บ้านริมน้ำ 4: งู ....เรื่องที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถอธิบายได้
บ้านริมน้ำ 4: งู ....เรื่องที่วิทยาศาสตร์ไม่สามารถอธิบายได้
จากตอนที่แล้วเรื่อง "หอย ที่มีแต่เปลือก" ที่ยังคงรอคำตอบ ก็มีเรื่องที่สองคือ....
เรื่องของ "งู " ...เมื่อมาอยู่ไหม่ๆเพื่อนบ้านที่อยู่ก่อนก็เคยมาเล่าว่าบริเวณนี้มีงูเยอะ ก็ระวังมาตลอด ช่วงแรกก็เลยได้ยินบ้านโน้นบ้านนี้มีงูเข้าในบริเวณบ้าน อยู่มานานพอควรเกือบครึ่งปีก็มาถึงบ้านเราจนได้ เมื่อกลับมาบ้านในเย็นวันหนึ่งพบงู 3 ท่อนที่ระเบียงหลังบ้าน แน่นอนไม่เคยมีประสบการณ์ด้านงูมาก่อน เพราะบ้านในเมืองไม่เคยมีงู ดังนั้นเมื่อเจองูจะตื่นเต้นมากทุกครั้งเพราะไม่รู้ว่างูอะไร มีิพิษไหม
หลังจากนั้นก็เริ่มหาหนังสือเกี่ยวกับงูมาอ่าน มาทำความเข้าในนิสัย ชนิด และอื่นๆเกี่ยวกับงู แม้ว่าดูรูปแล้วก็ไม่ไช่ว่าจะรู้จักงูในบ้าน เพราะเวลาเจอ(ซากงู) ก็ต้องกลับมาเปิดแล้วก็ discuss กันว่าเป็นงูอะไร แล้วสรุปด้วยการคาดคะเนว่าเป็นงูอะไร แต่ไม่มีความเชื่อมั่นในสิ่งที่สรุป 100 % เลยสักครั้ง คิดว่าสักวันหนึ่งหากมีโอกาสจะไปหาตัวอย่างงูเป็นๆดูเพื่อเรียนรู้ ไม่รู้ว่าที่ใหนจะมีงูมากที่สุดรวบรวมไว้เป็นพิพิธภัณฑ์งูเป็น นอกจากสถานเสาวภา เหตุที่อยากเรียนรู้เพื่อป้องกันการเบียดเบียนที่เกินกว่าเหตุ จะได้ไม่ตกใจเวลาเจองูอีก
สวนตอนหน้า
ตั้งแต่อยู่บ้านนี้มา เจองูทั้งงูเป็นๆและในสภาพซากงู ซากงูส่วนมากจะเละช่วงท้องเพราะฝีปากเจ้าเคน ลานา ซึ่งเป็นบอกเซอร์และอเมริกันพิทบูลที่เข้าขากันได้ดีมาก เคยดูเขาช่วยกันจัดการกับงู ตัวหนึ่งล่อข้างหน้าอีกตัวอยู่ข้างหลังแล้วส่งเสียงเห่าเป็นระยะๆ เต้นไปมาเป็นจังหวะมันทำอย่างนี้จนตอนหลังรู้เลยว่าเสียงแบบนี้คือกำลังจัดการกับงู ถ้าอยู่บ้านก็จะเข้่าไปช่วยมันแต่ส่วนมากแล้วมันจะจัดการตอนเราไม่อยู่บ้าน
จนกระทั่งวันหนึ่งเป็นความผิดของmeepole เองที่เข้าไปอยู่ในกระบวนการจัดการงูของมันโดยไม่เข้าใจ nature ของทั้งหมาและงู ผลคือเคน (บอกเซอร์) ตาย เนื่องจากครั้งนั้นมีมือที่สามเข้ามาเกี่ยวข้องคือโปเต้เป็นหมาตัวผู้สมาชิกใหม่ ที่ชิงดีชิงเด่นกับเคน ส่วน meepole เป็นมือที่สี่ พอรู้ว่ามันเจองู ก็วิ่งไปดูมันอยู่ในร่องระบายน้ำที่แห้งสะอาดแต่มีต้นฟิลโลประเภทต่างๆขึ้นข้างๆ ปรากฎว่าที่เห็นคือลูกงูเห่า ตัวเล็กมากขนาดนิ้วก้อยยาวประมาณหนึ่งฟุต ที่รู้ว่าเป็นงูเห่าเพราะมันตัวเล็กแต่พยายามแผ่แม่เบี้ยจนสุดความสามารถ meepole ก็พยายามที่จะไม่ให้หมาติดบาปมากนักโดยการเข้าไปไล่หมาไม่ให้กัดงู และไล่งูให้ไป ไ่ม่ตีมันเพราะคิดว่ามันเป็นลูกงูยังเป็นเด็กอยู่ พอไล่เสร็จเห็นทั้งเคนและลานาวิ่งไปด้านหลังคิดว่ามันคงพยายามจะติดตามงูเห็นเคนลงไปในร่องน้ำ(ตื้นมากและแห้ง เป็นปูนด้วย) ได้ทันเห็นโปเต้แหง่ๆใส่เคน เพราะมันจะไม่ยอมให้เคนยุุ่ง เห็นแค่นั้นก็เข้าบ้านไม่ติดตามต่อ
โปเต้
ปรากฎว่าตอนเย็นเวลาให้อาหารปกติหยิบชามอาหาร เคนจะเดินส่ายก้นมาทันที แต่วันนี้ไม่เห็นเคน เอะใจตอนที่ลานายืนบนระเบียงหลังร้อง งี้ดๆ!! แล้วก้มลงมองบนเนินดิน มองตามก็เห็นเจ้าเคนนอนตะแคง มีแมลงวันบินรอบๆ ใจหล่นวูบ ไม่สามารถบรรยายความรู้สึกตอนนั้นได้ รู้ว่ามึนตึบด้วยว่าทำไงดี เพราะตอนนั้นสามีอยู่ตปท. meepole อยู่คนเดียว ตื่นเต้น กลัว เลยไปตามเพื่อนมา ให้คนงานมาช่วยฝังไว้ที่หลังบ้าน หลังจากนั้นมานั่งคิดย้อนหลังว่ามันเกิดอะไรขึ้น ก็คิดได้ว่าเคนคงถูกลูกงูกัดตอนเจ้าโปเต้ไปขวางทำให้มันเสียสมาธิ meepole ผิดที่ห้ามไม่ให้หมาจัดการกับงูตั้งแต่แรก เพราะสงสารว่าเป็นงูเด็ก (มารู้จากชาวบ้านทีหลังว่าลูกงูพิษจะร้ายกว่างูโต เท็จจริงประการใด ใครทราบก็แนะมานะคะ)
หลังจากนั้นก็เจอซากงูอีกหลายตัว งูเห่าบ้าง กะปะบ้าง บางตัวมีลายสี่เหลี่ยมขนมเปียกปูนสีน้ำตาลบนหลังต่อๆกันเป็นลายสวยจริงๆ
ในบ้านที่ห้องใต้กระไดเจอ 2 ตัวมันออกมาขดบนรองเท้า เจ้าตัวเล็กในบ้านเห่า ก็เลยลงมาดูมันเลื้อยกลับเข้าในห้องเก็บของ กลัวมากค่อยๆเขี่ยของทีละส่วนจนเจอว่ามี 2 ตัว ขนาดนิ้วก้อย ยาวประมาณ 2 ฟุตเศษสีดำมีลายข้างตัวสองเส้นเหลืองดำขนานกัน ไม่รู้งูอะไร กลัวไว้ก่อนจัดการตามระเบียบคนกลัวงู เสียใจนะที่ตีเขาแต่ ไม่รู้จะพูดยังไงให้มันออกไป แต่หลังจากสองตัวนี้ ก็ยังไม่เคยเจอในบ้านอีกเพราะตอนนี้ไม่เปิดประตูทิ้งค้างไว้อีก
สวนด้านข้าง
เกิดความหวาดระแวงเป็นระยะๆ พอหญ้าเริ่มยาว ส่วนมากจะเป็นห่วงหมา ทุกเที่ยงก็จะกลับมาดูว่ามีซากงูไหม มันก็เป็นอะไรที่เครียดลึกๆ ขนาดเคยบอกสามีว่าให้ซื้อบ้านใหม่เถอะ ไม่เอาแล้วกลัวงู สามีชอบบ้านนี้เพราะอยู่ริมน้ำเลยต้องรอหาทำเลริมน้ำอีก ระหว่างรอมาเรื่อยๆ ใครบอกวิธีกันงูยังไงทำหมดแล้ว โรยกำมะถัน (เจองูที่กัดลานา ตรงบริเวณกำมะถันเลย) โรยปูนขาว เอาเสลดพังพอนมาปลูก กระทั่งเอาว่านพญางูมาปลูก ก็ยังเจอได้เกือบทุก 10 วัน ก็เล่าให้พระอาจารย์ของเราฟังอีกเป็นระยะ และทุกครั้งที่งูตายจะตักบาตรไข่ต้มให้เขา
จนวันหนึ่งมีคนเก่าที่อยู่ดั้งเดิมบริเวณนี้เขาบอกว่าแถวนี้สมัยก่อนเป็นดงงูเห่า เจ้าที่เป็นงู พระอาจารย์เลยบอกให้สวดมนต์แผ่เมตตาบอกเขาให้อย่าเข้ามาในเขตบ้าน ปกติสวดมนต์จะแผ่เมตตาแบบทั่วไป ตอนหลังเพิ่มแผ่เมตตาให้เจ้าที่เจ้าทางในบริเวณบ้านและทั้งหมู่บ้าน มารับอานิสงค์จากการสวดพุทธมนต์
หลังจากนั้นเป็นต้นมาจนบัดนี้ได้ครึ่งปีแล้ว ไม่เจองูในบริเวณบ้านอีกจนปัจจุบัน ในฐานะที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ ที่ทุกอย่างต้องมีสมมุติฐานและต้องพิสูจน์ แต่เรื่องนี้ยังหาคำตอบไม่ได้ว่างูหายไปไหน ?? (หวังว่าลงเรื่องนี้แล้วงูก็คงยังไม่มานะ ไม่งั้นต้องแก้ข่าวอีก หุ หุ)
ความเห็น (28)
ไม่ได้บอกว่าสวดมนต์บทไหน
เข้าใจว่าสวดบท "ทุกขัปปัตาฯ" ใช้หรือเปล่าครับ
สวัสดีวันพระค่ะพี่หมีขั้วโลก :)
มาเยี่ยมชมบ้านริมน้ำ ว้าว มีงูด้วยรึคะ เพิ่งทราบความรู้ใหม่ นึกถึงช่วงนึงเพื่อนฝรั่งท้องเจองู เค้ากลัวมากมาย ปูก็บอกไปจากที่เคยได้ยินมา ว่างูจะกลัวคนท้อง ๆ เจองูจะโชคดีด้วย อิ อิ :)
เจ้าโปเต้ มาดเท่ห์ หล่อจังเลยนะคะ พี่หมีสบายดีนะคะ มาส่งความคิดถึง สุขสันต์ค่ะ
บางสิ่งบางอย่างวิทยาศาสตร์ยังเข้าไปถึงค่ะ
สวัสดีวันมาฆะบูชา ครับ
ผมกลัวงูครับ มันไม่เคยกัด แต่นึกเอาเองว่า มันน่ากลัว
และผมเคยจับตัวมัน รู้สึกมันเย็น ๆ ลื่น ๆ
และน่ากลัว เมื่อต้องเจอผู้ป่วยที่ถูกงูกัด
ถึงครูจะสอนว่า แยกรอยกัดให้ออกว่า อะไรมีพิษ อะไรไม่มีพิษ ก็ยังสับสนครับ
อ่านบันทึกของอาจารย์แล้ว
ผมนึกถึงเรื่อง "แม่เบี้ย" ครับ
และกำลังนึกว่าอาจารย์เหมือน "เมขลา"
ที่จะทำให้ชีวิตตนเอง กับชีวิตงู ให้เดินคนละต่าง
ต่างกัน "ความเชื่อ" ของอาจารย์ และเมขลา
ในส่วนตัวของผม บางเรื่องของผมก็พิสูจน์ไม่ได้ตามหลักวิทยาศาสตร์
บางทีมันก็มีเหตุผลที่เหตุผลไม่รู้จักนะครับอาจารย์
พอดีวันมาฆบูชาพอดี...หลักธรรมะของพระพุทธศาสตร์
ถึงไม่มีค่าระดับความเชื่อมั่นทางสถิตที่ 0.05 ที่สร้างความน่าเชื่อถือทางกระบวนการวิทยาศาสตร์
ผมว่า หลักธรรมะยังสามารถอธิบายได้
แต่ท่านยังให้พวกเราอย่าเพิ่งเชื่อท่านตามหลักกามาสูตร
หรือบางเรื่องก็มีเหตุผลที่เหตุผลไม่รู้จักนะครับอาจารย์...
สวัสดีค่ะ
แถวบ้านก็มีงูเหมือนกันค่ะ ป้องกันได้โดยถางหญ้ารอบ ๆ รั้วบ้าน ไม่เปิดประตูห้องครัว กลัวทั้งงูและหนูจะเข้าบ้านค่ะ
เคยมีงูสิงเดินผ่านไปมาแถวบ้าน แต่ไม่มีคนทำร้าย ตกใจทุกครั้งที่เห็น และที่ต้นชะอมมีงูเขียวสีสวยมาก เกาะอยู่ เวลาไปตัดชะอมจะใช้ไม้เคาะกิ่งก้านดูก่อนค่ะ
เคยได้ยินคนแถวบ้านนอกพูดนานมาแล้วว่า งูกลัวมะนาว แต่ก็ยังไม่ทราบเหตุผลค่ะ เขาเล่าว่าเวลาออกป่าล่าสัตว์ต้องมีลูกมะนาวติดกระเป๋าไปด้วย
อยากได้ความรู้เหมือนกันค่ะ
ตามมาอ่านงานของอาจารย์ อ่านเพลิดดีจัง แต่สงสารทั้งงูและหมา แต่อานิสงฆ์ของธรรมะน่าจะจริง นานมาแล้ว ...ตอนเย็น กลับมาถึงบ้าน เห็นตะขาบตัวใหญ่มากนอนยิ้มอยู่ในถุงพลาสติกเจาะรูเล็กๆ(คงกลัวมันตายเพราะหายใจไม่ออกมั้ง)แขวนไว้ที่ประตูรั้ว เจ้าน้องสาวตัวดีบอกว่าจับได้ในบ้าน แล้วเราสองคนพี่น้องก็เอามันไปปล่อยในป่าไกลบ้านมาก ก่อนนอนสวดมนต์แผ่เมตตา เพราะคิดว่าญาติพี่น้องของมันคงตามหา เฮ้อ..
ตามมาอ่านงานของอาจารย์ อ่านเพลิดดีจัง แต่สงสารทั้งงูและหมา แต่อานิสงฆ์ของธรรมะน่าจะจริง นานมาแล้ว ...ตอนเย็น กลับมาถึงบ้าน เห็นตะขาบตัวใหญ่มากนอนยิ้มอยู่ในถุงพลาสติกเจาะรูเล็กๆ(คงกลัวมันตายเพราะหายใจไม่ออกมั้ง)แขวนไว้ที่ประตูรั้ว เจ้าน้องสาวตัวดีบอกว่าจับได้ในบ้าน แล้วเราสองคนพี่น้องก็เอามันไปปล่อยในป่าไกลบ้านมาก ก่อนนอนสวดมนต์แผ่เมตตา เพราะคิดว่าญาติพี่น้องของมันคงตามหา เฮ้อ..แต่ก็ไม่เจอพวกมันอีกเลย
สวัสดีค่ะคุณโสภณ เปียสนิท
meepole สวดหลายบทค่ะ สลับเพิ่มบ้างลดบ้างในบางวันค่ะ ที่ประจำก็คงเหมือนทั่วไปคือพาหุงมหากา คาถาชินบัญชร มงคลจักรวาฬฯ บารมีสิบทัศ (บางโอกาส) และอีกบทไม่ทราบว่าชื่ออะไร พระอาจารย์ท่านบอกให้ฟัง 3 ครั้งและให้จำเอง ไม่ให้จด ได้แค่ใหนแค่นั้น ใช้ภาวนาเวลาเดินทางหรือเผชิญอะไรที่ต้องการควบคุมอารมณ์/สติ/สมาธิ อันนี้จะสวดบ่อยค่ะ นอกนั้นก็สวดตามวันค่ะ
สวัสดีค่ะ ดีใจจังที่คุณpoo กลับมาแล้ว สบายดีนะคะ คิดถีงเนาะ :)
"งูจะกลัวคนท้อง ๆ เจองูจะโชคดีด้วย "
มิน่าล่ะงูเลยไม่กลัวคนบ้านนี้ เพราะไกล้แก่ ไม่มีท้องแล้ว หุ หุ โชคดียังไงก็ไม่ขอเจอค่ะ
เจ้าโปเต้นี่ล่ะ ทุกคนที่เห็นเขาจะต้องชมว่า "หล่อจัง" เล่ห์เหลี่ยมเป็นกรดเชียว และสุภาพขี้อ้อนมาก มันจะยืนขึ้นกอดเราทุกเช้า เที่ยง เย็น และเวลาจะขออะไร จะนั่งยกตัวทำตาชม้อย และชอบให้เรียกเสียงเพราะๆว่า "เต้ คร้าบบบ" (เอ! เห่อลูกชายเกินไปหรือเปล่านี่)
สวัสดีค่ะ ครูนาย ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
หลายเรื่องราวที่เจอแล้วอธิบายไม่ได้ เคยพยายามหาข้อพิสูจน์จนต้องยอมรับว่าแปลก !แต่จริง ไปโดยปริยายเลยค่ะ บางครั้งไม่กล้าเล่าทั่วไป เกรงว่าเขาจะงงๆ ?? กะเราค่ะ
สวัสดีค่ะคุณทิมดาบ
- คุณทิมดาบยังกล้ากว่าmeepole ค่ะ เพราะกลัวมากไม่กล้าจับแน่นอน มองยังไม่ชอบมอง
- ไม่เคยดูเรื่องแม่เบี้ยค่ะ แต่จำหน้าคนแสดงนำผู้หญิงได้ และเดาว่านางเอกคงชื่อ เมขลา
- ..และกำลังนึกว่าอาจารย์เหมือน "เมขลา" อ่านเพลินดีใจนึกว่าสวยเหมือนนางเอก หุ หุ
- meepole เป็นคนที่เชื่อในหลักธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธองค์ค่ะ และพยายามจะฝึกตนให้ดีขึ้นๆ ให้สมกับที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ในชาตินี้
- ขอบคุณที่แวะมานะคะ
สวัสดีค่ะครูคิม
สงสัยต้องยอมลงทุนซื้อมะนาวแขวนไว้แถวประตูบ้าง (มะนาวมีน้ำมันหอมระเหยๆออกมา?)
ที่คนเชื่อมากคือ เลี้ยงห่านค่ะ เขาว่างูกลัวขี้ห่าน มันร้อน แต่ meepole ไม่กล้าเอามาเลี้ยง กลัวใจเจ้าพิทบูล ลานา นั่นล่ะค่ะ ห่านจะไม่เหลือตั้งแต่วันแรกแน่
สวัสดีค่ะ คุณอัมพร ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณที่แวะมาอ่าน/ทักทายค่ะ
ปกติเราทุกคนที่ใจอ่อน(โยน)ก็จะพยายามหลีกเลี่ยงการเบียดเบียนกันและกัน เพราะไม่อยากก่อกรรม และเขาก็มีสิทธิที่จะอยู่ในบริเวณที่เราอยู่ได้ เขาอาจเคยมาอยู่ก่อนเรา เลื้อยไปเลื้อยมาเป็นประจำแล้ว เราก็มาถางต้นไม้ สร้างบ้าน แล้วบอกว่าเป็นของเรา (ถ้ามันพูดได้ก็คงว่าเราแบบนี้) ก็เลยพยายามไม่เบียดเบียนอะไรที่มาอยู่รอบบ้าน แล้วหากมีเวลาจะเขียนเล่าต่อค่ะ ว่าเจ้าตัวอะไรที่มาอยู่บริเวณนี้อีก แต่เพื่อนๆเขามาเห็นแล้วรับไม่ได้ค่ะ จะเอาหน้ามาให้ดู...มันแปลกดีค่ะ :)
เจ้าตะขาบนี่กลัวเป็นอันดับสองค่ะ เห็นแล้วขยองมากค่ะ
สวัสดีค่ะครูแป๋ม ยินดีที่รู้จักค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาให้ดอกไม้ค่ะ
แวะมาคุยนะคะ
สวัสดีครับคุณ mee pole
พระจันทร์ที่อเมริกา วันมาฆบูชา ปี ๒๕๕๔
เพิ่งกลับจากการปฏิบัติธรรมประจำวันศุกร์กับภรรยา
เอาบุญมาฝาก ช่วยอนุโมทนาด้วยครับ
สวัสดีค่ะน้องmee_ pole
- คุณยายนำบุญมาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะคุณคนไกลบ้าน
ขออนุโมทนาบุญด้วย ขอบคุณค่ะ
ปีนี้ตั้งใจจะไปเหมือนทุกครั้ง แต่clearและ pack ของที่จะเดินทางไกลไม่ทันจริงๆค่ะ เลยไม่ได้ไป
ตอนนี้กำลังเดินทางขึ้นเหนือกับคณะพระผู้ใหญ่ จากทางใตัไปสมทบกับภาคกลาง ภาคเหนือ สิบกว่าคันรถ เอาของไปตรวจเยี่ยมพระธรรมจาริกภาคสนาม ที่อมก๋อยและอื่นๆ แล้วจะบันทึกมาเล่า เอาบุญมาฝากค่ะ
สวัสดึค่ะคุณยาย
ขออนุโมทนาบุญค่ะ ขอบคุณค่ะ
ว่าแต่ภาพที่เห็นคือที่ไหนคะ
- สวัสดีครับ อาจารย์ meepole
- เรื่องงูนี่ผมก็เลี่ยงหนีละกันนะครับ เพราะคนกับสัตว์มีพิษไม่ลงรอยกันเท่าไร ผมแค่ได้เห็นผิวของงูก็ขนลุกเสียวต้นคอแล้วครับ เรียกว่า กลัวขึ้นสมอง ก็ว่าได้(อิ อิ)
- ส่วนเรื่องเกี่ยวกับงูที่วิทศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้ที่ผมเคยเห็นนั้น มีอยู่ว่า "ป้าแถวป้าคนหนึ่งเขาได้ไปถากหญ้าที่ศาลตายาย แล้วพบงูสิงห์ป้าแกเลยจัดการทุบพร้อมกับคำด่าทองูตัวนั้นที่นอนขดอยู่ข้าง ๆ ศาลเจ้า พองูตัวนั้นตายไปได้ 10 นาที ป้าคนนั้นก็ทำอาการเหมือนเป็นงูอ่ะครับ พร้อมทั้งทำลิ้นคล้าย ๆ งูด้วยครับผมนี่ตกใจและอึ้งเลยทีเดียว " จากคนเก่าคนแก่แถวนั้นบอกว่า อาจจะเป็นงูของศาลตายายที่คอยดูแล กว่าอาการของป้าคนนั้นจะหายเป็นปกติก็ถึงขั้นต้องเรียกพระภิกษุมาท่องคาถาอะไรมิทราบ แต่น่าจะเป็นเหมือนอย่างที่อาจารย์ meepole กล่าวไว้ข้างต้นแหละมั่งครับ
- เรื่องเกิดขึ้นเมื่อตอนผมอยู่ ป.4 ประมาณ 10 ปีแล้วครับ
-
- ผมนำรูปพระประธานวัดม่วง จ.อ่างทอง มาฝากนะครับ ไปไหว้มาเมื่อ 3 อาทิตย์ก่อน
สวัสดีค่ะ คุณวศิน
หายไปนานทีเดียวคงเตรียมสอบ
เวลาที่ตีเพราะเหตุและสถานการณ์ที่สุดวิสัยจริงๆโชคดีมากที่ไม่เกิดอาการแบบป้าเขา แต่จะบอกเขาทุกครั้งว่าจะตักบาตรไปให้ และที่สวดมนต์ทุกครั้งจะอุทิศแผ่ให้พวกเขาเสมอ
ขอบคุณค่ะสำหรับภาพพระประธาน งามมาก
- อาจารย์ต้องเป็นญาติกับนาคาแน่นอน 555
- ตอนเด็กๆเห็นชาวบ้านใช้เชือกมัดงู เชือกทุกชนิดไม่สามารถมัดได้
- แปลก แต่ใช้เชือกกล้วยมัดได้
- ที่บ้านใช้ ผลมะนาวกันงู ตอนไปเที่ยวป่า จะพกงู เอ้ยมะนาวไปด้วย เพื่อกันงู ว่ากันว่า งูไม่ชอบกลิ่นของผิวมะนาว(ไม่รู้จริงหรือเปล่า ฮ่าๆ)
- ถ้าพบบ่อยๆจะแผ่เมตตาให้เขา แล้วบอกในใจว่า ทางใครทางมัน 555
สวัสดีค่ะ อ.ขจิต
เขาบอกว่าเชือกกล้วยมันฝืดค่ะ ยิ่งดิ้นยิ่งรัด
สูตรลูกมะนาวของอจ.ตรงกับวิธีของครูคิม ค่ะ สงสัยต้องลอง (แต่ตั้งแต่แผ่เมตตาไปให้พวกเขา จนบัดนี้ ยังไม่มาเลยค่ะ)
แต่ meepole ไม่กล้าแผ่เมตตาแบบที่อจ.ว่า "ถ้าพบบ่อยๆจะแผ่เมตตาให้เขา แล้วบอกในใจว่า ทางใครทางมัน" เพราะหากทางมันเป็นทางเดียวกับ meepole ล่ะก็...บรื๋อ!!!!ค่ะ หุ หุ
มาค่อยๆตามอ่านชีวิตที่บ้านริมน้ำของอาจารย์ค่ะ เห็นเรื่องงูเลยขอร่วมวงคุยด้วยคนค่ะ ที่บ้านนั้นเดิมเป็นที่รกมากอยู่ริมแม่น้ำป่าสัก ชาวบ้านเขาไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรแม้แต่มานั่งริมน้ำให้เย็นใจ พอเราซื้อสิทธิ์มาลงมือปลูกบ้านแม้จะจัดการจนที่เราหายรก ก็จะเจองูบ่อยค่ะ คงเป็นที่ที่เขาเคยมาบ่อยๆ ตอนที่บ้านยังไม่เสร็จดีตอนเย็นๆขึ้นไปเดินบนนอกชานยังเคยเจองูเขานอนเหยียดยาวบนพื้น บางทีก็เจอที่วงกบหน้าต่าง เรามีต้นไม้ใหญ่ใกล้บ้านเจอคราบงูบนต้นไม้หลายครั้ง
พอบ้านเสร็จดีเราก็ระมัดระวังเรื่องงู แล้วเราก็มีน้องหมา(๔ ตัวเหมือนกันเลยค่ะ แต่เป็นหมาไทยธรรมดาๆค่ะ) อยู่ไปอยู่ไปเราก็ไม่ค่อยพบเขามาให้หวาดกลัว คงเป็นเพราะเราอยู่บ้านทั้งวัน น้องหมาก็วิ่งทั้งวันรอบบานและลงไปที่ท่าน้ำ ลงท่องน้ำตามประสาเขา เข้าใจว่าการสั่นสะเทือนคงทำให้เขารู้และไม่มา และเราก็รู้ว่าคงเบียดเบียนที่อยู่เขา เวลาสวดมนต์จึงสวดแผ่เมตตา เป็นบทเจริญเมตตาแก่พญางูทั้งสี่ตระกูลและเจริญเมตตาแก่สรรพสัตว์ ชื่อบทว่า ขันธปริตร ค่ะ แม้เป็นสิงที่วิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้ แต่เป็นความจริงที่สัมผัสได้เวลาเรามีสติ ความสงบเย็น ระมัดระวังตน ไม่กลัว มีกระแสเมตตาแผ่ไปมังคะ ทุกวันนี้อยู่สบาย จะต้องระมัดระวังเป็นพิเศษตอนหน้าฝนและหน้าน้ำค่ะ
เสียใจด้วยค่ะที่น้องหมาจากไป เลี้ยงแล้วเราก็รักและผูกพันกับเขานะคะ นี่ก็เลี้ยงและตายไปบ้างตามเหตุปัจจัย ทำใจว่าเขาคงได้ไปเกิดในภพภูมิที่ดีกว่าเดิมค่ะ
ระบบนิเวศน์บ้านอาจารย์น่าสนใจมากเลยค่ะที่เป็นน้ำจืดและน้ำกร่อย
สวัสดีค่ะ
|
ขอบคุณค่ะที่กรุณาติดตามอ่านชีวิตบ้านริมน้ำ (ที่ยังเรียนรู้ไม่จบ)
งูยังเป็นสิ่งเดียวที่ยังทำใจไม่ได้ กลัวจริงๆค่ะ เวลาจะต้องตีมันนี่กระอักกระอ่วนมากเลยค่ะ เลยสวดมนต์ภาวนา แผ่เมตตาให้ไปเส้นทางอื่นอย่าเข้าบ้านเลย แต่ต่อไปอาจจะสวดขันธปริตร ด้วย ขอบคุณที่ มาแนะนำบอกกล่าวกันค่ะ
|
- สนใจบทสวด กรุณาบอกดิฉันด้วยนะคะ
- ที่บ้านงูเห่าเยอะ ทั้งตัวเล็กตัวใหญ้
- ดิฉันวิ่งในสนามทุกคืน คืนหนึ่งเจอลูกงูเห่าแผ่แม่เบี้ยรออยู่ข้างหน้า ดีที่ยั้งเท้าทัน ใจหาย ไม่กล้าวิ่งอีก
- เจอคราบงูห้อยต่องแต่งจากโพรงหลอดไฟที่ฝ้าเพดาน ก็เสาะหารูที่งูเข้าบ้านจนเจอ ไปตามช่างมาป้ายปูนปิดซะ
- ดิฉันเสียสุนัขไป ๒ ตัว เขาต่อสู้กับงูชนะมาตลอด แต่ก็มีพลาด
- ถ้าถูกกัดแล้ว เรามีเวลาแค่ ๒๐ นาที่ที่จะช่วยชีวิตเขา มันไม่ทันจริงๆ เพราะงูมักกัดที่จมูก ใกล้สมองมาก
- ลูกชายเรียนแพทย์ที่จุฬา เขาไปหาความรู้จากสถานเสาวภา ทำให้รู้จักธรรมชาติของงูเห่ามากขึ้น เราทำอย่างนี้ค่ะ
- งูเห่าจะไม่เลี้อยกำแพง แต่ชอบอยู่ตามโพรงใต้กำแพงบ้าน ดิฉันสำรวจรอบบ้านอย่างจริงจัง พบโพรงมากมาย จึงซื้อดินมาถมปิดโพรงทั้งหมด และคอยสำรวจไม่ให้มีโพรงอยู่เรื่อยๆ
- ไปขอหญ้าแฝกมาปลูก เขาก็ตายหมด เพราะดินแถวบ้านเค็ม
- ดิฉันไม่เจองูเห่าในบ้านมาเป็นปีแล้วค่ะ ค่อยสบายใจหน่อย
- เก็บรองเท้าเข้าตู้ให้หมดนะคะ เคยมีเด็กอนุบาลนั่งรถไปถึงโรงเรียนแล้วหลับเรียกไม่ตื่น มาเสียชีวิตที่โรงพยาบาล ถอดรองเท้าพบลูกงูเห่าอยู่ในนั้นค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
nui
โดยปกติ meepole จะสวดมนต์ทั่วไปก่อนนอนคือ สวดอิติปิโส สวดบทพาหุงมหากา คาถาชินบัญชร มงคลจักรวาฬ บารมี 10 ทัศ (สองบทหลังตามโอกาสค่ะ) แลที่สำคัญคือการแผ่เมตตาหลังสวดเสร็จ อุทิศอานิสงค์จากการสวดพระพุทธมนต์ ให้แก่..............ซึ่งหนึ่งในนั้นท้ายสุดคือเจ้าที่เจ้าทางในบริเวณที่อาศัย และงูทั้งหลายขออย่าได้มาอีกเลย (เพราะคนเก่าแก่ที่อาศัยแถวหมู่บ้านเขาบอกว่าที่แถวนี้เป็นดงงูและเจ้าที่เป็นงู) ก็ไม่แน่ใจว่าเพราะแผ่เมตตาหรือเปล่า จึงไม่มาเกินกว่าครึ่งปีแล้ว
และที่คุณ
|
คุณนายดอกเตอร์ ได้แนะไว้ข้างต้นว่าสวดขันธปริตร ก็จะดีมากนะคะเพราะสวดไล่เสนียดและสิ่งไม่ดีต่างๆด้วยค่ะ
ขอบคุณคุณ nuiมากค่ะสำหรับเกร็ดที่นำมาบอก แต่ที่จะทำคืออุดโพรงรอบบ้าน เพราะเจ้าสี่ขาทุกตัวชอบพรวนดินมากจริงๆค่ะ
|
ผมกำลังวางแผนกลับไปอยู่ต่างจังหวัดในระยะเวลาไม่ไกลมากนี้ แต่สิ่งที่กลัวมากที่สุดคือ งู นี่แหละครับ ถึงแม้ว่าจะอยากให้ต่างคนต่างอยู่ก็ตามเถอะ แต่ถ้าเห็นเป็นตัวเป็นตนก็ต้องตายกันไปข้างหนึ่งเหมือนกัน
อ่านแล้วกลัวมากกว่าเดิมอีกครับ ตอนนี้ 5555555
สวัสดีค่ะ
" ..แต่ถ้าเห็นเป็นตัวเป็นตนก็ต้องตายกันไปข้างหนึ่งเหมือนกัน..."
แต่สงสัยที่ตายน่ะเป็น "งู" ค่ะ คงต้องใช่สวดมนต์แผ่เมตตา บอกทางใครทางมัน และต้องไม่ไช่ทางเดียวกันจะดีที่สุดค่ะ หุ หุ :)