วันที่ 13 "เตรียมงานวันที่ 19 ต่อ"
ผ่านมาเกินครึ่งทางแล้วนะครับกับการทำงานกับชุมชนแห่งนี้ ได้หลาหลายรสชาติจริงๆเลยครับ เอาละ ช่วงวันนี้ประชุมเตรียมงานกันทั้งวันเลย หลักๆเลยในตอนเช้าก็ประชุมกันเรื่องเขียนโครงการ ตอนนี้คีบหน้าไปมากครับ ใกล้จะสมบูรณ์แล้วเตรียมให้ อาจารย์ขัดเกลาให้อีกเล็กน้อยและเติมเต็มในส่วนที่ขาดๆหายๆไปครับ
เลยมาถึงเวลาบ่ายๆ อาจารย์สมบูรณ์ก็ได้มาเยี่ยมตามที่ได้หมายไว้ล่วงหน้าก็ได้มาพูดคุยเรื่องหัวข้อโครงงาน และเรื่องที่ต้องเตรียมตัวไปพูดกับพี่ๆในวันที่ 19 นี้งานเดินหน้าไปมากทีเดียวครับ อาจารย์ได้เติมในส่วนขาดและสะกกิดจุดเล็กๆน้อยๆเช่นการลบตัวเบียน(สิ่งที่จะเบียดเบียนพัฒนาการของเด็กในด้านต่างๆ) และการเสริมสร้างสามารถทำไปด้วยกันได้เลย ทำให้พวกเราตระหนักถึงสิ่งที่เราจะต้องทำมากขึ้น นอกจากนี้เรายังได้แสดง web of causationใหม่ให้อาจารย์ดู อาจารย์ยังได้เน้นย้ำถึงปัญหาเรื่องการเป็นแบบอย่างของผู้ใหญ่ในแบบที่เห็นได้ชัดเจนและแบบที่ดูกำกวมได้ความรู้ทีเดียว เรายังได้ขอให้อาจารย์ดูเรื่องโคงการคร่าวๆให้ และดูรูปแบบการนำเสนอ อาจารย์บอกว่าต้องให้ผู้ดูเข้าใจได้ง่าย(ภายใน 8 วินาที)
อาจารย์ได้อยู่พูดคุยจนถึงเวลา 16.00 น. จากนั้นเพื่อนสองคน คือ ทวีชัย และปรียภัทร ได้ไปทำหน้าที่ดีเจเช่นเคย พอกลับมาแล้วเพื่อนๆต่างก็แยกย้ายกันไปออกกำลังกาย โดยสี่หนุ่มได้ไปบุกโรงเรียนวัดกลางกร่ำเช่นเคย วั้นนี้ไปสอนเชิงวอลเล่บอล (เสมอกันไป 1-1 เซต) และเตะฟุตบอลต่อ(ไม่ขอบอกสกอร์) สนุกมากๆครับ ได้เห็นถึงศักยภาพของน้องเค้าเลยทีเดียว
พอกลับมาหลังจากรับประทานอาหารเย็นกันเสร็จแล้วเพื่อนๆก็ต่างแยกย้ายกันเตรียมงานของตนอย่างขมักเขม้น ทั้งอุปกรณ์ในการทำงานและความรู้ที่จะไปนำเสนอ
ก็ผ่านพ้นไปอีกวันอันแสนสั้น ใกล้เข้ามาแล้วสินะกับงานจัดอบรมแรกของเรา ยังไม่รู้เลยว่าจะออกมาในรูปแบบใด พวกเราจะพยายามอย่างเต็มที่นะครับ ช่วยเป็นกำลังใจให้พวกเราด้วยและอย่างรีรอที่จะเสนอข้อเสนอแนะติชมนะครับ จะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับพวกเราเลย วันนี้ขอลาไปเพียงเท่านี้ครับ ขอบพระคุณทุกๆท่านอย่างสูง
ความเห็น (4)
งานหลักเรื่องให้ความรู้น่าจะแบ่งเป็น 2 ส่วน
คือ1.ให้อสม รู้และตระหนัก
เพราะถ้าไม่รู้ไม่ตระหนักโครงการก็จะหยุด
เรื่องนี้ยาก เพราะคนสอนต้องใช้พลังมากๆ
2.คือมีทักษะปฏิบัติ เรื่องนี้สอนไม่ยาก รู้ไม่อยาก แต่ทำให้สม่ำเสมอยาก
เช่นรู้ว่าทีวีมีภัยต่อเด็ก ตระหนักถึงการปกป้องเด็กจากสื่อ แต่ให้ทำทุกวัน ยาก
งานยากๆ ให้กำลังใจกันดีกว่า
อย่าท้อครับ
การอบรมในเรื่องที่อีกฝ่ายมีประสบการณ์มากกว่า (อสม. เลี้ยงทั้งลูก หลานมานักต่อนัก) คงต้องถ่ายทอดสิ่งที่เราอยากให้เค้ารู้ในรูปแบบการแลกเปลี่ยน เรามีทฤษฎีมา เค้ามีประสบการณ์ มีผลลัพธ์ที่เห็นในชุมชน คงต้องคุยกันจนเห็นแนวทาง ไม่ง่ายเลยค่ะ สำหรับคุณหมอ... แต่เชื่อเถอะเมื่อผ่านประสบการณ์นี้หมอจะได้เรียนรู้อะไรอีกมาก การพูดคุยกับผู้รับบริการตอนเป็นนิสิตแพทย์เวชปฏิบัติจะมั่นใจและเป็นที่ยอมรับมากขึ้น
ขอให้หมอประสบความสำเร็จในงานวันพรุ่งนี้ให้เท่ากับหรือมากกว่าที่ทุ่มแรงกาย แรงใจไปนะคะ สู้ สู้
เห็นความตั้งใจในการทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายมาเป็นอย่างดีของทุกคน.......ชื่นใจค่ะ
เชื่อว่า เมื่อโครงการนี้สิ้นสุดลง เด็กๆ และชาวชุมชนบ้านกรำ คงคิดถึงคุณหมอที่น่ารักไปอีกนานนนนน
I wanna say that"TO KNOW YOU IS TO LOVE YOU" :)
สุชาดา สารจันทร์ (น้าต้อย)
เห็นคุณหมอทุกคนสมัครสมานสามัคคี และทุ่มเทแรงกายแรงใจกับโครงการนี้แล้ว
ดีใจแทนชาวชุมชนบ้านกรำคะ
ขอให้โครงการนี้สำเร็จได้ด้วยดีนะคะ สู้ สู้ คะคุณหมอ
ช่วงนี้อากาศเย็นลงมากแล้ว รักษาสุขภาพด้วยนะคะคุณหมอ เป็นห่วงเด้อ ซิบอกให้ :)