นิทานที่ 40 สังกะลี
จักกล่าว หลวงปู่เลี้ยง ซายหนุ่มสังกะลี*
เนิ่นนานปี อ่านเขียนเฮียนฮู้
วัดอยู่ แคมลำน้ำ นาวาเทียบท่า
มวลพ่อค้า มาขอเข้าพักแฮม
สังกะลี คึดอยากค้า ขอหลวงปู่ทึนฮอน
จรนำเฮือ ต่างเมืองไกลบ้าน
มันเห็น การขายซื้อ กำไรงามเงินงอก
หาซอกฮู้ เห็นแล้วบ่อยากทำ
จึงเอา เงินปู่ให้ ไปเปลี่ยนเฮียนวิซา
อาคมสูง เป่าลมแฮงได้
เสกเป่า แดนดงไม้ ลำสูงล้มล่าว
เป่าใส่ ภูแตกร้าว หินปิ้นปั่นปิว
แล้วจึ่ง คืนถิ่นเค้า เนาวัดตามเคย
ปู่เลย ดีใจนำ ว่ามันแสวงฮู้
อยู่มา ลำธารแห้ง นาวาค้างท่า
ฮ้อยลำ เฮือพ่อค้า คาค้างหาดทราย
เขาก็ วานเฮียกเอิ้น คนซ่อยดึงเฮือ
เหื่อแฮง พันคนดัน ก็บ่ติงพอดี้
สังกะลี ไปเว้า นายสะเพา พ่อค้าใหญ่
ถ้าว่า ข้อยเฮ้ดได้ สิยอมให้ค่าแฮง ท่ใด?
มึงอย่า มาปากกล้า ท้ากล่าวคำแข็ง
แฮงพันคน ซุกดึงหลายมื้อ
หรือมึงบ้า หนีไกล อย่ามาม่อ
กูบ่เว้า นำบ้าอวดสะหาว
ถ้าว่า มึงเฮ็ดได้ ตามดั่งมึงจา
สมบัติ ในนาวา เคิ่งกันปันให้
สังกะลีไหว้ มวลสงฆ์ทั้งหลวงปู่
เป็นพะยาน ฮับฮู้ คำเว้าว่าแบ่งปัน
บัดนี้ สูว่ากูป่วงบ้า เสียวาดเป่าเป็นลม*
มันจึ่ง เตือนคนหนี จากเฮือสินค้า
ปิ่นก้น หาเฮือค้าง ประนมมือมนต์จ่ม
เบ่งตด ลมออกก้น เฮือฟ้งสู่นที แท้แล้ว
(9 กุมภา 2011)
* สังกะลี – เด็กวัด
* เสียวาดเป่า – เสียเกียรติที่จะเป่า (เมื่อถูกกล่าวหาว่าเป็นบ้า)
ความเห็น (16)
สวัสดีค่ะพี่นีนาถ
- ได้บุญหลายๆเด้อค่ะ
เอ็ดจั่งใด๋ จั่งสิเขียนแบบนี้เป็น
ขอเป็นลูกศิษย์ คิดเฮียน ความรู้
นินาถเป็นครูเก่งกล้า มาสอนให้เฮียนฮ่ำ
วัฒนธรรมพื้นฐาน มาสานสร้างฮ่วมกัน
ขออนุญาตรวบรวมไปเสนอเมื่อมีโอกาสไปร่วมงานกับวัฒนธรรมจังหวัดยโสธร
คุณนีนาถกลับไทยหรือยังครับ
เป็นนักกวีอีสานของแท้ดั้งเดิมเลยนะนี่
ขอชื่นชม
สวัสดีค่ะน้องคุณยาย..(บ๋อยากเอิ้นเลย...คืเฒ่าแท้น้อ)
ดีใจที่น้องเข้ามาแวะอ่านเด้อค่ะ...งามหลายแท้พระธาตุนาดูน..อยู่เมืองสารคามแม่นบ่
พี่เคยไปเกือบซาวปีผ่านมาแล้ว...ตั้งแต่เพิ่นบ่ทันได้ปฎิสังขรณ์หลายท่ทุกมื้อนี้...
ให้ได้บายหลุนๆให้ได้บุญหลายๆคือกันค่ะ
สวัสดีค่ะ ผ.อ.พรชัย
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่าน...นีนาถบ่ได้เขียนดอกค่ะ.(นีนาถเอกภาษาอังกฤษค่ะ)..เรื่องแต่งกลอน กวีบ่ปานใด.. เรื่องที่เอามาลงนี้...ก่ายจากภาษาลาว(ที่สามีของนีนาถเป็นผู้เขียนค่ะ) อยากแบ่งปันให้พี่น้องได้อ่านนำกัน กะเลยขออนุญาตเพิ่นเอามาเขียนเป็นภาษาไทย+บางคำศัพท์ที่เป็นภาษาอีสาน(อ้างอิงจากสารานุกรมภาษอีสาน-ไทย)ของ ดร.ปรีชา พิณทอง...คนทางเมืองอุบลนั่นแหล่ะ...ถ้าคำใดบ่มีในสารานุกรมที่ว่านีนาถก็จะเขียนสะกดตามต้นฉบับภาษาลาวของเพิ่นผู้สามี(เพิ่นเป็นคนเวียงจันทน์)
ผ.อ.ถามว่านีนาถได้กลับไทยบ่..สามปีกลับเทื่อหนึ่งค่ะ...ปีกลายเมือเมืองยศตอนปลายเดือนมษาค่ะ...เมือบ่อยก็บ่ได้ เพราะเวลาพักก็บ่มีหลายแถมปัจจัยนี่แหล่ะสำคัญ...
ยินดีที่ฮู้จักค่ะ...
สวัสดีค่ะ อาจารย์โสภณ
ขอบคุณที่อาจารย์แวะเข้ามาเยี่ยมและโพสต์รูปให้ได้ชม..ดีใจด้วยคะถ้าจะมีโอกาสได้รู้จักนักกวีอีสานอื่นๆยินดีนะคะ....นีนาถยังไม่ติดอันดับกวีหรอกนะค่ะอาจารย์..ยังไกลอีกหลายพันลี้ค่ะ....
สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...
- มาให้กำลังใจนะค่ะ...
- คิดถึงค่ะ...
สวัสดีค่ะ..น้องบุษยมาศ
ขอบใจมากๆที่แวะมาให้กำลังใจ...
กลับไปทำงานตามปกติแล้วหรือไง....
คิดถึงเช่นกันค่ะ...
สวัสดีค่ะพี่นีนาถ
- น้องมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค่ะ
- มีมะม่วงมาฝากด้วยนะคะ ลูกดกมากค่ะ
วลีกวีอีสานงามแท้ แม้อ่านแล้วไม่เข้าใจทั้งหมดก็ชอบ จะทะยอยถอยไปอ่านนิทานบทก่อนๆ
สวัสดีค่ะน้องคุณยาย
ขอบใจหลายๆเด้อค่ะสำหรับหมากม่วง เป็นตาแซบอีหลี...บ้านพี่นีนาถอยู่ประเทศไทยก็ปลูกหมากม่วงพันธ์ฟ้าลั่นนี่คือกันหล่ะ...มีเขียวเสวย น้ำดอกไม้ และโชคอนันต์...คึดฮอดบ้านเฮาอีหลีถ้าเว้าถึงเรื่องหมากไม้...
ขอบคุณอาจารย์วัลลภนะคะที่แวะเข้ามาอ่าน...ถ้าไม่เข้าใจอย่างไรอีเมล์ไปหานีนาถถามได้นะคะ...หรือจะให้น้องคุณยาย หรือ ท่าน ผ.อ. พรชัย หรือมีคนอีสานใกล้ๆอาจารย์ ช่วยอ่านให้ฟังออกเสียงเป็นสำเนียงลาวอีสานนะคะ+ แปลด้วย...ก็สนุกดีใช่มั้ยคะ. เกือบจะจบเรื่องแล้วนะคะ...ทั้งหมดมี 45 เรื่องค่ะ...ติดตามนะคะ
แวะมาขอบคุณที่แวะเยี่ยมชมค่ะ คุณนีนาท
คุ้นหน้ามากๆเลยค่ะ ต้องเคยทักทายกันแน่ๆ
อย่าลืมกลับมาแวะเที่ยวขอนแก่นนะคะ..
สวัสดีค่ะคุณอรปภา
ขอบคุณที่แวะเข้ามาเยี่ยมนะคะ...พี่(คิดเอาเองนะคะว่าจะต้องเป็นพี่..เพราะถ้าทำงานในประเทศไทย 30 กันยาปี 2555 นี้ก็ต้องเกษียณได้แล้ว)
ไป มข. ครั้งสุดท้ายปี 2007ค่ะ...ตอนนั้นยังมีน้องสาวทำงานอยู่ที่สำนักวิทยบริการ มข.อยู่ค่ะ...อาจจะเคยเจอกันแถวโรงอาหารใน มข. ก็ได้...ถ้ามีโอกาสจะไปเยี่ยมนะคะ
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...
นำมาอ่านม่องนี่อีกครับ เอื้อยนีนาถ ตอนปริญญาตรีผมกะเฮียนเอกภาษาอังกฤษ ครับ คือกันกับเอื้อย
ขอบคุณหลายๆค่ะน้องบวรที่นำมาอ่านม่องนี้อีก..ตอนปริญญาตรี เอื้อยเฮียนเอกภาษาอังกฤษแต่โทประวัติศาสตร์ พอไปต่อปริญญาโท..อยู่ มศว.ประสานมิตร..สาขาการสอนภาษาอังกฤษ....พอไปอยู่อเมริกาไปเฮียนทางสาธารณสุข...อาศัยมีพื้นฐานภาษาอังกฤษพอใช้ได้ว่าจังซั่น...กะม่วนไปอีกแบบหนึ่งค่ะ...