๒.เพาะและชำ

"นั่งทำงานในร่ม อากาศเย็น ไม่มีแสดงแดด เพราะฝนตกมืดครึ้มทั้งวัน ไม่ได้พูดอะไรกับใคร มีแต่ความเงียบ ลุกขึ้นเดินเล็กน้อย แต่เหงื่อไหลหยดแสบตา ตอนแรกก็พยายามทนแต่แสบมากขึ้นต้องเช็ด"

เตรียมสิ่งของมาวางไว้ใกล้ ๆ กัน ได้แก่ถุงมือ เมล็ดพันธุ์ กรรไกร ช้อนตักดิน ถังน้ำ บัวรดน้ำ ถุงดำ แก้วกาแฟเย็นที่เจาะรูแล้ว ดิน กระจาดใส่ดิน กิ่งผักหวาน และเถาว์ผักปังแดง

"ผักหวาน" ใส่ดินลงไปในถุงให้แน่น พับขอบถุงเล็กน้อยเพื่อประหยัดดินและสะดวกในการหยิบจับ รดน้ำให้ดินชุ่มชื้น ปักชำกิ่งผักหวานลงไปในถุงให้พอดี กลบดินอีกเล็กน้อยเพื่อให้แน่นและรดน้ำ

กิ่งผักหวานที่พอเหมาะคือกิ่งอ่อนปานกลาง หรือกิ่งอ่อนก็ติดราก ส่วนกิ่งแก่ก็ติดรากได้ง่ายเช่นกัน หากนำไปปลูกก็จะแก่เร็ว ใบหงิกงอ ไม่งามเท่าที่ควร

ผักหวาน

"ผักปังแดง" คุณป้าที่ร้านขายต้นไม้เคยบอกว่า "ผักปังสามารถเด็กต้นหรือยอดไปปักชำได้" จึงทดลองทำเล่น ๆ ทั้งเถาว์ปานกลางและยอดอ่อน ปรากฏว่าไม่ตายและติดราก วันนี้จึงทดลองปักชำอีกครั้ง โดยไปตัดเถาว์ผักปังแดงที่ข้างรั้วมาตัดเป็นท่อน ๆ ยาวประมาณ ๖ นิ้ว ปักชำลงไปในถุงดำ กลบดินให้แน่น

การปักชำกิ่งผักหวานง่ายกว่า เพราะลำต้นมันแข็ง ส่วนเถาว์ผักปักอ่อนทำให้ปักชำยาก และถุงดำมีขนาดเล็กไป คราวต่อไปต้องใช้ถุงดำขนาดใหญ่ขึ้นกว่าเดิม

ผักปังที่ใช้เถาว์ (แก่) ปานกลางทดลองชำ

ผักปังแดง

"ผักบุ้งใบไผ่" หรือผักบุ้งจีน ทดลองเพาะเมล็ดพันธุ์ลงไปในกระถาง ๒ กระถางจำนวนกระถางละ ๗๐ เมล็ด เคยได้ความรู้จากนักเรียนทำการเพาะผักบุ้งในแปลง นักเรียนบางกลุ่มได้แช่เมล็ดก่อน บางกลุ่มก็ไม่แช่ เมื่อผักบุ้งเติบโต ปรากฏว่าของกลุ่มที่ไม่แช่เมล็ดงอกงามสมบูรณ์กว่า เพราะโรยเมล็ดห่าง ๆ และรดน้ำชุ่มชื้นกว่า

ผักบุ้ง

"คะน้า" ถูกเพาะลงในแก้วกาแฟเย็น เมื่อซื้อกาแฟเย็นมาดิ่มแล้วได้เก็บแก้วล้างให้สะอาดเก็บไว้ เพราะดูสวยงามดี คิดว่าอาจนำมาใช้ประโยชน์ได้เมื่อต้องการ ครั้งนี้ได้นำแก้วกาแฟมาเจาะกันแก้วให้เป็นรูจำนวน ๖ รู ใสดินลงไปให้แน่น ทดลองรดน้ำดูปรากฏว่ารั่วซึมได้เร็วมาก

หยอดเมล็ดคะน้าลงไปบนแก้วกาแฟ แก้วละ ๑๐ เมล็ด เนื่องจากเมล็ดคะน้าเล็กเท่ากับเมล็ดผักกาด จึงนับยากมาก เกือบจะล้มเลิกกลางคัน แต่ต้องอดทนใจเย็นพยายามนับให้พอดีเท่ากันทุกแก้ว

คะน้า

เสร็จแล้วมีปัญหา ไม่มีที่สำหรับวาง จึงนำไปไว้ข้างรั้ว แต่วันนี้ต้องสังเกตหากฝนตกหนักคงต้องไปย้ายที่ ไม่เช่นนั้นอาจหกล้อมหรือโดนฝนชะแรงเกินไป

เริ่มลงมือทำตั้งแต่เที่ยงวัน จนถึงบ่าย ๓ โมงครึ่ง แต่มีปริมาณของงานไม่มาก นึกถึงชาวนา ชาวไร่ที่ทำนาปลูกข้าวให้เรากิน เขาทำได้ตั้งมากมายและฝนตกแดดออกก็ต้องทำ แต่เรา "ทำงานในร่มแท้ ๆ ได้เหงื่อหยดเหมือนกัน" นึกถึงพระคุณชาวนาไทยมาก ๆ

ผักหวานเคยชำมาแล้ว และแจกจ่ายเพื่อนฝูงไปมากมาย จึงรู้ว่าการปักชำผักหวานนั้นไม่ยากและติดรากง่าย เพียงแต่ไม่ชอบน้ำมากเกินไป คราวนี้ทั้งผักหวานและผักปัง หากติดรากก็จะได้มีของฝากเพื่อน ๆ เวลามาเยี่ยม

ส่วนผักบุ้งและคะน้า ไม่มั่นใจในผลงาน ต้องรอดูและจะนำมาเขียนไว้ในบล็อกใหม่นี้ ท่านใดมีความคิดเห็นเกี่ยวกับการปลูกพืชผัก ขอคำแนะนำด้วยนะคะ ขอขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ

เขียนใน GotoKnow โดย คิม นพวรรณ
ใน ปลูกผัก

คำสำคัญ (Tags): #ยายคิม นพวรรณ#เพาะและชำ#กลุ่มคนปลูกผักกินได้

หมายเลขบันทึก: 402990เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2010 18:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 ธันวาคม 2012 16:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (12)

คำปัน

เขียนเมื่อ 16 ตุลาคม 2010 18:38 น. ()

น่าสนุกนะครับ เอาไว้คำปันจะลองทำบ้าง

คำปันดื่มกาแฟ มีเเก้วเหลือมากมาย

เสียดายครับ