Empowerment สู่การเห็นคุณค่าในตนเอง
หญิงชราอายุ 67 ปี มาตรวจที่ ER ด้วยอาการ ปวดศีรษะ เป็นลมวูบไปชั่วครู่ ญาติบอกมีประวัติเป็น H.T รับยาตลอด ช่วงนี้ผู้ป่วยเครียดเรื่องลูกชายทำให้นอนไม่ค่อยหลับมา 2 วัน
หลังตรวจรักษา ให้ยาลดความดันและให้นอนพักสังเกตอาการฉันเห็นป้ายังคงนอนลืมตาอยู่อย่างนั้น ฉันเข้าไปถามว่าป้าเป็นอย่างไรบ้าง ป้าบอกฉันว่าป้านอนไม่หลับพยายามอย่างไรมันก็ไม่หลับเพราะป้าคิดถึงและเป็นห่วงลูกชายคนเล็กที่ไปทำงานและไม่เคยกลับมาบ้าน ป้าเคยโทรหาและลูกชายรับ ปากว่าจะกลับบ้านแต่สุดท้ายก็ไม่มา ทำให้ป้าเสียใจมากป้ามีลูก 4 คน ลูกผู้หญิง 3 คนแต่งงานออกเรือนกันไปหมดแล้วแต่บ้านก็อยู่ไม่ไกลกันนักส่วนลูกชายคนเล็กยังไม่มีครอบครัวและแกก็ห่วงที่สุด
ฉันจับมือลูกสาวของป้าที่ยืนมองอยู่มาบีบมือของป้าไว้บอกป้าว่าฉันอยากให้ป้ารับรู้อยู่แค่ตรงนี้ดูสิจ้ะว่านี่ใครลูกคนนี้ใช่ไหมที่คอยอยู่ใกล้ๆรักและห่วงใยป้าเสมอลูกสาวป้าร้องไห้กอดแม่และบอกว่าแม่อย่าคิดมากนะหนูรักแม่ไม่อยากเห็นแม่เป็นอย่างนี้...แม่หิวไหม...กินอะไรหน่อยนะแม่ หลังจากนั้นลูกกับแม่ต่างก็พูดปลอบใจกัน ป้อนข้าวกัน...... ฉันแอบเข้าไปมองอีกทีเห็นป้านอนหลับมีลูกสาวอยู่ใกล้ๆ ฉันบอกเขาว่าปล่อยให้แกหลับตามสบายไปเถอะจ้ะไม่ต้องปลุกหรอกนะ ป้านอนไม่ค่อยหลับมาตั้ง 2 วันตื่นเมื่อไหร่มาบอกก็แล้วกันนะแล้วฉันมาวัดความดันโลหิตให้ ฉันบอกกับลูกสาวป้าว่าป้าโชคดีที่มีลูกเช่นคุณ ป้าแก่แล้วคงเหงาอยากมีคนอยู่ใกล้ชิดและช่วยดูแล คุณกับพี่สาวคงต้องมั่นแวะมาดูแกบ่อยๆนะ
ยาช่วยรักษาโรคทางกายแต่ความรักของลูกๆจะช่วยรักษาเยียวยาจิตใจของป้าให้แข็งแรงอยู่ต่อไปได้
โดย อรพรรณ มันตะรักษ์
ความเห็น (3)
อยากเห็นพยาบาลอย่างคุณเต่าเยอะๆ ไม่ทอดทิ้งคนไข้ ช่างสังเกต ดีใจแทนคุณป้าที่พบคุณพยาบาลที่น่ารัก
อาจารย์สกลเคยพูดว่าเราเองเท่านั้นที่รู้ว่า
เราสามารถทำอะไรได้..และเราได้ทำอะไร
ในงานวิชาชีพพยาบาล......
แม้มันจะเป็นเพียงจิกซอเล็กๆ
ของสังคม