สำนึกดี ทำดี


ฉันปฏิบัติงานในตำแหน่งนี้มาจนทุกวันนี้ ทำให้ดิฉันรู้จัก คำว่า”เพื่อนมนุษย์” มีความหมายว่าอย่างไร ฉันภูมิใจในงานที่ทำ ฉันรู้สึกมีคุณค่า
       บ่ายวันหนึ่งของเดือนเมษายน เดือนที่แสนจะร้อนกว่าทุกเดือน ความร้อนของอากาศในช่วงเวลาบ่ายโมงเศษที่โรงครัวมันร้อนอบอ้าวแสบผิวกายประดุจดังแสงแดดเผาผิวหนังแทรกเข้าไปในร่างกาย     ด้วยเหตุภาระหน้าที่นี้ฉันเองต้องฝังตัวอยู่ในห้องทำงานที่แสนร้อนเหมือนเตาเผาที่อยู่ภายใต้หลังคาสีหม่น ผนังสีขาว อาคารหลังนี้ตั้งอยู่ข้างของโรงพยาบาล และผนังติดกับห้องซักผ้า และหน่วยจ่ายกลาง เพื่อทำงานที่ตนเองรัก ที่สำคัญเราทำด้วยใจรัก  ด้วยใจที่ผูกพัน กับสิ่งที่เราทุ่มเทให้คนไข้

 

 

      ฉันเองทำงานที่นี่มามากกว่า10 ปี และได้มาทำงานครั้งแรกที่นี่เลย คือตำแหน่งคนครัว มีหลายคนพูดว่าทำงานโรงพยาบาลเหมือนได้ทำบุญทุกวัน  เพราะช่วยให้พวกเขาหายป่วย  เรื่องนี้ดิฉันค่อนข้างเห็นด้วยเป็นอย่างมาก เพราะคำว่า “ผู้ป่วย” ฟังแล้วก็น่าเห็นใจ เพราะบางคนป่วยทั้งกาย และใจ สำหรับอาหารนับว่าเป็นปัจจัยสำคัญในการดำรงชีวิต และช่วยให้เสริมสร้างร่างกายให้หายจากภาวะเจ็บป่วย นอกจากจะต้องถูกต้องตามหลักโภชนาการแล้วแล้วเรื่องรสชาติก็เป็นสัมผัสหนึ่งที่จะช่วยเยียวยาได้เป็นอย่างดี ฉันบอกตนเองเสมอว่า ฉันมีโอกาสที่วิเศษที่สุดในชีวิตของฉันจริงๆ ที่ฉันได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ด้วยกันในตำแหน่งหน้าที่ คนครัวคนหนึ่งขององค์กร แม้ว่าจะเป็นบุคลากรที่มีตำแหน่งเล็กๆก็ตาม แต่ก็มีบทบาทหน้าที่ ที่ต้องใช้ความละเอียดอ่อนรอบครอบ  ความชำนาญ และความเอาใจใส่กับสิ่งที่ต้องทำอยู่เบื้องหน้าของตน เพราะแม้ ชั่งตวงอาหารแต่ละชนิดผิด แม้นแต่ช้อนชาเดียว ก็ส่งผลต่อตัวผู้ป่วยทันที อาจจะไม่มาก แต่ถ้าชั่ง ตวงผิดบ่อยๆหรือไม่ทำตามมาตรฐานบ่อยๆ คนที่ได้รับผลกระทบเรื่องนี้ อาจจะไม่ใช่ตัวเราได้รับแต่เป็นคนไข้ที่เรามีส่วนร่วมในการช่วยดูแลนั้นได้รับผลกระทบไปเต็มๆ เพราะคงไม่มีใครคาดคิดว่าเพียงไม่ชั่งตวงอาหารเพียงพลาดไปแค่ 1 ช้อนชาแต่ทุกๆวัน จะทำให้เกิดผลกระทบร้ายแรงขนาดไหน แต่จิตใต้สำนึกของความเป็นคน ต้องมีอยู่กับทุกๆคน อยู่แล้ว ฉันคำนึงถึงเรื่องนี้มาตลอด และพยายามจดจำในการทำอาหารแต่ละประเภท และถ่ายทอดให้กับน้องๆอย่าคิดแต่ง่ายๆ เอาสะดวก แต่เราเป็นหมออาหาร(แต่งตั้งตัวเองไม่มีใครรับรอง) เราต้องทำอาหารให้เหมาะสมกับโรคที่ผู้ป่วยเป็นอยู่ ฉันจึงปฏิบัติงานในตำแหน่งนี้มาจนทุกวันนี้ ทำให้ดิฉันรู้จัก คำว่า”เพื่อนมนุษย์” มีความหมายว่าอย่างไร  ฉันภูมิใจในงานที่ทำ ฉันรู้สึกมีคุณค่า รางวัลที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของดิฉันคือทุกคนมีความสุขที่ได้รับประทานอาหารที่ดิฉันปรุงมาจากใจของฉัน

 

อังคณา  แก้ววิลัย
งานโภชนาการ
หมายเลขบันทึก: 424048เขียนเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2011 11:22 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:36 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)
  • สวัสดีค่ะ
  • "รักในสิ่งที่ทำ   ตอกย้ำความมุ่งมั่น  
    ครบครันพร้อมโอกาส   ไม่ผิดพลาดคนเกื้อหนุน" ชื่นชมกับสิ่งดี ๆ ที่ทำเพื่อคนไข้ค่ะ
  • ขอบคุณค่ะ

        

สวัสดีค่ะชาวแก่งคอยทุกท่าน

  • ทำดีย่อมได้ดี และมีสุขนะคะ

แด่ผู้มีจิตวิญญาณในอาชีพ ขอยกย่องน้อมคาราวะจากใจจริงครับผม

สวัสดีค่ะ

  • การที่ผู้ป่วยได้รับอาหารที่ถูกต้องตามหลักโภชนาการ
  • ถูกต้อง เหมาะสมกับอาการที่เขาเป็นอยู่ในขณะนั้น ก็เท่ากับทำให้ร่างกายเขาฟื้นตัวเร็วขึ้น
  • นับเป็นบุญกุศลยิ่งค่ะ

สวัสดีค่ะพี่น้องชาวแก่งคอยทุกท่าน

สวัสดีค่ะ  คุณบุษรา

อังคณาจะตั้งใจทำงานตามหน้าที่  ที่ได้รับมอบหมาย

ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ

ขอบคุณค่ะ  คุณยาย

ที่แวะมาให้กำลังใจอังคณาถึงสองครั้ง  ทำให้อังคณา  คนครัวคนหนึ่ง  รู้สึกมีกำลังใจมากค่ะ

ขอให้คุณยายมีความสุขมากๆค่ะ

ขอบคุณค่ะ  คุณ นาย ธนากรณ์ ใจสมานมิตร

อังคณาจะตั้งใจทำงานในหน้าที่อย่างดีที่สุดค่ะ

สวัสดีค่ะ  คุณอิงจันทร์

อังคณาคิดเสมอว่ามีโอกาสมากกว่าคนหลายอาชีพ  ที่อังคณาได้ทำบุญไปด้วยขณะทำงาน ในอาชีพที่องคณารัก  แม้จะเป็นแค่ลูกจ้าง

หากบุญกุศลครั้งนี้ที่อังคณาได้รับขออุทิศให้กับผู้ป่วยทุกท่านที่มีส่วนทำให้อังคณาได้มีโอกาสได้ทำบุญค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท