ชีวิตนี้สั้นนัก
เสียงปลายสายสั่นเครือคล้ายคนเป็นหวัด "เปล่าค่ะ ไม่ได้เป็นหวัด แต่มีเรื่องไม่ค่อยสบายใจ .... เลือดออกในสมอง ตอนนี้ไม่รู้สึกตัว"
ฉันถูกชวนให้ไปเยี่ยมน้องพยาบาลคนหนึ่งที่โรงพยาบาลศูนย์ น้องลาออกจากการรับราชการ เพื่อเอาดีทางด้านปฏิบัติธรรม เพื่อนๆรุ่นราวคราวเดียวกัน ต่างร้องไห้เพราะในวัยนี้ไม่น่าจะเกิดอุบัติเหตุทางสมองแบบนี้ได้ "ยังอายุน้อยๆอยู่เลย"
ร่างของน้องนอนนิ่งบนเตียงผู้ป่วย มีเครื่อง'bird' ในการช่วยหายใจ มียาช่วยพยุงความดันโลหิตที่แขนข้างขวา ฉันมองไปที่ถุงเก็บปัสสาวะ ปัสสาวะมากกว่า สามร้อยซีซีในตอนนั้น
น้องคนหนึ่งบอกฉันว่า "พยาบาลไอซียู"ประเมินให้หน่อย ฉันล้างมือด้วยเจลที่ทางตึกผู้ป่วยเตรียมไว้ ค่อยๆเปิดเปลือกตา รูม่านตาขยายใหญ่และดูเหมือนไม่ตอบสนองต่อแสง "pupil fixed" ฉันตอบแค่นั้น และได้ข้อมูลอีกว่า น้องได้รับการ ปั้มหัวใจอยู่เป็นนานก่อนที่หัวใจจะกลับมา
สุดท้าย........ เราและญาติ ตกลงกัน นำน้องกลับมาที่บ้านของเรา หลังจากที่หมอกับพ่อของน้องว่า "สมองตายแล้ว ทำอะไรไม่ได้แล้ว"
หลายคนบอกว่า น้องเป็นความดันโลหิตสูงแล้วไม่ยอมรักษา กลับโหมทำสมาธิและเดินจงกลมอย่างหนัก บางวันไม่ยอมนอนเดินจงกลมจนถึงเช้า แม่ชีหลายคนมาเยี่ยม บอกด้วยว่า เคยได้ยินว่า น้ำตาลขึ้นสามร้อยกว่า แต่เพื่อนสนิทที่คอยดูแล บอกแค่ว่า "เพื่อนขอให้ส่งแค่ยาแก้แพ้ให้"
เราจัดพื้นที่ในไอซียูให้ดูเรียบร้อยและกว้างขวางกว่าปกติ พยาบาลหลายคนบอกว่า ดูแลกันหน่อย น้องไม่มีใคร
คุณหมอสองสามท่าน ร่วมกันดูแลน้อง เลือดฝาดดูดีขึ้น แต่มีสิ่งที่น่าตกใจเพิ่มมา เมื่อปัสสาวะออกมากเกินไป
คงต้องรักษาตามอาการกันต่อ ด้วยการพยุงความดันโลหิตและหัวใจ ทดแทนสารน้ำให้เพียงพอ พรุ่งนี้ หลายคนจะใช้เทคนิค ดนตรีบำบัด สำหรับการดูแล
"ชีวิตไม่แน่นอนจริงๆ" น้องคนหนึ่งเปรยขึ้น "ชีวิตสั้นนัก อยากทำอะไรให้รีบทำ" คนส่วนใหญ่มักจะบอกกันอย่างนี้ คงเพราะความไม่แน่นอนของชีวิตนี่เอง วันนี้สดใสร่าเริง พรุ่งนี้อาจจะแน่นิ่งไม่ไหวติง
ฉันเอง...ก็มักจะพรึมพรำกับตัวเองเสมอเมื่อตื่นนอน "มีชีวิตรอดอีกวัน" ชีวิตสั้นนัก อยากทำอะไรให้รีบทำ เพื่อสะสมความดี เป็นทุนสำรองให้ชีวิต แต่ที่สำคัญต้องไม่ประมาทกับชีวิต สุขภาพต้องดูแลและใส่ใจเพราะมีสิ่งชีวิตที่เรียกว่า หัวใจและสมอง อยู่ในสุขภาพนั้น จง...ดูแลเขาให้ดีในทุกวัน
ความเห็น (7)
ใช่ค่ะ ชีวิตคนเรามันสั้นนัก จะทำอะไรก็ให้รีบทำ ก่อนที่จะไม่ได้ทำ แต่สิ่งที่ไม่ควรลืม คือ การดูแลสุขภาพตนเองค่ะ
ป้าแดงครับ
บันทึกนี้งดงามมาก ๆ ครับ
สวัสดีค่ะ
*** มาเยี่ยมบันทึกที่เปี่ยมคุณค่ะ
*** ระลึกถึงเสมอค่ะ
เรียนป้าแดงที่นับถือ
น่าสงสารนะคะ เพราะเหตุนี้แหละที่ทำให้น้องนำเรื่อง "การดูแลสุขภาพ"และเรื่อง "ความสุข" มาลงบล็อกเพราะอยากให้ทุกคนมีความสุขทุกวันค่ะ เพราะ พรุ่งนี้ จะเป็นอย่างไรไม่มีใครทราบได้
- สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
- ระลึกถึงเสมอเช่นกัน
- ต้องรีบสะสมความดีแล้วนะคะ
- วันนี้น้องไปศรีนครินทร์แล้วค่ะ เพราะว่าบริจาคร่างกายและอวัยวะไว้
สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านบันทึกนี้นะคะ
ได้ข้อคิดหลายๆ อย่างค่ะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้นะคะ
^__^
ได้ข้อคิดมากครับ