นิทานที่ 45 นางหล้าสุนันทา

 

 

จักกล่าว สุนันทาลูกหล้า      พระยาแห่งมิถิลา ก่อนแล้ว

บิดา หาขุนนาง                  เพื่อเป็นผัวซ้อน

สุนันทา นอนไห้                 บ่พอใจผัวแก่

ฝืนคำ พ่อแม่ตั้ง                 หาผัวให้ บ่ถึกใจ นางแล้ว*

 

พ่อจึ่ง เนรเทศน้อย             ขับไล่ไสหนี

ผ้ามัดตา บุตรี                    โผดในดงไม้

นางก็ อธิษฐานไหว้             อินทร์พรหมให้ซูซ่อย

สาธุ ให้ข้าน้อย                   ได้พานพ้อพบผัว แด่ถ้อน

 

สายแนน* แนหน่วงโน้ม       หาตูบยายหลาน

ยายเมตตา สงสาร              รับขานเอานางไว้

หลานซาย บ่พอใจนำน้อง    วันคืนฮ้ายด่า

สุนันทา นอบน้อม               จาเว้าอ่อนหวาน

 

กูทุกข์ จำต้องเข้าป่าไม้       ขุดเผือกหามัน

ทุกวัน เป็นอาหาร               เพื่อมึงและยายเฒ่า

นางอดทน คำเว้า               ฮุนแฮงเซ้าค่ำ

ยามนอน นางเบียดข้าง       ซายนอนล้าบ่เกี่ยวสน

 

วันหนึ่ง นางก็ออกเที่ยวบ้าน  หาซอกขอทาน

ได้เข้าเหนียว ทั้งอาหาร       สู่ซายยาไส้

เกิดมา หาก่อได้กินเข้า        กามรมณ์ลุกวาบ

ท้าวจึ่ง นอนนาบน้อง           ทั้งสองขึ้นสู่สวรรค์

 

ท้าวจึ่ง เซาโกรธฮ้าย          หอมฮักสุนันทา

นองวอน ซายพาไป            ซอกฟืนในด้าว

เขาก็ หาเอาไม้                  จวงจันทน์เต็มแบก

ไม้ฟืน หอมแปลกแท้          นางหล้าจึ่งจ่าวขาย

 

ซาวเมือง ของจองซื้อ          ฟืนจากจันทน์หอม

ผัวพร้อม เป็นคนตัด            อยู่เต็มดงไม้

เงินที่ เมียขายได้                ซื้อปัจจัยเลี้ยงซีพ

เมียฮิบโฮม แท่งไว้              ผัวท้วงว่าแม่นหิน

 

พี่เฮย นี้แม่คำแท่งก้อน        ให้มีอยู่มีกิน

เป็นทรัพย์สิน บรรเทา         ซีวิตคนหลายด้าน

คันว่า เป็นแนวนั้น               ซายเห็นขุมใหญ่ น้องเฮย

ลึกใน ดงด่านด้าว               ในขุมซ้องแท่งเหลือง

 

คำเหลือง เป็นซ่อซ้อง         ขุมใหญ่ยังยาย

สองเทียว ไปขนคำ             แบกคืนเฮือนเหย้า

เขาก็ ปลูกเจ็ดเล้า              บรรจุคำแน่นอั่ง*

คนหลั่ง ขอก็แบ่งให้            นำไปใช้แลกของ แท้นา

 

นางจึ่ง จ้างซ่างไม้              มาปลูกใหม่เฮือนหอ

สองก็ สุขกายใจ                 แท่งคำเต็มเล้า

นางเอา คำไปซื้อ                คนจนผู้เป็นทาส

ประกาศ หาไถ่ให้                หวิดพ้นทาสคน แท้แล้ว

 

ความดี ลือฮอดก้ำ              เมืองใหญ่มิถิลา

นางจึ่ง พาผัวไป                 ขาบตีนพระยาเจ้า

ทั้งเล่า มีของต้อน*             เกวียนคำถวายมอบ

ขอบคุณ พ่อซ่อยน้าว          ลูกสาวหล้า ให้พบผัว พ่อเฮย!

 

( 20 กุมภา 2011 )

 

* บ่ถึกใจ – ไม่ถูกใจ

* บรรจุคำแน่นอั่ง – บรรจุทองคำเต็มไปหมด

* มีของต้อน – มีของฝาก

[บุษยมาศ]

สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...

• หายปวดฟันหรือยังค่ะ...
• ดูแลสุขภาพด้วยค่ะ...เป็นกำลังใจให้ค่ะ...
• 

[นีนาถ]

ไปถอนฟันมาแล้วค่ะ..ดีกว่าไม่ถอนเยอะเลย...กินข้าวได้แล้วค่ะ...เสียเงินแล้วดีทุกอย่างนะบ้านอเมริกา...ขอบใจจ๊ะ

ฮักแพงและคึดฮอดเด้อค่ะ