การเดินทางนับว่าเป็นความหมายต่อชีวิตของคนบางคนในการเดินทางเพื่อค้นหาตัวเอง หรือเพื่อเป็นการค้นหาความจริงของชีวิต แต่การเดินทางโดยทั่วไปย่อมหมายถึงการไปสู่ที่หมายโดยราบรื่นและปลอดภัยเป็นสำคัญ
เช้าตรู่ของวันที่ ๒๔ กรกฏาคม ๒๕๕๓ คุณมนัสนันท์ คุณเจษ คุณเกม มารับฉันที่บ้านตามเวลานัดหมาย มีน้องออโต้เด็กรุ่นจิ๋วอายุ ๘ ขวบพ่วงเข้าไปอีก ๑ คน ฉันนั่งคู่กับคุณมนัสนันท์เจ้าของรถ คุณเกม คุณเจษและน้องออโต้นั่งเบาะด้านหลัง
รถวิ่งตัดผ่านทางเลี่ยงเมืองจากพิษณุโลกเข้าสู่สุโขทัยและถึงศูนย์ขนส่งผู้โดยสารจังหวัดตาก ท่ามกลางสายฝนปรอย ๆ อากาศค่อนข้างเย็น คุณหนานเกียรติมารับน้องหิ่งห้อยและรอพวกเราอยู่ที่นั่น คุณหนานเกียรติในฐานะเป็นเจ้าถิ่นได้พาไปทานข้าวต้มเลือดหมูเจ้าเก่า ทำให้รถคันที่ตามหลังเกิดอาการงงกับการที่ผ่านร้านอาหารไปหลายร้าน ซึ่งเป็นธรรมดาของเจ้าบ้านย่อมต้องการให้ผู้มาใหม่ได้รับประทานอาหารที่อร่อยและถูกใจ
พวกเราสั่งต้มเลือดหมูและข้าวสวยคนละ ๑ ชาม “ขอโทษค่ะ ข้าวสวยมีเพียง ๓ ถ้วย จะรอหม้อใหม่ไหมคะ อีก ๒๐ นาทีสุกค่ะ” เสียงเจ้าของร้านร้องบอก แต่พวกเราก็อิ่มด้วยข้าว ๓ ถ้วยถูกแบ่งออกให้ทานถึง ๗ คน
สถานที่ต่อไปคือร้านขายของชำใกล้ตลาดสด โดยแวะซื้อสมุด ปากกา ขนมและรางวัลสำหรับแจกเด็ก ๆ รวมทั้งอาหารแห้งสำหรับพวกเราแต่ละมื้อ และหลีกเลี่ยงไม่พ้นอาหารต้องห้ามของสำเร็จรูปทั้งหลายแหล่
ฝนตกตลอดเส้นทางคดเคี้ยว คอยหลบ คอยหลีก และขับแซงรถบรรทุกทั้งขนาดเล็กขนาดใหญ่ เสียงเอี๊ยด ๆ ๆ ของยางรถแต่ละคันแสบแก้วหู เมื่อถูกเหยียบเบรกกะทันหัน แวะพักรถที่ De’Musoi ก่อนที่จะเดินทางต่อไปยังบ้านห้วยปลาหลดอีก ๑๒ กิโลเมตร
De’Musoi เปลี่ยนไปจากคราวก่อนที่มาพักมาก ห้องอาหารเสร็จสมบูรณ์ มีเรือนพักเพิ่มขึ้นอีก ๑ หลังจำนวน ๔ ห้องนอน ต้นไม้ใบไม้เขียวชอุ่ม เสียงนก เสียงแมลงและจักจั่นยังเป็นธรรมชาติ ลมพัดเย็นเหมือนเดิม แต่คราวนี้ชุ่มฉ่ำเพราะฝนตก
ระยะทาง ๑๒ กม.ในการเดินทางเข้าสู่บ้านห้วยปลาหลดนั้นไม่ไกลเลยหากเป็นถนนธรรมดา หรือแม้ว่าถนนจราจรติดขัด หากแต่ฝั่งขวาเป็นหน้าเขา ส่วนฝั่งซ้ายเป็นเหว หรือเป็นฝั่งขวาก็เหว ฝั่งซ้ายก็เหว สลับกันไป ฉันนั่งข้างซ้ายเมื่อผ่านเหวสายตาของฉันก็จ้องมองดูว่า..”จะจับจองต้นไม้หรือกอไผ่ต้นไหนหนอสำหรับเป็นที่พักพิง หรือจะเลือกกลิ้งลงไปก้นหุบเหว” ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ
ฝั่งขวาก็เหว ฝั่งซ้ายก็เหว...ขึ้นเขาลงเขา โค้งลัด เลาะ เลียบ บางโค้งหักงอเหมือนศอกพับ รถกระบะของคุณหนานเกียรติขับนำหน้าแถมกำชับว่า “พี่แมวต้องขับให้ล้อรถตรงกับล้อของผมนะครับ” ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ และที่สุด ๆ คือคันหน้าก็ปิ๊บ ๆ ๆ ๆ มาถึงทางโค้ง พวกเราก็ปิ๊บ ๆ ๆ ๆ ไปประจันหน้ากัน เพราะไม่มีไฟเขียวไฟแดง ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ อีกรอบ
การเสี่ยงให้ล้อรถลงไปสำรวจแอ่งน้ำกลางถนนทีละล้อ อย่างค่อย ๆ เหยีบคันเร่ง ค่ย ๆ แตะเบรค หากรู้สึกว่าแน่นก็ตัดสินใจเหยียบให้พ้นผ่านเลยไป แต่ก็น้อยครั้งที่จะผ่านพ้นได้ง่าย ๆ หากไม่ผ่านการลุ้นอย่าง “โหดมันฮา ๆ ๆ ๆ ”
ฝั่งที่เป็นเหวจะมีลักษณะเหมือนกับเคยเป็นร่องน้ำมาก่อน เป็นลานกว้าง ชาวบ้านจะใช้เป็นที่ปลูกพืชผักคือมะระหวาน หรือฟักแม้ว ฟักทอง ผักกาด กะหล่ำปลี มะเขือเทศ พริก มะเขือ ต้นหอม ผักชี ฯลฯ และมีผักกูด ผักหนามขึ้นตามธรรมชาติ
นับว่าทรหดมากสำหรับการเดินทางโดยพาหนะรถเก๋งขนาดเล็ก ซึ่งมีคนโดยสารถึง ๕ คน แต่พวกเราก็มีกำลังแรงใจที่จอดถ่ายภาพกันเป็นระยะ ๆ และระหว่างทางได้พบกับมิตรภาพอันบริสุทธิ์งดงาม คือเด็กชายชาวลาหู่วัยประมาณ ๑๐ ขวบหยุดยิ้มอย่างสดใสและให้พวกเราถ่ายภาพ
พวกเราเดินทางถึงบ้านห้วยปลาหลด ตำบลด่านแม่ละเมา อำเภอแม่สอด จังหวัดตาก ในเวลา ๑๒.๐๐ น. โดยตรงไปที่โรงเรียนแต่ไม่พบใครเลย หนานเกียรติจึงนำจักรยานที่เตรียมมาจากท้ายรถขี่ไปติดตามประสานงานกันคนที่นัดหมายไว้ ทราบว่านักเรียนรออยู่ที่โฮมสเตย์ของจำปา พวกเราทะยอยลงจากรถโต้ลมหนาวที่เย็นยะเยือก ..."ดูรถฉันซีไม่ต้องไปเสียค่าเพ้นท์ตัวถัง" มนัสนันท์บอกแกมบ่น ฮา ๆ ๆ ๆ สุดโหดไหมนี่
หิ่งห้อย สาวผู้น่ารักนักอนุรักษ์และนักกิจกรรม เดินทางมาจากกรุงเทพฯ ทึ่งกับความแปลกใหม่ของบรรยากาศบ้านห้วยปลาหลด จึงหนีหายจากคณะไปเก็บภาพจนเพลิน ต้องออกตามหาตัว และพวกเราจึงไปรวมตัวกันที่อาคารอเนกประสงค์ของศูนย์พัฒนาชาวเขา (เดิม)
การเดินทางของพวกเราได้ไปถึงจุดหมายปลายทาง ได้รับการต้อนรับจากจำปา สหายรุ่นน้องของหนานเกียรติ ผู้ใหญ่บ้าน (ทางการ) ประธานกลุ่มเยาวชนบ้านห้วยปลาหลด และได้ทำกิจกรรมร่วมกันด้วยความรัก ความเข้าใจอันดีต่อกัน....คาวิโหย่ อาตูกูวเป๊อะ
สวัสดีครับ
โหด มัน ฮา สมชื่อเลยนะครับ
แวะมาเยี่ยมครับ...
สวัสดีค่ะ คุณครู
แวะมาทักทายค่ะ
ลุยได้สมกับคุณครูจริงๆเลยค่ะ
คงตื่นเต้นน่าดูนะค่ะ
สวัสดีค่ะ
เป็นอีกหนึ่งรสชาติของชีวิตนะครับ
สวัสดีค่ะพี่คิม ...ลุ้นระทึกตลอดเส้นทางเลยค่ะ ...เสียงเบรค เอี๊ยด เอี๊ยด มาถึงชัยภูมิเชียว อิอิ ...โหด มัน ฮา สมชื่อบันทึกจริงๆ ...จะรอติดตาม ตอนต่อไปค่ะ ...รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ด้วยความเป็นห่วงค่ะ
เมื่อโหดแล้ว แต่มีความมันและความฮาตามมาแสดงว่า....ไม่โหดจริง ถ้าโหดจริงต้องมีเสียงบ่นตามมาใช่ไหมคะพี่คิม??
ขอปรบมือให้กับทุกคนที่ร่วมขบวนการครั้งนี้ด้วยจิตคารวะ....เยี่ยม
-สวัสดีครับครูคิม
-โหด มัน ฮา.....
-น่าสนุกนะครับ
-"คาวิโหย่ อาตูกูวเป๊อะ"แปลว่าอะไรครับ????
-ขอบคุณครับ
สวัสดีครับเกลอ โหดมัน ฮา ถ้าได้ไปด้วยคงปวดหลังกำเริบแน่
มีภาระกิจเรื่องรถหายจึงไม่ได้ร่วมขบวน
ได้ต้นผักเหลียงลงมาหรือเปล่าครับ
นี่แค่เริ่มภาระกิจนะคะพี่คิม ตื่นเต้น .... ดีจริงๆ
มิตรภาพก่อเกิดจากกิจกรรมแบบนี่ล่ะคะ เพื่อนแท้แบบโหด มัน ฮา ค่ะ :)
สวัสดีค่ะน้องPhornphon
มีรสชาติของชีวิตไปอีกแบบนะคะ ที่นี่ประเทศไทยค่ะ นับเป็นความเหลือ่มล้ำทางสังคมใช่ไหมคะ
แต่ความเป็นอยู่และบรรยากาศที่นั่นมีสเน่ห์มากค่ะ นับเป็นชนเผ่าที่มีอุดมคติสูงมากค่ะ
สวัสดีค่ะน้องBonnie
แม้ว่าเคยไปที่นี่มาแล้ว แต่คนละสถานการณ์ คนละเวลากันค่ะ ตอนนั้นฝนไม่ตก จะมีก็แต่ฝุ่นเท่านั้นเองค่ะ
แต่คราวนี้ลุยโคลน และบรรยากาศก็ไปอีกแบบ ถนนลื่น เกือบประจันหน้ากับรถคันอื่น ๆตอนเลี้ยวโค้งก็หลายครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม
ระยะทางไม่ไกลแต่ดูเหมือนใช้เวลาในการเดินทางนานมากค่ะ หวาดเสียว...จริง ๆค่ะ แต่ก็นึกสนุกไว้ก่อนค่ะ ฮา ๆ ๆ ๆ
เพิ่งได้ทราบได้เห็นมุมมองหนึ่งของประเทศไทยค่ะ คราวนี้ได้โจทย์กลับมา จะต้องกลับไปเก็บคำตอบอีกครั้งค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกล้าณรงค์
รสชาติของชีวิต เป็นสิ่งที่มีคุณค่านะคะ ที่ได้รู้ว่าจังหวะหนึ่งของชีวิตมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง ขอขอบคุณค่ะที่กรุณามาให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะน้องปิ่นธิดา
เสียงเอี๊ยด.....ดดดดด แสบแก้วหูไหมคะ ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ ขอขอบคุณในความห่วงใยค่ะ จะพยายามเล่าเรื่องไปเรื่อย ๆ เป็นตอน ๆค่ะ
นับว่าเป็นโอกาสดีที่ได้น้องหนานเกียรติชวนไปจัดกิจกรรมที่นี่ นับเป็นการเติมเต็มให้กับชีวิตมากค่ะ
สวัสดีค่ะน้องkrugui Chutima
แบบนี้กองเชียร์คงปลื้มและมีความสุขไปด้วยนะคะ ขอขอบคุณสำหรับความเอื้ออาทรทุก ๆ อย่างนะคะ ซึ้งใจมากค่ะ
จะพยายามเขียนเล่าเรียงกันเป็นตอน ๆ บางเรื่องก็ยังซับซ้อนมากค่ะ จะต้องออกไปติดตามเก็บคำตอบค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเพชรน้ำหนึ่ง
นับเป็นการเรียนรู้ชีวิตอีกแนวทางหนึ่งค่ะ ทำให้รู้คุณค่าของตนเองและคนอื่นมากขึ้น
คาวิโหย่ อาตูกูวเป๊อะ" ภาษาลาหู่ อาจจะเขียนยากสักหน่อยนะคะ ไม่ตรงกับการออกเสียงภาษามากนัก แปลว่า "ลาก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ"
สวัสดีค่ะเกลอวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--
เรื่องรถของลูกสาวเป็นอย่างไร ได้คืนหรือยังคะ ดำเนินการทางคดีความหรือเปล่าละ
ต้นผักเหลียงได้มา ๒ ต้น คราวนี้คงรอดชีวิตชีวาแน่นอน เพราะต้นโตและแข็งแรง หาที่ปลูกไว้แล้วรั้วนอกบ้านค่ะ เพราะในบ้านไม่มีดิน หากปลูกในกระถางกลัวไม่รอดค่ะ
สวัสดีค่ะน้องมะปรางเปรี้ยว
ดีใจมากค่ะที่น้องมะปรางเปรี้ยว มาให้กำลังใจพี่คิมและพวกเรา กำลังเรียบเรียงสาระเนื้อหาให้เป็นเรื่องเป็นราวค่ะ
สวัสดีค่ะครูคิม
โหด มันส์ ฮา จริง ๆ ค่ะ ชมภาพแล้วถนนโหดมากรถเก๋งไม่น่าจะไปได้เลยน่ะค่ะ กิจกรรมดี ๆ แบบนี้เหมาะกับวันหยุดติดต่อกันหลาย ๆ วัน
อยากไปบ้างจัง
สวัสดีค่ะ..พี่ครูคิม
โหด มัน ฮา จริงอย่างที่ว่า
ครูเล็กอ่านไป ลุ้นไป จนเหนื่อยเลยค่ะกว่าจะจบ
สนุก ตื่นเต้น เร้าใจ ได้บรรยากาศซะจริงๆ
ของส่งแรงใจให้พี่ครูคิมและทีมงาน มีความสุขกับงานจิตอาสาที่ทำตลอดไปนะคะ
สวัสดีค่ะน้องศิรินทร มีวงศ์
ถ้ามีวันหยุดยาวแบบนี้บ่อย ๆ ก็น่าจะเหมาะกับการจัดกิจกรรมแบบนี้นะคะ โหดค่ะ ทุกอย่างผ่านเรื่องราว ผ่านและเก็บไว้กับความทรงจำ กำลังพยายามที่จะถ่ายทอดผ่านบล็อกค่ะ
สวัสดีค่ะน้องครูเล็ก
ขากลับ พวกเราออกมาจากบ้านห้วยปลาหลดกลางคืนอีกด้วยนะคะ บรื๋อ อ อ อ อ อ ....เส้นทางเดิมค่ะ
พี่คิมนำภาพออกมาดูก็รู้สึกว่า...เออหนอสิ่งที่เกิดขึ้นมันเป็นความจริง จะกลับไปเก็บคำตอบอีกครั้งหนึ่งค่ะ....สนใจร่วมกระบวนการไหมคะ
สวัสดีค่ะพี่ ครูคิม
เป็นบรรยากาศที่อบอุ่น เต็มไปด้วยมิตรภาพ น่าประทับใจนะค่ะแม้ว่ากว่าจะถึงจุดหมายอาจทุลักทุเลบ้าง ชื่นชมค่ะ
สวัสดีค่ะน้องถาวร
เรื่องเล่าคราวนี้ยาวมากค่ะ กำลังพิมพ์ตอนต่อไป และคงมีเรื่องเล่าตามมาติด ๆ อีกหลายตอนค่ะ
การเดินทางไปและกลับทรหดจริง ๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
โหด มัน ฮา แล้วมีความสุข ดีมากเลยค่ะ ขอบคุณ ภาพ โหด มัน ฮา นะคะ
สวัสดีค่ะน้องบุษรา
ขอขอบพระคุณค่ะ ขอรับไข่กับปลาก่อนนะคะ อีกสองจานเมนูอาหารทะเลขอส่งคืน หรือแบ่งเพื่อน ๆ ดีไหมคะ
เห็นแล้วขนลุกเลยค่ะ ทานได้เป็นบางอย่าง และแพ้รุนแรงเป็นบางอย่าง
สวัสดีค่ะกานดา น้ำมันมะพร้าว
สนุกค่ะน้องดา ทุกเรื่องราวประสบการณ์สุดยอดประทับใจค่ะ รอติดตามอ่านอีกนะคะ ขอขอบคุณน้องดาค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คิม
สวัสดีค่ะน้องแมวมนัสนันท์
วันนี้จะมาทานข้าวด้วยกันอีกไหมคะ ยายน้องชอบค่ะ ชอบบริการแล้วมีความสุขค่ะ
คงกลับบ้านแล้วใช่ไหม พี่ต้องกลับเย็นกว่าทุกวัน เพราะเป็นกรรมการสอบครูเข้าเป็นอัตราจ้างค่ะ
บันทึกใหม่ตอนต่อไปมีภาพน่ารัก ๆ ของนะและจะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูคิม
โหด..มันส์...ฮา....จริงๆเลยค่ะพี่...สุดยอดมากค่ะ
เป็นความทรหดที่สุขใจ เพราะมีมิตรภาพและความตั้งใจในการประกอบคุณงามความดีที่ปลายทาง..ชื่นชมและให้กำลังใจทุกท่านนะคะ..
สวัสดีค่ะพี่คิม
โหด มัน ฮา จริงๆค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ
สวัสดีค่ะน้องมาตายี
เล่าเรื่องมัน ๆ ก่อนค่ะ ต่อ ๆ ไปก็จะเป็นเรื่องราวไม่ไร้สาระ แต่น่าสนใจค่ะ แบบนี้สนุกอยู่ตรงไหนก็ยังตอบไม่ได้นะคะ ขึ้นอยู่กับความรู้สึกของแต่ละคน
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
ความทรหด อดทนของรถและคนขับรถค่ะ แทนที่คนโยสารจะต้องลุ้นแบบเงียบ ๆ ใช่ไหมคะ แต่นี่ลุ้นแบบฮาลั่นป่าค่ะ
สวัสดีค่ะน้องแมวมนัสนันท์
ไม่แน่นะคะ ลืมผ้าห่มไว้หลายวันไม่ยอมไปเอาคื อาจเสียหมูนะคะ หรือเสียผีนี อยากฮา ๆ ๆ ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะkrutoiting
วันนั้นต้องลาโรงเรียน ๒ วันใช่ไหมคะ น้องลาได้แล้วค่ะ แต่รอดูการตัดสินใจอีก ๔๐ % นะคะ
โห พี่แมวเจ๋งจริง เอาเก๋งลุยทาง โหด มัน ฮา มาชมด้วยคิดถึงค่ะพี่คิม
สวัสดีค่ะ..พี่ครูคิม
น่าสนใจค่ะ...แต่ต้องขอดูวันเวลาก่อนนะคะ
วันนี้ที่โรงเรียนก็จัดกิจกรรมค่ายเศรษฐกิจพอเพียง
แต่ครูเล็กถูกสั่งเข้ารับการอบรมครูแกนนำ 5 วัน
ตามโครงการยกระดับคุณภาพครูทั้งระบบนะคะ ก็เลยไม่ได้เข้าร่วมกิจกรรมที่โรงเรียนค่ะ
แต่สนใจที่พี่ครูคิมเสนอนะคะ ยังไงก็ขอรับทราบข่าวสารด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะน้องpoo
หากคนเล่าเก่ง ๆ คงออกรสมากนะคะ แต่พี่คิมเล่าไม่เก่ง น้องปูสบายดีนะคะ คงงานยุ่งน่าดูนะคะ
สวัสดีค่ะน้องครูเล็ก
ยินดีต้องรับคนร่วมทางค่ะ น้องเล็กว่างเมื่อไรก็เชิญได้เลยนะคะ งานหน้าไปที่น่านแบบเป็นทางการค่ะ