ตระหนักรู้แบบ โจน จันได


 

 

วันที่ ๒ ธันวาคม ๕๓  ที่เวทีเสวนาในหัวข้อ “ความสุขหลากมิติ” ดิฉันได้ฟัง คุณโจน จันได เครือข่ายบ้านดิน เล่าถึงการเรียนรู้ที่เกิดขึ้นกับชีวิตเอาไว้อย่างเรียบง่าย งดงาม เต็มไปด้วยความจริง และการค้นพบที่หมดจด ชัดเจน ดังนี้

 

“ทุกวันนี้คนทำงานมาก ชีวิตเป็นทุกข์มากขึ้น ลูกกับพ่อแม่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน งานกับชีวิตไม่สมดุล เห็นงานสำคัญที่สุด ในอดีตทาสยังไม่ทำงานหนักขนาดนี้ การที่คนต้องทำงานวันละ ๘ ชั่วโมง ทุกวัน ชีวิตน่าจะมีอะไรผิดปกติแล้ว อีกไม่นานก็ตายแล้ว ชีวิตทุกข์ขนาดนี้ได้อย่างไร เมื่อคิดแบบนี้ จึงต้องหาทางออก

 

ผมกลับไปใช้ชีวิตเหมือนคนโบราณ ทำนาปีละ ๒ เดือน ปลูกผักวันละ ๑๕ นาที เลี้ยงคน ๖ คนได้  ใช้เวลาตี ๕ – ๗ โมงเช้า ทำบ้านด้วยดิน มันง่ายมาก ทำไมชีวิตจึงง่ายเหลือเกิน

 

ทำไมนกสร้างรัง ๒ วัน มีบ้านอยู่ได้ หนูขุดรูวันเดียวก็อยู่ได้ คนทุกวันนี้ต้องทำงาน ๓๐ ปี จึงจะได้บ้านหลังหนึ่ง ทุกวันนี้เสื้อผ้าไม่ได้ซื้อ ยิ่งคนเห็นใส่เสื้อเก่าก็ยิ่งเอามาให้ จนต้องแจกจ่าย

 

เวลาที่เราป่วยไข้ เราต้องทำอะไรผิดสักอย่างชีวิตจึงต้องป่วย ต้องกลับมาคิดทบทวน และกลับมาหาตัวเองเดี๋ยวนี้  ถ้าเราไม่ป่วยเราก็จะหนีจากตัวเองไปเรื่อยๆ ถ้าไม่กลับมาอยู่กับตัวเอง จะรู้จักตัวเองได้อย่างไร  ใช้การอดทน เฝ้าสังเกต และภูมิปัญญาพื้นบ้าน อย่างเป็นโรคกระเพาะ ให้ดื่มน้ำวันละ ๕ แก้วตอนเช้า โรคกระเพาะหายได้

 

เมื่อใช้ชีวิตแบบนี้แล้วจะพบว่าชีวิตง่าย เบาสบาย ความคิดของเราเองที่เป็นปัญหา โลกนี้ไม่เคยมีอะไรเป็นปัญหาเลย 

 

 

นี่คือความงดงามของการมีชีวิตอยู่ ไม่กลัว ไม่กลุ้ม ไม่กังวล รู้สึกเบาสบาย ไม่เอาสุข ไม่เอาทุกข์ มันจะมาก็มา มันจะไปก็ไป สุขทุกข์เป็นเรื่องของอารมณ์

 

 

ทุกวันนี้ไม่ได้แสวงหาความสุข แต่แสวงหาความเข้าใจ ให้ความสำคัญกับความเข้าใจว่าเราเข้าใจอะไร ความเข้าใจทำให้ความกลัวหายไป เกิดอิสรภาพ เข้าใจในสิ่งที่เราเป็น

 

 

การพึ่งพาตนเองได้ ทำให้เราเกิดอำนาจในตัวเอง ชีวิตจะมีความมั่นคงมาก ตรงข้ามกับการพึ่งพาอย่างอื่น แม้แต่การสะสมเงินทอง  มาสะสมอาหารดีกว่า  ปัจจัย ๔ ทำให้ชีวิตเรามีความสุข สบายใจ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเราอยู่ได้ เพราะพื้นฐานของชีวิตคือปัจจัย ๔

 

 

ถ้าประเทศไหนปัจจัย ๔ แพงเมื่อไหร่ ประเทศนั้นเป็นประเทศด้อยพัฒนา  ถ้าพึ่งพาตัวเองได้ ชีวิตจะมีค่า มีความหมายขึ้นมา อยู่ในเมืองทุกคนเหนื่อย เราเหนื่อยไปเพื่ออะไร เหนื่อยไปไหนกัน นกบินไปเที่ยวไหนก็ได้ไม่ต้องขอลาใคร

 

 

คนเดี๋ยวนี้กินอะไรก็ได้ให้ท้องอิ่ม แล้วจะได้ไปทำงาน ลูกไม่เคยรู้จักความรัก ความผูกพันในครอบครัว  เมื่อเลือกได้ทำไมไม่เลือก”

หมายเลขบันทึก: 413851เขียนเมื่อ 15 ธันวาคม 2010 11:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 23:46 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

คิดเล่นเห็นต่าง ว่า โฆษณาชวนเชื่อ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท