ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวจริงหรือ??

ผมมีโอกาสเข้าร่วมประชุมแลกเปลี่ยนโครงการแพทย์ชนบทคืนถิ่น และพัฒนาแพทย์เวชศาสตร์ครัวครัวโดยผ่านกระบวนการ Inservice Trainning เป้าหมายหลักมีสองประการคือ

ประการแรก ต้องการให้มีแพทย์เวชศาสตร์ครอบครัวที่ได้วุฒิบัตร (วว.)มากขึ้นในประเทศไทย โดยผ่านการเรียนการสอนแบบทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยในโรงพยาบาลชุมชน ซึ่งเชื่อว่ามีองค์ความรู้และประสบการณ์การทำงานจากแพทย์พี่เลี้่ยงเพียงพอที่จะหล่อหลอมให้แพทย์เหล่านี้เป็นแพทย์เวชศาสตร์ครอบครัวได้ อย่างไรก็ตามการเรียนยังต้องเป็นไปตามที่สถาบันการแพทย์หรือมหาวิทยาลัยแพทย์หลักและราชวิทยาลัยแพทย์เวชศาสตร์ครอบครัวกำกับอยู่

ประการที่สอง แพทย์ผู้เข้าโครงการนี้หลังจากจบแล้วต้องทำสัญญาชดใช้ทุนในพื้นที่ทุรกันดาร(ตามที่กระทรวงสาธารณสุขประกาศไว้เป็นเวลา ๓ ปี รวมแล้วเป็นเวลาที่จะมีแพทย์อยู่ในโรงพยาบาลชุมชนอีกรวม ๖ ปี

    โครงการนี้เริ่มมาได้ สองปีแล้ว ปีหน้าเป็นปีที่สาม สองปีที่ผ่านมีมีแพทย์ให้ความสนใจค่อนข้างน้อยรวมแล้วไม่ถึง ๕๐ คน สปสช.ซึ่งเป็นเจ้าของเรื่องต้นคิดแล้วชักชวนหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเข้ามาร่วมมือมีความคาดหวังว่าแพทย์รุ่นใหม่จะมีความสนใจโครงการนี้มากขึ้น ที่ประชุมมีทั้งเห็นด้วยและเห็นแย้ง อยู่หลายประเด็น

มีรายละเอียดพอสมควรที่นี่ครับ http://sites.google.com/site/pcunet/news/khorngkarphaethykhunthinkabwechsastrkhrxbkhraw