กศน.ตำบล : แหล่งเรียนรู้ราคาถูก
กศน.ตำบล หลายแห่งเปิดอย่างยิ่งใหญ่มาก แต่ไม่มีครูไปประจำ ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรเพราะจะให้ประชาชนไปติดต่อแมวที่ไหน ยิ่งตอนนี้งบก็หมดแล้ว ไม่มีกิจกรรมจัด ก็มาอยู่กันที่ศูนย์อำเภอ อ้างมาช่วยงานอำเภอ มาเตรียมการสอน แทนที่จะเอาเวลาไปสำรวจข้อมูลต่างๆ มาเป็นแนวทางในการปฏิบัติงานปีหน้าหรือติดตามผลการจัดกิจกรรม สร้างปฏิสัมพันธ์กับชุมชน ก็ไม่ทำกันที่ร้ายยิ่งกว่าคือไม่ทำอะไรเลย ไม่จัดกิจกรรม คอยให้คนอื่นทำให้ แก้ปัญหาให้อยู่ได้เพราะเเบล็คดี บางคนบอกว่าไปอยู่กศน.ตำบล แต่ไปนิเทศกลับไม่เจอ ทำงานส่วนตัวบ้างก็มี ตอนนี้มีชาวบ้านหลายคนบ่นกันแต่ยังไม่ดังมากผู้รับผิดชอบยังไม่รู้ตัว กศน.ตำบลนโยบายดี แต่ผู้รับผิดชอบไม่เห็นความสำคัญ สำเร็จยากสงสารงานพื้นที่ที่เคยทำไว้ดี กลับต้องมาเสียเพราะคนเพียงคนเดียว
ความเห็น (5)
- สวัสดีค่ะ
- ต้องอดทนเหนื่อยอีกนิดค่ะ
- เป็นกำลังใจให้นะคะ
- สู้ๆค่ะ
ค่ะขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยมและสำหรับกำลังใจ
หวัดไม่ดี...แต่สวัสดี...ครับ...
- ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เขียนเลย...
- วันนี้ตั้งใจเยี่ยม....
- คุณกล้ามากที่เขียนแบบนี้...นับถือๆ
- คุณคิดไม่ผิดเลยสักนิดเดียว...คิดว่าน่าจะเป็นอยู่ที่จังหวัดนี้จังหวัดเดียว...และน่าที่จะมีอยู่แค่ 2 อำเภอมั้ง...คืออำเภอของคุณ...และอำเภอของผม...
- บอกไม่ถูกเลยนะว่าความผิดอยู่ที่ใคร...ความคิดดี...นโยบายดีมาก...แต่กระบวนการไม่ผ่าน....การใช้งบประมาณสูญเปล่า....
- แนวคิดและกระบวนการจากข้างบนดีมาก...แต่มาระดับล่างๆ ทำเพื่อเพียงให้พอผ่านว่าได้ทำแล้ว...แต่ไม่ได้คิดว่ามันดีกับชาวบ้านจริงๆ หรือเปล่า...
- ที่สำคัญคือ...จะเอาอะไรไปใส่ใน กศน. ตำบล ที่ผ่านมาจะคุยกันแต่เรื่อง เครื่องคอมพิวเตอร์ หรือ ทีวี หรือสื่อวัสดุ อุปกรณ์ตกแต่งให้สวยงาม...แต่....ไม่มีคนเคยคุยเรื่อง...จะทำกิจกรรมอะไรใน กศน. ตำบล มีใครที่จะขับเคลื่อน กศน. ตำบลให้ทำงานได้ตามนโยบายจุดเน้นของรัฐบาล นโนบายของ กศน. ....น่าเศร้าที่เราคิดจัดงานเปิด กศน. ตำบลใหญ่โต.... แต่ไม่มีใครเคยคิดที่จะจัดกิจกรรมใน กศน. ตำบลให้ใหญ่โตสมกับที่เปิดอย่างยิ่งใหญ่....เรากำลังทำอะไรกัน...
- จะทำอะไรได้เพราะทุกคนยังนั่งติดเก้าอี้...อยู่ที่สำนักงานที่อำเภอ...เหมือนที่คุณว่า....ครู ศรช. นั่งสำนักงาน...เด็กนักศึกษาต้องเข้ามาหาที่สำนักงานแทนที่ไปหาที่ กศน. ตำบล .... แล้วชาวบ้านหรือผู้รับบริการกิจกรรมอื่นๆ ตามภารกิจจะไปหาที่ใหน... กศน. ตำบล ปิดประตูตายหลังจากวันที่ทำพิธีเปิด...ยังหรอก....ยังมีลมหายใจที่เกือบเป็นเฮือกสุดท้าย...ในวันพบกลุ่มนักศึกษา....หรือว่าบางที่อาจไม่มีวันนั้นด้วยซ้ำ....
- ที่นี่...อำเภอที่ผมอยู่ปีนี้....ครูอาสาฯ...ยังทำงานปกติ...สอน กศ.พื้นฐาน...จัดเวทีชาวบ้านเรียนรุ้ทักษะชีวิต คิดจัดกลุ่มพัฒนาอาชีพ...รีบทำกิจกรรมพัฒนาสังคมชุมชน....ให้ประชาชนเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง....ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง.... คำถามก็คือ...ครู ศรช.ทำอะไร....
- ผมเคยนำเสนอในที่ประชุม...ว่าเราต้องทำงานร่วมกัน...ครู ศรช. ต้องฝึกทำงานในพื้นที่...ต้องรู้จักคนในพื้นที่ ผู้นำ แกนนำ องค์กร หน่วยงานภาคีเครือข่ายที่อยู่ในพื้นที่...แต่สิ่งที่ผมได้รับคือ....คำว่า (ทำเฒ่า) แม่บางครั้งจัดกิจกรรมที่ต้องเชิญกลุ่มเป้าหมายในพื้นที่...ให้ ศรช. นำกลุ่มเป้าหมายมาตำบลละ 3 คน สุดท้าย...ก็ไม่ได้กลุ่มเป้าหมายร้อนถึงครูอาสาฯ....ซึ่งตอนนี้เหมือนกับถูกลืม...หรืออาจถูกลบออกไปจาก สำนัก กศน. เสียแล้ว....งานทุกอย่างขึ้นกับ...ศรช. หรือ กศน.ตำบล แต่คนที่ทำในเชิงปฏิบัติคือ ครูอาสาฯ (ก็สมน้ำหน้าแล้วที่เพื่อนบอกว่าทำเฒ่า) สุดท้ายแล้วตอนสรุปงานปลายปี...ประเมินผลงาน...ก็มีการบีบบังคับให้ครูอาสาทำให้...ก็ตนเองไม่ได้ทำอะไรแล้วจะมีอะไรไปรายงาน....ถามว่ากลุ่มอาชีพตั้งอยู่ตรงใหน....ตอบไม่ได้....เพราะชวนไปร่วมแล้วไม่ไป.... ไม่รู้จักใคร.... ขนาดหนังสือเชิญผู้นำแกนนำในหมู่บ้าน ชุมชน ตำบล ก็ต้องให้ครูอาสาฯ ไปส่งหนังสือ...เพราะตัวเองไปไม่ถูก....ซึ่งเป็นเรื่องที่น่ายินดีที่มีหัวหน้า กศน. ตำบลแบบนี้...
- ผมไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมเขาไม่ลงพื้นที่ไปประจำที่ ศรช.
- ผมไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่ทำบทบาทของคนที่รับผิดชอบการจัดกิจกรรมของ กศน. ตำบล ตามภารกิจที่ได้รับมอบหมาย ซึ่งมีกิจกรรมและกลุ่มเป้าหมายที่รับผิดชอบชัดเจน
- ผมไม่เข้าใจว่าเขามานั่งเฝ้าอะไรที่ศูนย์ กศน. อำเภอทุกวัน....
- คุณอาจไม่เข้าใจเหมือนผม....หรือคุณอาจเข้าใจแต่แกล้งไม่เข้าใจเหมือนผมอีกเหมือนกัน....แต่สิ่งหนึ่งที่ผมคิดว่าคุณต้องทำเหมือนผมคือ....ต้องทำใจ....ที่สำคัญคือ....ตั้งใจทำสิ่งที่เพื่อนไม่ทำเพราะเราคือ...ครู...อาสาฯ
- อย่าอ่านให้หมดเดี๋ยวเครียด....
- แล้วจะมาเยี่ยมใหม่....
- อย่าคิดมาก....บางทีอาจมีการเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีก็ได้....
- สู้ๆ ต่อไปนะครับ...
- ยังเป็นกำลังใจให้ครับ...เข้าใจ....เพราะเราเป็นครูอาสาฯ เหมือนกัน....
หวัดดีน้องหนึ่งตะวัน
เข้ามาอ่านบันทึกนี้และคอมเม้นของครูราญแล้ว ชอบมาก ทำให้คิดว่า กศน.ตำบล แหล่งเรียนรู้ราคาถูก ซึ่งเขาย้ำคำว่าแหล่งเรียนรู้ราคาถูก เขาโฆษณาคำว่าราคาถูกกัน ถูกแปลว่าไม่แพง มันจะถูกได้ผมคิดว่าก็ต่อเมื่อคน กศน.ของเราต้องมีทุนสูง (ไม่ใช่เงินทองนะครับ แต่เป็นความรู้ กึ๋นมากกว่า)ในการจัดการให้มีการนำเอาสิ่งที่มีอยู่ในวิถีชีวิต ในประสบการณ์ของผู้คน ชุมชน ซึ่งมีอยู่แล้วในตำบล นำ ดึงออกมาสู่การแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ไม่ต้องนำเข้าความรู้จากข้างนอกเลยก็ได้ถ้าไม่จำเป็น ความรู้นั้นคนในชุมชนเราเห็นว่าไม่ต้องการ ยกตัวอย่างเช่น ในการส่งเสริมการอ่าน (วาระแห่งชาติ)หากเอาประสบการณ์ของผู้คนในชุมชนเรา มาทำเป็นสื่อเรียนรู้ในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่ง จัดกิจกรรมส่งเสริมการอ่านในเนื้อหาของคนบ้านเรา น่าจะมีประโยชน์ มีคุณค่า สร้างพลัง กระตุ้นสำนึกอะไรต่อมิอะไรได้เยอะทีเดียว คุณน้องหนึ่งตะวัน ครูราญว่าไม๊ อ่านเรื่องใกล้ตัว เรื่องราวของคนบ้านเรา ไม่ใช่นำเข้าความรู้อะไร มาจากสำนักพิมพ์ไหน มาให้คนบ้านเราอ่าน
สนับสนุนความคิดนะครับว่าต้องทำตนเอง ชุบตัวเอง คน กศน.ก่อน สังคม ประเทศชาติ ถึงจะพึงพาเราได้
สวัสดีครับ
สำราญไปเคืองใครมา คนกศน.ทุกคนจะต้องแบ่งปัน เราทำงานเพื่ออะไรชุมชนใช่ไม่ ไม่ใช่เราทำเพื่อตัวเราเอง อย่าใจร้อนเราทำงานเป็น ครูอาสาฯมา 24 ปี ตั้งแต่เป็นครูอาสาฯเดินสอน เราก็ทนได้ทนทุกสถานภาพอยู่แล้ว ครูอาสาฯ(พนักงานราชการ)เป็นสิ่งที่สรรสร้างให้ชุมชน และหน่วยงานต่าง ๆ ได้รู้จักงาน กศน.เราก็น่าจะภูมิใจในงานของเราแล้วน่ะสำราญ รุ่นน้องเขามาทีหลังตำแหน่งเขาเท่าทันเราเพราะวาสนาเขาดี แต่เราก็เป็นเราได้แค่ครูอาสาฯ ก็ต้องเป็น ครูศรช.เขาเป็นถึงหัวหน้า กศน.ตำบล จะมานั่งกศน.อำเภอเขาก็ไม่แปลก อะไรเพราะเขาเป็นหัวหน้า สำราญทำใจน่ะ และคอยเป็นกำลังใจให้ การทำความดีถึงเบื้องบนไม่เห็นแต่คนในชุมชนเห็นก็น่าจะพอ อย่าเอาเลยหัวโขนที่เขาสวมให้เราแสดง เราทำงานของเราให้ดีที่สุดเท่านั้นเป็นพอ และขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมและทักทาย