ปัญหาที่เกิดจากสิ่งขับถ่ายและน้ำเสียการเลี้ยงสัตว์
อันดับแรกเหม็นครับ เขาว่าในมูลสัตว์มีสารก่อเกิดกลิ่น ได้แก่สารระเหยจากอินทรีย์ กรดไขมัน สารระเหยคาร์บอน ไนโตรเจน ชัลเฟอร์ ซึ่งถ้าได้รับไปในจำนวนมากก็อันตรายทั้งคนและสัตว์
2.เชื้อโรคครับที่มาจากการหนักหมม เป็นแหล่งเพาะพันธุ์และแพร่กระจายของโรคต่างๆมี่อาจเป็นโรคระบาดได้ทั้งคน และสัตว์
3.ปัญหาสังคม ทำให้บริเวณไกล้เคียงเดือดร้อนจากกลิ่นเหม็น แมลงวันมาก สภาวะแวดล้อมแย่น่ารังเกียจ ของเสียที่ไหลสู่ทุ่งนาก็ทำให้ผลผลิตเสียหาย เกิดการต่อต้านประท้วง ร้องเรียน เกิดการทะเลาะวิวาทได้
4.ปัญหาต่อสิ่งแวดล้อมและแหล่งน้ำธรรมชาติ แม่น้ำลำคลองเน่าเสีย เสียหายต่อการเพาะปลูก ธาตุไนโตรเจน และฟอสฟอรัสจากมูลสัตว์ที่ปล่อยลงแหล่งธรรมชาติทำให้เกิดการเจริญเติบโตของพืชน้ำได้รวดเร็วส่งผลให้คุณภาพน้ำด้อยลง
แล้วเราว่ามันมีข้อดีไหม? เราจะแก้ได้โดยวิธีไดได้บ้างลองคิดกันเล่นนะครับ
ความเห็น (2)
วันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๕๓ สำนักงานปศุสัตว์อำเภอได้รับการประสานทางโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่ขององค์การบริหารส่วนตำบลป่าซางให้เข้าเยี่ยมฟาร์มสุกรของนายความ มณีสาร บ้านเลขที่ ๑๖๐ หมู่ที่ ๕ บ้านห้วยหมากเอียก ตำบลป่าซาง อำเภอเวียงเชียงรุ้ง เนื่องจากมีการร้องเรียนจากเพื่อนบ้านไกล้เคียงว่าส่งกลิ่นเหม็นรบกวน จึงได้ร่วมกันเข้าเยี่ยมให้คำแนะนำ นายความ มณีสาร ได้เข้าร่วมโครงการทำบ่อก๊าซชีวภาพจากมูลสุกรของ องค์การบริหารส่วนตำบลและปศุสัตว์ แต่ว่าหลังจากที่ทำบ่อก๊าซเสร็จกลับมีกลิ่นเหม็นรบกวนเพื่อนบ้าน เนื่องจากมีมูลจำนวนมากและก๊าซที่ได้ไม่ได้นำไปใช้ทำให้กลิ่นก๊าซไข่เน่าเพิ่มจำนวนมากตลอดเวลา จากการสอบถามและแนะนำหลายวิธีนายความเลือกที่จะย้ายคอกหมูออกจากหมู่บ้านไปไว้ในสวนแทนโดยขอเวลา ๑ เดือน ได้ทำบันทึกการจัดการไว้เป็นหลักฐานแล้วก็กลับ ก็ถือว่าน่าจะจบ ประเด็นนี้น่าเสียดายก๊าซที่ใช้หุงต้มกำลัังเกิดถ้าเพื่อนบ้านแบ่งไปใช้ได้คงจะลดค่าใช้จ่ายได้หลายครอบครัวแต่เกิดเรื่องร้องเรียนไปแล้ว คงจะเจรจากันยาก 
ไฟลุงดีมากเลยลุงความเปิดให้ดู 
คณะทำงานที่ประกอบด้วยท่านรองนายกสมนึก สุริคำ ท่านปลัดองค์การฯนางนริมล พรสืบ และนายสุพล ปานพาน ปศุสัตว์อำเภอเวียงเชียงรุ้ง 
นายความ มณีสารและกิจกรรมการเลี้ยงหมู การทำบ่อก๊าซชีวภาพที่กำลังมีปัญหา 
ความแน่นจำนวนก๊าซในถุงเต็มที่ เลี้ยงสุกรมากตัวแต่จัดการได้ไม่ดีก็เหม็น ได้อย่างก็เสียอย่าง เหมือนเพลงวสันต์ อัสนี เขาว่าจริงๆ 
น่าเห็นใจมากครับ ผมเคยเจอปัญหาแบบนี้ เมื่อก่อนเลี้ยงหมูมีแค่ บ้านผมหลังเดียว ต่อมาเกิดชุมชนมากมายเลยมีปัญหาเรื่องกลิ่น
ชาวบ้านรวมตัวกันร้องเรียนไปที่หน่วยงาน สธ.จังหวัด สู้ไม่ไหว ผมเลยต้องเป็นหนี้ ธกส. 500,000 บาทเพื่อทำการย้ายเล้าหมูออกจากชุมชน
ยังดีที่มีที่ดินของตัวเอง ไม่งั้นคงต้องติดหนี้เป็นล้านแน่
ที่จริงปัญหานี้แก้ไม่ยากหรอกเพียงให้ชาวบ้านที่เดือดร้อนรวมตัวกันแล้วพูดคุยกันกับทางเจ้าของเล้าหมู หาทางออกร่วมกัน เพราะเราอยู่มาก่อนท่านมาทีหลัง ถ้าคุยกันได้ก็ไม่ต้องร้องเรียน ไม่ใช่ว่าเราจะเห็นแก่ได้หรอกนะ เราเองก็มีจมูกเหมือนกัน ดมทีไรก็เหม็นทุกที แต่เงินมันไม่มีพอก็ขอเวลาหน่อย เมื่อก่อนก็อยู่กันดีๆ ท่านอยากได้ปุ๋ยคอกเราก็ให้ฟรี ไม่เคยบ่นว่าเหม็น พอเราบอกว่าจะขาย ทีนี้ละเหม็น (ตกลงว่าผมคอมเม็นท์หรือว่าปรับทุกข์กันเนี่ย ขอผมนิดเถอะมันเครียด)