หน้าแรก
สมาชิก
มะนาวหวาน
สมุด
บันทึกการเดินทาง ...
วันครู : ระลึกถึง...
มะนาวหวาน
Suchanun Pisitchoke
สมุด
บันทึก
อนุทิน
ความเห็น
ติดต่อ
วันครู : ระลึกถึงพระคุณของครู
ครูคนแรก คือ พ่อแม่ ครูคนที่สอง คือ ครูที่สอนให้อ่านออกเขียนได้ และครูย่อมเมตตาต่อศิษย์ทุกครั้งยามที่ศิษย์อ่อนแอ
แม้ผู้เขียนไม่ได้ประกอบอาชีพครูโดยตรง
แต่ได้มีโอกาสสอนพิเศษเด็กประถม
ตั้งแต่ระดับชั้น ป.๑ - ป.๖
จึงเข้าใจอย่างลึกซึ้ง
ว่า ครูต้องเสียสละมากเพียงใด...
ผู้เขียนประกอบอาชีพหลัก คือ เป็นผู้ออกแบบ
และ จัดทำเว็บไซต์ นอกจากนั้นก็จะมานั่งเขียน
บล็อกบ้างตามโอกาส ส่วนงานสอนพิเศษ คือ
งานอดิเรก ด้วยเพราะมีผู้ปกครองหลายท่าน
มาสอบถามและให้ช่วยสอนลูกหลานช่วงหลัง
เลิกเรียน...จึงเป็นที่มาของคำว่า "ครู"
ในชีวิตผู้เขียน
ทั้งที่ก่อนนี้ ไม่เคยคิดจะเป็นครู หากเป็นได้
คงจะเป็นวิทยากร หรือ ผู้ให้คำแนะนำบ้างเท่านั้น
เพราะเห็นว่า ตนเองยังไม่พร้อมที่จะมาเป็นครู
อย่างเต็มตัว...
เมื่อได้สอนเด็กเล็กๆ ทั้ง ป.๑ หรือ ชั้นที่โตกว่า
ก็พยายามสอนอย่างเต็มที่ สิ่งใดที่เด็กๆ ไม่เข้าใจ
เราจะต้องพยายามค้นคว้า และใช้วิธีการถ่ายทอด
เป็นภาษาที่เด็กๆ เข้าใจง่ายๆ แม้ว่าจะอยู่ในชั้นเรียน
เด็กก็ยังเป็นเด็ก บางทีอาจจะมีการเสียสมาธิ
เพราะติดคุย ติดเล่น ผู้เขียนก็จะคอยหากิจกรรม
หรือ วิธีที่ดึงดูดความสนใจเด็กเพื่อให้กลับเข้า
สู่การเรียนต่อไป...
จึงเข้าอย่างยิ่งยวด ถึงความเสียสละ
ความอดทน ของคุณครูทุกๆท่าน
ที่ต้องคอยดูแล และเข้มงวดกับเด็กๆ ยิ่งเด็กๆ
ที่กำลังโต ครูต้องคอยระมัดระวังกริยา วาจา
และการแสดงออกอย่างมาก เพื่อให้เด็กๆ
ได้ซึมซับเอาสิ่งที่ดีๆ โดยมีครูเป็นแบบอย่าง...
วันหนึ่งเมื่อผู้เขียนได้เจอคุณครู ผู้เสียสละ
คือ คุณครูกอบแก้ว กาใจคำ (ขออนุญาต
คุณครูแล้วว่าจะนำมาเขียนบล็อก)
ที่เป็นผู้สอนให้ผู้เขียน อ่านเขียน ก.ไก่
และเรียนรู้เรื่องวิชาเลขคณิต... ซึ่งภายหลัง
ยังมีอีกมากมายหลายอย่างที่คุณครูได้
ถ่ายทอดความรู้มาให้ ....เจอครูวันก่อนเห็น
คุณครูอายุมากขึ้นอีกเยอะ ทำให้ย้อนนึกไป
ถึงวันที่เริ่มเรียนกับครูวันแรก..วันนั้น
คุณครูยังสาว แต่รอยยิ้มที่อบอุ่น นั้นยังติดตา
ไม่เคยลืม... ทำให้วันนี้รู้สึกรักคุณครู
มากมายเหลือเกิน เพราะถ้าวันนั้น
คุณครูไม่อดทน ไม่เข้มงวดกับผู้เขียน
ไม่เสียสละเวลามาสอน ก็คงไม่มีผู้เขียน
อย่างวันนี้..
ชีวิตคนเรานั้น มีครู หลายคน และเราก็
จะต้องมีครูไปตลอดชีวิต เพราะการเรียนรู้
นั้นไม่มีวันสิ้นสุด... แม้แต่การเรียนรู้ทางสื่อ
internet ก็ตามที ก็ถือว่าผู้ถ่ายทอด
ความรู้ในสิ่งที่เราค้นคว้านั่นคือ ครูของเรา
เช่นกัน..
วันนี้ เป็นวันครู.. ผู้เขียน ขอพนมมือวันทา
กราบระลึกถึงพระคุณครู ทุกๆท่านในโลกนี้
และขอสรรเสริญความเสียสละของคุณครู
ด้วยความเคารพยิ่งค่ะ...
เขียนใน
GotoKnow
โดย
มะนาวหวาน
ใน
บันทึกการเดินทาง : เด็กบ้านนอก
คำสำคัญ (Tags):
#ครู
#วันครู
#อาชีพครู
#เรือจ้าง
หมายเลขบันทึก: 367081
เขียนเมื่อ 17 มิถุนายน 2010 08:32 น. (
)
แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:04 น. (
)
สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน
จำนวนที่อ่าน
จำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (1)
เลิศฤทธิ์
เขียนเมื่อ 17 มิถุนายน 2010 12:29 น. (
)
ร่วมรำลึกถึงพระคุณครู ด้วยคนครับ
ชื่อ
อีเมล
เนื้อหา
จัดเก็บข้อมูล
หน้าแรก
สมาชิก
มะนาวหวาน
สมุด
บันทึกการเดินทาง ...
วันครู : ระลึกถึง...
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID
@gotoknow
สงวนลิขสิทธิ์ © 2005-2023 บจก. ปิยะวัฒนา
และผู้เขียนเนื้อหาทุกท่าน
นโยบายความเป็นส่วนตัว (Privacy Policy)
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท