( หนังสือเล่มหนึ่งของชีวิต ที่ท่านจะได้สัมผัส )

(หนังสือเล่มหนึ่งของชีวิต  ที่ท่านจะได้สัมผัส)

หลังจากได้ผ่านโครงการจักรยานให้ลูกรักในครั้งแรกมาเป็นระยะเวลาเกือบสองปีกว่า ท่านผู้มีเกียรติหลายท่าน ที่เข้าร่วมกิจกรรม ตลอดจนผู้ใหญ่ใจดี ผู้ร่วมเดินทาง ผู้ร่วมบริจาค ตลอดจนกัลยาณมิตร (มิตรที่มีความเอื้ออารีต่อกัน) ต่างก็ได้เกิดความตระหนักรู้และรับทราบถึงความปิติเบิกบานในดวงจิตดวงใจ โดยเฉพาะบรรยากาศที่มีเด็กมาห้อมล้อมมุงดูจักรยาน มานั่งลูป คลำ จักรยาน ภาพที่เด็กได้มานั่งเฝ้าดูจักรยานด้วยความมีระเบียบเรียบร้อยในห้องโถงใหญ่ของโรงเรียนวิทยสัมพันธ์ ซึ่งเป็นโรงเรียนที่จักรยานในโครงการได้เดินทางไปสู่ใจของเด็ก ณ ที่แห่งนี้
...

กระผมขอย้อนกลับไปเล่าเรื่องการจัดทำโครงการจักรยานให้ลูกรักในครั้งแรกนั้น เป็นจุดเริ่มต้นที่ได้นำใจจิตของผู้ร่วมกิจกรรมทุกท่าน ร่วมกันเดินทางไปสู่ความดีงาม ท่านผู้มีเกียรติทั้งหลายที่เข้าร่วมกิจกรรม สามารถซึมซับและเกิดการเรียนรู้ความรักได้อย่างถึงรากแท้ภายในจิตสำนึกแห่งตน  ความปราถนาดีของกัลยาณมิตรทุกท่าน ต่างก็ได้บรรลุถึงอารมณ์ความรู้สึกคิดนึกถึงความปิติ เบิกบานใจ อารมณ์ที่เป็นดั่งสภาวะแห่งความดีงาม  ด้วยความปราถนาดีอย่างยิ่งที่ประสงค์จะร่วมทำบุญ บุญนี้ มิได้หมายถึงว่าเราจะได้รับสิ่งตอบแทน หรือเป็นบุญที่เรามิได้นำข้าวปลาอาหาร ข้าวสารแห้งไปแจกจ่าย แต่ความหมายของบุญนี้คือการได้กระทำในสิ่งที่ดีงาม  ในเรื่องที่เห็นพ้องต้องกัน  ร่วมมือกัน  นับว่าเป็นโอกาสในการที่จิตร่วมเดียวกันนี้ได้เดินทางไปสัมผัสความเป็นมงคลจิตร่วมกัน  ด้วยจิตที่เป็นกุศลธรรมอย่างแท้จริง....
...

[เนิ่ม ขมภูศรี]

เราพี่น้องจักรยานต่างก็ร่วมจิตรวมใจเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน ถึงแม้ว่าทางกายภาพจะมีความแตกต่างกัน ทางด้านการประกอบสัมมาอาชีพจะมีความแตกต่างกัน ต่างกรรมต่างการกระทำต่างวาระ แต่ทางด้านจิตใจเรานี้นั้น ได้เรียงร้อยหลอมรวมเป็นน้ำใจที่ดีงาม ใส กระจ่างชัด เดินทางเป็นพลังขับเคลื่อนไปบนเส้นทางถนนที่ทอดยาวสู่ความฝันอันงดงาม ถนนที่เชื่อมโยงมหาชนจากทั่วปรเทศไทยได้เดินทางเข้ามาเยี่ยม มาชม มาซึมซับกับความรู้สึกคิดนึก ผ่านเทือกเขาลำเนาไพร ผ่านสันภูที่สูงตระหง่าน ฝ่าลมร้อนและเปลวแดดอันเเสนร้อนระอุ ลูกเล็กเด็กแดงต่างติดสอยห้อยตาม บ้างปั่นตามไปด้วยจนถึงที่หมาย บ้างนั่งรถยนต์นั่งชมพ่อปั่นจักรยาน นั่งดูน้องปั่นจักรยาน เขาไปไหนกันมากมายขนาดนี้

กับความสงสัยและฉงนในใจสำหรับยวดยานที่วิ่งผ่านไปมา ถนนเส้นนี้เต็มไปด้วยจักรยานที่เดินทางร่วมทางบุญ คาราวานบริจาคจักรยานสู่ที่หมาย ณ โรงเรียนวิทยสัมพันธ์ โรงเรียนที่มีคุณครูคิม ครูนพวรรณ พงษ์เจริญ เป็นคุรุ เป็นครู เป็นแม่ ที่เฝ้าพรากเพียรสั่งสอนให้ลูก ให้ศิษย์ ได้อยู่ในวิถีแห่งความมีชีวิตที่สมบูรณืพร้อม ชีวิตที่นำพาบุคคลขึ้นสู่การได้รับความรู้ ได้รับการศึกษา และหลักโดยแท้ในเนื้อหาที่เราได้เดินทางไปสู่ขวัญนั้น ข้าพเจ้าได้เพียรพยายามที่จะนำเรื่องเล่าแห่งความรัก เรื่องเล่าแห่งความสวยงาม เรื่องเล่าของการมีชีวิตอยู่ที่ประกอบไปด้วยคุณงามความดีพร้อม ด้วยความมีเมตตาจิต ด้วยความนอบน้อมถ่อมตน มาสู้ใจของทุกท่าน นำสู่ใจจิตของเด็กน้อย ...

[ครูใจดี]

สวัสดีค่ะ

ขอชื่นชมยินดีกับให้ให้ด้วยจิตที่เป็นกุศล

อานิสงค์ที่ได้รับคือความปิติ อิ่มเอมและเบิกบานใจค่ะ

ขอเชิญร่วมกันรำลึกถึงความรักของแม่ และทำความดีเพื่อแม่รักแม่ทุกวัน และรักตลอดไป  

ให้ความรักที่เรามีแต่แม่หอมฟุ้ง ดอกมะลิขาวสะพรั่งไปทั่วผืนแผ่นดิน บอกรักแม่ให้ดังก้องฟ้านะคะ 

 
 เริ่มตั้งใข่ใจพองประคองลูก 

 ความพันผูกแนบแน่นสุดขานไข

 เริ่มหัดเดินหัดพูดแม่สุขใจ

 ก้าวแรกได้ให้ลูกด้วยผูกพัน

 แม่เป็นครูคนแรกของชีวิต

 ชี้ถูกผิดให้ลูกเลือกดั่งใจฝัน

 ยามเจ้าโตรวยจนไม่สำคัญ

 ขอลูกฉันเป็นคนดีของสังคม

 

 

[เนิ่ม ขมภูศรี]

ขอขอบพระคุณมากครับคุณครูใจดี ยังมีเรื่องแม่กระผมที่ยังอยากจะเล่าให้ฟังอีก นึกถึงความรักของแม่ เป็นต้องหลั่งน้ำตาออกมาทุกครั้ง ที่แม่นี้มีความรักอย่างเหลือล้นให้กับกระผม

...

ขอบพระคุณมากครับครูใจดี กับบทกลอนกวีศรีแก้วมาลัยพวงน้อย ร้อยรักจากลูก ด้วยรักจากใจแม่....

[เนิ่ม ขมภูศรี]

[เนิ่ม ขมภูศรี]

 

หนังสือเล่มนี้ เป็นหนังสือที่ได้ทำการบันทึก

เรื่องราวการเกิดมิติทางจิตวิญญาณ ให้ท่าน

ฟังและร่วมกันค้นหา จิตวิญญาณที่เป็นจิต

เดิมของมนุษยชาติ มนุษยธรรม....

[เนิ่ม ขมภูศรี]

วันนี้วันแม่ กระผมเริ่มต้นปั่นจักรยาน บนลูกกลิ้งด้วยระยะเวลา หนึ่งชั่วโมง เป็นการเริ่มต้นการปั่นจักรยานใหม่ให้กับตัวเอง และถือโอกาสดีในวันนี้ เป็นการเริ่มต้นการฝึกซ้อมจักรยานของตนเองใหม่ หลังจากที่หยุดทำการฝึกซ้อมมาเป็นระยะเวลากว่า 6 เดือนแล้วครับ ....
.....
วันแม่ วันที่ 12 สิงหาคม 2553
...
เริ่มต้นฝึกซ้อมจักรยาน เพื่อปั่นไปหาวันพ่อ ที่รออยู่ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า

[เนิ่ม ขมภูศรี]

เข้ามานั่งอ่านบทความที่ตัวเองเขียนไว้ ก็ดีเหมือนกันครับ ให้กำลังใจตนเอง