อาการเครียดของคนวัยทอง
เมื่อถึงเดือนกันยายนและตุลาคมทุกปี หลายหน่วยงานคงมีการทำแผนกัน
เมื่อปีที่แล้วที่ทำงานของผู้เขียนเดินทางไปทำแผนกันที่พัทยา โดยที่มีผู้เขียนเป็นผู้ประสานงาน ผู้ประสานงานในที่นี้ ต้องรับผิดชอบเรื่องการใช้จ่ายเงินด้วย แล้วก็ฉุกคิดขึ้นได้ว่า เมื่อปีที่แล้วโอนเงินมัดจำไปแล้วลืมนำมาหักออก ไม่แน่ใจว่า น้องโอนกลับมาให้หรือยัง จึงคิดจะเอาสมุดบัญชีไปอัพเดท
สิ่งที่เจอให้สมุดบัญชี หลายรายการนึกออกว่าเอาไปทำอะไร แต่มีรายการหนึ่งที่ยอดเงินสูงมาก นึกอย่างไรก็นึกไม่ออก พยายามหาหลักฐานหรือบันทึกต่างๆ ที่พอจะมีก็หาไม่เจอ ทำเอานอนไม่หลับทั้งคืน
หัวใจเต้นแรงผิดปกติและไม่เป็นจังหวะ พยายามระงับให้ใจสงบด้วยการสวดมนต์ จนในที่สุดหลับไป แล้วก็รู้สึกตัวตื่นอีก..ที่..ยังเช้ามืด รู้สึกว่าตัวเองตัวแข็งไปหมด ปวดตาทั้งสองข้างมาก คลื่นไส้ อาเจียนและท้องเสีย รู้สึกผะอืดผะอมมาก นึกถึงเมื่อตอนที่สอบวิทยานิพนธ์ หลังสอบก็อาเจียน ตัวร้อน คงเครียดเอามากๆนั่นเอง
หัวใจยังคงเต้นแรง รู้สึกสับสน โทษตัวเองด้วยว่าทำไมนึกไม่ออก ต้องลดความวิตกกังวลตัวเองด้วยยาคลายเครียด ยาคลายกล้ามเนื้อ และยาไมเกรน นอนขดสงบใจบนโซฟา โทรหาพี่สาว พี่สาวก็ปลอบใจให้ค่อยๆคิด แล้วยังให้หมอแผนโบราณมานวดให้
กะงานว่าจะนอนพักไม่ไปทำงาน ลาป่วยดีกว่า ยังคลื่นไส้อยู่เลย และแล้วเสียงโทรศัพท์ก็ปลุกให้ตื่นเมื่อน้องโทรมาตามว่า มีคนมาประเมินที่ทำงาน
สมาธิจึงไปที่ประเด็นการประเมินโรงพยาบาล ลืมเรื่องเครียดไปได้ชั่วคราว
บนรถสี่ประตูมุ่งสู่จังหวัด ผู้เขียนและน้องเภสัชกร เดินทางเข้าประชุมเรื่องการประเมินมาตรฐานยา น้องเภสัชกร บอกว่า อยากระบายอะไรก็พูดออกมาเลย เมื่อบอกว่า ยอดเงินในบัญชีหายไป
รู้สึกว่า ตัวเองพูดเยอะมากจนคอแห้ง "พี่ยังหัวเราะได้ แม้จะซ่อนความขมขืนเอาไว้ภายใน พี่คงหลับสบายได้ในคืนนี้" น้องเตือนสติก่อนที่เราจะแยกย้ายกลับบ้านพัก
ความเห็น (8)
- สวัสดีค่ะ ป้าแดง
- ค่อยๆคิด นะคะ
- แล้วได้จดอะไรไว้บ้างรึเปล่า
- อาจจะเริ่มต้นจากวันที่ในสมุดบันชี เป็นตัวตั้ง แล้วค่อยๆลำดับเหตุการณ์
- ส่งกำลังใจมาให้นะคะ
- สวัสดีค่ะ พี่ใบบุญ
- ยังรู้สึกว่า ตัวเองหายใจไม่ค่อยออกอ่ะค่ะ
- ขอบคุณมากค่ะ จะพยายามตั้งสติและสมาธิค่ะ
ป้าแดงครับ บางทีคนเราก็ลืมบ้าง แบบว่าต้องจด แหม หนุ่มๆๆอย่างผมยังหาฝาหม้อข้าวไม่เจอเลย ดันเอาไปไว้ในตู้เย็น ฮ่าๆ มาให้กำลังใจป้าแดง ทุกๆๆอย่างมีทางแก้ไขครับ
ขอบคุณ อาจารย์ขจิตค่ะ
ป้าแดงว่า ป้าแดง วัยทองแล้วละค่ะ ควบคุมความเครียดไม่ได้เลย
คิดถึงป้าแดงคนสวย ป้าแดงก็มาเย้ๆๆๆ
เข้าใจความรู้สึกครับป้าแดง ขอเป็นกำลังใจให้ครับ
เรื่องลืมนี่คนวัยไม่ทองก็เป็นยิ่งกว่านะคะ เมื่อเช้าปูปั่นมาไกลแล้วลืมหมวกน็อคไว้ที่ร้าน ต้องจูงรถกลับไปเอาอีกค่ะ เฮ้อ โรคลืมนี่เท่าเทียมจริงๆ นะคะไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ;)
สวัสดีคะ คุณน้องป้าแดง แล้วพี่สุจะเรียกอะไรดีนี่ คิดถึงมากมายเลยคะ และเห็นใจวัยเงินวัยทองเหมือนกันคะ เรื่องขี้หลงขี้ลืมนี่ แบบสมาธิสั้นคะ เมื่อกี้ลืมแล้ว แล้วนับประสาเรื่องอะไรที่นานมาแล้ว โดยเฉพาะเรื่องเงินหายแบบน้องแดง พี่สุคงปวดกระโหลกเหมือนกัน แล้วจะคิดออกไหมนี่ เงินคนอื่น เงินกองกลางด้วย ค่อยๆๆลำดับนะคะ น่าเห็นใจคนวัยทองจริงๆๆ คิดแล้วจะมีคนเห็นใจคนวัยทองไหมนี่ เรื่องขี้ลืมๆนี่
-ทำใจให้สบาย ค่อยๆคิดนะคะ มันต้องมีที่มาและที่ไปมันหายไป ก็ต้องค้นหา ต้นตอมันหายไปมากๆๆตอนไหน ย้อนหลังหาได้คะ ธนาคารเขาให้ต้น แต่ต้องเสียค่ากระดาษ คือคอมพิวเตอร์ตั้งย้อนรอยเบิกไว้ เราจะเช็คดูกี่เดือน มันจะพิมพ์ออกมาหมดเลย เดือนไหนไม่มีเบิกก็จะมีแต่หน้าเปล่าๆๆ เดือนไหนมีเข้ามีออก มันจะปรากฏในแผ่นกระดาษนั้น เราต้องเสียค่ากระดาษที่มันวิ่งออกมาให้เราดู ธนาคารจะเรียกเก็บ 200 บาทคะ ตรวจสอบได้คะ ถ้ายอดหายเยอะ เราก็อยากรู้ช่วงไหนมันหาย หายเอาไปทำอะไร แล้วลืมลงบัญชีไว้ ลองดูนะคะ หาข้อมูลหาเจอแล้วบอกพี่สุด้วยนะคะ
-คนวัยทอง สงสารคนวัยทองคะ
-ต้องมีสมุดโน๊ตเล่มเล็กๆๆ ไว้ติดตัวคะจดบันทึก กันลืมคะ
-และเวลาเครียดแล้วอยู่ๆก็อ๊วก พี่สุเคยเจอกับตนเองแล้วคะ นอนไม่พอ เรียนหนัก ตอนแรกนึกว่าอาหารเป็นพิษ แต่ที่จริงแล้วคือเครียดคะ
