอนคลุกดินให้ผิวกายคลุกผุนผงขาวโพน ครับผม"
พี่ใหญ่มาเก็บเกี่ยวภาษาถิ่น..ขอบคุณค่ะ..และแจกหนังสือ "ประสบการณ์จริงบนเส้นทางปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง" ของผอ.และคุณครูรร.เศรษฐกิจพอเพียงค่ะ:
http://www.scbfoundation.com/news_publish_detail.php?cat_id=6&nid=489
ศุกร์สุขสันต์ค่ะพี่ต้อยติ่ง ยิ่งได้อ่านเมลเพื่อนพี่ แล้วยิ่งหรรษา
ชอบมากเลย คึดสิไปบวช แต่ข่อยท่องคาถาบ่แม่นหยัง ;)
อ่านแล้วได้แรงอกอย่างแรงค่ะ ด้วยคิดถึงและหวังเหวิด อิ อิ
ขอบพระคุณค่ะพี่ใหญ่
กำลังโหลดออกมาอ่านค่ะ
วันก่อนเอาเครื่องไปตรวจจับไวรัส
เขาลืมใส่โปรแกรมโหลด
ต้องเอากลับไปให้เขาทำให้ใหม่ค่ะ
พี่ใหญ่สบายดีนะคะ
น้องPOO เอ๋ย
งานเข้าเยอะดีจริงๆ
เลยงงค่ะ
ภาษาถิ่นน่ารักนะ
พี่เคยลองพยายฝึกภาษาทางภาคเหนือฝึกอ่านบันทึกของท่านอ.ทนัน ก็สนุกไม่แพ้ภาษษอิสานเลย ยังนึกสนุกต่อว่า หากคนแต่ละภาคเป็นเพื่อนกัน มาเจอกัน และทุกคนพูดภาษษส่อสารกันด้วยภาษษของใคร ของมัน ต้องมันแน่ๆ..จริงบ่น้องสาว
ภาษาบ่งบอกถึงวัฒนธรรม ความสุนทรีซ่อนไว้ถึงวิถีชีวิต ร่วมถึงภาษากายด้วย...ครับ