สมาธิรักษาโรค

 

 

 

สมาธิรักษาโรค
โดย พระราชญาณวิสิฐ วิ. (เสริมชัย ชยมงฺคโล)


"อโรคา ปรามาภา" หมายถึง "ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ"

          สัจธรรมข้อนี้ผู้คนทั่วไปคงได้ยินกันอยู่บ่อยๆ และยังคงเป็นธรรมะสอนใจที่ใช้ได้ทุกยุคทุกสมัย ไม่ว่าโลกจะก้าวล้ำนำสมัยไปเพียงใดก็ตาม โดยเฉพาะผู้ป่วยด้วยโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ ต้องทุกข์ทรมานอยู่กับโรค จะเข้าใจอย่างถ่องแท้

          "เมื่อมีอาการเจ็บปวด หรือป่วยด้วยโรคภัยภายในร่างกาย สำหรับชาวพุทธแล้วต้องยกให้ 'สมาธิ' ถือว่าเป็นยาขนานเอก ที่จะช่วยรักษาอาการเจ็บป่วยได้เป็นอย่างมาก"

         เอาแค่เรื่อง เจ็บ ก่อน ทำไมเราถึงเจ็บ เราเจ็บ เราปวด เพราะเหตุว่า ใจเราไปสัมผัส ไปรับอาการที่เป็นอยู่ เช่นว่า มีบาดแผล หรือมีอะไร มันเจ็บอยู่แล้ว ใจเราก็ไปอยู่ตรงนั้น จึงเจ็บ

         เพราะฉะนั้น วิธีที่จะแก้ไม่ให้เจ็บ ใจนั้นไปเจ็บนะ ไม่ใช่ตัวเนื้อเจ็บ ประสาทเส้นนี้เข้าไปสู่ใจ เวทนาอันเป็นธรรมชาติหนึ่งของใจเป็นตัวเจ็บ ที่เราเรียกเวทนา มันไปเจ็บ ใจไปเจ็บ ไปรับความเจ็บตรงนั้นรับรู้ตรงนั้น

ทีนี้วิธีไม่ให้เจ็บ ก็ให้เอาใจไปไว้ตรงศูนย์กลางกายเสียก็ไม่เจ็บ

         เช่นว่า เรากำลังจะถูกผ่าตัด หรืออะไรก็แล้วแต่ หรือมีอะไรที่เจ็บๆ ท่านลองทำสมาธิให้ลึก ไม่สนใจที่ตรงจุดนั้น บริกรรมภาวนาสัมมาอะระหังๆ กลางของศูนย์กลาง นิ่งสนิท ความเจ็บจะหายหมด แม้แต่นั่ง บางคนแหมเมื่อยจังเลย ปวดแข้งปวดขา เหตุเพราะว่าใจเราไปรับรู้อยู่ตามแข้งตามขานั่นเอง

         แต่ถ้าใจเรารวมหยุดแน่วแน่ นิ่งอยู่ที่ศูนย์กลาง ไม่รับอารมณ์นั้นแล้วก็ไม่เจ็บ ยิ่งถ้าเข้าถึงกายมนุษย์ละเอียดแล้ว ดับหยาบไปหาละเอียด ทำความรู้สึกเป็นกายมนุษย์ละเอียดแล้วจะไม่เจ็บเลย ถ้าถึงกายทิพย์ยิ่งไม่เจ็บ เงียบจ้อยเลยสบายอย่างเดียว แต่จะไปเจ็บตอนที่ออกจากสมาธิ

        ถ้าคนที่ไม่เคยปฏิบัติ จะรู้สึกเมื่อย เพราะยังไม่เคยชิน และใจยังไม่รวม เพราะฉะนั้น สมาธินี้ช่วยได้ แก้ความเจ็บได้ จึงขอเจริญพรว่า จงใช้สมาธิเลยทีเดียว 

          พระอริยเจ้าชั้นสูง ที่ท่านมีสมาธิดีอยู่แล้ว เวลามีอะไรเกิดขึ้น ท่านจะข่มเวทนา คือข่มความเจ็บปวดด้วยสมาธิหรือสมถภาวนา อันนี้จงจำไว้

        นอกจากนั้น สมาธิยังช่วยแก้โรคภัยไข้เจ็บได้อีกด้วย อันนี้อาตมาจะแถมหน่อยว่า 

         สมาธิจิตไม่ใช่แต่เพียงช่วยข่มเวทนานะ ยิ่งถ้าเมื่อเจริญสมาธิถึงขั้นเป็นวิชชาคือความสามารถพิเศษด้วยแล้ว ยังช่วยแก้โรคภัยไข้เจ็บได้มากตามส่วนอีกด้วย

 

 

 

 

ครูสุภาภรณ์

ครูสุภาภรณ์ พลเจริญชัย

โรงเรียนเทศบาล4(เพาะชำ)

ขอขอบคุณข้อมูลจาก  http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=8920