หัวใจยิ้ม..........


บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีเงินในบัญชีธนาคารมาก ๆ
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีสิ่งของต่าง ๆ ที่ต้องการไว้ครอบครองใช้สอย
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้มีตำแหน่งหน้าที่การงานใหญ่โต
บางคนคิดว่า ความสุข คือ การที่ได้พักผ่อน นอนยาวในวันหยุด

 

นั่นไม่สำคัญต่ออะไรทั้งนั้นครับ เพราะสำหรับผม ความสุข คือ การได้ทำอะไรก็ตามที่ทำให้หัวใจของผมยิ้มได้

 

หนึ่งปีกว่านิด ๆ ที่ผมได้ย้ายตำแหน่งหน้าที่เข้ามาทำงานในสายงานที่ต้องมีความรับผิดชอบมากมาย ทำให้วิถีชีวิตของผมต้องปรับเปลี่ยนตามบทบาทแหละหน้าที่ที่ได้รับนั้นอย่างมาก  จากภาระในหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ .. ทำให้ความคิด .. ความรู้สึก .. ความละเอียดอ่อนในอารมณ์และความรู้สึกของผมต้องเกือบถูกปิดตายไปแล้ว เพราะ ตัวผมเองมุ่งสนใจแต่งานในหน้าที่เท่านั้นครับ

 

แต่ก็ถือได้ว่าตัวเองยังมีโชคและมีบุญพาวาสนาส่ง ให้กระตุกตัวเองกลับมาอยู่ในที่ในทางที่ตัวผมเองชื่นชอบและเดินมาโดยตลอดได้ครับ 

 

และครั้งนี้ก็เช่นกันครับ ผมมีโอกาสได้พาเพื่อนพ้องของผมมาแบ่งปันความสุขและเสียงหัวเราะให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วยด้วยโรคมะเร็ง ที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์  จังหวัดขอนแก่น งานนี้จัดที่บ้านชีวาศิลป์ครับ  ภายในมหาวิทยาลัยขอนแก่น

 

หลังจากเดินทางมาถึงที่นี่ก็ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีจากทางพี่เกต พี่ไก่ และ เจ้าหน้าที่ผู้จัดงานครับ  ผมได้พาเพื่อนและพี่ทีมงานของผมไปร่วมสร้างความสุขและเสียงหัวเราะให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วย ญาติผู้ดูแล รวมทั้งคุณหมอและเจ้าหน้าที่ ต่างก็ได้รับเสียงหัวเราะ จนทำให้มีกำลังใจในการดำเนินชีวิตอยู่ ต่อสู้กับโรคร้ายให้หายและมีสุขภาพที่แข็งแรงต่อไปครับ

 

 

วันนั้นผมและเพื่อน ๆ กลุ่ม "อิสานอาสา" ต่างก็ได้ทำหน้าที่ของตัวเองดีที่สุดครับ
สิ่งนั้นเห็นได้จากการที่ทุก ๆ คนที่มาร่วมงานในวันนั้นมีรอยยิ้มเปื้อนบนใบหน้าทุก ๆ คนและทุกคนเก็บเอารอยยิ้มและเสียงหัวเราะนั้นกลับไปได้หลายกระสอบเลยครับ 55555 ..อ้อ เกือบลืม งานวันนั้นผมได้เอาของเล่นไปมอบให้กับน้อง ๆ หนึ่งกระสอบใหญ่ เพื่อเป็นกำลังใจให้กับน้อง ๆ ผู้ป่วยอีกแรงครับ

 

 

สิ่งสำคัญสำหรับผมในตอนนี้คือ ความสุข คือการที่ผมได้ทำให้คนรอบข้างของผมมีความสุข  ทีมงาน "อิสานอาสา" ได้สร้างสรรสิ่งดีดีคืนให้กับสังคม ได้สร้างประโยชน์ให้กับเพื่อนร่วมวิถี  และที่สำคัญ ผมเชื่อว่าพวกเรากำลังสานต่ออุดมการณ์ความเชื่อที่มีอยู่ภายในบางอย่างให้เกิดขึ้นจริงและสัมผัสได้โดยไม่ต้องอธิบายครับ

แต่อย่าลืมนะครับ .. น้อยนิด แต่มหาศาล .. คำนี้สุดยอดจริง ๆ ครับ สำหรับความสุขที่ผมได้ในวันนั้น

 

 

ปล.จะพยายามเขียนบันทึกให้ได้ทุกวันครับ อิอิ

หมายเลขบันทึก: 372884เขียนเมื่อ 7 กรกฎาคม 2010 22:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:10 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

มาเชียร์ให้เขียนบันทึก ทุกวัน

 

อ่านแล้วเข้าใจคุณ และขอให้กำลังใจด้วยคนนะคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท