เดินตามรอยเท้าพ่อ.. พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพฯ

 

 

        พระราชนิพนธ์ในสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาสยามบรมราชกุมารี

 

   ฉันเดินตามรอยเท้าอันรวดเร็วของพ่อโดยไม่หยุด

ผ่านเข้าไปในป่าใหญ่ น่ากลัว ทึบ แผ่ไปโดยไม่สิ้นสุด มืดและกว้าง

มีต้นไม้ใหญ่เหมือนหอคอยที่เข้มแข็ง พ่อจ๋า..ลุกหิวจะตายและเหนื่อยด้วย ดูซิจ๊ะ..เลือดไหลออกมาจากเท้าทั้งสอง

ที่บาดเจ็บของลูก  ลูกกลัวงู  เสือ  และหมาป่า  พ่อจ๋า..เราจะถึงจุดหมายปลายทางไหม..?

    พ่อเห็นแล้วว่า หนามตำเนื้ออ่อนๆของเจ้า เลือดของเจ้าเปรียบดั่งทับทิมบนใบหญ้าใกล้น้ำ

น้ำตาของเจ้าที่ไหลต้องพุ่มไม้สีเขียว เปรียบดังเพชรมรกต ที่แสดงความงามเต็มที่  ลูกเอ๋ย..ในโลกนี้ไม่มีที่ไหนดอกที่มี

ความรื่นรมย์ และความสบายสำหรับเจ้า ทางของเรามิได้ปูด้วยดอกไม้สวยๆ จงไปเถิด แม้มันจะเป็นสิ่งบีบคั้นหัวใจเจ้า

เพื่อมนุษยชาติ  จงอย่าละความกล้า เมื่อเผชิญกับความทุกข์  ให้อดทนสุขุม และจงมีความสุข ที่ได้ยึดอุดมการณ์ที่มีค่า

ไปเถิด..ถ้าเจ้าต้องการ..เดินตามรอยเท้าพ่อ

 

ขอบคุณข้อมูลจากหนังสือ ดอกบัวน้อย อันดับที่๑๓๓ :ส.ค.-ธ.ค.๕๒

ภาพประกอบจากอินเทอร์เนต