รักแท้

รักแท้

กลางคืนมืด          ยังมีจันทร์               สาดส่องฉาย
เปล่งประกาย        พรายพร้อมดาว       สกาวหรู
ส่องสว่าง             หว่างราตรี              ที่พร่างพรู
ใครเล่ารู้                เพื่อเธอฉัน              ปันใครใคร
ดวงอาทิตย์           เปิดฟ้า                    พาอบอุ่น
รุ่งอรุณ                  ดรุณรุ่ง                   สดชื่นใส
ไม้แย้มยิ้ม             ปริ่มขับร้อง            เพลงก้องไพร
ให้ร่มใจ                ร่มกาย                    ได้สุขเย็น
สายฝนฉ่ำ             ฉ่ำชื่น                      ระรื่นจิต
ชุบชีวิต                 ทุกผองหล้า            กล้าไสว
ไม่แบ่งแยก            เพื่อเธอฉัน             อันใครใคร
เต็มหทัย                ใช่เคยเลือก             เทือกเลวดี
รักที่แท้                  แท้ที่รัก                  จักสงบ
ใจได้พบ                สงบรัก                  ประจักษ์ศรี
ไม่แยกเธอ             แยกฉัน                  แยกเลวดี
รักได้ที่                  ที่ได้รัก                  รักก็พอ

 
ขอขอบคุณสรรพสิ่ง อากาศ น้ำ ต้นไม้ อาหาร บรรพบุรุษ คุณครู เพื่อน ฯลฯที่เกื้อกูลให้มีวันนี้ ฉันเป็นเพียงอณูที่เล็ก ไม่ยิ่งใหญ่ ไร้ซึ่งตัวตนที่แท้จริง  ฉันสัมผัสถึงความเบา สบาย ฉันประกอบขึ้นด้วยความไม่ใช่ฉัน เพราะถ้าไม่มีสรรพสิ่งเหล่านั้น ที่ทำให้ฉันดำรงอยู่ และได้เรียนรู้ ฉันคงไม่มีวันนี้

ประสบการณ์ ความรู้ ที่ฉันแบ่งปัน ก็มิได้มาจากฉัน แต่มาจากธรรมชาติทั้งมวล ที่มอบให้ฉันอย่างไร้เงื่อนไข

กราบคารวะทุกความรักที่มอบให้ โดยไร้เงื่อนไข ไม่มีขอบเขต ฉันจะแบ่งปันความรักนั้นต่อให้สรรพสิ่ง

ยิ้ม เบิกบาน อยู่ตรงนั้นอย่างแท้จริงกับ เพื่อน ภรรยา สามี ลูก และคนทั้งโลก ทั้งคนที่เรารัก และคนที่ทำให้เราเป็นทุกข์ก็ตาม  ที่เราทุกข์ไม่ใช่เพราะเขา แต่เพราะใจของเราไม่กว้างพอ ที่มีพื้นที่ให้เขาและไม่เข้าใจธรรมชาติของเขาต่างหาก มองลึกซึ้งเขาเป็นเหมือนกระจกให้เราเห็นตัวตนที่แท้จริงของเรา

ความยึดมั่นในตัวเรา ความคิดของเรา ความทนง หลงตน ความเก่งกล้า ว่าเรายึดมันมากแค่ไหน มนุษย์และสรรพสิ่งไม่ใช่ศัตรูของเรา แต่ความยึดมั่น ความยาก ความโกรธ ความอิจฉา ความไม่รู้ต่างหากคือศัตรูที่แท้จริง ทุกสิ่งไม่ใช่ของเราทั้งสิ้น เราหยิบยืมมาจากธรรมชาติ แต่เรากลับประกาศว่ามันคือ ของเรา ตัวเรา เราจึงทุกข์กับมัน เรื่อยไป และไม่มีที่สิ้นสุด ขอให้เบิกบานกับความผิดพลาด  ยิ้มให้กับความล้มเหลว ยอมรับกับความไม่น่ารัก แล้วจะมีอะไรอีกเล่าที่จะทำให้เราเป็นทุกข์

มีความสุขกับวันแห่งความรัก

หลวงพี่พิทยา

[คิม นพวรรณ]

นมัสการพระคุณเจ้า

มาน้อมรับพระธรรมคำสอน เพื่อเตือนสติและนำไปปฏิบัติเจ้าค่ะ

[อ.นุ]

ขอน้อมธรรมสู่ใจครับพระอาจารย์

กราบนมัสการครับ...