หากว่าผืนดินที่อยู่เบื้องหน้าเรานี้ เป็นผืนดินที่แห้งแล้ง
ตลอดระยะเวลาที่พยายามพลิกฟื้นบำรุงผืนดินนี้...บางคราแทบจะปลูกอะไรไม่ขึ้น
บางคราก็ขึ้นแต่ก็ได้ผลผลิตน้อยและไม่ดี...
ความเหนื่อย ความท้อเกาะกินอยู่ในใจ ทำให้หยุดใคร่ครวญ
จะพลิกฟื้น ฤา จะละทิ้ง...ก้าวย่างหาผืนแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์กว่านี้
หากเราละทิ้งไปหาผืนแผ่นดินอุดมสมบูรณ์กว่านี้...
เรานั้นก็จะเป็นเพียงผู้รับประโยชน์
หากเราดำรงอยู่เพื่อผลิกฟื้นแผ่นดินนี้ต่อ...
โลกเท่านั้นจะเป็นเพียงผู้รับประโยชน์...
๓๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๓
มาเติมอาหารเพื่อชีวิตมีชีวา สบายดีนะคะพี่กะปุ๋ม :)
what the teacher is,
is more important
than what she teaches.
.................................
ปัญหามีไว้ เพื่อให้เราได้คิด เพื่อให้เกิดปัญหา หากไม่เผชิญกับปัญหา และหาทางแก้ไข เพียงแค่จากไป คงจะหนีปัญหาไม่พ้นเช่นเคย ผมว่าน่าจะอยู่เพื่อแก้ปัญหาดีกว่าครับ