เมื่อวาน(15 ก.ค.53)สอบปกป้องวิทยานิพนธ์ที่มสธ.นำเสนออย่างมั่นใจว่าต้องทำได้...หลังจากนำเสนอ อาจารย์ตั้งคำถามให้ตอบตามข้อสงสัยของท่านคณะกรรมการคุมสอบวิทยานิพนธ์ ทุกท่านลุ้นและให้กำลังใจ...หลังจากนั้นท่านคณะกรรมการได้ประชุมกัน..มีมติให้ผ่านอย่างมีเงื่อนไข..ทุกท่านแสดงความยินดี...บรรยากาศในห้องหลังสอบมีแต่ความสุข..ที่ได้ช่วยเหลือกันแบบครูอาจารย์และลูกศิษย์ที่ให้แก่กัน..น้ำตาจะไหลด้วยความปลื้มปิติเสียให้ได้...จริงๆ
"ระหว่ารอเวลาก่อนจะสอบ...ฝนได้ตกลงมาอย่างมากมาย..เมื่อฝนหยุดตก..ความสดชื่นมาเยือน ชุ่มฉ่ำอย่างบอกไม่ถูก"ได้ข้อคิดในบัดดลว่า..คำกล่าวที่ว่า.."ฟ้าหลังฝน"
มันเป็นอย่างนี้นี่เอง..คำถามและคำตอบธรรมชาติได้เฉลยไว้ในตัวเองโดยแสดงเหตุการณ์จริงว่า...ตอนนี้ฉันคือฝน..และกำลังตกอยู่นะ คำถามคือว่าระหว่างที่ฉันกำลังตกอยู่นี้ มันมีเหตุการณ์อะไรอยู่บ้างระหว่างที่ฉันตก พวกท่านกำลังวุ่นว่ายกับการเก็บข้าวของให้พ้นจากความเปียกใช่ไหม พวกท่านกำลังหลบฝน
พวกท่านกำลังเก็บน้ำฝน พวกท่านกำลังคิดหาวิธี หาเครื่องมือที่จะป้องกันไม่ให้ตนเองและสิ่งอื่นที่ไม่ควรจะเปียกฝนอยู่ใช่ไหม หรือบางท่านกำลังสังเกตสีของน้ำฝน มีสารปนเปื้อนไหม มีปริมาณที่ตกในแต่ละวันอย่างไร ฉันตกน้อยสุด สูงสุดในปริมาณเท่าไรในแต่ละครั้ง และครั้งใดในรอบฤดูของฉันที่ตกน้อยตกมากที่สุด หรืออื่นๆอีกมากอยู่ใช่ไหม ระหว่างที่ฉันตกพวกท่านคงวุ่นวายใจน่าดูเลย บางคนก็คิดว่าฉันตกมาทำไม บางคนก็อยากให้ฉันตกลงมาทุกวัน บางคนก็อยากให้ฉันตกในปริมาณที่ต้องการก่อน พอจะขาดน้ำแล้วค่อยตกลงมาใหม่...และเมื่อฉันหยุดตกแล้ว..คำตอบที่ฉันได้รับโดยไม่ต้องถามหาก็คือ..ความสุขสดชื่นของพวกท่านใช่ไหมล่ะ...คนที่คิดหลบฝนก็หาวิธีได้
ฉันตกครั้งต่อไปท่านก็ไม่ต้องกังวลทุกๆอย่างท่านได้สมความปรารถนาเมื่อฉันหยุดตก..แต่จะถามว่าพวกท่านจะมีชีวิตที่สดชื่นได้เมื่อไม่มีฉันได้ไหม..คำตอบชัดเจนอยู่แล้วว่าไม่ได้...เพราะว่าน้ำคือชีวิตของพวกท่านไงล่ะ...และฉันเป็นแหล่งที่ให้น้ำที่ใหญ่ที่สุดในจักรวาลเลยนะ....
จากข้อคิดที่ตัวเองคิดไป..ระหว่ารอการสอบมันช่างแจ่มชัด...ตลอดระยะเวลาการเรียนของฉันมันช่างวุ่นวายราวกับเหตุการณ์ตอนที่ฝนกำลังตกอยู่จริงๆ
อาจารย์เหมือนฝนที่โปรยปราย ..เร่งเร้าให้เราซึ่งเป็นนักศึกษาทุกคน ทำกิจกรรมทำทุกอย่าง เพื่อหาคำตอบของธรรมชาติวิชา เหมือนฝนที่กำลังตกเร่งเร้าให้มนุษย์ดิ้นรนค้นคว้าคิดหาวิธีต่างๆนานาและเมื่อถึงเวลาทุกสิ่งทุกอย่างจะได้คำตอบ..คุณจะรู้ว่าความวุ่นวายทั้งหลายทั้งมวลจากสิ่งที่เป็นประโยชน์ เป็นคุณประโยชน์อย่างมหันต์ในชีวิต อย่างการถ่ายทอดความรู้ของเหล่าอาจรย์ ที่บ้างครั้งต้องมีเสียงแบบฟ้าร้องคำราม ฟ้าแลบ ฟ้าฝ่ากันบ้าง เดหมือนเหตุการณืตอนฝนตก เพื่อไม่ให้นักศึกษาเฉื่อยชากันจนเกิดไปและไม่ได้รับประโยชน์อันใดจากการเรียน
อาจารย์อยากให้ลูกศิษย์ได้ประโยชน์จากการเรียนรู้ เหมือนหยาดน้ำฝนที่ค้างคาอยู่บนใบไม้ใบหญ้านั่นคือภูมิความรู้ที่ติดตัวไป เหล่าอาจารย์อยากให้เราได้วิชาความรู้ให้ได้ไปใช้อย่างรู้จริงยามเมื่อเราจบจากสถาบันจากอาจารย์ไปแล้ว...ทุกอย่างผ่านความทุกข์ยามที่เรียนและผ่านความสุขไปได้ยามที่เราจบการศึกษา..ขอบคุณเหตุการณ์ "ฟ้าหลังฝน"ที่ทำให้ฉันคิดได้ และเข้าห้องสอบอย่างไม่มีความกังวลใดๆในใจอีก...ทุกอย่างที่ถ่ายทอดนำเสนออาจารย์ เป็นเหตุการณ์ที่อาจารย์และลูกศิษย์ร่วมกันทำมาอย่างแท้จริง...
ขอบคุณเหล่าคณาจารย์..ที่ถ่ายทอดความรู้ให้กับศิษย์ด้วยเมตตา
ขอบคุณเหล่าพ้องเพื่อนกัลยาณมิตรที่ให้กำลังใจช่วยเหลือด้วยดีมาโดยตลอด
ขอบคุณทุกคำแนะนำจากท่านผู้ทรงคุณวุฒิทุกๆท่าน
ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตทุกๆภาพ...
จากใจ
วัชรี โชติรัตน์
สวัสดีค่ะ
ทุกก้าวย่างของชีวิต ล้วนเป็นประสบการณ์ที่ดีได้นะคะ
เอาใจช่วยค่ะ
ฟ้าหลังฝนมักสดใสเสมอ
แวะมาทักทายค่ะ
สวัสดีค่ะพี่อ้อยที่รัก
พี่อ้อยถ่ายทอดความรู้สึกในการสอบปกป้องวิทยานิพนธ์ ได้อย่างประทับใจ ได้ข้อคิด และอิ่มเอมใจมากค่ะ
การถ่ายทอดความรู้ของเหล่าอาจรย์ ที่บ้างครั้งต้องมีเสียงแบบฟ้าร้องคำราม ฟ้าแลบ ฟ้าฝ่ากันบ้าง เหมือนเหตุการณ์ตอนฝนตก เพื่อไม่ให้นักศึกษาเฉื่อยชากันจนเกิดไปและไม่ได้รับประโยชน์อันใดจากการเรียน
"ฟ้าหลังฝน" ที่ทำให้ฉันคิดได้ และเข้าห้องสอบอย่างไม่มีความกังวลใดๆในใจอีก...ทุกอย่างที่ถ่ายทอดนำเสนออาจารย์ เป็นเหตุการณ์ที่อาจารย์และลูกศิษย์ร่วมกันทำมาอย่างแท้จริง...
* ขอแสดงความยินดีกับพี่สาวคนเก่งค่ะ พี่อ้อยเข้มแข็งที่สุด เป็นผู้หญิงหัวใจเพชรอย่างแท้จริง.. ยอดเยี่ยมมากค่ะ
* ทั้งถ้อยคำและภาพประกอบสวยมากสอดคล้องกับเรื่องราว...ประทับใจมากมาย จากใจจริงค่ะ
* รักนะคะ ขอให้พี่อ้อยมีแต่ความสุขความสำเร็จกับทุกๆ สิ่งตลอดไปค่ะ
ขอแสดงความยินดีด้วยครับ เย้ๆๆแบบนี้ต้องฉลองด้วยกาแฟหนึ่งจอก ฮ่าๆ มาบอกพี่ว่า ชีวิตมีอะไรอีกมากมาย การศึกษาเป็นเพียงส่วนหนึ่งของการทำงาน การเรียนบางทีบางเรื่องเราต้องเอาความรู้เหล่านั้นมาปรับใช้กับชีวิตจริง ไม่มีอะไรที่ถูกต้องที่สุดและดีที่สุด แล้วเจอกันจ้าๆ
ขอแสดงความยินดีด้วยค่ะพี่อ้อยเล็ก เป็นกำลังใจกับทุกย่างก้าวค่ะ ;)
..ขอบคุณน้องพะโต๊คนงาม...เมื่อฝนผ่านความสุขจะมาเยือน..แต่ก็นั่นแหล่ะ..คนเรานั้นพระพุทธเจ้าท่านตรัสว่า..ทุกข์ก็ไม่นาน สุขก็ไม่นาน...ก็เหมือนฝนล่ะจ้า..เดี๋ยวเขาก็ตกมา พอหมดเวลของเขาเขาก็ไป เดี๋ยวไปเดี๋ยวมา...เมื่อถึงรอบถึงวาระ เช่นเดียวกันครูกับลูกศิษย์ก็ต้องมีหน้าที่วนเวียนกันไปอยู่อย่างนั้น วิชาความรู้ของเหล่าอาจารย์เปรียบแหล่งน้ำขนาดใหย๋..ที่พร้อมจะให้เราเหล่าคนที่ได้ชื่อว่าศิษย์ตักตวงเอาไปใช้ได้อย่างไม่มีวันหมดสิ้น..นะจ๊ะ...
...ใช่จ้าน้องครูจุ๋ม..เหมือนเวลาฝนตกเราชอบพูดว่า..แหมอากาศเย็นสบายน่านอนจัง...กฌหมือนธรมชาติจะรู้เน๊าะว่าหลับสบายจะทำให้มนุษย์ขี้เกียจ เลยมีทั้งฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า เป็นการเตือนให้มนุษย์เราAtiveอยู่ตลอดเวลาไม่ให้หลับใหลเพลินไป...เหมือนเราแหล่ะเวลาครูสอนมันก็จะหลับเสียให้ได้ หรือเฉื่อยชาละเลยการบ้าน หรืองานที่ได้รับมอบหมาย..เมื่อใกล้ถึงกำหนดส่งก็มีอาการฟ้าแลบ ฟ้าร้อง เพื่อเตือนกัน สุดท้ายไม่มีส่ง..ฟ้าก็ผ่า..กันบ้างล่ะจ้า555555555..คิดถึงเสมอนะจ๊ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อยเล็กมาเยี่ยมพร้อมกับแสดงความยินดีที่เห็นเพื่อนๆพี่ครูทั้งรุ่นนี้มีหัวใจการใฝ่รู้ใฝ่เรียนแบบเต็มร้อย ขอร่วมเป็นกำลังใจทุกท่านค่ะ..สบายดีที่FBนะคะ
Congratulations! คะพี่ครูอ้อยเล็ก =)
สวัสดี ครับ คุณครูอ้อยเล็ก
..และแล้ว ความเพียรของคุณครูอ้อยเล็ก ก็เป็นความจริง
...ยินดี กับคุณครูอ้อยเล็ก ด้วย นะครับ
มหาบัณฑิตรุ่นนี้...มีผู้ชายน้อย นะครับ
แต่ผมมองแววตาทุกท่าน แล้ว พบว่าแววตา..แจ่มใสมาก ๆ
..
...สถาบันแห่ง...ถ้าไม่แน่จริง ๆ...ต้องใช้เวลานาน นะครับ
ขอชื่นชม คุณครูอ้อยเล็ก ด้วยความจริงใจ
ขอบคุณมาก นะครับ
ลุงมหา ส่งแผนเศรษฐกิจพอเพียงไปให้แล้วนะ ชื่อวิทยากรภายนอก ลองแก้ไขดู
** เข้ามาฝากความคิดถึงถึงไว้ให้พี่อ้อยที่น่ารักค่ะ **
** ขอให้มีความสุข ความสำเร็จในทุกๆ สิ่งนะคะ **
สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อยเล็กมาเยี่ยมค่ะ สบายวันหยุดนะคะ..ช่วงนี้ฝนตกค่ะไม่มีแดดเลยค่ะที่ ชม. ที่บ้านน่านก็น้ำท่วมเข้าในรั้วบ้านแต่ไม่ถึงในบ้านค่ะ ฝนตกทางเหนือหนักค่ะ..
ยินดีด้วยค่ะพี่สาวคนเก่ง... คิดถึงนะคะ ..^___^..
...เย้ๆน้องตุ๊กแกตัวดำ...คิดถึงจังเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย......
สวัสดีค่ะพี่ครูอ้อย อิอิ..เข้าใจล่ะว่าพี่ถามมา เพิ่งอ่านประวัติมาเหมือนกัน..ปล่อยไกตัวโตล่ะสิครูรินดา..ฮ่าๆๆๆ..อยากเป็นน้องด้านความสามารถนะคะ..บอกครูอ้อยเล็กว่า..เกิด ปี08 น่ะ..จะเรียกกันไงดีค่ะ..งิ งิ งิ...ครูจุ๋มก็จะขอเดาว่าน้องล่ะเรียกครูอ้อยว่าพี่..งิ..งิ..ครูจุ๋มเท่าไหร่บอกมานะ..คนดี..คนเก่ง..มาถามตรงนี้ไม่ดีก็ลบนะคะพี่ครูอ้อยทางความสามารถ...อิ..อิ..
เมื่อวานขอโทษที่เน๊ตหลุดไปเลยจนเช้าก็ไม่ติด..เสียดายค่ะเดี๋ยวจะไปสมัครแน่นอน นอนแน่ๆๆๆ..แต่แช่แป้งก่อนนะคะ..บายๆไปแร่ะ..fb
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยม
ยุ่งกับวิทยานิพนธ์อยู่แน่ๆเลย...ใช่มั๊ยคะ
สวัสดีค่ะครูอ้อยเล็ก
เข้ามาแวะทักทายก่อนไปทำงานค่ะ
ฟ้าหลังฝนจะสว่างสดใส
ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ยินดีกับน้องอ้อยเล็ก ที่ผ่านฟ้าหลังฝนไปด้วยดี เก่งจังเลยนะคะ ดีนะคะ ที่อาจารย์ที่สอน ยังทำเป็นรู้จัก เพราะ เคยเห็น ไม่จ้องหน้ากัน เหมือนไม่รู้จักกัน แล้วก็ถามแบบสุดโต่งให้เราคา เราขัด เหมือนไม่รู้จักกัน
-น้องอ้อยเล็กยุ่งกับวิทยานิพนธ์ นี่เอง คงเตรียมตัวถึงได้ห่างหายไป หวังว่าน้องอ้อยเล็ก ผ่านฟ้าหลังฝน ไปได้ด้วยดีนะคะ
-ภาพฝน สวยมากเลย ดอกไม้กับดอกกุหลาบสีชมพู ดูสดชื่น สดใสดีคะ
-น้องอ้อยเล็กขา ตอนนี้พี่สุ เลี้ยงหลาน ต้องทำเองทุกอย่าง จ้างพี่เลี้ยงมา เขาจำหน้าได้ ไม่ยอมพี่เลี้ยงเลยคะ ช่วงนี้ก็ยังติดยายแจ เหมือนเดิม ถ้าไม่เห็นมาเยี่ยม ก็สาเหตุจากเรื่องนี้แหละคะ ถ้าหลานเข้ากับพี่เลี้ยงได้แล้ว พี่สุคงมีเวลาว่าง บ้าง หรือเหมือนเดิม เหมือนก่อนแหละคะ
***มาดู ความสำเร็จ***
Outside the rain inside a dream.
Sparkling carpets through contact heart flutter.
Merry evening advanced handwriting sweet tender
Fragrant scented dreams earth bright
ข้างนอกมีฝน ข้างในมีฝัน
พร่างพรมพลิ้วผ่าน สัมผัสหัวใจ
เย็นรื่นชื่นฉ่ำ หวานล้ำละมุน
หอมความฝันกรุ่น หมุนโลกสดใส
In the rain in a dream I had you.
Always together no matter when
Fan favorite warm rain. Cold spirits buoyant
Want to be with you forever, long time.
ในฝนในฝัน มีฉันมีเธอ
ด้วยกันเสมอ ไม่ว่าเมื่อใด
ฝนอุ่นฝันชื่น เย็นรื่นเบิกบาน
อยากอยู่นานนาน กับเธอตลอดไป