ผลัดกันอ่าน วานกันเขียน เวียนกันซด
การศึกษาจึงอัปยศ ลัทธิเหมา
ทุกบริบท ทุกสิ่ง วิ่งไล่เงา
เหมือนน้ำเน่า ลอยลม อุดมการณ์
หมดแล้วยุคแบกปืนสู่ผืนป่า
จึงสู่ยุคแบกตำราบริหาร
นั่งหอคอย วาดฝันอันตระการ
แล้วส่งผ่านเส้นอักษรโลกออนไลน์
เขียนไปสิ ตำรา ทฤษฎี มีเป็นตั้ง
แขก ญวน จีน ฝรั่ง ลาว ก็ใช่
ผสมเถิดหลักการบริหารเข้าไป
ชัยชนะอันยิ่งใหญ่นักวิชาการ
กับตำแหน่งกุมบังเหียนเวียนกันขรม
เหมือนสมบัติผลัดกันชมแบ่งกันผลาญ
ละเลงละลายมิรู้จบงบประมาณ
นี่คือยุคสามานย์ประชาธิปไตย
นักวิชาโกงวิชาการบ้านเมืองนี้ เป็นผู้ที่นำหลงทางสร้างเงื่อนไข
ปฏิรูปการศึกษานำพาไป ครูกลับได้ไปเรียนโท...โถใครรวย
คณาจารย์มหา'ลัยท่านได้เหยื่อ เงินเหลือเฟือถึงท่านบ้านรถสวย
ครูไกลห่างจากเด็กไทยไม่เอออวย การศึกษาไทยจึงป่วยห่วยสร้างคน
รัฐมนตรีที่เป็นควายไ้ด้เชิดหน้า เติบโตมาเป็นนายกรัฐมนตรีนี่หรือผล
ทั้งทักษิณ-อภิสิทธิ์ผิดเวียนวน ปฏิรูปทำป่นคนล้างครู