ประสบการณ์ดูหมวกเมฆ Pileus
ก่อนอื่นต้องขอบคุณ ดร.บัญชา ธนบุญสมบัติ หรือน้องชิวของผม ที่เปิดโลกของเมฆขึ้น ทำให้ผมได้ความรู้ ได้ผ่อนคลายจากการงานได้มากทีเดียว
ชมรมคนรักมวลเมฆกำลังสนุกกับการแหงนมองท้องฟ้าเพื่อถ่ายรูปเมฆสวยๆมาเผื่อแผ่กัน ผมเองก็เกิดพฤติกรรมใหม่ คือเมื่อเลิกงานแล้วก็ชอบที่จะขึ้นไปบนภูเขาสูงของตัวจังหวัดมุกดาหารที่เรียกว่า ภูมโนรมย์ แล้วก็ชมธรรมชาติต่างๆบนนั้น ซึ่งตอนเย็นๆจะมีกิจกรรมของคนเมืองมุกฯ มาออกกำลังกายกัน ตั้งแต่เยาวชนเอาฟุตบอลมาเตะเบาๆ คนสูงวัยถีบจักรยานเสือภูเขาขึ้นภู และคนเมืองพากันขึ้นไปสูดอากาศ พร้อมดูตัวเมือง ซึ่งบนนั้นเห็นวิวกว้างไกล เช่น แม่น้ำโขง เมืองสะหวันนะเขต สปป.ลาว สะพานมิตรภาพลาว-ไทยแห่งที่สอง หอแก้ว และฯลฯ
สำหรับผมนั้นมีวัตถุประสงค์เฉพาะเรื่องหนึ่งคือดูมวลเมฆ ก็ยามเย็นใกล้ค่ำนั้นสวยงาม บางครั้งโชคดีก็ได้ภาพเมฆสวยๆมาฝากกันครับ
ผมสรุปได้ว่าช่วงที่เหมาะสมคือเวลาหลังเลิกงานจนค่ำ ก็คือประมาณ 17.00-18.30 น.โดยประมาณ ผมพบว่ามีโอกาสเห็นหมวกเมฆหลายครั้ง ช่วงเวลาที่พบบ่อยที่สุดคือ ช่วงเพียงไม่กี่นาทีที่ก่อนพระอาทิตย์จะหมดแสงลงไป
โดยผมจะมองไปทางทิศตะวันตก ดูพระอาทิตย์ตกดินนั่นแหละ หากวันไหนมีก้อนเมฆใหญ่ไม่ว่าจะดำหรือขาวๆดำๆ (ส่วนใหญ่เป็นเมฆดำเพราะเมฆอยู่ระหว่างเรากับพระอาทิตย์) ที่หากเรานิ่งๆแล้วสังเกตก้อนเมฆนั้นจะรู้สึกได้ว่าเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา โดยทั่วไปคือเมฆขยายตัว จะขยายไปทางไหน รูปร่างอย่างไร ก็แล้วแต่เหตุปัจจัย ส่วนใหญ่ที่ผมเห็นคือ ลอยตัวสูงขึ้น สูงขึ้นและเปลี่ยนรูปไปเรื่อยๆ
การมองเห็นหมวกเมฆนั้น ประสบการณ์ผมมักจะเห็นทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ หรือตะวันตกเฉียงใต้ครับ ทางตะวันตกตรงๆก็เห็นแต่โอกาสน้อยกว่าอีกสองทิศดังกล่าว
โดยยอดก้อนเมฆนั้นจะค่อยๆปรากฏกลุ่มละอองเมฆสีขาวลอยฟุ้งครอบยอดก้อนเมฆนั้นๆ ด้วยรูปร่างแตกต่างออกไปแบบไร้รูปแบบ บางทีก็เป็นหมวก หรือ Pileus บางทีก็ไม่มีรูปทรง
ประการสำคัญคือ บางที มีรุ้งสวย irisation บางทีรุ้งนั้นสีแจ่มชัดมาก บางทีก็จางๆ แต่ส่วนใหญ่ที่ผมพบนั้นจะเป็นขอบเงิน หรือ silver lining มากกว่า ที่พบสีรุ้งนั้นน้อยกว่า หรือกล่าวอีกที ก่อนที่จะเป็นสีรุ้งนั้นมักจะเป็นสีขอบเงินก่อน
ประสบการณ์ที่ชัดเจนคือ ทั้งขอบสีเงินที่เป็นหมวกเมฆ และรุ้งนั้นจะเกิดที่ยอดบนของก้อนเมฆ ที่มีพระอาทิตย์ใกล้ตกดินส่องแสงมากระทบละอองน้ำ ดังนั้นทุกครั้งที่ขับรถตอนเย็นๆ เช่นตอนผมกลับบ้านจากมุกดาหารไปขอนแก่นนั้น ระหว่างทางก็พบหมวกเมฆ และรุ้งสวยครับ อดไม่ได้ที่จะจอดรถข้างทางแล้วก็เอากล้องบันทึกความสวยงามนั้นไว้ ก่อนที่เขาจะเปลี่ยนแปลงในเวลาไม่นานนัก
โดยเฉพาะในช่วงฤดูฝนนี้ตอนเย็นๆจะมีก้อนเมฆใหญ่เกิดขึ้นเสมอ แน่นอนผมอยู่มุกดาหารก็ต้องขึ้นภูมโนรมย์ หากกลับบ้านก็พยายามดูท้องฟ้า หากประเมินว่าน่าจะมีโอกาสก็จัดการนุ่งกางเกงขาใหญ่ๆ บานๆ (อิอิ..ไม่นุ่งผ้าขาวม้าแล้ว) ใส่เสื้อบ้าง ไม่ใส่เสื้อบ้าง หิ้วกล้องไปนั่งบนหลังคาโน่น ไม่ใช่คนเมายาบ้านะครับ ไม่ใช่คนเศร้าจะกระโดดหลังคาบ้านนะ
คนมีสติดีดีนี่แหละ แต่อยากไปดูเมฆสวยๆ แล้วถ่ายรูปเอามาฝากกันไง.... (วิธีปีนหลังคาบ้านนี้สงวนลิขสิทธิ์เฉพาะคุณผู้ชายเท่าน้านนน)
ความเห็น (29)
ปีนหลังคาบ้าน..แอบดูสาวข้างบ้านรึเปล่าครับนั่น..อิอิ
อิ อิ พี่ท่านฯ เท่ห์มากๆ ค่ะ ได้ใจน้องปู ไปเต็มๆ ;)
หากประเมินว่าน่าจะมีโอกาสก็จัดการนุ่งกางเกงขาใหญ่ๆ บานๆ (อิอิ..ไม่นุ่งผ้าขาวม้าแล้ว) ใส่เสื้อบ้าง ไม่ใส่เสื้อบ้าง หิ้วกล้องไปนั่งบนหลังคาโน่น ไม่ใช่คนเมายาบ้านะครับ ไม่ใช่คนเศร้าจะกระโดดหลังคาบ้าน
ทางนี้ฝนตกทุกวี่วันค่ะ ได้เพียงมาเมียงมองทางโน้น
พี่บางทราย สวัสดีครับ
พี่บางทรายเป็นนักดูเมฆ (cloud spotter) แบบเต็มตัว เข้าขั้นมืออาชีพแล้วครับ ^__^
บันทึกนี้เขียนจากประสบการณ์ตรง แทรกด้วยความรู้เรื่องเมฆที่แม่นยำมาก (จะบอกว่า ขนาดพจนานุกรมด้านลมฟ้าอากาศ ยังไม่มีศัพท์คำว่า silver lining เลยครับ ผมไปเก็บคำนี้มาจากหนังสือเล่มหนึ่ง ซึ่งเขียนโดยนักดูเมฆฝรั่ง ชื่อ John A. Day ที่เรียกตัวเองว่า cloudman)
ยอดเยี่ยมมากๆ ครับบันทึกนี้ มะปรางช่วยนำไป link ไว้ใน ชมรมคนรักมวลเมฆ สาขา FaceBook แล้ว เดี๋ยวคงมีคนตามมาเรียนวิชาจากพี่บางทราย ^__^
อ้อ! ท่าน รอง ผอ.สถานีชมเมฆขอนแก่น (อ.แป๋ว) ยังไม่เคยเห็นหมวกเมฆเลย สงสัยท่าน ผอ. (ก็พี่บางทรายไง ;-)) คงต้องจัด trip ชมหมวกเมฆซะแล้วครับ
ปล. ถ้าไปมุกดาหาร จะหาโอกาสไปภูมโนรมย์ให้ได้ครับ
ขอบคุณมากค่ะ คุณพี่บางทรายที่แบ่งปันคาถาดูหมวกเมฆ ไว้จะไปลองวิชาดูนะคะ ^__^
ท่านเกษตรอยู่จังหวัดครับ จุ๊ จุ๊ อย่าเอ็ดซี เดี๋ยวสาวๆจะตื่นซะก่อน อิอิ ฮา....
อิอิ น้องปู... คือว่าการปีนหลังคาบ้านของพี่นั้นน่ะ มันเป็นปกติ เพราะแอบดูสาว เอ้ย...ไม่ใช่..ไปเก็บใบไม้ที่ปลิวมาลงรางน้ำ ทำให้รางน้ำถูกอุดตัน เวลาฝนตกไหลไม่สดวก หากฝนตกหนักน้ำฝนจะล้นรางน้ำลงพื้นบ้านครับ ถือโอกาสไปดูตรงโน้นตรงนี้ของบ้านเพื่อสำรวจว่าตรงไหนชำรุดจะได้ซ่อม และการปีนหลังคาที่บ้านมันง่าย เพราะบ้านพี่คู่กันระหว่างบ้านสองชั้นกับชั้นเดียว เราขึ้นไปบ้านสองชั้น หน้าต่างห้องน้ำเปิดออกไปก็เป็นหลังคาของบ้านชั้นเดียว ก็ถือวิสาสะ ปีนทางนั้นแหละครับ อิอิ ง่ายนิดเดียว จึงปีนบ่อยน่ะครับ สำคัญว่า หากเดินไปบนหลังคาหน้าบ้าน หมาบ้านตรงข้ามมันเห่าทันที ทีอีตอนปกิเราเดินผ่านหน้าบ้านเขา ไม่เห็นเห่าเล้ยยยย... เจ้าหมานี่..เดี๋ยวไม่ให้ขนมอร่อยๆนะ
อ.ชิว ครับ
พี่ก็เอาความรู้มาจากชิวน่ะแหละ ตามไปศึกษาบันทึกของชิวที่ทำไว้ไง ศึกษาแล้วก็ได้ความรู้ ดูเมฆจะได้เข้าใจบ้างน่ะครับ มีเมฆอีกหลายแบบที่ยังไม่เคยเห็นของจริงนะครับ ต่อไปคงเห็น ยิ่งหากเราท่องเที่ยวบ่อยๆ เราก็จะได้มีโอกาสมากกว่านะครับ พอดี เราก็แก่แล้ว เริ่มคิดโปรแกรมเที่ยวสองคนตายายแล้ว อิอิ
-สวัสดีครับอาจารย์บางทราย
-วันก่อนได้ดูรายการทีวี
-เกี่ยวกับอำเภอดงหลวง
-เคยอยู่ที่จังหวัดมุกดาหารมา 5 ปี
-มีเพื่อนอยู่ดงหลวง บ้านอยู่หลังสำนักงานเกษตรอำเภอฯ นามสกุล วงศ์กระโซ่ ครับ
-ดูรายการทีวีแล้ว คิดถึง มุกดาหาร และ ดงหลวงครับ
-หากมีโอกาสก็อยากจะไปเที่ยวครับ
-ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ เพชรน้ำหนึ่ง
ได้ดูรายการ คุยกับแพะใช่ไหมครับ เพราะผมเขียนเรื่อง ปอบลง g2k พนักงานบริษัทเขาค้นมาพบเข้าจึงติดต่อขอลงไปดงหลวงทำสารคดีเรื่องนี้ และสัมภาษณ์ผม และชาวบ้าน ก็เป็นเรื่องของความเชื่อของชาวดงหลวง
ไม่ทราบว่าอยู่ดงหลวงกี่ปีครับ คงรู้จัก "เกษตรชื่น" สินะครับ ยังทำงานด้วยกันครับ เมื่อเช้าก้เข้าไปดงหลวง เอาหนังสือไปให้ท่านนายอำเถอครับ
กำแพงเพชรก็มาบ่อย เพราะพี่ชายคนข้างกายเป็นอดีตนายช่างกรมทางหลวงที่นี่ ออกจากราชการก็สร้างบ้านที่นี่เลย ทำกิจการน้ำดื่มขายครับ สิงห์ป่าสัก ก็รู้จักกันดีครับ
ยินดีที่รู้จักครับ
- ไม่ได้พบพี่บางทรายนาน
- อดดูพี่ออกทีวีเลย
- ฮ่าๆๆ
- สบายดีไหมครับ
พี่สบายดีครับ หวังว่าขจิตก็สนุกกับงานนะครับ รายการ คุยกับแพะ เขาไปสัมภาษณ์น่ะครับ เราก็ไม่ค่อยรู้เรื่องปอบเท่าไหร่ กำลังศึกษาลงลึกมากขึ้น เพราะกระทบกับงานแล้ว ตอนแรกไม่คิดว่าเป็นอะไร มาศึกษาลึกๆแล้วกระทบมากเลยครับ
ตามมาดูหมวกเมฆของอาจารย์ นะค้า เด่วจะบินไปตามเมฆ เง้อ สวยสุดยอด จริงๆๆค้า
ลูกแมวครับ หากมีเวลาและตั้งใจดู จะเห็นเกือบทุกวันเลยครับ วันนี้ขับรถมาจากเชียงใหม่ มาค่ำที่พิษณุโลก ยังเห็นหมวกเมฆเลย จอดรถถ่ายรูปแต่ไม่สวยครับ
ฝั่งนี้ไม่ได้เห็นหมวกเมฆ เลยค่ะ รอชมฝั่งมโนรมย์ นะคะ
พี่ท่านฯ ปีนบ่อย ระวังเนื้อรักษาตัวนะคะ ด้วยหวังเหวิดเด้อค่า ;)
ขอบคุณน้องปู พี่ไม่ได้อยู่มุกดาหารมา 1 สัปดาห์แล้ว ไปเชียงใหม่มาครับ และจะอยู่ขอนแก่นจนถึงสัปดาห์หน้าครับ เลยไม่ได้ขึ้นภูมโนรมย์ครับ ดูที่ขอนแก่นเอา อิอิ ปีนหลังคาบ้าง ออกกลางทุ่งบ้าง ครับน้องปู
-สวัสดีครับอาจารย์บางทราย
-พี่"สิงห์ป่าสัก"เป็นผู้แนะนำให้ผมรู้จัก g2k /บันทึกเรื่องราวต่าง ๆ ครับ
-เคยได้ยินพี่เขาเล่าว่าเคยไปร่วมกิจกรรมที่ดงหลวงเหมือนกันครับ
-คุยกับแพะ...เป็รายการที่ดีนะครับ...ติดตามอยู่บ่อย ๆ
-ดงหลวงฝนตกบ้างรึเปล่าครับ
-ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ
สวัสดีครับเพชรน้ำหนึ่ง
น้อง"สิงห์ป่าสัก" เป็นเซียน blog ท่านหนึ่งครับ เคยมาร่วมงานเฮฮาศาาตร์ ที่ดงหลวงครับ
รายการคุยกับแพะ เขาเห็นบันทึกเรื่องปอบที่ผมเขียนที่ g2K เขาก็ตามไปสัมภาษณ์ครับ จริงๆผมก็ไม่รู้เรื่องเท่าไหร่หรอก เพราะแรกๆไม่คิดว่าจะมีผลอะไร แต่มาทีหลังมันมาเกี่ยวข้องกับเรามากขึ้นในเรื่องงานเลยสนใจมากขึ้นครับ
ดงหลวงแล้งครับ ชาวบ้านบางคนตกกล้าครั้งที่สองแล้วยังไม่มี น้ำเลย ครับ
ขอบคุณครับและยินดีรู้จักครับ
แอบมาดูว่าพี่ท่านบางทราย ไปปีนอยู่แถวไหน หายเงียบไปหลายเพลาเลย ช่วงนี้ปูไม่ได้ไปแผนกอาหารและเครื่องดื่ม (เอฟบี) เลยค่ะ จนลืมรหัสไปแล้ว ไว้สะสางงานแล้วเสร็จ จะแอบไปด้อมๆ มอง เซียนจับเมฆ อีกแน่นอนค่ะ รักษาสุขภาพนะคะพี่ท่าน คิดถึง
น้องปูครับ
ช่วงนี้ ท่านรองเลขาธิการ ส.ป.ก. ดร.วีระชัย นาควิบูลย์วงศ์ ท่านสนใจบันทึกที่พี่เขียนที่ g2k และที่ KMM (KM message) ที่พี่เขียนขึ้นในโครงการ ให้รวมเล่มเพื่อจัดพิมพ์ พี่ก็เลยใช้เวลาเยอะในการ edit เพราะเมื่อรวมจริงๆแล้วก็เยอะพอสมควรครับ
เมื่อเบื่อๆ พี่ก็ปีนภูเขาถ่ายรูปเมฆ เอาไปลง fb สาขาของ g2k นั่นแหละครับ คิดถึงเช่นกันครับน้องสาวปู
สวยงามมากครับ สงสัยผมคงต้องลองถ่ายเมฆสวยๆมาให้ชมบ้างแล้ว อิอิ
เอาเลยครับ เอามาให้ชมกันด้วยนะครับ อีกหน่อยเอาไปจัดนิทรรศการได้เลยครับ
เป็นข่าวที่น่ายินดีที่สุดเลยค่ะพี่ท่านฯ ส่งกำลังใจนะคะ จะรออ่าน รอชมผลงาน ที่ทำให้ร้อง ว้าว ได้เสมอ ฝันดีค่ะ
ครับน้องปู ตอนนี้สะสมภาพเมฆไว้มากพอควรแล้ว..อิอิ
เมื่อไม่นามานี้ ที่ขอนแก่น เพิ่งได้เคยเห็นเมฆที่เหมือนภาพที่มีสีรุ้งตรงเกือบยอดๆ สวยมาก กะจะถ่ายรูป แต่ดันไม่ได้พกกล้อง ไม่แนใจเหมือนกันว่า ถ้าถ่ายรูปเมฆ จะได้ภาพสวยอย่างนี้ไหม ไว้จะต้องหาดูและถ่ายภาพหมวกเมฆบ้างแล้ว แตคงไม่มีความรู้เรื่องเมฆ และบันทึกได้ดีเท่าบันทึกนี้ แน่เลย ชื่นชมค่ะ
สวัสดีใบบุญครับ แหมชื่อเท่ห์จริงๆ ต้อง "ขอพึ่งใบบุญ" อิอิ
ฤดูฝนจะมีก้อนเมฆเยอะมาก บางวันเขาจะมีกลุ่มเมฆที่มีโอกาสเกิดหมวกเมฆมากครับ ผมเดินทางมาก ระหว่างทางเห็นตลอด จอดรถถ่ายรูปบ้าง ดูเฉยๆๆบ้าง ซึ่งก็อันตราย ขับรถไปตาก็แวบไปดูเมฆ เลยเพิ่มความระมัดระวัง หากเห็นเมฆสวยๆก็หยุดรถข้างทางเลยครับ ส่วนใหญ่เดินทางคนเดียวก็ไม่ทำให้ใครรำคาญใจ ตามใจเราเอง
ตั้งแต่เข้าเป็นสมาชิก "พรรคคนดูเมฆ" เนี่ยะ กล้องเต็มไปด้วยเมฆ ในเครื่องคอมพ์ก็เต็มไปหมดครับ
ผมจะพกกล้องไปข้างตัวตลอดครับ กลัวจะพลาดภาพสวยๆน่ะครับ
- มาตามคำแนะนำจากชมรมคนรักมวลเมฆค่ะ
- ได้ความรู้ควบคู่ไปกับความสนุกสนาน
- ได้รู้จักเมฆหลายๆ แบบที่ไม่เคยสนใจมาก่อน
- ขอบคุณค่ะ
คุณแม่น้องดี
โห ขอบคุณสำหรับความรู้มากๆ เลยค่ะ เมื่อปีก่อนเคยถ่ายรูปไว้ ที่โรงเรียนลูกชายฮือฮากันใหญ่ เพราะสวยมาก และใหญ่มาก แต่ไม่มีใครรู้ว่าเกิดขึ้นได้ยังไง โชคดีจังที่ตามมาจากกูเกิ้ล อ่านเรื่องไม้หัวเตียง แต่แล้วไหงมาจบที่เมฆ อิอิ
มันเป็นประสบการณ์เล็กๆของผมน่ะครับ และเกิดสนใจและเป็นกิจกรรมสำหรับคนที่เดินทางเยอะ และมีโอกาสทำกิจกรรมนี้โดยไม่รบกวนคนอื่นๆ จิตใจสบายด้วยครับ ยินดีครับ ทั้งท่าน pis.ratana และคุณแม่น้องดีด้วยนะครับ
