จะทำอย่างไรกับชีวิตที่เหลืออยู่


ชีวิต คือสิ่งที่ต้องใช้มันเพื่อแสวงหาความสุข ความพอใจมาใส่ตนให้มากที่สุด ด้วยการให้ และทำสิ่งที่เป็นประโยชน์เพื่อเกื้อกูลผู้อื่น

    ถ้ามีใครมาถามว่า  “ชีวิตคุณเหลืออีกกี่วันครับ” หลายคนคงสะดุ้ง และอาจถึงขั้นไม่พอใจ เหตุเพราะไม่ค่อยมีเวลานึกถึงความจริงในเรื่องดังกล่าว ทำให้คิดไปได้ว่าเป็นเรื่องไม่เป็นมงคล ทั้งที่ความจริงนั้นมันไม่ได้ซับซ้อนอะไรเลย

   ความจริงที่ว่าก็คือ

  1. ทุกคนต้องตาย
  2. ปุถุชน คนอย่างพวกเราจะตายเมื่อไหร่ ไม่มีใครรู้ และกำหนดเองไม่ได้

    ทีนี้หากมีคำถามว่า “คุณจะทำอย่างไรกับชีวิตที่เหลืออยู่” ท่านจะตอบตัวเองกันอย่างไรบ้างล่ะครับ  สำหรับผม คิดทบทวน ตรวจสอบย้อนหลังด้วยแล้ว คิดว่า …

  • ชีวิต สำหรับผม คือสิ่งที่ต้องใช้มันเพื่อ แสวงหาความสุข ความพอใจมาใส่ตนให้มากที่สุด
  • แต่โชคดีที่ได้ค่อยๆค้นพบว่า .. ตัวเรานั้นมีอยู่เพียง 1 คน ส่วนคนอื่นๆนั้น มีอยู่มากมายเหลือประมาณ การทำอะไรเพื่อตัวเราเป็นหลักหรือเห็นแก่ตัวมากๆ จึงน่าจะไม่ฉลาดนัก
  • และเมื่อประจักษ์แจ้งในสัจธรรมที่ว่า ” ทุกชีวิต ล้วนเป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกัน ทั้งหมด ทั้งสิ้น
  • ผมจึงต่อความให้สมบูรณ์ว่า …. ” ชีวิต  คือสิ่งที่ต้องใช้มันเพื่อแสวงหาความสุข ความพอใจมาใส่ตนให้มากที่สุด ด้วยการให้ และทำสิ่งที่เป็นประโยชน์เพื่อเกื้อกูลผู้อื่น
  • จะสำเร็จมากน้อยแค่ไหน ไม่สำคัญ .. ที่แน่ๆคือภูมิใจ พอใจที่จะขอเดินเส้นทางนั้นต่อไปเรื่อยๆครับ
  • หมายเลขบันทึก: 408372เขียนเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2010 16:07 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 14:42 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


    ความเห็น (9)

    ขอบคุณสำหรับข้อสรุปที่เรียบง่ายและตรงใจจริงๆค่ะ ไม่ต้องถามเลยว่าจะเหลือชีวิตอยู่อีกกี่วัน เพราะจำนวนไม่สำคัญเท่ากับคุณค่าที่เราให้กับวันแต่ละวันในชีวิตของเราใช่ไหมคะ วันนี้ ปัจจุบันนี้คือวันของเราเองค่ะ พรุ่งนี้ไม่รู้จะมีไหม และเมื่อวานเราก็แก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว

    สวัสดีค่ะ

    ชีวิต  คือสิ่งที่ต้องใช้มันเพื่อแสวงหาความสุข ความพอใจมาใส่ตนให้มากที่สุด ด้วยการให้ และทำสิ่งที่เป็นประโยชน์เพื่อเกื้อกูลผู้อื่น

    เมื่อเข้าใจความจริงแล้ว  ก็ไม่หวั่นวิตกอะไรเลยนะคะ  แต่เวลาที่เหลืออยู่ก็ทำดี  เพราะการทำดีเป็นความสุขสมหวังในปัจจุบันที่สุดค่ะ

    ขอขอบพระคุณค่ะ

    สวัสดีค่ะ

    "ชีวิตที่เหลืออยู่"ของอาจารย์เยี่ยมจริง ๆ เพราะถ้าทุกคนคิดทำแต่สิ่งที่ดีแล้ว ความสุขของเราที่เหลืออยู่ย่อมเป็นความสุข

    ที่เกินร้อยจริง ๆ อดีตคือวันที่ผ่าน ปัจจุบันคือวันที่เราทำดีที่สุด และอนาคตคงไม่ต้องนึกถึง

    ขอบคุณค่ะ

    อยากขอบคุณอาจารย์มากที่สอนให้หนูรู้จักกับ gotoknow ที่ทำให้ได้รับความรู้อย่างกว้างขวางนะค่ะ ในเรื่องของชีวิตของคนเราถือว่าทุกวินาทีเป็นสิ่งที่สำคัญเหลือเกินค่ะดังนั้นชีวิตนี้ถ้ายังมีแรงอยู่สิ่งใดที่อยากทำ สิ่งใดที่ยังไม่ได้ทำจงเร่งทำเสีย ก่อนจะไม่ได้ทำเพราะเวลาของเราจะหมดตอนใหนนั้นเรากำหนดไม่ได้ดังนั้นเร่งทำ แต่จงทำแต่ความดี เพราะนรกนั้นมีจริง ถึงไม่ตายเราก็มีนรกอยู่ตลอดเวลานั้นคือจิตใจของเรา เรารู้ว่าเราทำอะไรด้งนั้นจึงนึกไว้เสมอว่าพรุ่งนี้เราอาจจะไม่มีชีวติอยู่อีกก็ได้

    ขออนุโมทนาข้อคิดดีๆ

    มีผู้รู้กล่าวไว้ว่า " อายุที่ได้มา คือชีวิตที่เสียไป"

    นี่แหละที่เขาเรียกกันว่า  ชีวิต

    สวัสดีค่ะ อาจารย์

    สำหรับดิฉันคิดว่าชีวิตคือการเรียนรู้ และยังต้องเรียนรู้ต่อไป

    (เป็นนักศึกษา ม.ราชภัฎสุราษฎร์ ป.บัณฑิต กลุ่มที่ 4 รุ่นที่ 11)

    หากเรารู้ตัวเองว่าจะตาย และมีเวลาเหลืออยู่อีกไม่กี่วัน เราจะกลับไปหาครอบครัวที่เรารักมาที่สุด และบอกขอโทษลูกสาวที่แสนน่ารัก เราจะบอกกับลูกๆว่าเราไม่ได้ทิ้งลูกแต่เรามีความจำเป็นที่ต้องจากบ้านมาและต้องทิ้งให้ทุกคนลำบาก

    พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
    ClassStart
    ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
    ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
    ClassStart Books
    โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท