ผมเลยไปปฏิบัติอยู่อย่างนั้นเกือบทุก ๆ วัน อีก 3 ปี รวมแล้วทำดายหญ้า 6 ปี จนมาวันหนึ่ง ผมเริ่มกรุ่นคิค และตรึกตรอง กับสิ่งที่ทำมาทำไป....
ต่อมา ผมเปลี่ยนความคิดใหม่ ผมคิดว่า การดายหญ้าถางหญ้าลานวัด เป็นประโยชน์น้อย
ตอนนั้น ผมนั่งอยู่ร่มไม้พอดี ผมแหงนหน้าขึ้นมองต้นไม้ เห็นนกจับอยู่กิ่งไม้ เห็นรังมดแดง ผมคิดว่า ป่าไม้มีประโยชน์มาก
เช่น ใบไม้ร่วงลงมาสู่ดิน เกิดการเน่าเปื่อยกลายเป็นปุ๋ยธรรมชาติ ต้นไม้ใหญ่เอามาสร้างบ้านทำเป็นที่อยู่อาศัย เอามาทำเชื้อเพลิง ไม้บางชนิดเป็นยารักษาโรคได้ ผมคิดว่า ป่าไม้มีประโยชน์กว่าทุกอย่างในโลก
สิ่งมีชีวิตจะต้องอาศัยป่าไม้ เพราะว่า ป่าไม้เป็นผู้สร้างโลก เป็นธรรมชาติสร้างโลก เป็นอาหารของสัตว์โลก
พระพุทธเจ้าบอกว่า ป่าไม้ให้สติปัญญาอย่างมากมาย ทำให้พระพุทธเจ้าได้เป็นอรหันต์ ทำให้พระพุทธเจ้ามีสติปัญญามาก ก่อนจะทำอะไรพระพุทธเจ้าระลึกถึงป่าไม้ก่อน
เพราะว่า ป่าไม้มีความเพียร มีประโยชน์มาก แล้วทำให้พระพุทธเจ้ามีความอดทน พระพุทธเจ้าเสียสละทุกอย่าง เพราะว่า ป่าให้ความคิด ป่าไม้ทำให้พระพุทธเจ้ามีอุเบกขา......
..............โปรดติดตามตอนต่อไปครับ..................
สวัสดีค่ะน้องทิมดาบ