10.ความคาดหวัง...

เด็กเปรียบเสมือนผ้าขาวบริสุทธิ์ ขึ้นอยู่กับว่าผู้ใหญ่จะเติมแต้มสีอะไรลงผืนผ้าเล็กๆ ผืนนี้ เด็กนักเรียนกับความคาดหวังของคุณครูแต่ละท่านก็ย่อมแตกต่างกัน ครูแต่ละท่านจะแต่งเติมสีสันอะไรก็ย่อมส่งผลต่ออนาคตของเด็กนักเรียนด้วย เช่นกันครับ..

ผมมีโอกาสได้เข้าฟังบรรยายจากกูรูด้านการศึกษาท่านหนึ่ง ยกตัวอย่างเหตุการณ์ในชั้นเรียนของคุณครูท่านหนึ่งในชั่วโมงสอน ไว้ดีมากเลยครับ..

วันหนึ่งในห้องเรียนเด็กชั้นประถมปีที่ 4 มีครูพิเศษมาช่วยสอนหนังสือวิชาคณิตศาสตร์ แทนครูประจำชั้นซึ่งติดธุระด่วน จึงมีโน้ตเขียนบอกไว้ว่าเด็กคนไหนเป็นเด็กน่ารัก ตั้งใจเรียนอย่างสม่ำเสมอ และเด็กคนไหนเป็นตัวปัญหาในห้องเรียนบ้าง..

ครูพิเศษท่านนี้จึงเกิดความเชื่อ เกิดความคาดหวังในตัวนักเรียนแต่ละคนแตกต่างกันออกไปโดยปริยายครับ..

หากเด็กนักเรียนที่ถูกจำกัดว่าเป็นเด็กไม่ดี ไม่เคยตั้งใจเรียนมาก่อน ไม่ได้ทำผิดอะไรเลย แค่ยกมือถามครูว่า.. “ทำไม 8 X 8 = 64 ล่ะครับคุณครู” ครูพิเศษอาจจะย้อนถามกลับไปว่า.. “นี่เธอ! ไม่ได้อ่านหนังสือมาก่อนหรือยังไง!!”

เนื่องจากครูพิเศษคาดหวังไว้ก่อนแล้วว่า เด็กคนนั้นเป็นเด็กดื้อ เด็กเกเร เด็กที่ไม่สนใจเวลาครูสอน การตั้งคำถามของเขาจึงเป็นการแสดงว่า.. “เขาไม่ได้อ่านหนังสือมาก่อนเลย”

แต่ถ้าเป็นอีกกรณีครับ...

หากเป็นเด็กนักเรียนที่ครูประจำชั้นเขียนโน้ตไว้ว่าเรียนดี สนใจเรียนอย่างสม่ำเสมอเวลาคุณครูสอน ตั้งคำถามด้วยประโยคเดียวกันเลยครับ ครูพิเศษคนคนนั้นอาจจะอธิบายดีๆ เพราะครูพิเศษคิดไว้ก่อนแล้วว่า.. “นักเรียนคนนี้เป็นเด็กดี เขาคงจะสงสัยจริงๆ จึงถามครู”

ที่มา: http://krunongkala.blogspot.com/2010/06/blog-post.html

เพิ่มเติมครับ..

บล๊อกครูนอกกะลา : http://krunongkala.blogspot.com/

บล๊อกเล่าเรื่อง..คณิตศาสตร์ LPMP : http://khrufonlpmp.blogspot.com/

บล๊อกโรงเรียนนอกกะลา : http://lamplaimatpattanaschool.blogspot.com/

เว็บโรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา : http://www.lpmp.org/

เขียนใน GotoKnow โดย ราชิต สุพร
ใน โรงเรียนนอกกะลา

คำสำคัญ (Tags): #rachit suporn#ครูนอกกะลา#ราชิต สุพร#โรงเรียนนอกกะลา#โรงเรียนลำปลายมาศพัฒนา#ครูป้อม#ความคาดหวัง#ความคาดหวังของครู

หมายเลขบันทึก: 408188เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2010 19:52 น. ()แก้ไขเมื่อ 23 มิถุนายน 2012 18:51 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (32)

ณรงเดช

เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2010 20:10 น. ()

สวัสดีครูราชิต อ่านข้อความแล้วน่าคิดมากเลยครับ

krugui

เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2010 20:15 น. ()

การเรียนการสอนของครูแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป

เพราะฉะนั้นการรับรู้และการเรียนรู้ของเด็กก็ย่อมแตกต่างกันไปด้วย

การที่ครูพิเศษเชื่อมั่นในโน๊ตที่ครูประจำชั้นบอกไว้....เป็นการคาดเดาที่ผิดอย่างมาก

เป็นการปิดกั้นเด็กทั้งยังไม่เปิดโอกาสให้แก่เด็กเลย..น่าจะทบทวนใหม่นะพี่ว่า

บุษยมาศ

เขียนเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2010 20:39 น. ()

สวัสดีค่ะ...คุณราชิต...

พี่ว่า การเป็นครูนี่ค่อนข้างยากนะค่ะ (สำหรับครูที่ดี + รู้ใจเด็ก + ความต้องการ + ความรู้สึกของเด็กแต่ละคนจริง ๆ)
ไม่ใช่เห็นเด็กเกเร แล้วเหมาว่าเด็กคนนั้นเป็นเด็กไม่ดี
ลองคบและคุยกับเขาดี ๆ เถอะค่ะ ครูจะรู้ว่าเด็กคนนั้น...ไม่ใช่เป็นเช่นที่ครูคิด...
ครูปัจจุบันต้องมีจิตใจของความเป็นครูที่แท้จริง...
ต้องรู้สภาพ สถานะที่แท้จริงของเด็กด้วย
เพราะเด็กสมัยปัจจุบัน ลองสัมผัสดี ๆ นะค่ะ เขามีความคิดนอกกรอบมากเลยค่ะ
เพราะเหตุใด อาจเป็นสภาพสื่อ สภาพแวดล้อมที่เขาได้อยู่มาก็ได้
การเป็นครู บางครั้งต้องให้โอกาสเด็ก ๆ ให้เขาได้แสดงความคิดเห็นบ้าง
เรียกง่าย ๆ ครูต้องปรับสภาพให้กับเข้ากับเด็กด้วย ไม่ใช่ให้เด็กต้องเป็นฝ่ายปรับสภาพเข้ากับครูฝ่ายเดียวค่ะ...
ขอบคุณสำหรับข้อคิดค่ะ...

ราชิต สุพร