''การเดินทางแสวงบุญ.......มีความสำคัญอย่างสูงสุด ในการเดินทางไปพ้นจากความขัดแย้ง......''
การเดินทางแสวงบุญ.......
..........
จึงเป็นสิ่งที่มีความสำคัญอย่างยิ่งในความเป็นมนุษย์ เราควรจะมีชีวิตที่ดำรงอยู่ได้ด้วยความสดใส สดชื่น เบิกบาน ไร้สิ่งที่เป็นความขัดแย้งอย่างสิ้นเชิง ความขัดแย้งนี้นั้น มิใช่ความขัดแย้งที่เป็นเรื่องอันไกลจากตัวเอง การเดินทางที่เริ่มต้นด้วยตนเอง คือการค้นหาความขัดแย้งภายในจิตตน ค้นหาวิถีแห่งความโกรธ ความเกลียด ริษยา ทะนงตน สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้าค้นพบในชีวิตประจำวันที่ดำรงชีวิตอยู่ในขณะจิตนี้ คือความขัดแย้งดังกล่าวได้สลายไปอย่างสิ้นเชิง สิ่งที่กล่าวถึงในข้างต้น ได้สลายไปกับจิตที่มีความสุขกับความเพียร ความเพียรในการเดินทางแสวงบุญ เป็นความสดใสอย่างยิ่ง เป็นบุญอย่างยิ่ง ที่ได้มีโอกาสในการเริ่มต้นกระทำการในสิ่งที่เรารัก และเราได้รักที่จะกระทำ ผลจากความเพียร ผลจากความรัก คือสิ่งที่ข้าพเจ้าใช้ชื่อแทนว่าบุญ ในความเข้าใจของตนเอง
.................
เพราะสิ่งที่เกิดขึ้นกับจิตตน คือความเบาบาง ไร้ความโกรธ ไร้เรื่องขัดแย้ง กระผมเช้าใจว่าเชื่อว่า มนุษย์ทุกคนวนเวียนอยู่บนเส้นทางแห่งนี้มาโดยตลอดตั้งแต่การกำเนิดชีวิตที่สวยงามนี้ เมื่อเราได้เริ่มต้นแสวงบุญ เริ่มต้นกระทำในสิ่งที่เรารัก และดำรงไว้ซึ่งความดีงาม ผลของสิ่งที่เรารัก คือจิตที่สว่าง สดใส เบิกบานอย่างชัดเจน ซึ่งผลผลิตทางด้านนามธรรมนี้ กระผมจึงอาจจะสรุปได้ด้วยตนเองว่า การเดินทางขึ้นเหนือความขัดแย้งทั้งหลายทั้งปวง การเดินทางขึ้นเหนือความโกรธ เกลียด ชัง ทั้งหมดทั้งสิ้น จะเกิดขึ้นได้ด้วยความเพียร ด้วยความรัก ด้วยความเป็นทั้งหมดทั้งสิ้นในชีวิตจิตใจ ที่จะขอทำความดี ความเพียร นี้นั้น เป็นเส้นทางที่มีความสำคัญอย่างมาก .............
ด้วยความที่ชายคนหนึ่ง ด้วยการที่ได้เชิญชวน ผองเพื่อนพี่น้องกัลยาณมิตรผู้มีเกียรติ ร่วมเดินทางบนเส้นทางสายแห่งรัก เส้นทางที่นำพาจิตตนไปสู่ความปิติสุข ผลผลิตของความเพียร คือผลที่สถิตย์ดำรงอยู่ภายในจิตใจ และผลผลิตนี้ คือผลบุญ ที่กระผมเข้าใจเช่นนี้..................
เส้นทางของการขึ้นเหนือพ้นความขัดแย้ง ไปพ้นจากเรื่องการแข่งขัน ที่ ๆ ไม่มีอำนาจศัตราวุธอาวุธอันใดจะบังคับข่มขู่ได้ ที่ที่มีความสวยงาม สงบ เงียบ นิ่ง เคลื่อนไหวอย่างต่อเนื่องอยู่ภายใน ส่งถ่ายพลังใจเช่นนี้ออกมาสู่ภายนอก อย่างนอบน้อมถ่อมตนยิ่งนัก อย่างไร้ความมีตัวตนสิ้นเชิง ไร้อำนาจ ไร้การบังคับ สัมพันธ์กับท่านได้
ด้วยจิตใจที่นอบน้อมสุดหยั่งถึงขอรับ
ใน วันพ่อปีนี้ ขอทำความดีเพื่อแผ่นดิน โครงการจักรยานให้ลูกรัก ครั้งที่ 2
ความเห็น (14)
- สวัสดีค่ะ
- ได้อ่านชีวิตจริงของ "บุคคลที่ให้กำเนิด....แม่" ของคุณเนิ่ม แล้วประทับใจ มาก ๆ เลยค่ะ อ่านซ้ำ ๆ กัน 2 รอบ นี่ถ้าคุณแม่รับรู้ได้ คุณแม่คงมีความสุขมากที่สุด ที่มีลูกเป็นคนดี ๆ และรักแม่มาก ๆ
- บุษราอ่านคำบรรยาย แล้วนึกภาพตามไปด้วย และยอมรับว่าชอบแนวการเขียนเรื่องราวดี ๆ แบบนี้ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ขอบพระคุณคุณ '' บุษรา '' มากครับ เช่นนี้คือกำลังใจดุจดั่งดอกไม้บานยามต้องสายฝนพรำ ดอกไม้ดอกนี้ ขอเบ่งบานในใจของท่านด้วยความสวยงาม ชีวิตคือสิ่งสวยงาม กระผมเห็นชีวิตเป็นเรื่องสวยงามมาก
.....
กระผมไม่ควรอย่างยิ่งที่จะมีชีวิตอยู่ด้วยความทุกข์ เศร้า โกรธ เกลียด ชัง .....และวันหนึ่งเมื่อจิตค้นพบความสุข การพยายามเล่าเรื่อง ทั้งเรื่องการเดินทางแสวงบุญ เรื่องจิตสำนึก เรื่องความรัก เรื่องทั้งหมดเป็นสิ่งที่เป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับชีวิตที่สวยงามนี้
......
ขอเราได้เรียนรู้ความมีชีวิต เรียนรู้ลมหายใจ ศึกษาจิตตนจากจุดกำเนิดชีวิตที่เริ่มต้น เราจะพบว่า ชีวิตแห่งตนมีการเกิดใหม่ทุกลมหายใจเข้าออก ไม่หม่นหมอง ไม่เศร้าโศก ไม่บิดเบือน ทุกอย่างเป็นสภาวะแห่งความใสกระจ่าง ผลดังกล่าว คือความสวยงามในชีวิตแห่งตนเองขอรับ
.......
กระผมจะไม่ก้าวออกไปไกลกว่าจิตแห่งตน
....
ขอขอบพระคุณที่ให้พลังใจในชีวิตขอรับ
สวัสดีค่ะ
ขอขอบคุณเรื่องราวดีๆที่อ่านแล้วมีความสุข
ผู้ที่มีจิตใจที่ดีเพราะเรียนรู้ที่จะสั่งสมบุญไว้มากนั่นเอง
ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอขอบคุณเรื่องราวดีๆที่อ่านแล้วมีความสุข
ผู้ที่มีจิตใจที่ดีเพราะเรียนรู้ที่จะสั่งสมบุญไว้มากนั่นเอง
ขอให้มีความสุขทุกๆวันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
ชอชอบพระคุณที่ให้เกียรติกระผมครับ และคำพูดบอกกล่าวเช่นนี้ ได้ส่งพลังใจไปให้กับมิตรภาพทุกท่านด้วยเช่นกัน ด้วยความเคารพขอรับ
อ่านบันทีกนี้แล้ว อิ่มเอมใจ ไปกับ การเดินทางแสวงบุญ นะคะ ไม่ใช่ทุกคนที่จะเข้าถึง ตระหนักรู้ได้ และต้องใช้เวลาฝึกฝนค่ะ
ภาพจักรยาน และศูนย์ฝึก แล้วทึ่งเลยค่ะ ปูห่างหายจากการปั่นจักรยานทางไกลนานมากๆ แต่เร็วๆ นี้จะได้กลับมาปั่นอีกค่ะ
มาขอบคุณสำหรับมิตรไมตรี นะคะ อย่ากังวลไปเลยค่ะ ไม่เคยยึดถือเรื่องชื่อเลยจริงๆ ค่ะ ชื่อก็คือชื่อ และภาษาก็ดิ้นได้ค่ะ ;)
ขอบพระคุณมากครับคุณ ปู เริ่มปั่นจักรยานเมื่อใด นำภาพมาฝากบ้างสิครับ ....
- สวัสดีค่ะ
- นำภาพการออกกำลังกายด้วยการปั่นจักรยานมาฝากกันค่ะ
สวัสดียามราตรีนนี้ขอรับ ขอบพระคุณมากครับกับภาพจักรยาน ดีใจครับ ที่เข้ามาให้พลังใจที่มองไม่เห็นแด่กัน ....
ขอขอบพระคุณมากครับ ถือว่าทุกท่านได้เดินทางแสวงบุญร่วมกัน และบุญนี้ ขอช่วยปกปักษ์รักษาให้พี่น้องทุกท่าน มีความสุขตลอดไปขอรับ ....... สิ่งที่กระผมค้นพบ............. นี้...ไม่มีความขัดแย้งอยู่นี้...ไม่มีความโกรธอยู่ นี้....ไม่รีบร้อน ไม่เร่งรีบ นี้....มีชีวิตอยู่ได้อย่างสิ้นเชิง ด้วยการไม่เห็นสิ่งภายนอกสวยงามไปกว่าภายใน เพราะเหตุอันใดนะหรือ เพราสิ่งปรุงแต่งเหล่านี้ เช่นเสื้อผ้าอาภรณ์ เกียรติ อำนาจ เรื่องเหล่านี้ได้ถูกชำระล้างไปจากจิตสำนึกอย่างหมดจรด ด้วยการตระหนักรู้ ด้วยความใส่ใจ ดั่งที่ได้บอกกล่าวว่าไว้ กระผมไม่ปราถนาจะมีชีวิตอยู่ด้วยความโศกเศร้า ไม่ปราถนาที่จะใช้ชีวิตด้วยอารมณ์บิดเบือน รุนแรง โหดร้าย ความโหดร้ายมิใช่ว่าจะเป็นการทำร้ายกันด้วยอาวุธแต่เพียงอย่างเดียว ความโหดร้ายภายในจิตใจที่คิดติดริษยา จิตฉ้อฉล อลหม่าน ทำร้ายกันด้วยความคิด คำพูด ทั้งหมดนี้นั้นคือเรื่องความโหดร้ายที่มองไม่เห็น การเดินทางที่เริ่มต้นด้วยจิตแห่งการตระหนักรู้ ด้วยการไม่เคลื่อนออกไปจากตนเอง คือบุญของกระผมแล้ว ที่ได้มีโอกาสนำเรื่องเล่ามานำเสนอ ซึ่งก็มิใช่ว่าจะให้เชื่อหรือไม่เชื่อ เป็นแต่เพียงเส้นทางที่สื่อสะท้อนออกมาจากภายใน .............. บุญอย่างยิ่ง ในความหมายของกระผม คือสิ่งที่ได้เพียรพยายาม กระผมใช้ความเพียรอย่างยิ่ง ที่จะพยายามเดินทางนำบุญนี้ ไปบอกกล่าวกับเด็กเพื่อนผู้ต่างวัย ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า ถึงแม้นว่า เส้นทางที่ก้าวย่างนี้นั้น มิใช่เส้นทางที่ได้ดั่งใจปราถนา แต่สิ่งที่เป็นเสียงสะท้อนจากดวงดาว สิ่งที่เป็นแสงสว่างภายในใจ กลับลุกโชนโชติช่วง สว่างวาบไหว ......... ......... เสียงสะท้อนนี้ คือเสียงเรียกกลับจากดวงดาว เสียงนี้ คือเสียงที่การเดินทางสื่อสารมาถึง เสียงกู่ร้องนี้ ได้กำเนิดบ่อเกิดแห่งจิตสำนึกใหม่ ไร้การแข้งขัน ไร้การยึดครอง ไร้การข่มขู่ ไร้ความกลัว..... .......... มีอยู่ดำรงอยู่ ด้วยความเข้าใจในรัก รักที่ยิ่งใหญ่ รักนี้ ดั่งความรักจากผู้ให้กำเนิดชีวิต ....ด้วยชีวิต ขอเดินทางแสวงบุญ ด้วยความเพียรตลอดไปขอรับ .................... กระผมยังไม่สามารถสื่อสาร บุญ นี้ ออกมาให้ท่านผู้มีเกียรติรับรู้ได้อย่างแท้จริง แต่ก็จะพยายามว่า เมื่อท่านมีจิตที่แรงกล้า มีความตั้งใจอย่างสูงยิ่ง ในการเป็นอยู่คือด้วยความรัก ด้วยสิ่งที่เราชอบ จิตที่หม่นหมองกลับเบิกบานใจอย่างยิ่ง จะเกิดสภาวะที่ไร้กาล ไร้อนาคต ไร้อดีต ไร้เศร้าหมอง ไร้ยึดครอง ไร้อำนาจ ไร้การกลัว เพราะจิตจะดำรงอยู่ด้วยความศักดิ์สิทธิ์ สภาวะแห่งความศักดิ์สิทธิ์เช่นนี้ จะมองเห็นชีวิตที่ไร้คุณค่าในสายตาเราเมื่อกาลก่อน จะมองเห็นสิ่งมีชีวิต มีความศักดิ์สิทธิ์ทุกชีวิต เมื่อมองเห็นและตระหนักรู้ถึงความศักสิทธิ์ของสิ่งมีชีวิต มนุษย์จะดำรงอยู่ได้ด้วยความรัก ได้ด้วยความรัก..................... เพราะเมื่อเราเห็นชีวิตเป็นของศักดิ์สิทธิ์ มองเห็นสัจจะในสิ่งมีชีวิต ต้นไม้และดอกหญ้าที่เราฉุดกระฉากลากถู ดึงทิ้งอย่างไม่อาลัยดี กลับเกิดการใหม่ ด้วยความเข้าใจในจิตที่ทำลายล้าง ดั่งคำของนักปราชญ์ที่กล่าวว่าไว้ เด็ดดอกไม้สั่นสะเทือนถึงดวงดาว หากเราเหยียบดอกไม้หรือเด็ดดอมมาหอมดม...... (เด็ดดอกไม้สะเทือนถึงดวงดาว เป็นจริงอย่างยิ่ง เป็นสัจจะอย่างยิ่ง เพราะว่า ดวงดาวนี้ กำลังสั่นสะเทือน ด้วยใจที่ไร้รักของสิ่งมีชีวิต ที่เรียกว่ามนุษย์)
...
คุณค่าของมนุษย์ บุญคือส่วนสำคัญยิ่งขอรับ.