ภาพถ่าย กับ ถ่ายภาพ อย่างไรสำคัญกว่ากัน

          ตามที่ผู้เขียนได้มีโอกาสไปทัศนศึกษาและศึกษาดูงานที่ประเทศจีน (มณฑลเซินเจิ้น, มณฑลมาเก๊า และเกาะฮ่องกง) ระหว่างวันที่ ๑๕ - ๑๙ ธันวาคม ๒๕๕๓ นั้นสำหรับในเรื่องราวและประเด็นในการศึกษาดูงานในโรงเรียนยี่เถียน มณฑลเซินเจิ้น ผู้เขียนจะขอเล่าในบันทึกต่อไป แต่สำหรับบันทึกนี้ผู้เขียนจะขอความกระจ่างจากท่านผู้อ่านช่วยให้คำชี้แนะในหัวข้อเรื่อง "ภาพถ่าย กับ ถ่ายภาพ อย่างไรสำคัญกว่ากัน"

ประเด็นคือ

          "มีคนถามผมว่าไหนไปทัศนศึกษาต่างประเทศมาทำไมไม่เห็นมีรูปตัวเองบ้างเลย ถ้าไม่มีรูปก็เหมือนไม่ได้ไปน่ะสิ แล้วเวลาทำผลงานจะเอาหลักฐานอะไรไปทำถ้าไม่มีรูปตัวเอง ไปถ่ายมาแต่รูปคนอื่นแล้วใครเขาจะเชื่อ...?"

          ผมโดนตั้งคำถามแบบนี้ทีแรกผมทำหน้า งง ๆ เพราะไม่คิดว่าภาพถ่ายจะสำคัญกว่าถ่ายภาพ เพราะผมพยายามเก็บทุกรายละเอียดในการไปทัศนศึกษา ณ โรงเรียนยี่เถียน มณฑลเซินเจิ้น ในครั้งนี้ ท่านที่ไปด้วยทุกๆ ท่านพอเห็นผมถ่ายภาพแล้วก็ล้วนแต่บอกให้ผมถ่ายเน้นๆ แต่รูปของท่านๆ ทั้งหลาย บางคนก็บอกให้ผมเอากล้องท่านๆ ทั้งหลายฝากถ่ายให้ด้วย บางคนก็เอากล้องถ่ายภาพเคลื่อนไหว ให้ผมช่วยบันทึกให้หน่อย บันทึกเน้นๆ รูปของตัวเรานะ ผมก็รับปากและช่วยถ่ายบันทึกให้ตามคำขอ

          อันที่จริงผมไม่ค่อยถนัดให้ใครมาถ่ายภาพผม และไม่ถนัดไปถ่ายภาพให้ใครถ้าใครร้องขอมา ผมชอบถ่ายตามความสมัครใจของผมเอง ไม่ชอบให้ใครบังคับ

          แต่ด้วยความที่ผมเป็นคนเยาว์วัยกว่าทุกท่านที่ไปทัศนศึกษาดูงาน ผมจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่ต้องทำหน้าที่ช่างถ่ายภาพและบันทึกภาพเคลื่อนไหวอันใหญ่ยิ่งในครั้งนี้ จนผมมานั่งคิดๆ ในใจว่า "นี่ผมมาทัศนศึกษาหรือมาถ่ายภาพให้คณะที่มาทัศนศึกษากันแน่เนี่ย"

ภาพนี้มีพี่ที่ผมเคารพนับถือเหมือนพี่สาวถ่ายภาพนี้ให้ผม

ส่วนภาพนี้ผมถ่ายเก็บบรรยากาศในห้องประชุม VIP ของโรงเรียนยี่เถียน โดยมีท่านรองผู้อำนวยการ (ยืนผมสั้นใส่สูตรและใส่เน็คไท) และล่าม หรือคณะทัวร์เรียก พี่สมชาย (ยืนข้างๆ รองผู้อำนวยการ)

ภาพนี้จะเป็นภาพประกอบครับ ที่ผมถ่ายภาพเพื่อให้ท่านผู้อ่านเห็นภาพระหว่าง "ภาพถ่าย กับ ถ่ายภาพ"

 

[โสภณ เปียสนิท]

จีนแผ่นดินใหญ่มีสิ่งที่ให้ศึกษาได้มากมาย ธรรมชาติศาสนาประเพณีวัฒนธรรมภาษา หว๋อ อ้าย หนี่ ครับ อิอิ

นำภาพนี้มาฝากด้วยครับ

[ตวัดง้าวเปิดทางให้โจโฉ]

 ขอบพระคุณครับท่านอาจารย์ โสภณ เปียสนิท ที่แวะมาเยี่ยมชมบันทึกเป็นท่านแรกครับ ปีใหม่ ๒๕๕๔ นี้ผมขออวยพรให้ท่านและครอบครัว ซินเจียยั่วอี่ ซินนี้ฮวดใช้ ครับ ผมมีปฏิทินจากโรงเรียนไทยรัฐวิทยา ๖๓ (ชุมชนบ้านคำแดง) มาฝากครับ

[บุษรา]

• สวัสดีค่ะ
• "ภาพถ่าย กับ ถ่ายภาพ อย่างไรสำคัญกว่ากัน" เจอคำถามแบบนี้อึ้งไปเลย....เรื่องนี้พี่ว่าอยู่ที่มุมของแต่ละบุคคลมากกว่า...สังเกตง่าย ๆ เวลาที่โรงพยาบาลมีกิจกรรมทำความสะอาดโรงพยาบาล คนที่มาร่วมก็จะมาทุก ๆ ครั้ง  แต่คนที่ไม่เคยมาก็จะไม่เคยเห็นหน้า หรือ ถ้าจำเป็นต้องมาสักครั้ง สิ่งที่ต้องทำเป็นอันดับแรกก็คือต้องถ่ายรูปตัวเอง.... แต่คนที่ทำงานจริง ๆ กลับไม่มีรูปภาพเลย....   อย่าคิดอะไรมาก เราไปทำหน้าที่อย่างดีที่สุด  และวันที่ได้ทำภาระกิจได้เสร็จสิ้นด้วยสมบูรณ์แล้ว....
• "เศษแก้วมันบาดคน แต่คำพูดของคนมันบาดใจ" มันเป็นอย่างนี้นี่เอง
• ขอบคุณค่ะ

                                  

[บีเวอร์]

สำคัญคนละอย่างรึป่าวครับ

[ตวัดง้าวเปิดทางให้โจโฉ]

 ขอบคุณพี่สาวคนนี้ที่ช่วยชี้แนะครับผม และขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับกำลังใจที่มีให้น้องชายคนนี้เสมอและคำคม "เศษแก้วมันบาดคน แต่คำพูดของคนมันบาดใจ" ครับ ขอให้พี่สาวมีความสุขกับการทำงานทุกๆ วันนะครับ

[ตวัดง้าวเปิดทางให้โจโฉ]

 ขอบคุณ คุณบีเวอร์ ครับที่แวะมาทักทายและช่วยแสดงความคิดเห็น สวัสดีปีใหม่ ๒๕๕๔ ครับ ซินเจียยั่วอี่ ซินนี้ฮอดใช้ ครับ

[สุจิตรา สาสิงห์]

ชอบคำว่า ภาพถ่ายกับถ่ายภาพ และ เศษแก้วมันบาดคน แต่คำพูดของคนมันบาดใจ มาก กินใจดี ขอบคุณสำหรับคำอวยพร และน้าแป๋วขอให้พรนี้กลับคืนตัวโต้เหมือนกันนะ เสี่ยสวนยางพารา

[ตวัดง้าวเปิดทางให้โจโฉ]

 ขอบคุณครับน้าแป๋ว ที่ชื่นชอบคำว่า "ภาพถ่ายกับถ่ายภาพ" ครับ ส่วนคำว่า "เศษแก้วมันบาดคน แต่คำพูดของคนมันบาดใจ" เป็นถ้อยคำแสดงความคิดเห็นของ พี่นก บุษรา   ครับ อันที่จริงแล้วก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ คนที่พูดเขาก็หวังดี และก็เป็นคนดีด้วย เพียงแต่ผมคิดไม่ถึงว่าภาพถ่ายจะสำคัญในเบื้องหน้าขนาดนั้น และขอขอบคุณสำหรับคำอวยพรครับ ผมคงไม่ได้เป็นเสี่ยสวนยางพาราหรอกครับ เพราะผมไม่ถนัด ครับ

[namsha]

สวัสดีค่ะ  คุณอภิชาต

namsha เป็นอีกผู้หนึ่งที่มักจะชอบถ่ายภาพ(พูดถูกหรือเปล่านะ) เพราะว่าอยากบันทึกทุกอย่างที่พบไว้เป็นความทรงจำยามที่ระลึกถึง  ถ่ายไปซะทุกที่  จนมีบางคนถามว่าจะถ่ายอะไรกันนักหนา  ได้แต่ตอบในใจว่า "นี่คือบันทึกช่วยจำ"

เดี๋ยวนี้ก็จะมีแต่ภาพถ่ายของลูกๆที่เราเฝ้าดูความเติบโตของเขา ในแต่ละช่วงชีวิต

ถามว่า ภาพถ่าย และ ถ่ายภาพอันไหนสำคัญกว่ากัน  คงแล้วแต่เป้าหมายและวัตถุประสงค์ของแต่ละคนค่ะ

ขอคุณภาพถ่ายจากการถ่ายภาพมาให้ดูชมค่ะ

[ตวัดง้าวเปิดทางให้โจโฉ]

 ขอบคุณ คุณnamsha ครับผม สวัสดีหลังปีใหม่ ๒๕๕๔ แห่งปีกระต่ายทอง ครับ ผมก็ชอบถ่ายภาพเหมือนกันครับ แต่ฝีมือยังไม่ถึงขั้นมือสมัครเล่นหรอกครับ เพราะพึ่งหันมากดชัตเตอร์ประมาณ ปีกว่าๆ เองครับ ยังขาดประสบการณ์ครับ "ภาพถ่าย มันถ่ายทอดอารมณ์และความทรงจำได้เป็นอย่างดีครับ"  และขอขอบคุณอีกครั้งสำหรับเรื่องเล่าครับผม ผมมีปฏิทินโรงเรียนไทยรัฐวิทยา ๖๓ (ชุมชนบ้านคำแดง) มาฝากด้วยครับ

[ด.ญศิลารัตน์ หน่อย วงษ์ไกร]

สวัสดีค่ะคุณครู อภิชาต หนูชื่อ ด.ญ ศิลารัตน์ วงษ์ไกร

[ด.ญ.ปวีนา ฟ้า ทองทราย]

ด.ญ.ปวีณา ทองทราย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนรัฐวิทยา63

[♥อุ้มบุญ♥]

• สวัสดีค่ะมาชมบรรยากาศภาพถ่ายเมืองจีน....
• คนถ่ายภาพซิค่ะสำคัญกว่า....

[ตวัดง้าวเปิดทางให้โจโฉ]

ขอบคุณ คุณ  ✿อุ้มบุญ✿ ครับ ที่แวะเข้ามาทักทายและแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ ขอบคุณครับ

[พรชัย]

ภาพหนึ่งภาพล้านคำบรรยายครับ

      ผมชอบถ่ายภาพเป็นชีวิตจิตใจ บางทีต้องจับกล้องเอง ทั้งที่บางโอกาสมองดูเสียบุคลิกภาพนักบริหาร

การถ่ายภาพบางทีต้องจับความรู้สึกและอารมณ์ ธรรมชาติของสิ่งที่เราบันทึก