แบกวันนี้ดีกว่าแบกวันหน้า อย่าถามว่า "ทำไม?" : ความท้าทายของการมีส่วนร่วม
วันนี้ขณะนั่งหน้าจอโน๊ตบุคของตัวเองเพื่อที่จะทำงานในหลายๆชิ้นงาน ผมหยิบหนังสือเล่มเล็กๆเล่มหนึ่งขึ้นมาอ่าน แล้วก็ไปสะดุดถึงข้อความหนึ่งที่ว่า "แบกวันนี้ดีกว่าแบกวันหน้า" ทำให้กลับมาย้อนคิดถึงเรื่องราวต่างๆมากมายที่คนเรากำลังเผชิญและแบกรับมัน สิ่งต่างๆทั้งหมดเหล่านี้ผมเรียกมันว่า "บททดสอบ" (ผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วยครับ)
ข้อค้นพบหนึ่งที่มาสนับสนุนความคิดนี้ผมได้พบเจอหลักฐานหนึ่งที่ว่า
"เมื่ออัลลอฮฺทรงประสงค์จะให้บ่าวของพระองค์ได้รับความดีงาม พระองค์จะทรงเร่งลงโทษเขา (ด้วยการทดสอบ) ในชีวิตแห่งโลกดุนยา และเมื่อพระองค์ไม่ทรงประสงค์ให้บ่าวคนใดได้รับความดี พระองค์จะทรงประวิงเวลาโทษแก่เขาให้ล่าออกไปจนถึงวันกิยามะฮฺ และเขาก็จะถูกชำระ(อย่างแสนสาหัส)" ... รายงานโดยติรมีซีย์
และเมื่อนั่งคิดไตร่ตรองต่อไปผมมองว่าทุกวันนี้เราแต่ละคนมีชีวิต บทบาท สถานภาพ หน้าที่การงานที่แตกต่างกัน แต่สิ่งที่เหมือนกันคือเป้าประสงค์ของแต่ละคนแต่ละชีวิตนั้น คือการแสวงหาในแนวทางที่เที่ยงตรงคงทนจนสามารถนำพาทุกผู้ทุกชีวิตสู่สวรรค์อันสถาพร
ทว่า...เมื่อย้อนกลับมาดูเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นหรือในนิยามของผมเีรียกว่า "บททดสอบ" นั้นเราแต่ละคนเคยนึกฉงนสนเท่ห์ต่อสภาวการณ์ที่เกิดขึ้นในหน้าที่การงานต่างๆ บ้างก็เคยถามว่าทำไมมันต้องเป็นแบบนัน ทำไมต้องเป็นแบบนี้ หรือ ทำไมฉันต้องทำงานหนักกว่าคนอื่น ในขณะที่เขา(คนอื่น) กลับไม่เห็นทำอะไรเลย ผมมองว่าหากเราเปลี่ยนคำว่าทำไมเป็นเพราะอะไรจะดีกว่าไหม๊ และหากมองในบริบทของผู้นำผมกลับพบหลักฐานอีกว่า...
"ท่านอนัสเล่าว่า ฉันเคยรับใช้ท่านนบีมา ๑๐ ปี ท่านไม่เคยกล่าวคำว่า "อุฟ" (คำหยาบ) เลย และท่านก็ไม่เคยกล่าวคำตำหนิว่า ทำไมเจ้าจึงทำสิ่งนี้ ทำไมเจ้าจึงไม่ทำสิ่งนั้น" ... รางานโดยบุคอรีย์
เมื่อเป็นเช่นนี้ผมกลับมาย้อนมองดูคำๆหนึ่งที่เรามักตั้งคำถามต่างๆมากมายนั่นก็คือคำว่า "องค์กร" ทุกวันนี้องค์กรการอยู่ร่วมกันแน่นอนคงมีมากกว่าหนึ่งเราใช้ชีวิตตลอดระยะห้วงเวลาของการเป็นส่วนหนึ่งในองค์กรในรูปแบบใด ผมมองว่าหากองค์กรหลากหลายองค์กรพยายามทำความเข้าใจแลกเปลี่ยนเรียนรู้ซึ่งกันเรียนรู้ข้อผิดพลลาดขององค์กรทบทวนข้อผิดพลาดของตัวเอง การเดินทางไปสู่เป้าประสงค์ที่เราเรียกว่าสวรรค์อันสถาพรก็คงไม่ไกลการเดินทางสู่คำว่า "พัฒนา" ก็จะเกิดขึ้น มีคนกล่าวว่า "ไม่มีการอยู่ที่เดิมหากเราเริ่มต้นเรียนรู้และค้นหา"
ผมไม่รู้ว่าทุกวันนี้องค์กรแต่ละองค์กรเป็นอย่างไร แต่บทเรียนเท่าที่ผมได้รับรู้และอยากให้หลายองค์กรลองมาถอดบทเรียนการทำงานขององค์กรลักษณะแบบนี้ดูว่าหากเราร่วมเรียนรู้ข้อผิดพลาดขององค์กรทบทวนข้อผิดพลาดของตัวเอง องค์กรของเราจะเป็นเช่นไร และสิ่งหนึ่งที่ผมได้สัมผัสผ่านการรับรู้ในเว็บบล๊อกของโลกเสมือนแห่งนี้ KM ลักษณะแบบนี้มีอยู่จริง เพราะเท่าที่ทราบก็คือ สำนักวิทยบริการ และสำนักบริการการศึกษา ของมหาวิทยาลัยอิสลามยะลา และอาจจะมีหน่วยงานอื่นที่ใช้กระบวนการลักษณะดังกล่าวที่ยังไม่ได้เอ่ยถึง แต่สิ่งที่อยากให้คะนึงพึงทบทวนและทวนทบถึงบทบาทแม้กระทั่งตัวผมเอง คือ "เราจะทำอย่างไร?" ให้เราไปสู่เป้าหมายที่แท้จริง (ร่วมกัน) แล้วร่วมสร้างสรรค์สังคมที่เรียกว่า "สังคมคุณภาพ บนหาบแห่งคุณธรรม"
บันทึก...ทบทวนตัวเองเรียนรู้เป้าหมายความท้าทายของการมีส่วนร่วม
ขอเป็นกำลังใจให้แก่คนทำงานทุกคน อย่าลืมว่า "แบกวันนี้ดีกว่า
แบกวันหน้า และขอได้โปรดอย่าถามว่าทำไม เพราะเหตุผล คือ
บันทึกทั้งหมดจากใจที่กล่าวมาครับ :) จากใจ...เสียงเล็กๆ
ความเห็น (20)
สังคมคุณภาพ บนหาบแห่งคุณธรรม" ... เหนื่อยหน่อยนะอยู่กับฉัน ยอมเหนื่อยวันนี้ แล้วสบายในวันหน้า เป็นกำลังใจกันค่ะ
สลามอาจารย์
- ขออนุญาตแลกเปลี่ยนความคิดเห็นค่ะ ถ้าเราอยู่ในองค์กรที่เพิ่งเริ่มตั้งตัว หลายๆอย่างอาจจะยังไม่เข้ารูปเข้ารอย และต้องการการผนึกกำลังจากทุกคนในองค์กรเป็นอย่างมาก ถ้าหลายฝ่ายร่วมมือกันได้.. อินชาอัลลอฮฺเชื่อว่าน่าจะประคับประคองให้องค์กรผ่านแต่ละขั้นไปได้ด้วยดีค่ะ
- แต่ปัญหาก็คือ..คนในองค์กรส่วนใหญ่มีความคาดหวังต่อความสำเร็จขององค์กรในระดับที่สูงแต่ยังขาดการร่วมมือทุกภาคส่วนอย่างแท้จริง..(ซึ่งสวนทางกัน)
- หลายครั้งที่เราพบว่าในระหว่างที่องค์กรพบปัญหาและอุปสรรค คนในองค์กรมีการถอดใจ และบางครั้งก็ถอยตัวเองออกมา..
- สังคมในอุดมคติ สังคมที่ใฝ่ฝัน สังคมที่เราแสวงหาก็มิอาจเกิดขึ้นโดยตัวของมันเอง..หากสมาชิกขององค์กรถอดใจ หรือผละจากไปค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านบนภาระอันหนักอึ้งอันนี้ค่ะ..ชุกร็อน
คุณธรรมนำพาให้องค์กรหยั่งยืนค่ะ
อุปสรรคของชีวิต ก็เสมือนบททดสอบอย่างหนึ่งที่อัลลอฮจะทดสอบเราว่านั้นจะแก้ปัญหาเหล่าด้วยอารมณ์หรือวิจารณปัญญา
เข้าใจถูกไหม อิอิอิอ
ขอบใจมากเพื่อน
man
ขอเป็นกำลังใจในการทำงานในอุทยานแห่งการเรียนรู้ต่อไปครับ
ทำไม ทำไม ทำไม และทำไม ตั้งแต่ผมเริ่มทำงานมา ได้ยินคำนี้บ่อยมาก ในองค์กร และคำนี้มักจะเป็นปัญหาและอุปสรรคในการทำงาน ทำไมในเชิงอยากรู้ หรือเชิงคลางแคลงใจ หรือ ระแวงสงสัย หรือทำไมในเชิงน้อยเนื้อต่ำใจหรือเทียบเคียงคนอื่นๆ สารพัดทำไม ก่อนเอ่ยคำว่าทำไมอย่างโน้นหรืออย่างนี้ คิดว่าตัวกระผมเองจะใตร่ตรองถามตัวเองก่อน ทำตัวเองดีหรือยัง เต็มที่แล้วหรือไม่ ชีวิตการทำงานผมขอแข่งกับตัวเองดีกว่า ไม่ดิ้นรนแข่งกับคนอื่นให้เหนื่อย แต่มองคนอื่นๆ มองโลกรอบๆ เพื่อพัฒนาตัวเอง พูดคุยแลกเปลี่ยนเพื่อพัฒนาความคิด ทัศนะจากคนอื่นในหลายๆมุม การแบกปัญหาเพื่อนำปัญหาไปสู่ทางออก ถ้าแบกแล้วเหนื่อยหรือหาทางออกไม่ได้ ก็เอาปัญหาวางไว้บนพื้น แล้วยืนมองเจ้าปัญหา จนครบ 360 องศา หาต้นเหตุปัญหา คิดค้นกระบวนการ เดินไปสู่เป้าหมาย ทางออกคงไม่ไกลเกินเอื้อม มองอุปสรรคเป็นเรื่องท้าทายดีกว่ามองว่าเป็นภาระ แล้วจะสนุก!!
เร่ร่อน
ขอบใจมากเพื่อน
ไม่แสดงตน
ก่อนอื่นขอแสดงความยินดีกับการปลดแอกการได้เป็นมหาบัณฑิตจุฬาเสียที ยังไงอย่าลืมกลับมารับใช้บ้านเกิดบ้างนะ อิอิ
ขอบคุณสำหรับคมคิด คมเนื้อหา...การมอง ๓๖๐ องศาเพื่อพัฒนานวัตกรรมของการพัฒนาสู่เป้าหมายต่อไป...เป็นกำลังใจให้ต่อไปครับ
ขอบคุณมากครับที่ อ.กล่าวพาดพิงถึงหน่วยงานที่ผมรับผิดชอบอยู่
บางครั้งที่เราเห็นเดินไปได้สวย จริงๆแล้วมันอาจจะไม่สวยอย่างที่เราเห็นก็ได้
การนำสิ่่งดีๆมาให้ชุมชนนั้น ใช่ว่าจะเป็นที่ยอมรับเสมอ.. ท่านนบีนำอิสลามมาก็ถูกต่อต้านและต้านอย่างแรงด้วยกับบุคคลที่เคยชิน(เคยได้)กับสิ่งคุ้นเคยมา
ขอบคุณมากครับอาจารย์
อย่างน้อยสิ่งที่ทีมงานของอาจารย์เดินอยู่แม้อาจจะเดินไปได้ไม่สวยในบาง ครั้งแต่มันก็สร้างกระบวนการขับเคลื่อนและการเปลี่ยนแปลงให้เกิดขึ้นมากกว่า ในอดีตที่เป็นอยู่นะครับ
แม้การนำสิ่งดีๆมาให้ชุมชนอาจถูกต่อต้านบ้างมันก็เป็นเรื่องปกติอย่างที่ อาจารย์กล่าวมาว่าสมัยท่านนบีก็ยังมีการต่อต้าน เพราะฉะนั้นบททดสอบต่างๆที่เราได้ทำมันก็คุ้มค่ามากกว่าการละเลยวางเฉย โดยที่ไม่ทำอะไรให้เกิดประโยชน์แก่สังคมเลย (วัลลอฮฺอะลัม)
ขอเป็นกำลังให้ในการทำงานต่อไปครับ...ดูแลสุขภาพด้วยครับ
อัสลามูอะลัยกุมครับอาจารย์
ต้องขอบคุณมากสำหรับคำนาซีหะห์
ครับ...การจับมือไปด้วยกัน แหมอาจจะมีการสะดุดบาง แต่ถ้าเราไม่ทิ้งกัน อินชาอัลลอฮฺ เราต้องถึงจุดหมายแน่นอน
ไม่มีใครหรอกในโลกนี้ที่สมบูรณ์แบบ 100% อัลลอฮฺเท่านั้นที่สมบูรณ์ 100%
ถ้าถามว่า บรรดาศอหาบะห์ของท่านนบีมีการขัดแย้งกันไหม คำตอบคือ มีครับ ไม่ว่าจะในเรื่องดุนยา หรือเรื่องที่เกี่ยวกับศาสนา เพราะนี่คือสุนนะห์ของอัลลอฮฺที่สร้างมนุษย์ขึ้นมาให้มีลักษณะแบบนี้ แต่ถามว่า บรรดาศอหาบะห์เป็นบุคคลที่สำเร็จในชีวิตไหม แน่นอนความสำเร็จที่ศอหาบะห์ได้รับมันเกินคาดจริงๆ ฉนั้นผมจึงถือว่า การขัดแย้งเพื่อสร้างองค์ความรู้เป็นศาสตร์หนึ่งครับ แต่อย่าให้เป็นการขัดแย้งเพื่อสร้างความอ่อนแอในองค์กรก็แล้วกัน
สู้ๆๆๆครับ
ขอบคุณมากครับอาจารย์
ต้องขอบคุณมากเช่นกันครับสำหรับคำนาซีหะห์ที่นำมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อนำสู่การพัฒนาต่อไป เห็นด้วยที่เราจะมีความขัดแย้งกันทางความคิดบ้างหากมันจะทำให้องค์กรของเราเดินหน้าต่อไปครับ
เป็นกำลังใจในการทำงานเช่นกันครับ
ซุลกอรนัยน์
อาจารย์เรียบเรียงภาษาได้ดีมากครับ
อ่านแล้วไม่เบื่อ
สุดท้ายขอขอบคุณสำหรับคำตักเตือนครับและคำชี้แนะครับ
ขอบคุณมากครับแบ
ซุลกอรนัยน์
ศาสนาคือการตักเตือนกันในแนวทางที่เที่ยงตรงครับ
ขอเป็นกำลังใจในการทำงานต่อไปครับ
มาชม
เป็นข้อคิดสะกิดใจได้ดีนะครับ...
เหมือนลงมือทำลงมือสร้างกันเลยไม่ต้องรอวันหน้า...
เพราะฟูอัดเคยบอกไลลาว่า "อัลลอฮฺเลือกไลลาให้มาอยู่ตรงนี้" ถึงทำให้ไลลาทนได้จนถึงวันนี้
และเมื่อได้อ่านบทความนี้ก็ทำให้ไลลาอดทนที่จะ...แบก...มันไว้ต่อไป
ขอบคุณนะจ๊ะ
ขอบคุณมากอาจารย์
laila
ขอเป็นกำลังใจในการทำหน้านะ