พิธีทำขวัญนาค ตอนที่ 5 งานบวชที่เกิดจากความตั้งใจ จึงจะได้เข้าถึงรสพระธรรมคำสอน

พิธีทำขวัญนาค

ตอนที่ 5 งานบวชที่เกิดจากความตั้งใจ

จึงจะได้เข้าถึงซึ่งรสพระธรรมคำสอน

ชำเลือง มณีวงษ์ (เล่าเรื่อง)

        คำพระท่านเทศนาบอกทางไปสู่ความสงบให้สาธุชนได้รับทราบอย่างสม่ำเสมอว่า ประตูหรือเส้นทางที่จะไปสู่ความสงบร่มเย็นนั้น จะต้องเลือกเดินประตูที่มีแสงแห่งธรรมที่ส่องสว่างรอคอยการเดินเข้ามาสู่ความเย็นที่สบายกายและใจไปอีกยาวนาน  แต่ด้วยทางเดินของมนุษย์เรามีหลายเส้นทางสุดแล้วแต่ว่าใครจะเลือกเดินในทางใด ถ้าเลือกไปในที่มีแสงสีระยิบระยับ มีเสียงเพลงดนตรีที่เร่าร้อนตื่นเต้น มีแสงสีประดับประดาจนเกินพอดี ทำให้ต้องไหลหลง ทางนั้นไม่อาจที่จะนำเราไปสู่สวรรค์ได้ น่าที่ไปในทางที่ตรงข้ามกันเสียมากกว่า

        คนเก่า ๆ สมัยก่อนจะมีความนอบน้อม เชื่อถือศรัทธาในพระสงฆ์ยิ่งด้วยแล้ว ถ้าเป็นพระในระดับหลวงพ่อหรือเจ้าอาวาสก็ยิ่งที่จะเป็นจุดรวมศรัทธาเลื่อมใสของบุคคลในชุมชนเป็นจำนวนมาก ประชาชนจะยึดถือคำพระเป็นที่ตั้ง หนทางใดที่พระมาชี้ช่องให้ ผู้คนจะเชื่อถือเดินตามกันไปในทางนั้น ประชาชนแห่แหนกันมาเข้าวัดนำเอาสิ่งของที่จำเป็นมามอบให้ นำมาถวายวัดเอาไว้เป็นสาธารณประโยชน์ เพื่อทีจะได้เข้าสู่ประตูธรรม ประตูแห่งสวรรค์ในชาตินี้

        แต่คนในยุคปัจจุบัน ระหว่างเชื่อพระ เชื่อพ่อแม่ เชื่อเพื่อน ต้องชั่งดูก่อนว่าข้างไหนมากกว่ากัน คนเข้าวัดลดน้อยลงไปมาก ถ้าไม่ใช่วันพระใหญ่จริง ๆ ดูที่วัดจะมีผู้คนจำนวนน้อยมาทำบุญ ถวายอาหารเช้า อาหารเพลแด่พระสงฆ์ หรือจะมาเข้าวัดทั้งทีก็ต้องมีจุดประสงค์อื่นแอบแฝงอยู่ด้วย โดยเฉพาะประโยชน์ที่จะเกิดกับตน เรียกว่าจะต้องมีธุรกิจการค้าเข้ามาเกี่ยวข้องจึงจะไปวัดได้

        เมื่อย้อนกลับมาพูดในเรื่องของการบวช  ในสมัยก่อนรุ่นคุณปู่ คุณตา หากยังมีชีวิตอยู่ถึงวันนี้ก็อายุ 85-90 ปี ชายไทยในสมัยนั้นเขาจะเข้าโบสถ์ลาบวชกันทั้งทีอย่างน้อยก็จะต้องได้ 1 พรรษา หรือ 2-3 พรรษา เพื่อที่จะเรียนและสอบให้ได้นักธรรมเอกหรืออยู่ต่อเพื่อที่จะศึกษาในระดับเปรียญธรรมต่อไป โบราณเชื่อว่า คนเรายิ่งบวชมากยิ่งรู้มาก แล้วเคร่งครัดมาก ไม่กินจุกจิก ฉันอาหารวันละ 1 มื้อก็อยู่ได้ (ฉันมื้อเช้ามื้อเดียว)  เรียกว่ากินอาหารแค่พออยู่ได้ พอสมควรแก่การใช้พลังงานเท่านั้น ทั้งนี้เพราะคนรุ่นเก่า ๆ เขาบวชด้วยความตังใจที่จะสร้างบุญกุศลอุทิศให้ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง จะต้องท่องสวดมนต์ให้ได้หลาย ๆ บท เพื่อรับกิจนิมนต์ในพิธีต่าง ๆ ในชุมชนให้ได้

       

       

        มาในยุคปัจจุบัน คนรุ่นลูก รุ่นหลานที่เพิ่งจะเข้าโบสถ์ลาบวช บางคนก็สึกออกมาจากพระแล้ว เมื่อได้บวชเป็นเวลา 7 วัน 15 วัน 1 เดือน บางคนก็ไม่ถึง จะเป็นด้วยเหตุผลความจำเป็นในหน้าที่การงานหรือเรื่องของการศึกษาที่ยังติดขัดในการเรียนที่ยังไม่จบขั้นปริญญาในระดับที่กำลังเรียนอยู่ก็เป็นได้ ลูกบ้านไหนบวชเอาพรรษา คือบวชไม่ต่ำกว่า 3 เดือน มีให้เห็นน้อยลงไปทุกที แล้วอย่างนี้บทบาทหน้าที่ของลูกผู้ชายทีจะได้นำเอารสพระธรรมคำสอนของพระศาสดาพระสัมมาสัมพุทธเจ้ากลับมาแนะนำคนรุ่นลูกต่อไปก็คงทำได้น้อยลงหรือไม่เข้าใจอย่างถ่องแท้

        แต่ผมก็ยังเคารพในสิทธิของทุกคน เพราะการบวชในศาสนาพุทธ เป็นความศรัทธา ไม่มีข้อบังคับว่าทุกคนจะต้องบวชและจะต้องบวชอย่างน้อย 3 เดือน หรือจะต้องสอบได้นักธรรมเอกจึงจะสึกจากพระได้ จึงมีข้อคิด มีคำแนะนำจากท่านที่น่าเคารพนับถือว่า จะบวชมากหรือบวชน้อยก็ขอให้เคร่งครัด หาโอกาสศึกษาหลักการ วิธีการครองตนในสมณเพศให้สมบูรณ์มากที่สุด กิจของสงฆ์มีมาก

       - การครองผ้า ห่มแบบต่าง ๆ ในกิจของสงฆ์แต่ละโอกาสแต่ละหน้าที่

       - ครองผ้าออกไปรับบินทบาตร จากชาวบ้านในยามเช้าตรู่ ให้พรผู้ที่มาใส่บาตร

       - ทำความสะอาด กวาดวัด สถานที่พำนักอาศัยให้สะอาดน่าเลื่อมใสศรัทธา

       - ท่องคาถาคำสวด เพื่อที่จะได้นำไปสวดในโอกาสที่ได้รับกิจนิมนต์

       - ทำวัด สวดมนต์เย็น นั่งสมาธิฟังธรรมจากพระผู้ใหญ่ให้โอวาท

       - รับกิจนิมนต์ไปยังสถานที่ต่าง ๆ โดยมิมีสิทธิที่จะขัด

       - ครองตนให้อยู่ภายใต้ข้อห้ามทั้ง 227 ข้อ (ศีลของพระสงฆ์)

       นี่เป็นเพียงบางส่วนที่ได้ยกเอามาบอกกล่าว หากผู้ที่ได้เข้าสู่ร่มผ้ากาสาวพัตร์ ได้ฝึกจิตข่มใจในตนเองให้ครองสติอยู่ได้ หมั่นศึกษาใฝ่ที่จะเรียนรู้ก็จะได้ชื่อว่าได้เข้าถึงรสพระธรรมโดยแท้จริง ดังนั้นการบวชที่เกิดมาจากความตั้งใจจึงเป็นหนทางที่จะพาไปถึงรสพระธรรม

        

       

       

        หมอทำขวัญนาคจะเป็นผู้ชี้แนวทางให้นาค หรือผู้ที่จะบวชได้รับรู้เรื่องราวที่จะต้องปฏิบัติ จะกระทำตนอย่างไรเมื่อบวชเป็นภิกษุพระสงฆ์ หากผู้ที่เป็นนาคได้ตั้งใจสดับรับฟังอย่างถ่องแท้ก็จะเกิดประโยชน์ในการครองตนเป็นอย่างมาก พิธีกรรมทุกอย่างมีที่มาที่ไป ที่คนในสมัยก่อนได้คิดสร้างสรรค์เอาไว้เพื่อให้สังคมมีความสงบสุข ล้วนเป็นกุศโลบายที่แยบยลจริง ๆ ครับ

                        

        การบวชที่ตั้งใจ สังเกตได้ตั้งแต่การลงกำหนดงาน จะผ่านการคิดไตร่ตรองอย่างถ้วนถี่ มีการจัดเตรียมงานล่วงหน้าอย่างรอบคอบและประหยัดที่สุด เพียงแค่เหมาะสมกับฐานะ ไม่ฟุ่มเฟือยจนเกินพอดี คำว่างานบวชที่เกิดจากความตั้งใจ หมายรวมไปถึงตัวผู้บวช บิดา มารดา ญาติพี่น้องทั้งหลายที่รวมพลังเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ทำให้งานทั้งงานเต็มไปด้วยความอบอุ่น จิตที่มีแต่ความศรัทธา เป็นจิตที่สะอาดบริสุทธิ์ ทำให้นาคได้เปลี่ยนเป็นสงฆ์ที่มีความสงบและมุ่งมั่น งานบวชที่เกิดจากความตั้งใจ จึงได้เข้าถึงซึ่งรสพระธรรมคำสอน

[ชนะชัย]

เก่งจังคราป

[ชำเลือง]

ขอบคุณ ครับ