ปรารถนาที่จะเป็นผู้ให้...
ถ้าถามว่า..
การเป็นผู้ให้หรือผู้รับ แบบไหนมีความสุขมากกว่ากัน?
เวลารับก็ดีใจที่ได้ ส่วนเวลาให้ก็รู้สึกสบายใจ
การให้มันกำหนดได้ แต่เวลารับต้องรอคนมาให้
ดังนั้น ความสุขของการรับจึงขึ้นอยู่กับคนอื่น
แต่เวลาที่ให้ ทุกอย่างมันอยู่กับเรา
เป็นความสุขที่เราสามารถกำหนดได้เอง
ไม่ต้องรอความเมตตาจากใคร
หากรอเพื่อที่จะรับ แต่ไม่ได้รับ จะเกิดความทุกข์
แต่หากปรารถนาที่จะให้ แม้นไม่มีผู้รับ เราก็สุขใจได้...
ด้วยความปรารถนาดีครับ..
http://knonlafhun.blogspot.com
เพิ่มเติมครับ..
บล๊อกครูนอกกะลา : http://krunongkala.blogspot.com/
บล๊อกเล่าเรื่อง..คณิตศาสตร์ LPMP : http://khrufonlpmp.blogspot.com/
บล๊อกโรงเรียนนอกกะลา : http://lamplaimatpattanaschool.blogspot.com/
เว็บโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา : http://www.lpmp.org/
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะครูป้อม
มีคำกล่าวที่เรามักเห็นกันทั่วไปว่า "การให้มีความสุขกว่าการรับ"...ซึ่งเราต่างเห็นจริงตามนั้น เพียงแต่คิดจะให้ก็สุขใจแล้ว..
ขอบคุณมากๆ สำหรับข้อความ ข้อคิดดีๆ ค่ะ
น้องครูป้อม....
การให้โดยไม่หวังผล ย่อมมีความสุขมากกว่าการคาดหวังค่ะ
ทุกวันนี้พี่ถึงมีความสุขมากกว่าความทุกข์จ้า....
ตอบ
"จงรู้สึกยินดีในตัวเราเองที่จะพร้อมเป็นผู้ให้ ต้องการเห็นความสุขของผ่องเพื่อนมนุษย์เราด้วยกัน.."
ขอบคุณนะครับ...
ชอบคำนี้จังครับ ปรารถนาจะเป็นผู้ให้
สวัสดียามเช้าค่ะอาจารย์
เมื่อได้ให้จะรู้สึกโล่งค่ะ มีความสุข
ในแต่ละวันเรามีโอกาสที่จะให้บ่อยครั้ง เป็นผู้ให้ใจเป็นสุขค่ะ
ขอบคุณข้อคิดดีๆที่นำมาฝากค่ะ
ปรารถนาที่จะให้ แม้นไม่มีผู้รับ เราก็สุขใจได้...
พี่ว่าแบบนี้แหละ..
ตอบ
"ชื่มชนในการเป็นผู้ให้ของพี่กุ่งกิงมากครับ ความสุขเราเป็นผู้กำหนดเองถ้าเราเป็นผู้ให้.."
ขอบคุณนะครับ...
WOWๆๆๆๆๆๆๆได้ชื่อใหม่อีกแล้วววว
ตั้งแต่มาเป็นสมาชิกใน GTK พี่ได้ชื่อใหม่ๆเก๋ๆตั้งหลายชื่อ
ชอบทุกชื่อเลย.....
สวัสดีค่ะ
ชอบประโยคนี้จังค่ะ...
หากปรารถนาที่จะให้ แม้นไม่มีผู้รับ เราก็สุขใจได้...
ขอบคุณค่ะ
ตอบ
"ยินดีด้วยตริงๆ ครับที่ได้ชื่อใหม่อีกแล้วพี่น้อง.. ขอบคุณพี่สาวที่มาเยี่ยมน้องเสมอมาครับ.."
ขอบคุณนะครับ...
- ด้วยความสุขจากผู้ให้.......
- ขอบคุณที่แบ่งปัน
สวัสดีค่ะ
มาร่วมโอบกอดโลก กับน้องครูป้อมค่ะ โรงเรียนเปิดแล้ว ล่าฝันต่อไปนะคะ ส่งกำลังใจมาให้ค่ะ
ตอบ
"โลกเป็นผู้ให้แก่สรรพสิ่งโดยแท้จริง แต่แท้แล้วโลกกลับไม่ได้รับอะไรเลยคืนจากมนุษย์ หลายคยก็เริ่มรักษ์โลกด้วยการปลูกต้นไม้ แต่ก็คนเดียวทำลายมันมากมายกว่าคนปลูกเป็นหมื่นๆ คน.."
ขอบคุณนะครับ...
อ่านบันทึกฉบับนี้ ทำให้คิดถึงป้ายที่แขวนไว้ที่สวนโมกข์
ความว่า...
“จงลืมสิ่งที่ตนให้ จงจำสิ่งที่ตนได้รับ”
“จงจำสิ่งที่ตนได้รับ” ช่างเป็นถ้อยคำที่ทำให้รู้สึกว่า มิใช่การบังคับ หากแต่ว่าใจน้อมรับด้วยความรู้สึกที่ปราศจากการต่อต้าน
เป็นความสุขทางใจอีกรูปแบบหนึ่ง...ที่ผมรู้สึกได้
ขอบคุณบันทึก ดีดี ที่ทำให้ต่อยอดความคิดได้มากมายนัก
ขอบคุณ นะครับ ครูป้อม
โอโห สุดยอด การให้และการรับ ขอบคุณที่สรรหามา ชอบ ชอบ คะ
ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน แต่ให้แล้วก็สุขใจกว่าไม่ได้ให้ เห็นคนลำบาก ทั้งที่ตนเองก็ลำบาก แต่คนอื่นลำบากมากว่า เราพอช่วยเหลือเขาได้ โดยตัวเราไม่เดือดร้อน เราก็ช่วยเขาก่อน ช่วยในยามคับขัน จะมีคุณค่ามากกว่า ยามปกติคะ