วันนี้ทุกคนค่อนข้างอ่อนเพลีย ผมเองก็เหนื่อยมากเนื่องจากอัพรูปจนตีสองตีสาม แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรมากครับนอกจากพลายที่ไม่ได้ไปปั่นจักรยานพอตื่นกันแล้วก็อาบน้ำรับประทานอาหารกันตามปกติ
9.00 น. มีนัดกับพี่ป๊อก ที่ต้องไปลงสำรวจโรงเรียนกันโดยจะให้พี่เค้าเป็นคนนำทางไป โดยเป้าหมายของพวกเราในวันนี้คือ ไปค้นหาความเสี่ยงที่อาจเกิดขึ้นได้ในโรงเรียน โดยกลุ่มเป้าหมายที่เราสนใจก็คือเด็กอายุต่ำกว่า 8 ปีจึงเน้นไปทางเด็กอนุบาลและประถมต้น รวมไปถึงเด็กก่อนวัยเรียน ความเสี่ยงเหล่านี้ก็ได้แก่ หลุม เครื่องเล่นต่างๆ ท่อระบายน้ำ เป็นต้น ซึ่งสถานที่ที่พวกเราไปมี 2 ที่ครับ และเราได้แบ่งออกเป็นสองกลุ่มคือ โรงเรียนวัดกลางกร่ำและสถานเลี้ยงเด็กวัดชากกระโดน โดยเราได้เก็บข้อมูลมาได้พอสมควรเพื่อที่จะนำมาหาทางแก้ไขต่อไปครับ
หลังจากที่ได้ลงสำรวจโรงเรียนเรียบร้อยแล้วก็ได้เดินทางกลับมารับประทานอาหารเที่ยงกันซักพัก และเดินทางออกลงชุมชนเพื่อนำแบบสอบถามที่เราได้เรียบเรียงแล้วไปใช้เพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล โดยแบ่งออกเป็น 5 สายตามเดิมและเดินทางด้วยรถจักรยานและแบ่งแบบสอบถามออกตามช่วงอายุ 0-1ปี 1-3ปี และ 3-6ปี เพื่อดูปัจจัยในการเลี้ยงดูในแต่ละช่วงอายุ จากการทำงานก็ไม่พบปัญหาแต่อย่างใด แต่ในวันนี้พวกเรายังไม่สามารถเก็บข้อมูลของกลุ่มเป้าหมายได้อย่างครบถ้วนเนื่องจากเวลาไม่พอและกลุ่มเป้าหมายมีมาก(ประมาณ 50 ครัวเรือน) จึงนัดหมายกันลงทำงานต่อในวันพรุ่งนี้ ส่วนเรื่องเสียงตามสายในวันนี้ยังไม่พร้อมจึงวางแผนจัดทำในวันพรุ่งนี้โดยจะมีการแนะนำตัวและเปิดเสียงเหตุการณ์จำลองเกี่ยวกับการเลี้ยงดูบุตรของ สสส. ที่อาจารย์สมบูรณ์ได้กรุณาให้มา
ครับ หลังจากที่ออกรวจกลุ่มเป้าหมายเรียบร้อยแล้วเราก็ได้กลับมารวมตัวกัน ณ ที่พักอีกครั้ง ในตอนนี้ปัญหาเรื่องส้วมและไฟห้องน้ำได้แก้เรียบร้อยแล้วโดยคุณพ่อผู้ใจดี(พ่อผมเอง) ได้จัดการเรื่องส้วมตันและเปลี่ยนไฟห้องน้ำให้เรียบร้อย หลังจากนั้นคุณพ่อ คุณแม่ก็พาไปเลี้ยงอาหารที่ร้านเจียงโภชนา อร่อยกันมากครับ
หลังจากกินกันจนอิ่มแล้วเราก็มาพูดคุยเรื่องการออกสำรวจในวันนี้และพูดคุยกันว่ามีปัญหาอะไรกันบ้างอย่างไรและนัดแนะเรื่องการออกสำรวจในวันต่อไป ส่วนปัญหาที่พบในการทำงานก็มีบ้างเช่น บางคนไม่ให้ความร่วมมือเท่าที่ควร กลุ่มเป้าหมายไม่อยู่บ้านบ้าง เป็นต้น ส่วนในส่วนแบบสอบถามไม่พบปัญหาอะไร
เอาละครับวันนี้ก็จบลงไปอีกวันก็เหนื่อยกันพอตัวเลยหล่ะ แต่ดีหน่อยที่ส้วมใช้ได้แล้ว ชีวิตมีระดับขึ้นมาหน่อย ทางกลุ่มเราก็ต้องขอขอบคุณคุณพ่อและคุณแม่(ของผม)รวมไปถึงผู้ที่เกี่ยวข้องทุกๆท่านอย่างสูงนะครับ วันนี้ลาไปแค่นี้ก่อนนะครับ(ต้องขออภัยที่อัพไม่ได้เมื่อวานเนื่องจากเวปปิดปรับปรุง)
ดีค่ะ รู้สึกเหมือนได้เข้าไปร่วมอยู่ในเหตุการณ์ด้วย ขอติดตามภารกิจนี้ไปด้วยคน ให้กำลังใจทุกคนนะคะ
เห็นลูกๆทุกคนมีความรัก สามัคคี และทุ่มเทในการทำหน้าที่ ที่ได้รับมอบหมายมาเป็นอย่างดี รู้สึกดีจังค่ะ
สู้ สู้ นะคะ ....You'll never walk alone!!!!!
ดีใจด้วยค่ะ ที่ห้องน้ำใช้ได้แล้ว มันเป็นสิ่งจำเป็นจริงๆ สำหรับทุกคน
เรื่องงานก็เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆเหมือนกันนะคะ
ให้คะแนนคุณพ่อ เต็ม 100
555
ครูพี่เลี้ยงก็เป็นความเสี่ยงครับอิอิ(ความเสี่ยงเหล่านี้ก็ได้แก่ หลุม เครื่องเล่นต่างๆ ท่อระบายน้ำ เป็นต้น )
ชื่นชมที่ทุกคนทำงานด้วยความสุขยิ้มแย้มแจ่มใส บรหาร ศราวุธ กัญจนา.....งอิอิพาแวะไปสุพรรณ