สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...
น้องบุษยมาศคะ
* ขอบใจสำหรับกำลังใจที่ส่งไปให้พี่นะคะ...พี่นีนาถก็ส่งกลับคืน..ขอเป็นกำลังใจให้น้องบุษยมาศเช่นกันค่ะ...
* อ่านเมล์แล้วจ๊ะ
* มีบางบทคุยกับคุณพี่เขยอยู่ว่าจะทำเป็นอักษรภาษาไทย เผื่อคนภาษาลาวไม่แข็งแรง...
* บอกคุณพี่เขยให้แล้วนะคะ...เพิ่นบอกว่า ก็อยากให้เรียนอ่านภาษาลาวได้ว่าอย่างงั้น..
ค่อยเรียนอ่านไปเดี๋ยวก็แข็งแรงหรอก...
สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...
บอกคุณพี่เขยด้วยนะค่ะว่า...http://www.seoswartclassic.blogspot.com/
น้องเข้าไปอ่านแล้ว...ปวดหัวมาก ๆ แต่ก็อยากฝึกนะค่ะ...ถ้ามีเวลาจะลองดูค่ะ...จะได้เก่งเพิ่มอีก 1 ภาษาไงค่ะ...เพราะปัจจุบันข้าราชการไทยต้องรู้หลาย ๆ ภาษาจึงจะดีค่ะ...แต่จะขอมาอ่านใน blog ของพี่นีนาถก่อนดีกว่าค่ะ...อิอิอิ...
มาแอบcopyไว้อ่าน
แต่เห็นตัวอักษรเยอะๆ ก็เริ่มมึนหน่อยๆเสียแล้ว
สวัสดีค่ะน้องบุษยมาศ
ไม่เป็นไรหรอกนะคะ...อย่าเพิ่งปวดหัว...เดี๋ยวกินส้มตำ ไก่ย่าง ลาบแล้วก็หายปวดหัวหรอกนะ...สำหรับพี่นะ...กินง่ายๆค่ะ...ส่วนมากเสาร์อาทิตย์ถ้าลงทำงานที่สวนหลังบ้าน..เสร็จก็จะออกไปกินแฮมเบอร์เกอร์เจ้าประจำ Carls Jr. ร้านแฮมเบอร์เกอร์ที่โน่นก็เหมือนร้านขายก๋วยเตี๋ยวบ้านเรานั่นแหล่ะ...บิ๊คแม็คเป็นของแมคโดนอล ส่วนมากๆเด็กจะชอบกันค่ะ...ส่วนก๋วยเตี๋ยวจะทำกินเองค่ะ...ส่วนมากเป็นร้านคนเวียตนามค่ะ...
นมัสการคะท่านพระมหา
ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามาอ่าน ก๊อบปี้เอาไว้ไปอ่านวันละเรื่องก็ได้ค่ะ...
สวัสดีค่ะ อาจารย์คิม นพวรรณ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาให้กำลังใจนะคะ....นีนาถอิจฉาคนที่ Early Retire จังเลย..ถ้าอยู่เมืองไทยปีหน้านี้นีนาถครบเกษียณเต็มสมบูรณ์แบบค่ะ...แต่ไม่มีวาสนาจะเกษียณที่เมืองไทยเสียแล้ว...
สวัสดีค่ะ คุณธวัชชัย
ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ...ยินดีที่รู้จักค่ะ...
สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...
น้องบุษยมาศคะ...
เรื่องอาหารการกินสำหรับพี่เองไม่เท่าไหร่หรอก...กินข้าวคลุกน้ำปลาไข่ต้มก็ได้...ขอเพียงแต่ไม่รสจัด..ไม่เผ็ด ไม่เค็ม...ใช้ได้...เป็นลูกอีสานก็จริง...แต่ไม่ชอบรสจัด...โดยเฉพาะส้มตำ.(กระตุ้นต่อมน้ำลายไม่ได้เลย)ตั้งแต่สมัยสอนอยู่ที่คำเขื่อนแก้วชนูปถัมภ์....มีน้องๆเค้าชอบไปซื้อส้มตำมาทานกัน...เค้าบอกว่าไม่ต้องไปเรียกพี่รัชนีนาถมากินหรอก...ถ้าเป็นพวกมะขามสด มะยม มะม่วงน้ำปลาหวานแบบนี้ค่อยไปเรียกแก....
เมื่อไกลบ้านก็เลยไม่ต้องลำบากใจเรื่องอาหารการกินเท่าไหร่ อยู่ที่โน่นจะใช้แครอทมาสับเหมือนมะละกอ...แล้วก็ตำใส่ถั่วลิสง น้ำปลา น้ำตาล ใส่มะนาวเปรี้ยวหน่อย มะละกอแพงค่ะ..ลูกหนึ่งคิดเป็นเงินไทยเกือบร้อยบาทแน่...กินแครอทดีกว่า...แม่กระต่ายค่ะ...
มารายงานความก้าวหน้าให้คุณโยมทราบ
อ่านภาษาลาวเรื่องที่หนึ่งแล้ว มีหลายคำยังอ่านไม่ออกเลย
ขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้ เขียนภาษาลาวด้วยอักษรไทย เอาแค่คำอ่านก่อนนะ ความหมายยังแปลไม่ได้อีกเยอะ แค่บทต้นนี้น่าจะผิดหลายคำอยู่ ลองดูบทแรกก่อน
ไหว้วอนปู่
คำแรกก็อ่านไม่ออกซะแล้ว(ข มีนิคหิตอยู่ข้างบน)
...(ขอ)ปากกา น้อมใส่เก้า กอยก่าวอะทิถาน
วินยานบันพะชน ซื่อเซ่านานก้า
ปะดิตพาสาให้ แซงลาวเคือยาด
สลาดเฮียนฮ่ำฮู้ อักสอนใช้สื่อสาน
นมัสการพระมหา อาสโย ขำสุก
(นีนาถจะขอเขียนเป็นภาษาไทยในบางจุดเพื่อพระมหาจะอ่านได้)
ข้าน้อยศรัทธานำพระมหาที่สนใจจะเรียนอ่านภาษาลาว จึ่งขอตอบข้อข้องใจดั่งนี้
ภาษาลาวเขียน กํไผ่ ลํคอย บํมี ยํมือ...เสียง ออ หรือสระ ออ (จะใช้ นิคหิตข้างบนตัวพยัญชนะ) ..เทียบกับภาษาไทยจะมีตัว อ อยู่หลังพยัญชนะ ...
ทั้งไทยและลาวคล้ายคลึงกัน มีความแตกต่างด้านรูปแบบเพียงเล็กน้อย แต่อ่านกันได้...
สระที่แตกต่าง-
สระ อํ (อ มีนิคหิตอยู่ข้างบนค่ะ-ลาว) นี้แตกต่างกัน ตํไป(ตใส่นิคหิตและไม้เอกด้วยนะคะ) - ไทยเขียน ต่อไป
ลาวเขียน บํน้ำมัน, อ่านบํได้ ไทยจะเขียนสระ อ เป็นสองแบบ บ่อน้ำมัน อ่านบ่ได้ ไทยเขียนเสียงเดียวด้วยสองแบบ
ลาวมีเครื่องหมาย อ"ไม้กัน"-ไม้หันอากาศแต่เอาหัวลง เรียกว่า " ไม้กง" ส่วนไทยไม่มี ไม้กง
ลาวเขียน (ดูในรูปข้างบนนะคะ) ไทยเขียน เอาให้, ลาวเขียน สนใจ(มีไม้กงอยู่ข้างบน ดูในรูป) ไทยจะเขียน สนใจ คนลาวผู้ที่หัดอ่านภาษาไทยใหม่ก็จะอ่านว่า สะนะใจ
ลาวง่ายกว่า เพราะมีพยัญชนะเพียง 27 ตัว เช่นว่ามี ส เดียว แทน ส,ศ,ษ ฉ
แต่ก็มีพยัญชนะบางตัวมีหางยาวลงข้างล่างเส้นบรรทัดได้แก่ตัว ถ ช ง (ดูในรูปค่ะ)
ข้าน้อยได้ยกตัวอย่างให้พระมหาเทียบเคียงบางอย่างเพื่อเป็นการเริ่มต้น
กราบคารวะ
ช.พ.
(นีนาถถอดความเป็นอักษรไทยเจ้าค่ะ)
นมัสการพระมหาแล
ได้ส่งบทกวีของอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ มาให้อ่านค่ะ เพื่อเทียบเคียงถ้าจะเขียนด้วยภาษาลาว...ขออย่าถือความหมายสำคัญของบทกวี ขอให้ถือว่าเป็นการเรียนภาษานะคะ..
หาปื้มนิทานมาใส่อีกแน่เด้อ อ่านมาหลายหัวแล้ว หัวนี่(สีเสลียวเสียวสวาด) อ่านม้วนแท้คักอยู่ดาย ออนซอนเด้เพิ่นผู้อยู่ทางไกลสังบ่ไกลแต่กายห่าง มูนมังยังสืบเว้า จาอ้อนต้อนผญา แท้นอ
เจริญพรคุณโยมนีนาถ
ขอบคุณคุณโยมอย่างมากเลย ที่ช่วยแนะนำเพิ่มเติม หายสงสัยไปเยอะเรื่องสระภาษาลาว ทำให้อ่านได้คล่องขึ้น ค่อยๆแกะไปทีละคำ รวมแล้วอ่านได้ดี ใหม่ๆมีปัญหาสองอย่างคือการอ่านและคำศัพท์แปลไม่ออก ตอนนี้เหลืออย่างเดียวคือศัพท์ยังแปลไม่ออกเหมือนเดิม เรียนแบบผู้ใหญ่อย่างนี้ก็สนุกดี คือเรียนแล้วใช้งานจริงได้เลย
สบายดีค่ะ อาจารย์พิมล...
ขอบคุณอาจารย์ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ...จะพยายามหามาเรื่องใหม่มาใส่อีกอยู่ดอกค่ะ...
คนอิสานจะอยู่ใกล้ลาว คำบางคำเหมือนกัน แต่คำบางคำที่คนอิสานพยายามจะเลิกใช้(อยากลืมว่างั้นเถอะ)ก็ขำกลิ้ง....แต่นั่นคือภาษาดังเดิม ดีครับ
สวัสดีค่ะ น้องครูบุญส่ง
ขอบใจที่มาให้กำลังใจ...แม่นอยู่น้องที่ว่าคนอีสานอยู่ใกล้ลาว...แต่ว่าคนอีสาน 99.99เปอร์เซ้นต์ ก็มีบรรพบุรุษเป็นลาวล้านช้าง, ลาวหลวงพระบาง และลาวจำปาศักดิ์...หรือใผว่าจังใด๋..
นมัสการค่ะพระมหาแล
ดีใจที่ทราบว่า ท่านหายสงสัยเรื่องสระของภาษาลาวค่ะ...ค่อยๆอ่านไปค่ะ ส่วนคำศัพท์ นะคะ ถ้าหากท่านอยู่ใกล้คนอีสานก็ถามได้ หรือจะอีเมล์ไปหานีนาถก็ได้ค่ะ ยินดีจะตอบค่ะ...และมีหนังสือ "สารานุกรม ภาษา อีสาน - ไทย- อังกฤษ" ของ ดร. ปรีชา พิณทอง แนะนำค่ะ..สารานุกรมเล่มนี้ช่วยได้เยอะมากค่ะ...
ไม่ต้องเกรงใจนะคะ...มีคำถามอะไรอีเมล์ไปได้แล้วจะช่วยหาคำตอบให้ค่ะ..นีนาถก็ใช้เวลาเรียนนานพอสมควร ดีที่เป็น"ลูกอีสาน"...เลยสื่อถึงค่อนข้างจะเร็ว...ไม่ยากหรอกค่ะ...ถ้าใจเราบอกว่าไม่ยาก....
กราบคารวะ
นีนาถ
สบายดีค่ะน้อง ผ.อ. บวร
ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ น้องจะลิงค์ให้ จะลิงค์เพียงแต่ "เสียวสวาด"กะได้ http://www.seoswartclassic.blogspot.com/
หรือจะลิงค์ใส่"สังสรรค์นักกะวีลาว" ซึ่งในนั้นจะมี "สาส์นลึพสูรย์", "สังข์ศิลป์ไช", "ผญาลาวล้านช้าง",กับ "เสียวสวาด" และ บทกะวีฮ่วมสมัยของนักกะวีลาวทั่วโลก
http://www.laopoetscorner.blogspot.com/
ให้น้องเลือกเอาตามใจมักได้เลยค่ะ
ฮักแพงเด้อ
วันนี้เขียนเนื้อเพลงไทดำรำพันมาฝากคุณโยม
ฟังมาตั้งแต่เด็ก จะบอกว่าฟังเพลินๆก็ได้ โดยไม่ทราบที่มาเรื่องราวของเพลงนี้เลย
พอมาฟังตอนนี้แล้ว รู้สึกสะเทือนใจเศร้าใจไม่น้อยเหมือนกัน
อยากจะขอความรู้จากคุณโยม ในเพลงจะบอกว่าสิบห้าปี หมายความว่าอย่างไร เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่
เพลงเล่าบอกประวัติศาสตร์ที่เคยอยู่เย็นเป็นสุข ต่อมาเหมือนแยกย้ายต่างคนต่างไป
มีหลายคำในเพลงนี้แปลไม่ได้ เดาก็ไม่ออกด้วย
คงจะมีตำนานน่าสนใจทีเดียว
นมัสการค่ะ ท่านพระมหาแล
ไตดำรำพัน ต้นตำรับของแท้ๆ ขับร้องโดย ก.วิเสด พวกเค้ารำพัน เพราะได้พลัดพรากจากบ้านเกิดเมืองนอนซึ่งตั้งอยู่เมืองแถน ปัจจุบันคือ"เดียนเบียนฟู- บริวเณเซินลา" อยู่ทางภาคเหนือของเวียตนามในปัจจุบัน
อาณาจักรแถนก็เหมือนอาณาจักรต่างๆในยุคสมัยนั้น ผู้ครองอาณาจักรนี้เป็นลูกคนหนึ่งของขุนบุรม ชนชาติลาวก็ถูกปกครองโดยลูกของขุนบุรมอีกคนหนึ่ง ชนชาติสยามก็ถูกปกครองโดยลูกของขุนบุรมเช่นกัน ถึงได้มีคำกล่าวที่ว่า" ไทย ลาว ไตดำ ล้วนแต่เป็นพี่น้องกัน"
"ไตดำ" ใน สปปลาวปัจจุบัน ถือว่าเป็นชนเผ่าหนึ่งใน 50กว่าชนเผ่าในลาว แต่ในชนเผ่าต่างๆก็ไม่มีการจำแนกกีดกันแต่อย่างใด แต่ละชนเผ่าก็จะมีวัฒนธรรมประเพณีเป็นของใครของมัน...มีเสียงขับลำของตนเอง
ทำนองของเพลงไตดำรำพัน ก็เลียนแบบทำนองดั้งเดิมของชนเผ่าไตดำ จึงกลายเป็นเสียงเพลงและทำนองที่แปลกหู และกลายเป็นเพลงอมตะจนถึงทุกวันนี้.
เพลงนี้จะเป็นการโศกครวญรำพันของ "ชาวไตดำ" ที่สูญเสียอาณาจักร และอย่าได้หลงเข้าใจว่าเป็นการสูญเสีย อาณาจักรของชาวลาว หรือชาวสยามแต่อย่างใดนะคะ..ดังที่นักประวัติศาสตร์บางคนเขียนขึ้นมารวบเป็นอาณาจักรเดียวกัน...
เท่านี้นะคะ
นมัสการท่านพระมหาแล...
ขอชื่นชมค่ะที่ท่านเขียนอักษรลาวได้ 99เปอร์เซ็นต์แล้วนะคะ ขอให้ท่านเข้าไปอ่านบทกวีที่เป็นภาษาลาวในลิงค์ข้างล่างนี้นะคะ..เพื่อจะได้ศึกษาคำศัพท์ลาวได้เพิ่มมากขึ้นนะคะ
ขาน้อย ให้เขียน "ข้าน้อย"
ขอบคุณคุณโยมอย่างมาก
ที่ได้ให้รายละเอียดประวัติศาสตร์ที่มาเพลงไทยดำรำพัน
เข้าไปอ่านเว็บที่คุณโยมแนะนำแล้ว ได้ความรู้ดีจริงๆ
เริ่มอ่านได้ดีขึ้น ว่างๆเดี่ยวจะมารายงานความก้าวหน้าให้ทราบ
นมัสการท่านพระมหาแล
อยากจะขอแนะนำให้ท่านมหา ได้เข้าไปอ่านบทกวีภาษาลาวอีกแหล่งหนึ่งซึ่งเป็นที่รวมบทกวีของผู้เขียน "เสียวสวาด"นี่เอง จะบ่แม่นกวีสี่แถวเด้อข้าน้อย ส่วนหลายจะเปิดอ่านได้เลย มีบางบทจะอ่านบ่ได้เนื่องจากเรื่องฟ้อนท์นั่นเอง