๕๗.ก่อนเดินทางไปเก็บรักที่เปียงซ้อ


           การเตรียมตัวไปเปียงซ้อพร้อมเรื่องใจมาเป็นเวลานานแล้ว  ขั้นสุดท้ายคือการเตรียมคน  พวกเราต่างได้นัดหมายกันเป็นที่ลงตัว  ส่วนหนานเกียรติบอกว่าจะเดินทางมาถึงพิษณุโลก ในเวลากลางคืนของวันที่ ๑๙ มกราคม  ๒๕๕๔  เมื่อเราได้คุยกันเกี่ยวกับการวางแผนและได้พูดถึง "คุณเนิ่ม"  ทำให้หนานเกียรติเปลี่ยนการเดินทางและมาถึงก่อนที่ตั้งใจไว้

           ฉันไปรับหนานเกียรติที่สถานีขนส่งพิษณุโลก เวลา ๑๗.๐๐ น. และไปทานอาหารมื้อเย็นที่ "ร้านลุงเทิง"ซึ่งผู้ค้นพบร้านลุงเทิงไม่ใช่ฉันคนเจ้าถิ่น แต่กลับเป็น "ต้นกล้า" กัลยาณมิตรชาว GotoKnow จากประจวบคีรีขันธ์  เป็นผู้แนะนำผ่านเม้นท์

          อาหารทุกอย่างที่ร้านลุงเทิง อยู่ที่บ้านตูมหรือวัดตาล อำเภอเมืองพิษณุโลก ส่วนมากเป็นอาหารปลาแม่น้ำ และมีการปรุงรสแบบพื้นบ้าน ที่สำคัญสด สะอาด อร่อย ราคามิตรภาพที่สุดค่อนข้างเรียกได้ว่าถูกตังค์และถูกใจมาก 

          หลังจากทานอาหารอิ่มเป็นที่พอใจแล้ว  พวกเราสองคนไปเยี่ยม "คุณเนิ่ม" ที่บ้านพักในกองบิน ๔๖ อันเป็นศูนย์ฝึกจักรยานกองบิน ๔๖ ที่นั่นได้พบกับคุณเนิ่มและภรรยา  รวมทั้งเยาวชนนักจักรยานที่กำลังจะไปแข่งขันที่เพชรบุรีในวันรุ่งขึ้น  น่าเสียดายที่ไม่มีภาพให้ชม  เพราะไม่ได้ติดกล้องถ่ายรูปไปด้วย

         แนวคิดที่ได้ในการพบปะพูดคุยกันครั้งนี้  "ถ้าไม่มีพื้นที่ GotoKnow แห่งนี้พวกเราก็ไม่ได้พบกัน  ฉันรู้สึกภูมิใจที่ได้นำคนดีสองคนมาพบกัน  ได้ให้กำลังใจซึ่งกันและกันในการทำงานเพื่อช่วยกันดูแลสังคมเล็ก ๆ เท่าที่ทำได้" คุณเนิ่มนำเด็ก ๆ และเยาวชนมาฝึกจักรยาน จัดกิจกรรมบริจาคจักรยานเพื่อเด็ก ส่วนพวกเราไปจัดค่ายจิตอาสาฯ

        "เราทำเพื่ออะไร"  เป็นคำถามที่เคยถามตัวเองนานมาแล้ว  แต่เวลานี้กลับกลายเป็นการค้นหาคำตอบที่ไม่มีคำตอบ แต่มีความหมายต่อตัวเอง ต่อคนที่พยายามจะเข้าใจและให้ความสนใจเรื่องเดียวกัน  ครั้งหนึ่งฉันเคยถามหนานเกียรติว่าเราทำเพราะอะไรหรือ ซึ่งหนานเกียรติตอบว่า"ทำเพราะอยากทำครับ" ซึ่งเป็นคำตอบของฉันด้วยเหมือนกัน

          การทำความดี ใคร ๆ ก็ทำกันมากมายในสังคม  ทุกความดีเป็นที่น่ายกย่องชื่นชม  แต่บันทึกนี้ไม่อาจเอื้อมที่จะกล่าวพาดพิงไปถึงใครนอกจากกิจกรรมของพวกเราและผู้เกี่ยวข้อง คำพูดและข้อความจึงมาจากแรงบันดาลใจ และเป็นที่โดนใจของพวกเราทั้งนั้น

          ฉันส่งหนานเกียรติเข้าที่พัก โทรศัพท์นัดแนะท่านผู้เฒ่า "วอญ่า" และ "เทียนน้อย"  เมื่อถึงพิษณุโลกแล้ว ให้โทรศัพท์หาหนานเกียรติ ทราบว่าเทียนน้อยกำลังเดินทางออกจากขอนแก่น ส่วนวอญ่าถึงกรุงเทพสายใต้แล้ว...นี่คือความพร้อมของใจในการไปรับใช้นักเรียนและครูที่โรงเรียนบ้านเปียงซ้อ  ชายแดนประเทศลาว จังหวัดน่าน  ด้วยความรักและตามไปเก็บรักจากบนดอย

          ในนามของผู้มีส่วนเกี่ยวข้องทุกท่าน ขอขอบพระคุณผู้ใหญ่ใจดีและผู้มีเมตตาจิตทุกท่านเป็นอย่างสูง  ที่ได้ให้ความอนุเคราะห์ช่วยเหลือซื้อเสื้อ  เพื่อนำรายได้มาใช้จ่ายในการจัดค่ายครั้งนี้  และยังมีเงินอีกส่วนหนึ่งที่เหลือสามารถนำไปจัดกิจกรรมค่ายได้อีกประมาณ ๒ ครั้ง

 

Large_b1858

 

Large_psn023

หมายเลขบันทึก: 422396เขียนเมื่อ 25 มกราคม 2011 10:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:35 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (18)
  • ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะพี่ครูคิม

 

สวัสดีค่ะน้อง✿อุ้มบุญ✿

ไม่เชิงว่าไปทำบุญทำทานหรอกนะคะ  แต่เป็นการกระทำกิจกรรมอย่างหนึ่งเพื่อแบ่งปันความรักให้แก่กันและกัน เติมเต็มให้กับคนในสังคม โดยเฉพาะเด็ก ๆ ที่ห่างไกล  และเรา....ต้องการให้สังคมมีความรกัต่อกันค่ะ

แวะมาให้ดอกไม้เป็นกำลังใจให้ทีมจิตอาสาทุกท่านค่ะ พี่คิม :)

สวัสดีค่ะน้องมะปรางเปรี้ยว

พี่คิมกะว่าจะเข้าเรื่องอย่างไรดีนะคะ  มันเข้มข้นเกินบรรยายค่ะ ทำให้มีกำลังใจที่จะทำดีต่อไปอีกมหาศาลค่ะ

ขอขอบคุณน้องมะปรางค่ะ

พี่บังวอญ่าบอกว่าค่ายนี้สนุกมากๆเลยค่ะ สนุกที่สุดเลย พรุ่งนี้จะได้้เจอพี่บังได้หาดใหญ่

เดี่ยวจะให้พี่บังเล่าให้ฟังค่ัะ พี่คิมพักผ่อนเยอะๆๆนะค่ะ ^^

สวัสดีค่ะน้องอาร์ม

ขอบคุณค่ะ พี่คิมเพิ่งฟื้นจากไข้ค่ะ

ท่านบังเก่งจริง ๆ นะคะ เดินทางไกลได้ติดต่อกัน แถมมีบันทึกให้อ่านอย่างเร็วเลยค่ะ  ขอยกนิ้วให้  พี่คิมไปแซวที่หน้าอนุทินมาแล้วค่ะ

คายนี้ประทับใจ ทำให้มีแรงใจที่จะทำดีอีกเยอะเลยค่ะ

สวัสดีค่ะพี่คิม

  • ดีใจจัง อ่านบันทึกพี่คิมและเห็นภาพคุณเนิ่มและน้องหนานชัดเจน
  • ชื่นชมทั้งสองท่านนี้มานานแล้ว
  • คนดีย่อมฉายแววแห่งความดีออกมาให้เห็นได้ง่าย ๆ โดยไม่ต้องค้นหาให้เสียเวลา
  • จะมาติดตามตอนต่อไปนะคะ เชื่อว่าคงมีอีกหลายตอนค่ะ
  • คลิ๊กมอบดอกไม้ไม่ได้ค่ะ  มอบดอกไม้นี้แทนก็แล้วกันค่ะ

กิจกรรมทำความดีไม่มีขายนะคะ

เอาใจช่วยเสมอค่ะพี่คิม..

แวะมาส่งกำลังใจให้ครู

และ.รักษาสุขภาพด้วย นะครับ..

ครูครับ เดี๋ยวนี้ กล้องถ่ายรูปที่ติดมากับโทรศัพท์มือถือ ก็มีความละเอียดมากพอ ที่จะจับภาพที่ครูต้องการได้เช่นกัน ...บางครั้งอาจทำให้ลืมกล้องถ่ายภาพไปเลย...  ครูลองดูซิครับ

สวัสดีค่ะน้องอิงจันทร์ ณ. เรือนปั้นหยา

การที่คนดี ๆ มีจิตใจตรงกันมาพบกัน และเราได้รู้ด้วยทำให้เป็นสุขอย่างมากนะคะ

ขอขอบคุณสำหรับดอกไม้  พี่คิมก็คลิกให้ใครไม่ได้เลยค่ะ  ไม่ทราบว่าเป็นเพราะเหตุใด

รออ่านบันทึกเรื่องเล่านะคะ  จะพยายามเล่าค่ะ

สวัสดีค่ะน้องkrugui Chutima

ขอขอบคุณที่มาคลิก "ถูกใจ" ให้ค่ะ

ทำให้มีกำลังใจในการทำความดีอีกเยอะเลยค่ะ

อย่าลืมมาติดตามอ่านเรื่องเล่านะคะ...น้องรัก

สวัสดีค่ะคุณแสงแห่งความดี

ขอขอบคุณในคำแนะนำและกำลังใจค่ะ

พี่คิมเคยใช้กล้องจากโทรศัพท์ค่ะ  แต่ไม่สามารถนำภาพออกมาได้  อุปกรณ์ไม่มีค่ะ  ใช้ไปใช้มาหายเข้ากองขยะไปแล้วค่ะ

จะพยายามไปหาอุปกรณ์มาใช้แทนแล้วหละ

คราวหน้าตกลงกันว่าจะไปจัดค่ายที่ภาคใต้บ้งค่ะ

ขออภัยค่ะ

คราวหน้าตกลงกันว่าจะไปจัดค่ายที่ภาคใต้บ้ง  บ้างค่ะ

กราบสวัสดี ค่ะ ป้าครูคิม

กราบขอบคุณป้าครูคิม มากนะคะ ที่ระลึกถึงสาวน้อยพี่พอ น้องเพียง

ได้แต่แว็บไป แว็บมา อ่านตลอด แต่ไม่ได้ เม็นท์ ค่ะ เวลา ดู ๆแล้ว เหมือนมีน้อยกว่าคนอื่น ยุ่ง ทั้ง

ระลึกถึง ป้าครูคิม ทุกครั้งที่ เข้าบล็อก ค่ะ

จุ๊บๆ

มาพะเยา บ้างนะคะ

สวัสดีค่ะน้องครูใหม่

สิ้นเดือนป้าคิมจะไปแอ่วเจียงฮายค่ะ  อ่านผ่านพะเยานะคะ  ขอขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ

เสียดายไม่ได้ไปร่วมครับ คงราบรื่นดีนะครับ

สวัสดีค่ะ ผอ.พรชัย

ขอขอบคุณที่ร่วมสนับสนุนเป็นกำลังใจ

ไม่มีที่ติค่ะ พบความประทับใจทุก ๆ ด้าน อยากให้ผู้บริหารไปชมกันเยอะ ๆ ว่าโรงเรียนที่ข้ามเขาพักว่าลูก ติดชายแดนลาว...เขาสามารถค่ะ

คนชื่อพรชัย เก่งพอ ๆ กันค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท