นีนาถ
นาง รัชนีนาถ จารุอดุลย์ แพงพง

ปกพ๊อกเก็ตบุ๊ค "เสียวสวาด"


ของต้อนของฝากจากนีนาถ

มอบให้แฟนๆที่ติดตามอ่านนิทานภาษิตคำกลอน"เสียวสวาด"

สำหรับท่านที่สนใจจะอ่านต้นฉบับภาษาลาว เพื่อจะได้เทียบเคียงกับฉบับภาษาไทย ซึ่งเป็นการเรียนอ่านภาษาลาวไปในตัวอย่างซำบาย หลังจากท่านอ่านเทียบเคียงกันประมาณ 5 เรื่อง เรื่องที่ 6 ท่านก็จะสามารถอ่านภาษาลาวไปได้อย่างอัตโนมัตินะคะ

ลิ้งค์ต้นฉบับภาษาลาว

 

 

หมายเลขบันทึก: 429596เขียนเมื่อ 5 มีนาคม 2011 10:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:38 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (27)

สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...

  • อ่านใน mail ด้วยจ้า...
  • ถ้ามีภาษาไทย น้องจะคอยอ่านนะค่ะ...
  • ภาษาลาว ไม่แข็งแรงเลยจ้า...บอกคุณพี่เขยด้วยค่ะ...อิอิอิ...

น้องบุษยมาศคะ

* ขอบใจสำหรับกำลังใจที่ส่งไปให้พี่นะคะ...พี่นีนาถก็ส่งกลับคืน..ขอเป็นกำลังใจให้น้องบุษยมาศเช่นกันค่ะ...

* อ่านเมล์แล้วจ๊ะ

* มีบางบทคุยกับคุณพี่เขยอยู่ว่าจะทำเป็นอักษรภาษาไทย เผื่อคนภาษาลาวไม่แข็งแรง...

* บอกคุณพี่เขยให้แล้วนะคะ...เพิ่นบอกว่า ก็อยากให้เรียนอ่านภาษาลาวได้ว่าอย่างงั้น..

ค่อยเรียนอ่านไปเดี๋ยวก็แข็งแรงหรอก...

สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...

  • ค่ะ เคยเห็นแล้วค่ะ...เพราะเจ้า 2 ตัว ชอบกิน แต่น้องไม่ชอบกินจ้า...
  • ชอบกินส้มตำ + ไก่ย่าง ลาบ (อาหารอีสาน)...มากกว่าจ้า...ข้าวก็ไม่ชอบกิน ชอบกินก๋วยเตี๋ยว...ไม่รู้ว่าชาติก่อนเป็นคนจีนปนลาวหรือเปล่า...อิอิอิ...

บอกคุณพี่เขยด้วยนะค่ะว่า...http://www.seoswartclassic.blogspot.com/

น้องเข้าไปอ่านแล้ว...ปวดหัวมาก ๆ แต่ก็อยากฝึกนะค่ะ...ถ้ามีเวลาจะลองดูค่ะ...จะได้เก่งเพิ่มอีก 1 ภาษาไงค่ะ...เพราะปัจจุบันข้าราชการไทยต้องรู้หลาย ๆ ภาษาจึงจะดีค่ะ...แต่จะขอมาอ่านใน blog  ของพี่นีนาถก่อนดีกว่าค่ะ...อิอิอิ...

มาแอบcopyไว้อ่าน
แต่เห็นตัวอักษรเยอะๆ ก็เริ่มมึนหน่อยๆเสียแล้ว

สวัสดีค่ะน้องบุษยมาศ

ไม่เป็นไรหรอกนะคะ...อย่าเพิ่งปวดหัว...เดี๋ยวกินส้มตำ ไก่ย่าง ลาบแล้วก็หายปวดหัวหรอกนะ...สำหรับพี่นะ...กินง่ายๆค่ะ...ส่วนมากเสาร์อาทิตย์ถ้าลงทำงานที่สวนหลังบ้าน..เสร็จก็จะออกไปกินแฮมเบอร์เกอร์เจ้าประจำ Carls Jr. ร้านแฮมเบอร์เกอร์ที่โน่นก็เหมือนร้านขายก๋วยเตี๋ยวบ้านเรานั่นแหล่ะ...บิ๊คแม็คเป็นของแมคโดนอล ส่วนมากๆเด็กจะชอบกันค่ะ...ส่วนก๋วยเตี๋ยวจะทำกินเองค่ะ...ส่วนมากเป็นร้านคนเวียตนามค่ะ...

 

นมัสการคะท่านพระมหา

ขอบคุณค่ะที่แวะเข้ามาอ่าน ก๊อบปี้เอาไว้ไปอ่านวันละเรื่องก็ได้ค่ะ...

สวัสดีค่ะ อาจารย์คิม นพวรรณ

ขอบคุณที่แวะเข้ามาให้กำลังใจนะคะ....นีนาถอิจฉาคนที่ Early Retire จังเลย..ถ้าอยู่เมืองไทยปีหน้านี้นีนาถครบเกษียณเต็มสมบูรณ์แบบค่ะ...แต่ไม่มีวาสนาจะเกษียณที่เมืองไทยเสียแล้ว...

 

สวัสดีค่ะ คุณธวัชชัย

ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจนะคะ...ยินดีที่รู้จักค่ะ...

สวัสดีค่ะ...พี่นีนาถ...

  • ความจริง อาหารแบบนี้ น้องเองก็ไม่ค่อยถนัดหรอกค่ะ...สู้อาหารไทยไม่ได้ รสแซ่บกว่าเยอะ...เวลาไปต่างประเทศทีไร (ส่วนมากจะไปนานถึง 7 วัน ต่อเที่ยว) ทำให้คิดถึงอาหารบ้านเรานะค่ะ...สิ่งแรก คือ "ส้มตำ" + "ต้มแซ่บ" + "ลาบ" + "น้ำตก" ฯลฯ...พูดแล้วน้ำลายไหลจ้า...อิอิอิ...อร่อยกว่าอาหารพวกนั้นเยอะเลยค่ะ...
  • สำหรับเด็กรุ่นใหม่ เช่น พวก "พี่ภัคร" "น้องเพรียง" ก็ชอบเห่อไปตามกระแสค่ะ...

 

น้องบุษยมาศคะ...

เรื่องอาหารการกินสำหรับพี่เองไม่เท่าไหร่หรอก...กินข้าวคลุกน้ำปลาไข่ต้มก็ได้...ขอเพียงแต่ไม่รสจัด..ไม่เผ็ด ไม่เค็ม...ใช้ได้...เป็นลูกอีสานก็จริง...แต่ไม่ชอบรสจัด...โดยเฉพาะส้มตำ.(กระตุ้นต่อมน้ำลายไม่ได้เลย)ตั้งแต่สมัยสอนอยู่ที่คำเขื่อนแก้วชนูปถัมภ์....มีน้องๆเค้าชอบไปซื้อส้มตำมาทานกัน...เค้าบอกว่าไม่ต้องไปเรียกพี่รัชนีนาถมากินหรอก...ถ้าเป็นพวกมะขามสด มะยม มะม่วงน้ำปลาหวานแบบนี้ค่อยไปเรียกแก....

เมื่อไกลบ้านก็เลยไม่ต้องลำบากใจเรื่องอาหารการกินเท่าไหร่ อยู่ที่โน่นจะใช้แครอทมาสับเหมือนมะละกอ...แล้วก็ตำใส่ถั่วลิสง น้ำปลา น้ำตาล ใส่มะนาวเปรี้ยวหน่อย มะละกอแพงค่ะ..ลูกหนึ่งคิดเป็นเงินไทยเกือบร้อยบาทแน่...กินแครอทดีกว่า...แม่กระต่ายค่ะ...

มารายงานความก้าวหน้าให้คุณโยมทราบ
อ่านภาษาลาวเรื่องที่หนึ่งแล้ว มีหลายคำยังอ่านไม่ออกเลย
ขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้ เขียนภาษาลาวด้วยอักษรไทย เอาแค่คำอ่านก่อนนะ ความหมายยังแปลไม่ได้อีกเยอะ แค่บทต้นนี้น่าจะผิดหลายคำอยู่ ลองดูบทแรกก่อน

ไหว้วอนปู่

คำแรกก็อ่านไม่ออกซะแล้ว(ข มีนิคหิตอยู่ข้างบน)
...(ขอ)ปากกา น้อมใส่เก้า กอยก่าวอะทิถาน
วินยานบันพะชน ซื่อเซ่านานก้า
ปะดิตพาสาให้ แซงลาวเคือยาด
สลาดเฮียนฮ่ำฮู้ อักสอนใช้สื่อสาน

 

นมัสการพระมหา อาสโย ขำสุก

(นีนาถจะขอเขียนเป็นภาษาไทยในบางจุดเพื่อพระมหาจะอ่านได้)

ข้าน้อยศรัทธานำพระมหาที่สนใจจะเรียนอ่านภาษาลาว จึ่งขอตอบข้อข้องใจดั่งนี้

ภาษาลาวเขียน กํไผ่ ลํคอย บํมี ยํมือ...เสียง ออ หรือสระ ออ (จะใช้ นิคหิตข้างบนตัวพยัญชนะ) ..เทียบกับภาษาไทยจะมีตัว อ อยู่หลังพยัญชนะ ...

ทั้งไทยและลาวคล้ายคลึงกัน มีความแตกต่างด้านรูปแบบเพียงเล็กน้อย แต่อ่านกันได้...

สระที่แตกต่าง-

สระ อํ (อ มีนิคหิตอยู่ข้างบนค่ะ-ลาว) นี้แตกต่างกัน ตํไป(ตใส่นิคหิตและไม้เอกด้วยนะคะ) - ไทยเขียน ต่อไป

ลาวเขียน บํน้ำมัน, อ่านบํได้  ไทยจะเขียนสระ อ เป็นสองแบบ บ่อน้ำมัน อ่านบ่ได้ ไทยเขียนเสียงเดียวด้วยสองแบบ

ลาวมีเครื่องหมาย อ"ไม้กัน"-ไม้หันอากาศแต่เอาหัวลง เรียกว่า " ไม้กง" ส่วนไทยไม่มี ไม้กง

ลาวเขียน (ดูในรูปข้างบนนะคะ) ไทยเขียน เอาให้, ลาวเขียน สนใจ(มีไม้กงอยู่ข้างบน ดูในรูป) ไทยจะเขียน สนใจ คนลาวผู้ที่หัดอ่านภาษาไทยใหม่ก็จะอ่านว่า สะนะใจ

ลาวง่ายกว่า เพราะมีพยัญชนะเพียง 27 ตัว เช่นว่ามี ส เดียว แทน ส,,ษ ฉ

แต่ก็มีพยัญชนะบางตัวมีหางยาวลงข้างล่างเส้นบรรทัดได้แก่ตัว ถ ช ง (ดูในรูปค่ะ)

ข้าน้อยได้ยกตัวอย่างให้พระมหาเทียบเคียงบางอย่างเพื่อเป็นการเริ่มต้น

กราบคารวะ

ช.พ.

(นีนาถถอดความเป็นอักษรไทยเจ้าค่ะ)

 

นมัสการพระมหาแล

ได้ส่งบทกวีของอาจารย์เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ มาให้อ่านค่ะ เพื่อเทียบเคียงถ้าจะเขียนด้วยภาษาลาว...ขออย่าถือความหมายสำคัญของบทกวี ขอให้ถือว่าเป็นการเรียนภาษานะคะ..

หาปื้มนิทานมาใส่อีกแน่เด้อ  อ่านมาหลายหัวแล้ว  หัวนี่(สีเสลียวเสียวสวาด) อ่านม้วนแท้คักอยู่ดาย   ออนซอนเด้เพิ่นผู้อยู่ทางไกลสังบ่ไกลแต่กายห่าง   มูนมังยังสืบเว้า  จาอ้อนต้อนผญา  แท้นอ

เจริญพรคุณโยมนีนาถ

ขอบคุณคุณโยมอย่างมากเลย ที่ช่วยแนะนำเพิ่มเติม หายสงสัยไปเยอะเรื่องสระภาษาลาว ทำให้อ่านได้คล่องขึ้น ค่อยๆแกะไปทีละคำ รวมแล้วอ่านได้ดี ใหม่ๆมีปัญหาสองอย่างคือการอ่านและคำศัพท์แปลไม่ออก ตอนนี้เหลืออย่างเดียวคือศัพท์ยังแปลไม่ออกเหมือนเดิม เรียนแบบผู้ใหญ่อย่างนี้ก็สนุกดี คือเรียนแล้วใช้งานจริงได้เลย

สบายดีค่ะ อาจารย์พิมล...

ขอบคุณอาจารย์ที่แวะเข้ามาให้กำลังใจ...จะพยายามหามาเรื่องใหม่มาใส่อีกอยู่ดอกค่ะ...

 

คนอิสานจะอยู่ใกล้ลาว คำบางคำเหมือนกัน   แต่คำบางคำที่คนอิสานพยายามจะเลิกใช้(อยากลืมว่างั้นเถอะ)ก็ขำกลิ้ง....แต่นั่นคือภาษาดังเดิม  ดีครับ

สวัสดีค่ะ น้องครูบุญส่ง

ขอบใจที่มาให้กำลังใจ...แม่นอยู่น้องที่ว่าคนอีสานอยู่ใกล้ลาว...แต่ว่าคนอีสาน 99.99เปอร์เซ้นต์ ก็มีบรรพบุรุษเป็นลาวล้านช้าง, ลาวหลวงพระบาง และลาวจำปาศักดิ์...หรือใผว่าจังใด๋..

 

นมัสการค่ะพระมหาแล

ดีใจที่ทราบว่า ท่านหายสงสัยเรื่องสระของภาษาลาวค่ะ...ค่อยๆอ่านไปค่ะ ส่วนคำศัพท์ นะคะ ถ้าหากท่านอยู่ใกล้คนอีสานก็ถามได้ หรือจะอีเมล์ไปหานีนาถก็ได้ค่ะ ยินดีจะตอบค่ะ...และมีหนังสือ "สารานุกรม ภาษา อีสาน - ไทย- อังกฤษ" ของ ดร. ปรีชา พิณทอง แนะนำค่ะ..สารานุกรมเล่มนี้ช่วยได้เยอะมากค่ะ...

ไม่ต้องเกรงใจนะคะ...มีคำถามอะไรอีเมล์ไปได้แล้วจะช่วยหาคำตอบให้ค่ะ..นีนาถก็ใช้เวลาเรียนนานพอสมควร ดีที่เป็น"ลูกอีสาน"...เลยสื่อถึงค่อนข้างจะเร็ว...ไม่ยากหรอกค่ะ...ถ้าใจเราบอกว่าไม่ยาก....

กราบคารวะ

นีนาถ

สบายดีค่ะน้อง ผ.อ. บวร

ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ น้องจะลิงค์ให้ จะลิงค์เพียงแต่ "เสียวสวาด"กะได้ http://www.seoswartclassic.blogspot.com/

หรือจะลิงค์ใส่"สังสรรค์นักกะวีลาว" ซึ่งในนั้นจะมี "สาส์นลึพสูรย์", "สังข์ศิลป์ไช", "ผญาลาวล้านช้าง",กับ "เสียวสวาด" และ บทกะวีฮ่วมสมัยของนักกะวีลาวทั่วโลก

http://www.laopoetscorner.blogspot.com/

ให้น้องเลือกเอาตามใจมักได้เลยค่ะ

ฮักแพงเด้อ

วันนี้เขียนเนื้อเพลงไทดำรำพันมาฝากคุณโยม
ฟังมาตั้งแต่เด็ก จะบอกว่าฟังเพลินๆก็ได้ โดยไม่ทราบที่มาเรื่องราวของเพลงนี้เลย
พอมาฟังตอนนี้แล้ว รู้สึกสะเทือนใจเศร้าใจไม่น้อยเหมือนกัน
อยากจะขอความรู้จากคุณโยม ในเพลงจะบอกว่าสิบห้าปี หมายความว่าอย่างไร เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นเมื่อไหร่
เพลงเล่าบอกประวัติศาสตร์ที่เคยอยู่เย็นเป็นสุข ต่อมาเหมือนแยกย้ายต่างคนต่างไป
มีหลายคำในเพลงนี้แปลไม่ได้ เดาก็ไม่ออกด้วย
คงจะมีตำนานน่าสนใจทีเดียว

นมัสการค่ะ ท่านพระมหาแล

ไตดำรำพัน ต้นตำรับของแท้ๆ ขับร้องโดย ก.วิเสด พวกเค้ารำพัน เพราะได้พลัดพรากจากบ้านเกิดเมืองนอนซึ่งตั้งอยู่เมืองแถน ปัจจุบันคือ"เดียนเบียนฟู- บริวเณเซินลา" อยู่ทางภาคเหนือของเวียตนามในปัจจุบัน

 อาณาจักรแถนก็เหมือนอาณาจักรต่างๆในยุคสมัยนั้น ผู้ครองอาณาจักรนี้เป็นลูกคนหนึ่งของขุนบุรม ชนชาติลาวก็ถูกปกครองโดยลูกของขุนบุรมอีกคนหนึ่ง ชนชาติสยามก็ถูกปกครองโดยลูกของขุนบุรมเช่นกัน ถึงได้มีคำกล่าวที่ว่า" ไทย ลาว ไตดำ ล้วนแต่เป็นพี่น้องกัน"

"ไตดำ" ใน สปปลาวปัจจุบัน ถือว่าเป็นชนเผ่าหนึ่งใน 50กว่าชนเผ่าในลาว แต่ในชนเผ่าต่างๆก็ไม่มีการจำแนกกีดกันแต่อย่างใด แต่ละชนเผ่าก็จะมีวัฒนธรรมประเพณีเป็นของใครของมัน...มีเสียงขับลำของตนเอง

ทำนองของเพลงไตดำรำพัน ก็เลียนแบบทำนองดั้งเดิมของชนเผ่าไตดำ จึงกลายเป็นเสียงเพลงและทำนองที่แปลกหู และกลายเป็นเพลงอมตะจนถึงทุกวันนี้.

เพลงนี้จะเป็นการโศกครวญรำพันของ "ชาวไตดำ" ที่สูญเสียอาณาจักร และอย่าได้หลงเข้าใจว่าเป็นการสูญเสีย อาณาจักรของชาวลาว หรือชาวสยามแต่อย่างใดนะคะ..ดังที่นักประวัติศาสตร์บางคนเขียนขึ้นมารวบเป็นอาณาจักรเดียวกัน...

เท่านี้นะคะ

นมัสการท่านพระมหาแล...

ขอชื่นชมค่ะที่ท่านเขียนอักษรลาวได้ 99เปอร์เซ็นต์แล้วนะคะ ขอให้ท่านเข้าไปอ่านบทกวีที่เป็นภาษาลาวในลิงค์ข้างล่างนี้นะคะ..เพื่อจะได้ศึกษาคำศัพท์ลาวได้เพิ่มมากขึ้นนะคะ 

ขาน้อย ให้เขียน "ข้าน้อย"

http://www.laopoetscorner.blogspot.com/

ขอบคุณคุณโยมอย่างมาก
ที่ได้ให้รายละเอียดประวัติศาสตร์ที่มาเพลงไทยดำรำพัน
เข้าไปอ่านเว็บที่คุณโยมแนะนำแล้ว ได้ความรู้ดีจริงๆ
เริ่มอ่านได้ดีขึ้น ว่างๆเดี่ยวจะมารายงานความก้าวหน้าให้ทราบ

นมัสการท่านพระมหาแล

อยากจะขอแนะนำให้ท่านมหา ได้เข้าไปอ่านบทกวีภาษาลาวอีกแหล่งหนึ่งซึ่งเป็นที่รวมบทกวีของผู้เขียน "เสียวสวาด"นี่เอง จะบ่แม่นกวีสี่แถวเด้อข้าน้อย ส่วนหลายจะเปิดอ่านได้เลย มีบางบทจะอ่านบ่ได้เนื่องจากเรื่องฟ้อนท์นั่นเอง

http://www.bailane.com/Blog/BlogList.aspx?tid=45&sid=112

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท