แมวซ่าส์เย้ยยุทธจักร

บังเอิญแมวซ่าส์นั่งอ่านหนังสือเล่มหนึ่งแล้วพูดถึงหนังกำลังภายในเรื่อง กระบี่เย้ยยุทธจักรหรือเดชคัมภีเทวดา

ซึ่งทำให้แมวซ่านึกย้อนถึงสมัยเด็ก

 

เลิกเรียนต้องกลับถึงบ้านประมาณบ่ายสี่โมงเพื่อเปิดโทรทัศน์ดูหนังชุดเรื่องนี้ แต่ตอนนี้แมวซ่าส์กลับมาเจอเรื่องราวต่างในสังคมชีวิตจริงที่มีเรื่องราวคล้ายกัน ประหนึ่งว่าบทประพันธ์เรื่องนี้ ของกิมย้ง ที่ท่าน น.นพรัตน์แปลนั้นต้องการเสียดสีสังคม ซึ่งบทประพันธ์นี้ตอนเป็นภาพยนต์นั้น ชื่อเรื่องว่า เดชคัมภีร์เทวดา แต่ที่แมวซ่าส์ชอบตอนเป็นภาพยนต์นั้นคือ ตงฟางปุ๊ป้าย ที่แสดงโดย หลินชิงเสีย (สวยมากแต่ทุกวันนี้ไม่รู้ไปไหนเหี่ยวแค่ไหนก็ไม่รู้) ซึ่งตัวละครเด่นก็มี พระเอกครับ เล้งฮูชง นางเอก ยินอิ๋งอิ๋ง ตัวร้ายมีงักปุกคุ้ง และตงฟางปุ๊ป้าย นี่แหละครับ ซึ่งเนื้อเรื่องคงไม่ต้องมาบรรยายมากนะครับ แต่สิ่งที่แมวซ่าส์จะนำเสนอคือว่า การแบ่งคนดีและไม่ดีนั้นแบ่งกันอย่างไร

 

มาดูกันที่ตัวละครทีละตัว ต้องเริ่มงักปุ็กคุ้ง เป็นเจ้าสำนักหัวซาน ถูกยกย่องให้เป็นสุภาพบุรุษ มีฉายาว่า กระบี่สุภาพ(จำไม่ได้เหมือนกันประมาณนี้แหละ) การกระทำต่อหน้านั้น เป็นคนดี มีมารยาท มีคุณธรรม ประมาณว่า"ไฮโซ" แต่เบื้องหลังกลับเป็นคนที่ทำได้ทุกอย่างขโมยวิชาคนอื่น ปลิ้นปล้อนหลอกลวงทุกคนเพื่อความสำเร็จ จริงๆจะว่าไปแล้วแมวซ่าส์ว่าคนจำพวกนี้ในสังคมมีมากเหมือนกัน ภายนอกดูดีแบบโคตรๆ แต่หลับหลังมันคนละเรื่องเลวไม่มีที่ติ เหมือนอย่างที่เราๆจะรู้ว่านักการเมืองหลายท่านมีเบื้องหน้าเบื้องหลังกันอย่างไร (จะโดนฟ้องป่าวเนี้ย )

 

คนต่อมาตงฟางปุ๊ป้าย เป็นฝ่ายอธรรมแน่นอนไม่มีอะไรดีแต่สิ่งที่พอจะมองเห็น นั้นคือการไม่ฆ่านางเองในเรื่องเพราะรักและเทิดทูนในความงามของนางเอก ยังไม่เทียบเพราะว่าใกล้เคียงกับนางเอง ยินอิ๋งอิ๋ง เป็นธิดาพรรคมารฝ่ายอธรรม แต่รักกับพระเอกด้วยความรักมาก ในตอนที่พระเอกบาดเจ็บยอมไปขอความช่วยเหลือที่วัดเส้าหลิน แลกด้วยการอยู่ที่วัดเส้าหลินสิบปี สองตัวละครนี้ว่าไปแล้วในสังคม ประมาณว่าฉันรักและเทิดทูนในสิ่งใดฉันยอมได้ทุกอย่าง แม้จะสูญเสียและแรกด้วยสิ่งใด มีไหมครับลองนึกกันดูบางทีลืมตัวจนเอาตัวเข้าแลก

 

ลืมไปนิดกับตงฟางปุ๊ป้าย ไอ้นี่กระเทยนะครับในเรื่องตอนแล้ว มีทั้งอดีตคนรักที่เป็นผู้หญิง และคนรักปัจจุบันที่เป็นผู้ชาย พอเป็นประมุขพรรคมาร แต่ให้แฟนผู้ชายเป็นคนบริหาร แต่ใช้ชีวิตกับอดีตแฟนผู้หญิงในสวนหลังพรรค เออเอาเข้าไปอันนี้เปรียบเทียบลำบากประมาณเพื่อความสำเร็จทำได้ทุกอย่างแต่ก็ไม่ลืมอดีต อันนี้เคยอ่านจากคอลัมย์ กอสซิปวงการบันเทิงจริงไม่จริงก็ไม่รู้คิดกันเอาเอง สุดท้ายพระเอกคร้าบ พระเอกมาแล้ว เล้งฮุชง ในเรื่องนั้นเดิมทีเป็นศิษย์พรรคหัวซานซึ่งเป็นพรรคฝ่ายธรรมะในเรื่อง ซึ่งคาแรคเตอร์ของเขาเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่ติดกฎเกณฑ์ ไม่สนว่าคนที่เขาคบจะถูกบอกว่าเป็นฝ่ายดีหรือเลวถ้ามีน้ำใจเขาก็คบ

 

อย่างในเรื่องเขาก็คบฝ่ายอธรรมเป็นมิตรอยู่ ช่วยเหลือคนทุกคนที่ลำบากด้วยน้ำใจ การที่เขาคบฝ่ายอธรรมและได้ไปช่วยฝ่ายอธรรมที่ต้องการทำสิ่งดีๆ เลยกลายเป็นว่าเขาเป็นคนไม่ดี อย่างนี้ประมาณว่าคือ ช่วยคนทุกคนที่ลำบากไม่ว่าเขาจะถูกตราหน้าว่าดีหรือเลว พูดจริงทำจริงไม่เกรงบารมีใคร ไม่สนความเป็นไปของกฏสังคมทำได้หากว่าสิ่งนั้นมันดี เช่น"อย่าไปคบมัน มันเคยติดยา" แต่ทุกวันนี้เขาเลิกแล้วก็คบเขาเถอะครับถ้ามันติดอีกก็อย่าไปคบมัน (ทำไปทำมาย้อนมาหาตัวเองอีกแล้วเจ้าแมวซ่าส์)

 

ซึ่งคนดีและคนไม่ดีเราจะแยกกันอย่างไรละในสังคม ความไม่ดีคนไม่ดีในหมู่คนดีก็มีถมไปแต่หากเรียกตนว่าคนดีก็อ้างกันไปว่า "ฉันนี่คนดี" ความดีคนดีในหมู่คนดีก็มี แบบนี้ก็มีประมาณ "น้ำใจลูกผู้ชาย" หากทำดีแต่ไม่ถูกใจคนที่เรียกตัวเองว่าก็กลายเป็นคนไม่ดีทำไม่ดี หากทำดีแต่อยู่ในหมู่คนไม่ดีก็เป็นคนไม่ดีทำไม่ดี หากแต่ทำไม่ดีแต่ยังเข้าพวกกับคนดีก็กลายเป็นคนดีทำดี มีสิ่งใดมาบอกได้ไหมว่าความเป็นคนของพวกเราอยู่กันตรงไหน การทำความดีหรือฉากหน้าของความจอมปลอม ตรงนี้อยากย้อนเข้ามาหาตัวอีกแต่เดี๋ยวจะหาว่าพูดแต่เรื่องตัวเอง

 

สุดท้ายไปคิดดูนะครับว่าเป็นอย่างไรกันดี "หากเขาว่าดีแล้วทำแต่คนตาย มีความหมายกันตรงไหนกับชีวิต"

 

แมวซ่าส์