บันทึกนี้เขียนถึงเธอ....มนัสนัน....
ประมาณกลางเดือนเมษายน ที่ผ่านมา ได้รับโทรศัพท์จากมนัสนันนักศึกษาระดับชั้น
ม.ปลาย ถามว่าหนูจะลงทะเบียนเรียนแต่หนูมาไม่ได้ให้แม่มาลงทะเบียนเรียนแทนได้
เปล่าเพราะหนูอยู่โรงพยาบาลเกรงว่าจะหมดเขตลงทะเบียนก่อน เลยอนุญาตให้ตาม
ความต้องการของเธอเปิดภาคเรียนได้ไม่นานเธอโทรมาซักถามเรื่องการเรียนเพราะภาค
เรียนนี้เป็นภาคเรียนสุดท้ายที่เธอจะต้องจบการศึกษา หลังจากซักถามเรียบร้อย คำพูด
ต่อมาของเธอคือ ไม่รู้ว่าหนูจะได้มาเรียนกับอาจารย์ต่อหรือเปล่า หนูกลัวว่าหนูจะไม่ได้
กลับมาเรียนกับอาจารย์เหมือนเดิม ครูลิ้มก็ยังให้กำลังใจว่าไม่เป็นไรหายแล้วกลับมา
เรียนเหมือนเดิมครูยังรอ แต่ในที่สุดคำพูดของเธอก็เป็นจริง เธอไม่ได้กลับมาเรียนต่อ
เพราะเธอเสียชีวิตแล้ว ด้วยโรคไต ที่เธอใช้ระยะเวลารักษามานานถึง 3 ปี เมื่อวันที่ 22
มิถุนายน ที่ผ่านมา
ท้ายสุดของบันทึกขอให้มนัสนันไปสู่สุขคติ มนัสนันยังอยู่ในใจครูและ
เพื่อน ๆนักศึกษาเสมอ
ความเห็น (8)
ใช่แล้วปรัชญา เพื่อนเราคนนี้น่าสงสารมาก
อีกอย่างเค้าเป็นคนเรียนเก่งด้วย น่าเสียดาย
เรื่องเศร้านะ
มนัสนันท์ บ้านอยู่ที่ไหนล่ะครูลิ้ม
เกิดขึ้น...ตั้งอยู่...ดับไป มันเป็นสิ่งที่จริงแท้
สวัสดีค่ะผอ.
มนัสนัน เป็นเด็กที่เรียนดีมาก ช่วงที่สอบปลายภาคเรียนที่2/2552 เค้านอนอยู่ที่
โรงพยาบาล เค้ายังขออนุญาตหมอมาสอบ แล้วก็สอบผ่านด้วย บ้านเค้าอยู่ชายทะเล
แถวหน้ากองบิน 5 ค่ะ
ทำไมคนดี ๆ ต้องจากไปเร็วด้วยก็ไม่รู้ โชคชะตาไม่ยุติธรรม แล้วเค้าจากไปนานหรือยังคะ
โบวี่ ศรช เทศบาลเมืองประจวบ ของครูน้อย ปล. ข้อความอยู่ข้างบน
- คนดีย่อมเป็นที่ต้องการของทุก ๆ คน ทุก ๆ ที่
- แม้แต่ ... ปรโลก ....
- เอาดอกไม้มาฝากน้องประไพพิศครับ
- คิดถึงเสมอครับ
เธอไปดีแล้วครับ
ไดพักผ่อนชั่วนิรันด์